Ζωηφόρος

«Λυχνία» Σεπτέμβριος 2002

Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ. Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 230 Σεπτέμβριος 2002

«ΑΝΕΣΗ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ» του Άρχιμ. Ν.Κ

«ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΨΥΧΩΝ» του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

«ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ» του Άρχιμ.Σ.Δ.

«ΚΟΥΦΙΟΙ -ΦΤΩΧΟΙ -ΦΘΗΝΟΙ» του Ιερομόναχου Ιωάννου Εκονόμτσεφ

«Ο ΜΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» 

«ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ» του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

 

ΑΝΕΣΗ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ

 

    O ρώσος Νικήτας Μιχάλκοφ είναι ένας από τους διασημότερους σκηνοθέτες της εποχής μας. Πριν από δύο περίπου χρόνια έδωσε μια συνέντευξη σε ελληνική εφημερίδα (ΒΗΜΑ 27-2-2000). Εκεί, μεταξύ των άλλων, είπε και τα εξής:

 

                                                                        * * *

 

Έρωτ.:- Πιστεύετε στον Θεό;

 

Άπάντ.: - Ασφαλώς.

 

Έρωτ.: - Τι είναι αυτό πού κάνει τους ανθρώπους να χάνουν την πίστη τους;

 

Άπάντ.: - Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει κατάσταση, πού να σε οδηγεί στην έλλειψη ή στη απώλεια της πίστης. Ένας ρώσος μοναχός αναφώνησε κάποτε: Θεέ μου, με ξέχασες! Ούτε πείνα, ούτε σεισμοί, ούτε χολέρες, τίποτε! Με ξέχασες!

 

Έρωτ.: - Οι σημερινοί άνθρωποι, όταν καλούνται να επιλέξουν, επιλέγουν συνήθως την ευκολία και την άνεση... Αυτός είναι λόγος να χάσουν οι άνθρωποι την πίστη τους;

 

Άπάντ.:- Αυτός είναι ο κύριος λόγος. Ειδικά, όταν η άνεση που επιλέγεις, ξεπερνά ακόμη και την ανάγκη να είσαι άνετος! Γενικώς ή πίστη είναι κάτι, πού βοηθάει τον άνθρωπο να συγκεντρώνεται προς τα μέσα. Έχει σημασία να εκφράσει κανείς το "μέσα" του... Μόνο έτσι δύναται ό άνθρωπος να εξηγήσει,

 

γιατί είναι έτσι και όχι αλλιώς. Η πίστη ουσιαστικά σε αφήνει ελεύθερο να αποφασίσεις εσύ, αν θέλεις να πιστεύεις ή όχι. Σημασία έχει, τι προτιμάς: Να απομείνεις μόνος σου; Η νοιώθεις, πώς ό,τι και αν κάνεις, θα υπάρχει πλάι σου κάποιος να σε προστατεύει, να σε καθοδηγεί, να νοιάζεται για σένα;

 

Έρωτ.: - Παρέα είναι ή πίστη;

 

Άπάντ.: - Ασφαλώς. Μια σφαίρα εναντίον της μοναξιάς. Αν μπορούσατε να νιώσετε, ποια είναι η συντροφιά του αναχωρητή που επί δεκαετίες ολόκληρες δεν βλέπει κανέναν, θα καταλαβαίνατε και τη συντροφικότητα της πίστης. Είναι άλλου είδους παρέα η πίστη, πολύ πιο ουσιαστική, γιατί έχει να κάνει με την συνάντηση του ίδιου του εαυτού μας.

 

Έρωτ.: - Γιατί νοιώθετε τόσο σίγουρος, ότι στο αδιέξοδο θα βρεθεί ο Θεός να μας σώσει;

 

Άπάντ.: - Τί άλλο μπορεί να υπάρχει στο τέλος του δρόμου; Οι πολιτικοί;

 

                                                                             * * *

 

Είναι πολύ χρήσιμη για μας η μαρτυρία του διαπρεπούς αυτού Ρώσσου. Μας λέει:

 

• Είναι λάθος για τον άνθρωπο, όταν χάνει την πίστη του. Λάθος πού βλάπτει και ζημιώνει τον ίδιο. Μόνο τον ίδιο.

 

• Είναι λάθος για τον άνθρωπο, όταν κοιτάζει τα "έξω", και ξεχνάει τα "μέσα", τον εσωτερικό του κόσμο

 

• Είναι λάθος για τον άνθρωπο, να θυμάται τις υλικές και βιολογικές του ανάγκες και να ξεχνάει την ανάγκη του έσω εαυτού του να έχει συντροφιά του τον Θεό.

 

Από τα αδιέξοδα της ζωής, ένας μόνο μας βγάζει: ο Θεός. Όποιος σε τέτοιες δύσκολες στιγμές του, στρέφεται άλλου, οπουδήποτε άλλου, κάνει ένα τραγικό λάθος! Αυτό είναι το φρόνημα της πίστης στον Χριστό. Πρέπει να είμαστε "Ορθόδοξοι όχι στα χαρτιά• στην καρδιά. Σαν τον Νικήτα.

 

Άρχιμ. Ν.Κ

 

Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΨΥΧΩΝ

 

Έχομε έναν οργανισμό από ύλη το σώμα μας. Έχομε και οργανισμό πνευματικό: τη ψυχή μας. Οφείλομε λοιπόν να ενεργούμε με πολλή προσοχή. Γιατί και τα πάθη του σωματικού μας οργανισμού, και τα πάθη του πνευματικού μας οργανισμού, είναι και μεταδοτικά και κολλητικά.

 

Ας πάρομε για παράδειγμα τη μνησικακία! Αυτή, πριν ακόμη εκδηλωθεί, μέσω του σωματικού μας οργανισμού, με λόγια ή με έργα, και ενώ ακόμη είναι κρυμμένη μέσα στα βάθη της καρδιάς μας, ξεπροβάλλει (σε ένα ελάχιστο βαθμό!) στα μάτια μας! Και τότε, αυτοστιγμεί, το πάθος γίνετο αντιληπτό! Και μεταδίδεται! Όχι μόνο στην ψυχή του άλλου, (εκείνου πού το ξέρει ότι τον αντιπαθώ!), αλλά και όλων εκείνων, πού τυχόν με βλέπουν να αντιπαθώ!

 

Κάτι το ανάλογο συμβαίνει και όταν έχομε ταραχή• από κάποιο εσωτερικό πάθος. Και τότε, η δική μας ταραχή μεταδίδεται και στις καρδιές των άλλων όπως διαχέεται και μια δυσωδία σε κλειστό χώρο που πηγαίνει παντού!

 

Πρόσεχε λοιπόν!

 

Αγωνίζεσαι να ξεριζώσεις από μέσα σου κάποιο (το οποιοδήποτε!) πάθος, που σε κάνει να στρέφεσαι εναντίον αλλού; -Να το ξέρεις: Ταυτόχρονα ξεριζώνεις το ίδιο πάθος και από την ψυχή του αδελφού σου!

 

Φροντίζεις να έχεις ειρήνη; -Να το ξέρεις: Μαζί με σένα και ο πλησίον σου θα έχει ειρήνη.

 

Αλήθεια! Τι στενή σχέση, που υπάρχει ανάμεσα στις ψυχές μας!

 

Αλήθεια! Τι αληθινά, που είναι τα λόγια του Αποστόλου: "Είμαστε ένα. Αλλήλων μέλη".

 

Είμαστε πολλά μέλη, αλλά ένα σώμα. Και όλα τα έθνη, στον κόσμο, είναι από ένα αίμα, απόγονοι ενός, του ίδιου, άνθρωπου".

 

Λοιπόν!

 

Να αγαπάμε τον πλησίον σαν τον εαυτό μας.

 

Μετ. Άρχιμ. ΑΜ.

 

ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ

 

Μια ανατολίτικη διήγηση αστεία, αλλά και διδακτική, λέει ότι κάποτε το βραδάκι την ώρα που δειπνούσανε Ο Χότζας στράφηκε και είπε στην γυναίκα του:

 

-Γυναίκα, αύριο πρωί - πρωί θα πάω στο αμπέλι μας, γιατί έχει πολύ δουλειά.

 

-Αν θέλει ο Θεός, Χότζα μου, θα πας, απαντά ήρεμα και ταπεινά η κυρά του, η Χότζαινα.

 

-Θέλει δεν θέλει εγώ θα πάω! Λέει χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι και ανεβάζοντας την ένταση της φωνής του ο Χότζας.

 

* * *

 

Το πρωί, πριν φωτίσει ακόμα, πριν ξημερώσει, ξεκινάει ο Χότζας αποφασισμένος και πεισμωμένος, θα λέγαμε, για το αμπέλι. Μέσα στην φούρια του όμως δεν κοίταξε και λίγο προς τα πάνω, προς τον ουρανό, όχι για να κάνει προσευχή, να θυμηθεί το θεό, αλλά ούτε για να διαπιστώσει ότι δεν είχε ακόμα φωτίσει• από τα σύννεφα, και όχι λόγω της ώρας. Περπάτησε βιαστικά κανένα τέταρτο και ξέσπασε δυνατή μπόρα.

 

Γυρνάει τότε πίσω τρέχοντας, αλλά μέχρι να φθάσει στο σπίτι του είναι πια βρεγμένος ως το κόκαλο.

 

Σ' αυτήν την κατάσταση χτυπάει την εξώπορτα και ακούγεται από μέσα να ρωτάει ή φωνή της γυναίκας του.

 

- Ποιός είναι;

 

- Εγώ, ο άνδρας σου - αν θέλει ο Θεός -γυναίκα. Απαντάει ο Χότζας.

 

* * *

 

Είναι εύκολο να λέμε "μεγάλα και παχιά" λόγια.

 

Είναι εύκολο να πεισμώνουμε σαν τον Χότζα, και να παριστάνουμε τον καμπόσο".

 

Όμως με αύτη την νοοτροπία

 

• εύκολα πλανιώμαστε

 

• εύκολα "σπάμε τα μούτρα μας",

 

• εύκολα αναγκαζόμαστε σε "ανώμαλη προσγείωση",

 

• εύκολα φθάνουμε σε αδιέξοδα,

 

• εύκολα αδικούμε τελικά τον εαυτό μας.

 

Αυτές τις μέρες έχουμε την γιορτή της μνήμης των ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ.

 

Βέβαια ο Χότζας, ιερωμένος του Ισλάμ, δεν έχει καμία σχέση, όχι με τους αγίους της Εκκλησίας, αλλά ούτε με τους καλούς Χριστιανούς.

 

Μας θυμίζει όμως ότι:

 

• εκείνος που στις σκέψεις του, στις αποφάσεις του, στους στόχους του, στο πρόγραμμα του, λησμονεί τον Θεό, κάνει πολύ μεγάλο λάθος.

 

• εκείνος πού φαντάζεται ότι είναι μοναχός του στον κόσμο, κάνει λάθος.

 

• σύνεση και φρονιμάδα είναι να θυμόμαστε σε κάθε στιγμή ότι όλα εξαρτώνται από τον Θεό, και τα μικρά και τα μεγάλα, και

 

• ότι η πιο μεγάλη ευσέβεια και σύνεση είναι να ζητάμε από το Θεό να γίνεται παντού και πάντοτε το θέλημα Του.

 

Το μυστικό της ζωής των αγίων ήταν, ότι παντού και πάντοτε ήθελαν να γίνεται το θέλημα του Κυρίου, όχι το δικό τους, και ότι έλεγαν πάντοτε με βαθύτατη ευλάβεια τα λόγια: Γεννηθήτω το θέλημα Σου.

 

Άρχιμ.Σ.Δ.

 

Ιερομόναχου Ιωάννου Εκονόμτσεφ

 

ΚΟΥΦΙΟΙ -ΦΤΩΧΟΙ -ΦΘΗΝΟΙ

 

Αυτό είναι το σίγουρο!

 

Δεν έχομε πίστη,

 

ούτε πόθο για αγώνα.

 

***

 

Και τίποτε δεν μπορεί

 

σ' αυτό να μας βοηθήσει.

 

Ούτε Θεοί ούτε άρχοντες,

 

ούτε εξοπλισμοί.

 

***

 

Είμαστε άρρωστοι πολύ!

 

Άρρωστοι σε ανίατη μορφή!

 

Έχομε βαρεθή την ζωή!

 

***

 

Δεν είμαστε πια άξιοι

 

ούτε να κοπιάσωμε,

 

ούτε να φτιάξωμε κάτι.

 

***

 

Δεν είμαστε πια άξιοι

 

ούτε μια σκέψη σωστή

 

σαν άνθρωποι να κάμωμε

 

***

 

Και αυτά πού λέμε,

 

από άλλους τα παίρναμε.

 

Μηχανικά τα πιπιλίζομε.

 

***

 

Και ότι γεννάμε μόνοι μας,

 

αρρωστημένη είναι κατάσταση.

 

Χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς παλμό.

 

Μετάφραση:+ ο Ν.Μ.

 

Ο ΜΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

Ό μύλος του Θεού γυρίζει πολύ αργά. Άλλα κάνει πολύ καλή δουλειά. Κάνει το αλεύρι πολύ λεπτό!

 

Και όσο πιο πολύ αργεί εξ αιτίας της μακροθυμίας Του, τόσο πιο πολύ σε κάνει σκόνη! ...

 

(Logau)

 

ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

 

Ποτέ δεν πόθησε άνθρωπος την σωτηρία του τόσο, όσο την ποθεί ο Θεός.

 

Και ποτέ άνθρωπος δεν έκαμε για την σωτηρία του τόσα, όσα έκαμε και κάνει ο Θεός.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Αγιολογιο

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel