***

Συμπεράσματα από το 52ο Παιδαγωγικό Συνέδριο

του συλλόγου "Ο Μέγας Βασίλειος"

Το Παιδαγωγικό Συνέδριο και φέτος εντυπωσίασε από την οργάνωση, τις διαλέξεις και τον πνευματικό του χαρακτήρα. Η 52η χρονιά που διοργανώνεται το συγκεκριμένο συνέδριο είχε θέμα: «τον ιδεολογικό ολοκληρωτισμό και τη δύναμη του ενός». Το αμφιθέατρο του πνευματικού κέντρου «ΔΙΑΚΟΝΙΑ» φιλοξένησε φέτος πάνω από 400 άτομα του παιδαγωγικού κυρίως τομέα αλλά και λοιπούς ενδιαφερόμενους που στοχεύουν την παιδαγωγική κατάρτιση...

Με τον αγιασμό από τον παναγιότατο μητροπολίτη μας κ.κ. Άνθιμο σηματοδοτήθηκε και η έναρξη του συνεδρίου. Η πρωινή συνεδρία ξεκίνησε με την ομιλία του κ. Νικολαΐδη, ο οποίος μας ανέλυσε «τα ολοκληρωτικά στοιχεία του σύγχρονου πολιτισμού». Ο κ. Νικολαΐδης άρχισε την ομιλία του λέγοντας αστειευόμενος: «Σας προειδοποιώ η ομιλία μου μάλλον θα σας απογοητεύσει, αλλά μη στενοχωριέστε οι υπόλοιπες ομιλίες θα είναι πιο αισιόδοξες». Ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. έδωσε τα γενικά στοιχεία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, που συναντάμε στα σχολεία, δίνοντας μια γενική εικόνα που επικρατεί σήμερα. Το πρόγραμμα ακολουθήθηκε με διάλειμμα και περίπου στις 12 το μεσημέρι ξεκίνησε και η δεύτερη διάλεξη της πρώτης συνεδρίας. Κεντρικός ομιλητής της ήταν ο καταξιωμένος καθηγητής της Θεολογικής σχολής του Α.Π.Θ., κ. Βασίλειος Γιούλτσης με θέμα «Τη δυναμική του προσώπου». Ο ομότιμος καθηγητής πραγματεύθηκε την ισχύ και το κύρος που μπορεί να διαθέτει ο εκπαιδευτικός από μόνος του, ενώ παράλληλα διευκρίνισε πως η «δυναμική του προσώπου» δεν υφίσταται, χωρίς τη βοήθεια του Θεού. «Οι άνθρωποι είναι όντα ετερόφωτα, αυτόφωτος είναι ο Θεός» συνέχισε, δίνοντας ένα ωραίο παράδειγμα, για να κατανοήσουν και οι πιο δύσπιστοι ότι χωρίς τον «Έναν» δεν θα καταφέρουν τίποτα. Η πρωινή συνεδρία έκλεισε με συζήτηση πάνω στην ομιλία του κ. Γιούλτση.

Ακολούθησε γεύμα και ξεκούραση. Στις 17:30 ξεκίνησε και η δεύτερη συνεδρία με την εισήγηση κ. Δημήτριου Νατσιού. Σύντομος, ουσιαστικός, δυναμικός αλλά και όπου χρειαζότανε επικριτικός, ο εισηγητής πολύ γρήγορα κέρδισε το κοινό το οποίο παρακολουθούσε με προσοχή. Ο τίτλος της εισήγησης ήταν: «Ο δάσκαλος ενώπιον του Νέου Σχολείου». Δίπλα στο βήμα βρισκότανε ένα τραπεζάκι, στο οποίο πάνω ο μαχητής δάσκαλος είχε φέρει τα «αποδεικτικά στοιχεία» του έναντι του ιδεολογικού ολοκληρωτισμού. «Θεοφάνεια είναι η χριστιανική γιορτή στην οποία τιμούμε και θυμόμαστε τη φανέρωση του Χριστού στους τρεις σοφούς ή μάγους» είναι ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα εμπνευσμένο από βιβλίο του «Νέου Σχολείου». Ύστερα από μία σύντομη εισήγηση της κ. Τζιτζή, σειρά είχε ο π. Κωνσταντίνος-Κανέλος Φερτάκης. «Η δύναμη του ενός» ήταν το θέμα της ομιλίας του. Λαμβάνοντας υπόψη του το περασμένο της ώρα και την ορθοστασία αρκετών συνέδρων, ο π. Κωνσταντίνος προσέγγισε το θέμα πρακτικά, προτείνοντας στους συναδέλφους τρόπους με τους οποίους θα αντιμετώπιζαν τις προκλήσεις του «Νέου Σχολείου», επισημαίνοντας ότι η αγάπη προς τα παιδιά είναι το πιο σημαντικό «όπλο» των εκπαιδευτικών.

Το κλείσιμο του συνεδρίου έκανε ο π. Γρηγόριος Χαραλαμπίδης, ο οποίος «προσγείωσε» τους πλέον ενθουσιασμένους συνέδρους, υπογραμμίζοντας ότι: «για να βοηθήσουμε τα παιδιά, πρέπει πρώτα να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας» και συνέχισε λέγοντας «δεν πρέπει να ξεχάσουμε την προσευχή και κυρίως το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Πρώτα θα πράττουμε τα εσωτερικά και μετά τα υπόλοιπα».

Για μία ακόμη φορά το Παιδαγωγικό Συνέδριο είχε επιτυχία. Ο Τομέας Επιστημόνων κατέθεσε τα πορίσματα του συνεδρίου. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν εντυπωσιακή. Οι εισηγήσεις πλημμύριζαν από μεστότητα και εμπειρία. Ας ευχηθούμε και αυτό το συνέδριο να χαρίσει πνευματική ωφέλεια στους εργάτες του και στους υποστηρικτές της παιδαγωγικής.

πηγή:

http://www.xfd.gr/%ce%b8%ce%b5%cf%83%cf%83%ce%b1%ce%bb%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b7-%cf%84%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82/%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-52%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%85%ce%bd

***

Πορίσματα από το 52ο Παιδαγωγικό Συνέδριο

Από το 52ο Παιδαγωγικό Συνέδριο με θέμα: “Ο ιδεολογικός ολοκληρωτισμός και η δύναμη του ενός”, που έλαβε χώρα την Τρίτη 3 Ιανουαρίου, προέκυψαν τα ακόλουθα πορίσματα:

• Ὁ σύγχρονος πολιτισμός ἔχει ἀναμφισβήτητα ὁλοκληρωτικά χαρακτηριστικά, ὄχι τόσο μέ τήν ἔννοια τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ πού γνώρισε ὁ κόσμος τόν 20ό αἰώνα, ὅσο μέ τήν ἔννοια τῆς ἐνεργοποίησης ὕπουλων δημοκρατικοφανῶν ἰδεολογικῶν μηχανισμῶν πού φέρουν τή σφραγίδα τοῦ κυρίαρχου σέ ὅλα τά πεδία πολιτισμοῦ καί ὑποστηρίζονται ἀπό πρακτικές πού ἐργαλειοποιοῦν τά ἄτομα καί δέν τά ἀφήνουν νά ἐνεργήσουν ἐλεύθερα καί κατά συνείδησιν...

• Ὁ σύγχρονος ὁλοκληρωτισμός ἐμφανίζεται ἐκεῖ ὅπου ἀπαξιώνεται ἡ προσωπικότητα, ἐφαρμόζονται ἔμμεσοι τρόποι πειθαναγκασμοῦ, ἐκβιάζονται συνειδήσεις, τίθενται ἀναγκαστικά διλήμματα, προσφέρονται μονόδρομοι ἀποφάσεων. Ὅταν οἱ θεσμοί ἀπαξιώνονται, οἱ παραδοσιακές ἀξίες μεταλάσσονται, ἡ ἀληθινή δημοκρατία βρίσκεται σέ κρίση, τότε ἐμφανίζεται ὁ ἰδεολογικός ὁλοκληρωτισμός, μέ κύριο σύνθημά του αὐτό πού ὁ ἴδιος καταστρατηγεῖ, δηλαδή τήν ἀποκατάσταση τῆς δημοκρατίας, τῆς δικαιοσύνης καί τῆς ἀξιοπρέπειας.

• Ἡ μεγαλύτερη ἀνατρεπτική αὐτῆς τῆς καταστάσεως δύναμη εἶναι ἡ δύναμη τοῦ προσώπου. Ὄχι τοῦ ἀτόμου, πού νοεῖται ἁπλῶς ὡς βιολογική ὕπαρξη, ἀλλά τοῦ προσώπου, τό ὁποῖο συναπαρτίζει μιά ἑνότητα ψυχοπνευματικῶν στοιχείων πού βρίσκονται πάνω ἀπό τίς φυσιοκρατικές ἀναγκαιότητες. Τό πρόσωπο εἶναι ἀπόλυτη ἀξία, εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ μέσα στόν ἄνθρωπο, καί οὐσιῶδες γνώρισμα τοῦ κατ’ εἰκόνα εἶναι ἡ ἐλευθερία.

• Μέ τή συνειδητή ἔνταξη τοῦ ἀνθρώπου μέσα στό μυστικό Σῶμα τοῦ Κυρίου, τήν Ἐκκλησία, τό πρόσωπό του χαριτώνεται μέ τήν ἄκτιστη χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πνευματέμφορος πλέον ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ ἐλεύθερα καί ἐν ἀγάπῃ, χωρίς ἰδεοληψίες καί φοβικά σύνδρομα, νά ἀνοίγεται σέ μιά ὑγιή κοινωνικότητα πρός τόν γύρω του κόσμο, τούς συνανθρώπους του, τούς ὁποίους ἀντιμετωπίζει ὡς πρόσωπα, μέ ἀπόλυτο σεβασμό στήν ἰδιαίτερη καί μοναδική ἀξία τους. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἀξίες καί ἀρετές ὅπως ἡ δικαιοσύνη, ἡ εἰρήνη, ἡ χαρά, ἡ πίστη, ἡ καταλλαγή, ἡ ἐλευθερία τοῦ πνεύματος γίνονται ποιότητες διανθρώπινης ἠθικῆς.

• Ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ὁ ἄνθρωπος διαθέτει τεράστια δύναμη. Δύναμη «πρός καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων» καί οἰκοδομή τοῦ πλησίον. Ὅταν ὁ ἕνας εἶναι στενά καί ἄρρηκτα ἑνωμένος μέ τόν Θεό, τότε καί τά ἀδύνατα γίνονται δυνατά, σέ ὁποιοδήποτε περιβάλλον κι ἄν καλεῖται ὁ ἕνας αὐτός νά κινεῖται, ἀκόμα καί τοῦ πιό ἄτεγκτου ὁλοκληρωτισμοῦ καί χειραγώγησης τῶν συνειδήσεων. Ἔχοντας μαζί του τήν πανσθενή χάρη τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀντιστέκεται, νά παλεύει, νά ἐπηρεάζει καί νά ἀλλάζει ἄρδην καταστάσεις.

• Εἰδικά μέσα στό σχολικό περιβάλλον ὁ ἐκπαιδευτικός, μέ τή φανέρωση τοῦ ὀρθόδοξου ἤθους του μέσα ἀπό τή θυσιαστική ἀγάπη, τήν μετά παρρησίας κατάθεση τῆς ἀλήθειας, τόν χαριτωμένο λόγο του καί τήν κατάδειξη τῆς οὐράνιας προοπτικῆς τοῦ ἀνθρώπου, μπορεῖ νά ἐπιφέρει κυριολεκτικά σεισμό στίς ὑπό διάπλασιν ψυχές τῶν παιδιῶν, ὁδηγώντας τες στίς ζωογόνες πηγές τῆς ἀλήθειας, ἀκόμη καί ὅταν τά ἀναλυτικά προγράμματα σπουδῶν ἀσκοῦν δεσμευτική πίεση στίς ἐπιλογές του. Ὅλα μποροῦν νά μετουσιωθοῦν σέ φορεῖς κάλλους καί ἀλήθειας, καί ὁλόκληρη πόλη ἀκόμα νά ἀλλάξει, σύμφωνα μέ τόν ἱερό Χρυσόστομο, ὅταν ὁ ἕνας εἶναι «ζήλῳ πεπυρωμένος»· πυρωμένος μέ τόν ἔνθεο ζῆλο, ἤ, ἀλλιῶς, μέ τόν ζηλωτικό ἐνθουσιασμό.

Πηγή: http://www.xfd.gr/%ce%b8%ce%b5%cf%83%cf%83%ce%b1%ce%bb%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b7-%cf%84%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82/%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%af%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-52%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%b4%cf%81