Ζωηφόρος

«Λυχνία» Ιούνιος 2002

Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ. Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 227 Ιούνιος 2002

«ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΜΝΗΜΗΣ-+ Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Ντούλας»

«Ο ΤΡΙΣΑΓΙΟΣ ΥΜΝΟΣ» του Άρχιμ. Ν.Κ.

«ΣΠΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ» του Οσίου Στάρετς Μακαρίου

«Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ»

 

ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΜΝΗΜΗΣ

 

+ Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Ντούλας

 

Στις 2 Απριλίου 2002, ημέρα Τρίτη, εκοιμήθη σε ηλικία 90 ετών ο αιδεσιμώτατος Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Ντούλας.

 

Γεννήθηκε το 1912 στο χωριο Παπαδάτες.

 

Σπούδασε στο Ελληνικό Σχολείο Θεσπρωτικού.

 

Εχειροτονήθη διάκονος το 1938 και Πρεσβύτερος τον ίδιο χρόνο στον Ί. Ναό αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου Πρεβέζης από τον αοίδιμο Μητροπολίτη Νικοπόλεως Ανδρέα.

 

Ιεράτευσε κατά σειρά στα χωριά: Ρωμιά, Ζερβό, Έλαια, Κρανέα και Ριζοβούνι. Το 1961 μετατέθηκε στις Παπαδάτες, όπου παρέμεινε μέχρι το 1990 πού συνταξιοδοτήθηκε.

 

Διακρινόταν για την βαθειά ευλάβεια του, για το βαθύ ιερατικό του φρόνημα, για την αγάπη και την ταπείνωση του, και πάνω από όλα για τον ακάματο αγώνα του για την σωτηρία των τέκνων του Θεού και πνευματικών του τέκνων.

 

Η Ιεροσύνη ήταν για αυτόν έργο, χρέος, κόπος, ευθύνη. Είχε φρόνημα αποστολικό.

 

Για όλα αυτά εχειροθετήθη «πνευματικός πατέρας», εξομολόγος, ετιμήθη με το οφφίκιο του σταυροφόρου πρωτοπρεσβυτέρου, και διορίστηκε Αρχιερατικός Επίτροπος της περιφέρειας Λάκκας Σουλίου, αξίωμα πού διατήρησε μέχρι την αποχώρηση του από την ενεργό υπηρεσία (συνταξιοδότηση). Το 1988 εορτάσθηκε με κάθε τιμή ή συμπλήρωση 50 ετών ιεροσύνης. Με θερμά λόγια εξήρε την εύσημη εκείνη ήμερα την προσωπικότητα του π. Δημητρίου ο πρόεδρος της κωμοπόλεως κ. Γεώργιος Κολιός.

 

Σαν συνταξιούχος εξακολουθούσε να είναι πρόκληση ευλάβειας, ζήλου και αυταπάρνησης για κληρικούς και λαϊκούς. Ήταν μέχρι τέλους άκαμπτος και ανυποχώρητος, παρά την ασθένεια της σαρκός και το προβεβηκός της ηλικίας, στην τήρηση των κανόνων νηστείας, ευλάβειας, προσευχής.

 

Την νύχτα της 1ης προς 2α Απριλίου σηκώθηκε από το κρεββάτι του και ζήτησε επειγόντως θεία Κοινωνία. Εκάθισε σε μια καρέκλα. Δοξολόγησε τον Κύριο. Ευλόγησε τους γύρω του. Και «κλίνας την κεφαλήν» παρέδωκε το πνεύμα του στον Κύριο της ζωής του ολόκληρης.

 

Ιεράτευσε συνολικά 64 χρόνια. Όλα γεμάτα αγάπη για τον Χριστό, αρετές και καλά έργα, ανάμεσα στα οποία η θεμελίωση και ολοκλήρωση του μεγαλοπρεπούς ναού της Αγίας Τριάδας.

 

Και μετατέθηκε από την πρόσκαιρη ζωή στην αιώνια. Εκεί οπού ήχος καθαρός εορταζόντων. Κοντά στον Κύριο και Σωτήρα μας ΙΗΣΟΥ ΧΡΙ' ΣΤΟ.

 

«Στο πόδι του» άφησε αντάξιο διάδοχο του τον υιό του αιδεσιμώτατο παπά Ξενοφώντα Ντούλα, εικόνα και αφομοίωμα του πατέρα του.

 

Μακαρίζομε τον αείμνηστο ιερέα π. Δημήτριο.

 

Αιωνία η μνήμη του.

 

Ο ΤΡΙΣΑΓΙΟΣ ΥΜΝΟΣ

 

Στα χρόνια του αγίου Πρόκλου πατριάρχου Κωνταντινοπόλεως (434-446 μ. Χ.)  μερικοί από κακώς εννοούμενη «ευλάβεια», άλλαζαν την προσευχή της Εκκλησίας «άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός, άγιος Αθάνατος,   ελέησον   ημάς» Πρόσθεσαν σ' αυτή, μετά τα λόγια «άγιος Αθάνατος», τα λόγια σταυρωθείς δι' ημάς». Δημιουργήθηκαν δύο «παρατάξεις». Και η κάθε μια επέμενε, ότι είχε αυτή το δίκιο.

 

*    *    *

 

Την διαμάχη τους την έλυσε ο Θεός. Με τον έξης τρόπο - θαύμα:

 

Μια μέρα ενώ έκαναν λιτανεία, για να αποσοβηθή μια φοβερή θεομηνία, ένα παιδί πού συμμετείχε στην λιτανεία, περιέπεσε σε έκσταση (=είδε όραμα εν εγρηγόρσει, ξύπνιο). Είδε αγγέλους στον ουρανό. Και τους άκουσε να ψάλλουν τον τρισάγιο ύμνο, χωρίς την προσθήκη. Έλεγαν:

 

-Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός, άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς.

 

Μόλις το παιδί επανήλθε στον εαυτό του ανήγγειλε αυτό πού άκουσε. Όλος ο κόσμος εθαύμασε. κατάλαβε   ότι   δεν   «κάνει» εκείνα πού μας παρέδωκαν οι πατέρες μας, εμείς να αλλάζουμε, ο ύμνος αυτός είναι ο ύμνος της Εκκλησίας.   Από   τα  χρόνια  των αγίων Απόστολων. Και έτσι  τον έψαλλαν οι άγιοι Πατέρες στην Άγια και μεγάλη Τετάρτη Οικουμενική Σύνοδο   (άγ.   Ιωάννου   Δαμασκηνού, Έκθεσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, κεφ. 54, Περί του Τρισάγιου, Ρ.0.94, σ. 1017).

 

Αρχή του τρισάγιου ύμνου είναι το όραμα του προφήτου Ησαΐου πού είδε τους αγγέλους γύρω στο θρόνο του θεού να ψάλλουν «άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ» (Ήσ. 6, 13).

 

Αυτόν, ψάλλαμε και εμείς σε κάθε μας θεία Λειτουργία.

 

*   *   *

 

Εξηγώντας τον ύμνον αυτό ο άγιος Γερμανός λέγει:

 

«Άγιος ο Θεός, ο Πατέρας. Άγιος Ισχυρός, είναι ο Υιός πού έδεσε τον Διάβολο. Άγιος Αθάνατος, είναι το Πνεύμα το Άγιο, το ζωοποιό, πού μας δίνει την αιώνια ζωή και αθανασία. (Ρ.Ο. 98, σ. 4080 -409Α)

 

Γι' αυτό, όλες οι ακολουθίες της Εκκλησίας μας, είναι κυριολεκτικά γεμάτες από τον τρισάγιο ύμνο.

 

Γι' αυτό τον επαναλαμβάνουμε τόσες φορές στις προσευχές μας.

 

Γιατί;

 

Γιατί πρέπει να μπει βαθειά μέσα την ψυχή μας, γιατί πρέπει να το καταλάβουμε καλά:

 

·         ότι ο Θεός είναι άγιος, ότι δηλαδή δεν έχει καμμιά σχέση με κακό και αμαρτία. Είναι άγιος και «αναπαύεται», στους αγίους.

 

·         ότι εμείς, όσο πιο πολλές αμαρτίες κάνουμε, τόσο πιο πολύ παύομε να έχουμε σχέση με τον Θεό. Και πρέπει να φτιάχνουμε τις σχέσεις μας με τον Θεό, με την διόρθωση μας, με την «μετάνοια».

 

·         ότι όσο πιο συνειδητά ψάλλομε και εμείς τα λόγια αυτά, τόσο πιο πολύ μπαίνουν στην ψυχή μας και μας αγιάζουν.

 

Άρχιμ. Ν.Κ.

 

Οσίου Στάρετς Μακαρίου

 

ΣΠΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ

 

Ερωτάω τον Θεό:

 

-Γιατί, Θεέ μου, Σύ πού μας εδημιούργησες, γεμίζεις την ζωή μας θλίψεις; Που είναι η ευσπλαχνία Σου; Γιατί μας δίνεις την ζωή και μας την ξαναπαίρνεις;

 

Τί μου απαντάει;

 

-Παιδί μου, δεν είναι χαρά το κακό για Μένα. Δεν με ευχαριστεί. Άπλα το επιτρέπω. Για σένα. Για καλό σου! Γιατί είναι «σπόρος»! Ο σπόρος αυτός, του πόνου και των θλίψεων, σου δίνει την ευκαιρία να τρυγήσεις καρπό αιώνιο, χαρά ανείπωτη! Γιατί τότε βλέπεις τον νόμο της

 

φθοράς και του θανάτου! Τον βλέπεις, όχι μόνο στο σώμα σου, αλλά και στο καθετί! Ρίξε μια ματιά γύρω σου. Και θα το ίδεις! Όλα μου τα δημιουργήματα, και το σώμα σου, το βροντοφωνάζουν, ότι αυτή η ζωή δεν είναι η αληθινή ζωή! Εδώ δεν υπάρχει τίποτε το μόνιμο! Και αφού δεν είναι μόνιμα, τίποτε από αυτά δεν έχει αξία. Μην αφήνεις, λοιπόν, την καρδιά σου να κολλάει σ' αυτά! Δεν είναι όμως σωστό, και να μη τους δίνεις σημασία! Μέσα από αυτά, Εγώ σου μιλάω. Για το καλό σου. Και πρόσεξε! Γιατί αν δεν ξυπνήσεις, αν δεν τα ακούσεις, θα σηκώσω το μπαστούνι!

 

Πειρασμοί, ατυχίες και αρρώστιες είναι για σένα συμβουλές. Σου τα δίνω, για να σε βοηθήσω, να αφήσεις στην άκρη την παιδική επιπολαιότητα σου, και να γίνεις σοφός! Να πάψεις πια να τρέχεις πίσω από ψεύτικες και απατηλές σκιές, και να ξαναγυρίσεις στην οδό της αληθείας και της σωτηρίας.

 

Το «μπαστούνι» Μου είναι το σύμβολο και έκφραση της αγάπης Μου. Για σας. Με αυτό έφερα σε συναίσθηση τον δούλο Μου τον Δαβίδ. Όταν «άστραψε» επάνω του, μια ασυνήθιστη σκέψη γεννήθηκε μέσα του. Και όλα του φάνηκαν σαν όνειρο, σαν όνειρο πού πέρασε. Και σκέφτηκε την αιωνιότητα. Και έκαμε μια σύγκριση με το παρελθόν. Και έβγαλε το συμπέρασμα ότι: όσα πρόσκαιρα αγαθά και αν αποκτήσει ο άνθρωπος στην ζωή αύτη, τίποτε δεν κερδίζει, αφού η ζωή εδώ είναι σαν όνειρο, σαν σκιά!

 

Τέτοια αισθήματα, τέτοιες σκέψεις τον έκαμαν, και άρχισε να αποφεύγει την αμαρτία, και να μελετάει τον νόμο του Κυρίου ήμερα και νύχτα. Και να αγωνίζεται να γνωρίσει τον εαυτό του και τον Θεό. Και τότε, εγεύθηκε την γλύκα της ζωής κοντά στον Κύριο. Και η καρδιά του χόρτασε τόσο, πού ξέχναγε ακόμη και να φάει!

 

Αδελφέ:

 

Σύ την έχεις γευθή αυτήν την γλύκα;

 

Τί κάνεις για να την γευθής;

 

(Επιστολές) Μετ: Άρχιμ.Α.Μ.

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ

 

Λέγει ένας σοφός:

 

-Δεν ταιριάζει σε άνθρωπο να λέει ότι ψάχνει να βρει, ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει.

 

-Ο δρόμος είναι ένας: να τηρούμε το θέλημα του θεού, και στα λόγια μας και στην προσευχή μας και στην νηστεία μας και στο φαΐ μας σε όλα.

 

-Είμαστε ολόκληροι του Θεού. Με ολόκληρο τον εαυτό μας πρέπει να τηρούμε το θέλημα Του.

 

-Σε ένα μόνο διαφέραμε. Ο καθένας μας διαλέγει ένα τρόπο πού του πάει πιο καλά. Αφού όμως τον διαλέξει, πρέπει να τον ακολουθεί με όλη του την καρδιά, και με όλη του την δύναμη.

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel