Ζωηφόρος

«Λυχνία» Δεκέμβριος 2010

Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ. Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 329 Δεκέμβριος 2010

«Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ  ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ» του + Ν. Μ.

«Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΕΝΤΙΟΣ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΘΙΟΠΙΑ» του + Ν. Μ.

«ΩΡΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ!..» του Ἀρχιμ. Α. Μ.

«Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ» του Ἀρχιμ. Ν. Κ.

 

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ  ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν...

 

Ὁ Χριστός ἦλθε, νά μᾶς δώσει ζωή! Ζωή ἀληθινή! Καί νά μᾶς δείξει τόν δρόμο. Νά γίνει γιά μᾶς ὁδός καί ἀλήθεια!

 

Μᾶς κάλεσε ὅλους. Ἐλᾶτε κοντά μου.

 

Ἐδέχθηκαν τήν πρόσκλησή Του μέ σωστή ἐκτίμηση οἱ μάγοι καί οἱ ποιμένες. Καί ξεκίνησαν. Καί Τόν ἀναζήτησαν. Καί Τόν εὑρῆκαν. Καί Τόν προσκύνησαν. Σημάδι συνάντησης ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, εἶναι ἡ προσκύνηση. Ἡ πίστη καί ἡ ὑπακοή μας στό μήνυμά Του.

 

*          *          *

 

Μά δέν ἦταν οἱ μόνοι, πού ἄκουσαν τό μήνυμα τοῦ Κυρίου. Τό ἄκουσαν ἀπό τούς Μάγους, (ἀπό πρόσωπα εὐϋπόληπτα) καί οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων καί ὁ βασιλιάς τους: ὁ Ἡρώδης.

 

Τό ἄκουσαν ὅτι ὁ Θεός «ἀνθρώποις πεφανέρωται μορφωθείς τό καθ᾿ ἡμᾶς»· ὅτι ὁ Θεός κατέβη δίπλα μας, μέ τήν δική μας ταπεινή μορφή· σάν ἴσος μέ μᾶς· μέ μόνο Του πόθο, νά μᾶς βρεῖ· καί νά μᾶς δώσει νά τό καταλάβουμε, ὅτι μᾶς ἀγαπάει. Καί γι᾿ αὐτό δέν θέλησε νά μᾶς δείξει τήν μεγαλωσύνη Του, ἀλλά τήν ἀγάπη Του!

 

Μά αὐτοί δέν συγκινήθηκαν καθόλου. Οὔτε πόθο αἰσθάνθηκαν νά Τόν γνωρίσουν· οὔτε κἄν περιέργεια, νά ἰδοῦν τί εἶναι! Καί οἱ μέν φαρισαῖοι, καί οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραήλ, ἀδιαφόρησαν. Σάν νά μήν εἶχε γίνει τίποτε! Ὁ Ἡρώδης κύτταξε νά προφυλαχθῆ! Φόρεσε ὠτοασπίδες νά μήν ἀκούει! Καί γιά μεγαλύτερη ἀσφάλεια του, διάταξε νά σφάξουν ὅλα τά νήπια, πού εἶχαν γεννηθῆ τότε στήν Βηθλεέμ, ἀπό δύο χρονῶν καί κάτω.

 

Ἡ κλήση τοῦ Χριστοῦ τόν γέμισε ὀργή καί ἀγανάκτηση! Τόν μίσησε!... Τόσο πού, γιά νά γλυτώσει ἀπό τόν ἐφιάλτη του (ἀλήθεια, τί τραγωδία, νά βλέπει ἄνθρωπος τόν Χριστό σάν ἐφιάλτη!), διάταξε νά σφαγοῦν τά πιό ἀθῶα πλάσματα στόν κόσμο! Ἄκακα βρέφη. Νήπια! Καί ὄχι ἕνα ἤ δύο!... Χιλιάδες!...

 

Αὐτά ἐκεῖνοι. Οἱ τότε!

 

*          *          *

 

Ἑμεῖς σήμερα, τί κάνουμε;

 

Μιά ματιά τριγύρω μας, μᾶς τό δείχνει ξεκάθαρα.

 

Τό φῶς τό ἀληθινό ἦλθε στόν κόσμο. Γιά νά σκορπίσει φῶς σέ καρδιά καί νοῦ. Σέ ὅλους. Μά οἱ ἄνθρωποι, βλέποντας τό φῶς, προτιμοῦν τό σκοτάδι καί μισοῦν τό φῶς. Καί δέν ἔρχονται στό φῶς. Γιατί τά ἔργα τους εἶναι πονηρά. Φῶς τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό ἔλεός Του. Ὅτι ὁ Θεός εἶναι οἰκτίρμων· καί ἐλεήμων· μακρόθυμος καί πολυέλεος.

 

Χριστούγεννα σήμερα.

 

Ἑορτή ἐλέους. Γιά μᾶς ἔγινε ἄνθρωπος. Γιά νά μᾶς σώσει.

 

Ἄς Τόν παρακαλέσωμε ταπεινά:

 

Παράτεινον τό ἔλεός Σου, στόν κόσμο Σου.

 

Εἴτε σέ ἀγαπᾶνε καί Σέ ἐπικαλοῦνται, εἴτε καί ὄχι, δεῖξε τά ἐλέη Σου, Κύριε, σέ ὅλον τόν κόσμο Σου.

 

+ ὁ Ν. Μ.

 

Δεκεμβρίου 19

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΕΝΤΙΟΣ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΘΙΟΠΙΑ

 

            Ὁ ἅγιος Γρηγέντιος ἦταν ἀπό τήν πολιτιστική τότε πρωτεύουσα τῆς Ἰταλίας, ἀπό τό Μιλάνο. Τότε, γύρω στό 535-536 βρέθηκε στήν Κωνσταντινούπολη. Καί ἐκεῖ ὁ Πατριάρχης τόν ἐξέλεξε Πατριάρχη Αἰθιοπίας. Καί ἔτσι ἀπό τήν πολιτιστική πατρίδα τῆς Δυτικῆς Χριστιανοσύνης βρέθηκε στήν ἀφρικανική χώρα, σύμβολο καθυστέρησης. Καί γεμᾶτος ζῆλο καί αὐταπάρνηση ρίχτηκε στήν δουλειά.

 

*            *            *

 

            1. Καί πρῶτα, φρόντισε γιά τήν χειραγώγηση τοῦ λαοῦ τῆς Αἰθιοπίας στήν ζωή, πού ὑπαγορεύει καί ἀπαιτεῖ ἡ πίστη στόν Χριστόν. Πρός τόν σκοπό αὐτό ὁ ἅγιος Γρηγέντιος ἔγραψε πολλούς ἱερούς κανόνες. Καί βιβλία πού ἐκθέτουν λεπτομερῶς τήν ἀνάγκη τῆς ὀρθῆς ἐν Χριστῷ πίστης καί ζωῆς.

 

            Ἀπό αὐτήν τήν ἄποψη ὁ ἅγιος Γρηγέντιος ὑπῆρξε μέγιστος διδάσκαλος τῆς Αἰθιοπικῆς Ἐκκλησίας.

 

            2. Στήν συνέχεια ἀσχολήθηκε μέ τούς πολυπληθεῖς Ἑβραίους, πού εἶχαν ἐγκατασταθεῖ στήν χώρα πού λεγόνταν Ὁμυρίτιδα.

 

            Ἡ συνεχής μαζί τους ἐπικοινωνία τοῦ ἁγίου Γρηγεντίου τούς προβλημάτισε βαθειά. Ἀλλά λόγιοι Ἑβραῖοι τόνιζαν ὅτι δέν ἐπιτρέπεται νά ἐπηρεασθοῦν ἀπό ὡραία λόγια καί νά προδώσουν τήν πίστη στό Νόμο, πού τούς ἔδωκε ὁ Θεός μέσῳ τοῦ Μωυσῆ.

 

            Τότε οἱ πιό φρόνιμοι καί συνετοί τοῦ ζήτησαν νά τούς δείξει τόν Χριστό ἐν δόξῃ. Νά καταλάβουν τήν μεγαλωσύνη Του καί τήν δόξα Του. Καί ὁ ἅγιος παρακάλεσε τόν Κύριο, καί ἐμφανίσθηκε ὁ Χριστός σέ μιά μεγάλη σύναξη Ἑβραίων, ὅπως εἶχε παρουσιασθῆ στούς 500 ἀδελφούς (βλ. Α’ Κορ. 15, 6). Τόν εἶδαν ὅλοι, ὅπως τόν εἶχε ἰδεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἐν δόξῃ. Μέ ὅλη τήν δόξα Του. Καί ἐπίστευσαν.

 

            3. Τέλος ὁ ἅγιος Γρηγέντιος ἀνάμεσα στά ἄλλα καλά ἔργα, ἔκαμε καί κάτι πού δείχνει πόσο ἦταν τό βάθος τῆς σοφίας του, καί πόσο ἦταν ρεαλιστής καί προσγειωμένος!

 

            Διέταξε, ὅλοι οἱ νεαροί ἐξ Ἰουδαίων Χριστιανοί νά παίρνουν συζύγους κορίτσια ἀπό οἰκογένειες παραδοσιακά ὀρθόδοξες, καί ὅλα τά κορίτσια τους νά παίρνουν ἀγόρια ἀπό παραδοσιακά ὀρθόδοξες οἰκογένειες.

 

            Τό ὅρισε γιά νά ἀποτοξινωθοῦν εὔκολα ἀπό τά ἑβραϊκά ἔθιμα καί νά ζήσουν ἀπό τήν ἀρχή σωστά τήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα. Καί τό ἐπέτυχε.

 

            Καί αὐτό ἔγινε αἰτία, καί ὅλοι στήν Αἰθιοπία: ὁ λαός της· οἱ νέοι πρώην ἑβραῖοι χριστιανοί· ὁ πρώην ἀρχισυνάγωγός τους Ἑρβάν· καί ὅλος ὁ κλῆρος τῆς Αἰθιοπίας, τόν ὑπεραγαποῦσαν. Καί ὅταν ἐκοιμήθη ἔγινε τέτοια σύναξη ἱερέων καί λαοῦ, πού δέν εἶχε ξαναγίνει ποτέ.

 

            Ὅλοι θρηνοῦσαν γιά τήν στέρησή του.

 

            Καί ὅλοι τόν προέπεμπαν στήν ἄνω ζωή καί βασιλεία μέ τίς ἀνάλογες εὐχές.

 

+ ὁ Ν. Μ.

 

ΩΡΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ!..

 

Ὁ ἄνθρωπος,

 

• ὅταν δέν γυμνάζει τό σῶμα του, γρήγορα οἱ μῦς του ἀτονοῦν· καί κινδυνεύει σιγά-σιγά, νά πάθει χαλάρωση ὅλο τό σῶμα·

 

• ὅταν δέν γυμνάζει τό μυαλό του, γρήγορα θά ἐμφανισθεῖ σ᾽ αὐτόν ἀδυναμία σοβαρῆς σκέψης, ἠλιθιότητα καί βλακεία·

 

• καί ὅταν παραμελεῖ τήν ψυχή του, γρήγορα ἐπακολουθεῖ ἡ πλήρης κατάρρευσή της.

 

Ὅπως ἡ σωματική ζωή ἀποτελεῖται ἀπό ἕνα ἄθροισμα δυνάμεων πού ἀντιστέκονται στόν θάνατο, ἔτσι καί ἡ πνευματική ζωή εἶναι - σέ κάποια ἔκταση - τό ἄθροισμα τῶν δυνάμεων, πού ἀντιστέκονται στό κακό.

 

Συμπέρασμα:

 

• Ἀμέλησες νά πάρεις φάρμακο ἀντίδοτο στό δηλητήριο πού μπῆκε στό σῶμα σου; ὁ θάνατος θά εἶναι τό βέβαιο ἐπακόλουθο!

 

• Ἀμέλησες νά προφυλαχθεῖς ἀπό τό ἠθικό κακό; ὁ θάνατος χτυπάει τήν πόρτα τῆς ψυχῆς σου!

 

Ποῖος εὐθύνεται τότε;

 

Σύ! Μόνο σύ· καί ἡ ἀμέλειά σου!

 

*      *      *

 

Ἀδελφέ, μή κοροϊδεύεις τόν ἑαυτό σου! Μή κάνεις τήν ἀφελή σκέψη ὅτι, ὅταν θά πλησιάζει τό τέλος τῆς ζωῆς σου, θά θυμηθεῖς τόν Θεό· καί ὅτι τότε θά Τόν ἀναζητήσεις· καί θά τά “βρεῖς” μαζί Του, ἐνῶ σέ ὅλη σου τήν ζωή Τόν εἶχες διαγράψει!

 

• Δέν μπορεῖ ἕνας ἄνθρωπος νά μπῆ ξαφνικά σέ μία αἴθουσα, ὅπου γίνεται διάλεξη ὑψηλοῦ ἐπιπέδου μαθηματικῶν καί νά τόν ἐνθουσιάσουν οἱ διάφορες ἐξισώσεις, ἐνῶ σέ ὅλη του τήν ζωή δέν εἶχε δείξει τό ἐλάχιστο ἐνδιαφέρον γι᾽ αὐτά.

 

• Μπορεῖ ποτέ ἕνας ἄνθρωπος, μπαίνοντας σέ ἕνα χῶρο ὅπου ἔχουν συγκεντρωθεῖ ποιητές, νά τόν “χωρέσει”, τήν στιγμή πού σέ ὅλη του τήν ζωή ποτέ δέν εἶχε ἀναπτύξει κανένα ἐνδιαφέρον γιά τήν ποίηση; Ὁ χῶρος αὐτός θά ἦταν γιά τόν ἴδιο, πραγματικό μαρτύριο· κόλαση!

 

*      *      *

 

Ἄν ρίξωμε μιά ματιά στήν φύση, παρατηροῦμε ὅτι:

 

Ὁ ἥλιος πού ζωογονεῖ τά φυτά, μπορεῖ, κάτω ἀπό διαφορετικές συνθῆκες καί νά τά ξεράνει. Καί ἡ βροχή, πού ζωογονεῖ τά λουλούδια, κάτω ἀπό ἄλλες συνθῆκες, μπορεῖ νά τά σαπίσει! Ὁ ἴδιος ἥλιος μαλακώνει τό κερί καί σκληραίνει τήν λάσπη.

 

Ποῦ ἔγκειται ἡ διαφορά; Μήπως στόν ἥλιο; Φυσικά ὄχι. Ὁ ἥλιος δέν ἀλλάζει· παραμένει ὁ ἴδιος - ἀναλλοίωτος. Ἡ διαφορά βρίσκεται στό ὑλικό, ἐπάνω στό ὁποῖο ὁ ἥλιος ρίχνει τίς ἀκτῖνες του.

 

Ἔτσι καί ὁ Θεός. Δέν ἀλλάζει. Παραμένει ὁ Ἴδιος. Ἀναλλοίωτος. Ἄτρεπτος. Σάν ἄλλος ἥλιος ρίχνει τίς ἀκτῖνες τῆς χάρης Του καί ἀγάπης Του σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους.

 

Ὅμως, ἔτσι φαίνεται ὅτι μέ τήν δική Του ἐνέργεια,

 

• ἄλλους ζεσταίνει· καί ἄλλους τούς καίει·

 

• ἄλλους φωτίζει· καί ἄλλους τούς τυφλώνει·

 

• ἄλλους μαλακώνει· καί ἄλλους τούς σκληραίνει.

 

*     *    *

 

Γιατί αὐτή ἡ διαφορά; Αὐτή ἡ ἀντίθεση; Τί φταίει; Ποῖος φταίει;

 

Ὁ Θεός ἔχει μόνο μία διάθεση: νά ἐλεεῖ· νά εὐσπλαγχνίζεται· νά συγχωρεῖ· νά σώζει.

 

Ἡ διάθεση τοῦ ἀνθρώπου ρυθμίζει τό ἀποτέλεσμα τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ. Ἀνάλογα μέ τήν φροντίδα, ἤ τήν ἀδιαφορία, πού δείχνει ὁ ἄνθρωπος νά γνωρίσει τόν Θεό καί νά Τόν ἀγαπήσει, ἐνεργεῖ ἡ χάρη Του ἐπάνω του καί μέσα στήν ψυχή του.

 

 Ἀρχιμ. Α. Μ.

 

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ

 

            Ὁ ἄνθρωπος «μοιάζει» μέ ἕνα μολύβι! Ναί! Καί μάλιστα σέ πέντε σημεῖα! Ἄν τά προσέξουμε θά θυμόμαστε καλύτερα, πῶς πρέπει νά ζοῦμε καί νά συμπεριφερόμαστε μέσα στόν κόσμο. Αὐτά τά σημεῖα εἶναι τά ἑξῆς:

 

            1. Ἕνα μολύβι εἶναι τελείως ἄχρηστο, ἄν δέν ὑπάρχει ἕνα χέρι πού τό κρατᾶ, γιά νά γράφει. Αὐτό τό χέρι γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ὁ Θεός. Μποροῦμε νά «γράψουμε» ἱστορία μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτό καί μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός στό «Πάτερ ἡμῶν» νά λέμε: Γενηθήτω τό θέλημά Σου.

 

            2. Ὅταν γράφουμε, πότε-πότε πρέπει νά χρησιμοποιοῦμε τήν ξύστρα. Αὐτό κάνει τό μολύβι νά ὑποφέρει λίγο, ἀλλά τελικά εἶναι πιό μυτερό. Καί γι᾿ αὐτό γράφει καλύτερα. Τόν ἴδιο ρόλο παίζουν οἱ δοκιμασίες καί οἱ θλίψεις στή ζωή μας: Ἄν δείξουμε ὑπομονή, μᾶς κάνουν καλύτερους ἀνθρώπους. Ἀφοῦ, αὐτές εἶναι τό ἔσχατο μέσο τοῦ Χριστοῦ γιά νά θεραπεύσει τόν ἄρρωστο ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπο. Γι᾿ αὐτό λέει ὁ Χριστός: Στόν κόσμο θά ἔχετε θλίψη καί πόνο. Μά ἔχετε θάρρος! Ἐγώ τόν ἐνίκησα τόν κόσμο (=τό ἁμαρτωλό φρόνημα τοῦ κόσμου) (Ἰωάν. 16,33).

 

            3. Τό μολύβι μᾶς ἐπιτρέπει πάντοτε νά χρησιμοποιοῦμε γόμα, γιά  νά σβήνουμε τά λάθη τῆς γραφῆς μας. Ἔτσι καί ἡ μετάνοια-ἐξομολόγηση εἶναι ὁ μόνος τρόπος γιά τό «σβύσιμο», τήν διόρθωση τῶν λαθῶν - ἁμαρτιῶν μας. Αὐτό γίνεται μέσῳ τοῦ ἱερέα - πνευματικοῦ πατέρα, σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ πρός τούς ἀποστόλους: Ὅποιου συγχωρήσετε τίς ἁμαρτίες, θά τοῦ συγχωρηθοῦν· καί ὅποιου θά τίς κρατήσετε  ἀσυγχώρητες, θά μείνουν ἀσυγχώρητες (Ἰωάν. 20,23).

 

            4. Στό μολύβι, αὐτό πού στήν οὐσία ἔχει σημασία δέν εἶναι τό ξύλο ἤ τό ἐξωτερικό του σχῆμα, ἀλλά ὁ γραφίτης πού περιέχει. Ἔτσι καί στόν ἄνθρωπο, τό πιό οὐσιαστικό πρᾶγμα εἶναι τό ἐσωτερικό του περιεχόμενο: τί ἔχει ἡ καρδιά του. Γιατί, ἀπό τήν καρδιά του πηγάζουν ὅλα τά πάθη - ἁμαρτωλές συνήθειες, ὡς λογισμοί - σκέψεις. Καί μετά γίνονται πράξεις. Καί ἀποξενώνουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Κύριο καί Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστό. Γι᾿ αὐτό καί ἀπαιτεῖται συνεχής ἔλεγχος. Τί σκέφτομαι; Τί αἰσθάνομαι; Τί ἐπιθυμῶ; Καί ὅ,τι ἀνακαλύπτω, νά τό ἀναφέρω στόν ἱερέα - πνευματικό πατέρα, ὥστε νά δώσει τό κατάλληλο πνευματικό φάρμακο πρός θεραπεία.

 

            5. Τέλος, κάθε μολύβι ἀφήνει ἕνα σημάδι, ἕνα ἴχνος πάνω στό χαρτί. Ἔτσι καί τά «γραπτά» μας (=οἱ ἐνέργειες - πράξεις μας) ἀφήνουν μοναδικά ἴχνη - σημάδια στή ζωή μας. Μέ συνέπειες καί στήν ἐπίγεια ζωή μας καί στήν αἰωνιότητα. Γι᾿ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος γράφει: Ὅταν λοιπόν θά ἔρθει ἡ ὥρα πού ὅλο τό σύμπαν θά διαλυθῆ μέ τρομερό πάταγο, πόσο ἅγια πρέπει νά εἶναι ἡ συμπεριφορά μας καί μέ πόση εὐσέβεια νά εἶναι γεμάτη ἡ ζωή μας ὅσον καιρό θά προσμένουμε μέ λαχτάρα καί ζῆλο τόν ἐρχομό τῆς ἡμέρας τοῦ Θεοῦ! (Β΄ Πέτρ. 3, 11-12).

 

*    *    *

 

            Ἄς γράψουμε λοιπόν «κείμενα» - πράξεις καί σκέψεις τῆς ζωῆς μας ἄξια τοῦ λόγου τοῦ Χριστοῦ: Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι μέσα σας. Δηλαδή πάντοτε σύμφωνα μέ τό θέλημα Του. Γιατί, μόνο τότε ὁ Χριστός κατοικεῖ στίς καρδιές μας.

 

Ἀρχιμ. Ν. Κ.

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel