Ζωηφόρος

To Φανάρι, ο Αμερικής και τα δύο ορφανά,

To Φανάρι, ο Αμερικής και τα δύο ορφανά

ή

ποιος ενδιαφέρεται για ποιον…

***

Αρνούνται να πάρουν δύο ορφανά

στην Ακαδημία του Αγ. Βασιλείου

του Θεοδώρου Καλμούκου

από την εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας»

Δύο δεκάχρονα αδελφάκια, δίδυμα, με αίμα και όνομα ελληνικό, από το Κονγκό, βιώνουν το δράμα της ζωής τους, αφού πριν από επτάμισι χρόνια έχασαν τον Έλληνα πατέρα τους, τον αείμνηστο Στυλιανό Σπορίδη και τώρα είναι ζήτημα εβδομάδων να χάσουν και την Κονγκολέζα μητέρα τους, η οποία πάσχει από καρκίνο.

Η επιδείνωση της υγείας της έχει προχωρήσει πολύ και ήδη δεν μπορεί να φροντίσει τα δύο δεκάχρονα παιδάκια της, όπως μάλιστα βεβαιώνει με επιστολή του ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής κ. Ιγνάτιος, προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο, ζητώντας του να ανοίξει την καρδιά του και την Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου και να τους παράσχει αγάπη και προστασία.

Έγραψε ανάμεσα στα άλλα ο Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος πως, «ο πατέρας τους Στυλιανός Σπορίδης, ελληνικής υπηκοότητας, απεβίωσε την 23ην Ιουνίου 2002. Και η μητέρα τους Florence Nkay Moseka υποφέρει από ανίατη ασθένεια (καρκίνο) και δεν μπορεί πλέον να ασχολείται με τα παιδιά της».

Ο ομογενής θείος των δίδυμων και εμπερίστατων ορφανών παιδιών, ο κ. Ιωάννης Σπορίδης, αδελφός του πατέρα τους, είναι συνταξιούχος και ήδη προχωρημένης ηλικίας, με περιορισμένη όραση και ο οποίος μάλιστα σύμφωνα με τον νόμο θεωρείται «τυφλός», διαμένει στη Φιλαδέλφεια, χτύπησε την πόρτα της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου και της Αρχιεπισκοπής Αμερικής με την παράκληση να έλθουν στην Ακαδημία τα ορφανά παιδάκια

κι ο ίδιος θα συνέβαλλε όσο μπορούσε και όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του, πλην όμως έπειτα από παρέλευση μηνών, τις παραμονές των Χριστουγέννων και συγκεκριμένα στις 21 Δεκεμβρίου 2009, έλαβε την τελική αρνητική απάντηση από τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο.

Ανάμεσα στα άλλα, ο Αρχιεπίσκοπος έγραψε, πως «με πολλή λύπη επληροφορήθηκα περί της δεινής θέσεως στην οποία έχουν περιέλθει τα δύο ανίψιά σας, Κωστάκης και Δημήτρης. Η περίπτωση των παιδιών είναι όντως δύσκολη και εύχομαι ολόθερμα να εξευρεθεί λύση η οποία θα τους προσφέρει ένα ασφαλές μέλλον», ενώ τον πληροφορεί πως «το αίτημά σας αυτό προσκρούει εκτός άλλων και στο ότι τα παιδιά δεν έχουν την αμερικανική υπηκοότητα και επομένως δεν μπορούν να διαμείνουν μόνιμα στις ΗΠΑ».

Ο Αρχιεπίσκοπος κατακλείνει την επιστολή του γράφοντας «εύχομαι σε σας και την οικογένειά σας πάσαν παρά Θεού ευλογία και δύναμη. Είθε ο Κύριος, του Οποίου την Γέννηση θα εορτάσουμε σε λίγες ημέρες, να σταθεί αρωγός και συμπαραστάτης έτσι ώστε να βοηθηθούν αποτελεσματικώς τα δύο αυτά παιδιά».

Επισημαίνεται ότι τα δύο παιδιά είναι βαπτισμένα Χριστιανοί Ορθόδοξοι και μάλιστα αντίγραφα των πιστοποιητικών βαπτίσεως έστειλε η Μητρόπολη Κεντρώας Αφρικής, η οποία ανήκει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Η καταγωγή της οικογένειας Σπορίδη είναι από το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Το 1922 με τη γενοκτονία του Ελληνισμού της Πόλης και της Μικράς Ασίας ο παππούς και η γιαγιά του κ. Σπορίδη μπήκαν σ’ ένα πλοίο με άγνωστο προορισμό που τους έβγαλε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Μιλώντας στον «Εθνικό Κήρυκα» ο θείος των παιδιών, ο κ. Ιωάννης Σπορίδης από τη Φιλαδέλφεια, είπε ότι «η γιαγιά μου με τα τέσσερα παιδιά έφτασαν στην Αλεξάνδρεια. Το ένα της παιδί, ο μεγάλος γιος της, χάθηκε στο δρόμο και βρέθηκε το 1947 στο Αμστερνταμ».

Συμπλήρωσε ότι «ο πατέρας μου ήταν ο μικρότερος. Εκεί στην Αλεξάνδρεια νυμφεύθηκε την μητέρα μου η οποία καταγόταν εκ Χίου και απόκτησαν τέσσερα αγόρια κι ένα κορίτσι, κι αυτά τα δύο ανίψια μου είναι του μικρότερου αδελφού μου του Στυλιανού που πέθανε σε ηλικία 58 ετών».

Το 1960 επί Νάσσερ αναγκάσθηκαν να ξεριζωθούν από την Αλεξάνδρεια και πήγαν στην Ροδεσία σημερινή Ζιμπάμπουε. Τόσο ο κ. Ιωάννης Σπορίδης, όσο και ο αποθανών αδελφός του, Στυλιανός, ήταν τεχνικοί κλωστοϋφαντουργίας. Ο αείμνηστος πήγε στο Κονγκό όπου παρέμεινε επί 42 χρόνια.

Όπως ανέφερε ο κ. Σπορίδης, «όταν απεβίωσε πήγα και του έκανα την κηδεία του και τότε γνώρισα τη γυναίκα του και τα δύο παιδάκια τους τα οποία ήταν τριών ετών».

Εκτοτε την οικονομική τους στήριξη και συντήρηση την ανέλαβαν ο κ. Ιωάννης Σπορίδης, ο γιος του Φίλιππος από την Ατλάντα και η αδελφή του κ. Σπορίδη από την Αθήνα, αλλά και η εκεί ελληνική κοινότητα της Κινσάσα του Κονγκό.

Τώρα με την ανίατη ασθένεια της μητέρας τους η οποία οδεύει προς το μοιραίο, ο κ. Σπορίδης δεν μπορεί να αφήσει αυτά τα δύο παιδάκια να χαθούν μέσα στο Κονγκό.

«Θέλω να βοηθήσω αυτά τα παιδάκια, κι επειδή λόγω της ηλικίας μας δεν μπορώ, πήγα στην Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου την Άνοιξη του 2009 δύο φορές και μάλιστα με μία κυρία η οποία έχει τρία ορφανά εκεί διότι δεν μπορώ να οδηγήσω επειδή θεωρούμαι νόμιμα τυφλός.

Ήταν Σάββατο απόγευμα και βρήκα κάποιον κ. Εύαν (βοηθός του π. Κωνσταντίνου Σιταρά διευθυντή της Ακαδημίας) του εξήγησα την περίπτωση των παιδιών και μου είπε ότι «δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορούμε να τα βγάλουμε φοιτητική βίζα και να τα φέρουμε».

Σύμφωνα πάντοτε με τον κ. Σπορίδη, ο βοηθός του π. Σιταρά είπε, ότι «μπορεί επίσης να τα υιοθετήσει ο π. Σιταράς διότι έχει υιοθετήσει κι άλλα και ρώτησε αν είναι Ορθόδοξα και πως πρέπει να τα δουν».

Και συμπλήρωσε: «Γι’ αυτό φέραμε τα πιστοποιητικά βαπτίσεως και τις φωτογραφίες των παιδιών. Έπειτα από μερικές μέρες μου τηλεφώνησε ο π. Σιταράς και μου είπε πως μου ανέφερε ο Εύαν την υπόθεση των παιδιών. Θα βάλουμε δικηγόρο να τους βγάλει φοιτητική βίζα».

Ο κ. Σπορίδης είπε, ότι «σας ομιλώ εντίμως πως από τη στιγμή που έλαβαν τη φωτογραφία (στην Ακαδημία) και είδαν τα παιδιά άρχισαν οι δυσκολίες. Μου έλεγαν φέρε εσύ τα παιδιά και θα τα πάρουμε, αλλά το γράμμα του Αρχιεπισκόπου λέγει ότι πρέπει να έχουν αμερικανική υπηκοότητα».

«Με μία επιστολή από την Ακαδημία ότι τα δέχονται λύνεται το θέμα της έλευσής τους εδώ», επεσήμανε, ενώ πιστεύει ότι «την αγγλική γλώσσα θα τη μάθουν πολύ γρήγορα» καθότι τα παιδιά μιλούν γαλλικά. Ο κ. Σπορίδης είναι διατεθειμένος να βοηθήσει και σ’ αυτό καθότι ο ίδιος γνωρίζει και γαλλικά, αλλά και ακόμα να πληρώσει κάποιον δάσκαλο να τα διδάξει.

Ο κ. Σπορίδης υποστηρίζει πως «αν ήθελε η Αρχιεπισκοπή μπορούσαμε άνετα να βρούμε τη λύση», ενώ κάνει έκκληση σε οιονδήποτε ομογενειακό οργανισμό, ΑΧΕΠΑ, ΣΑΕ, λόγου χάρη, να βοηθήσουν αν θέλουν αυτά τα δύο παιδάκια. «Εγώ θέλω να σώσω αυτά τα παιδάκια»,τόνισε.

Σε επικοινωνία του «Ε.Κ.» με την Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου μας, ελέχθη ότι ο π. Σιταράς δεν ήταν εκεί χτες, ούτε και ο βοηθός του ο κ. Εύαν. Αφήσαμε τον τηλεφωνικό μας αριθμό στη γραμματέα, πλην όμως δεν είχε επικοινωνήσει μαζί μας μέχρι την ώρα που ολοκληρώθηκε η παρούσα έκδοση.

Η επιστολή του Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής κ. Ιγνατίου έχει ως εξής: «Σεβασμιώτατε Αγιε αδελφέ, Αρχιεπίσκοπε Αμερικής κ.κ. Δημήτριε, Με ιδιαίτερα αισθήματα σας γράφω την παρούσα επιστολή μου. Με ζωηρό ενδιαφέρον παρακολουθώ τις δραστηριότητές σας και εύχομαι θερμώς για την επιτυχία της Διακονίας σας.

Η αφορμή αυτής της επιστολής μου είναι η εξής: Οι μικροί Δημήτριος Σπορίδης και Κωνσταντίνος Σπορίδης, που γεννήθηκαν στις 23 Ιουνίου 1999 και είναι αδέλφια, εβαπτίσθηκαν Ορθόδοξοι στον Ιερό Ναό του Αγίου Μάρκου Kinsasa του Congo στις 30 Απριλίου 2005.

Ο πατέρας τους Στυλιανός Σπορίδης, Ελληνικής υπηκοότητας απεβίωσε των 23ην Ιουνίου 2002. Και η μητέρα τους Florence Nkay Moseka υποφέρει από ανίατη ασθένεια (καρκίνο) και δεν μπορεί πλέον να ασχολείται με τα παιδιά της.

Μη έχοντα τα παιδιά συγγενείς στην Λαϊκή Δημοκρατία του Congo, όπου διαμένουν και μη υπάρχοντα ανάλογα Ιδρύματα να τα περιβάλλουν, προτείνουν ο αδελφός του πατρός των Ιωάννης Σπορίδης και ο υιός αυτού Φίλιππος Σπορίδης να φιλοξενηθούν οι μικροί στο ίδρυμα Saint Basil Academy της Ατλάντας των Η.Π.Α.

Προσωπικώς συνηγορώ και παρακαλώ να γίνει δεκτή η παράκλησίς μας. Ελπίζω δε η αγάπη σας να ανταποκριθεί θετικώς στην παράκλησή μας. Θερμώς σας ασπάζομαι αδελφικώς Ο Κεντρώας Αφρικής Ιγνάτιος».

Η απάντηση του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου προς τον κ. Ιωάννη Σπορίδη, θείο των παιδιών από τη Φιλαδέλφεια, έχει ως εξής:

«Αγαπητέ κ. Σπορίδη, Έλαβα την επιστολή σας δια της οποίας με ενημερώνετε περί του θέματος το οποίο σας απασχολεί και σας ευχαριστώ. Έλαβα συνημμένως και την σχετική επιστολή του Μητροπολίτου Κεντρώας Αφρικής κ. Ιγνατίου.

Με πολλή λύπη επληροφορήθηκα περί της δεινής θέσεως στην οποία έχουν περιέλθει τα δύο ανίψια σας, Κωστάκης και Δημήτρης. Η περίπτωση των παιδιών αυτών είναι όντως δύσκολη και εύχομαι ολόθερμα να εξευρεθεί λύση η οποία θα τους προσφέρει ένα ασφαλές μέλλον.

Βεβαίως θα ηθέλαμε να ανταποκριθούμε στο αίτημά σας να έλθουν τα παιδιά στην Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου της καθ’ ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής όπως ήδη σας επληροφόρησεν ο Διευθυντής της Ακαδημίας π. Κωνσταντίνος Σιταράς.

Δυστυχώς, όμως, το αίτημά σας αυτό προσκρούει εκτός άλλων και στο ότι τα παιδιά δεν έχουν την αμερικανική υπηκοότητα και επομένως, δεν μπορούν να διαμείνουν μόνιμα στις ΗΠΑ.

Στην περίπτωσή τους, παρά τη θλίψη μας για την σκληρή δοκιμασία των και την διάθεσή μας να βοηθήσουμε, δεν είμεθα σε θέση να πραγματοποιήσουμε την προτεινόμενη λύση. Ελπίζουμε ότι με τις προσπάθειες που γίνονται από διάφορες πλευρές και με την βοήθεια.

πηγή: http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3947:2010-01-08-00-01-55&catid=13

***

Παρέμβαση Μητροπολίτη Ικονίου για την άρνηση Δημητρίου με ορφανά

του Θεοδώρου Καλμούκου

από την εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας»

Ο Μητροπολίτης Ικονίου κ. Θεόληπτος, με προσωπική του επιστολή - καταπέλτη στον «Εθνικό Κήρυκα», εκφράζει την έντονη δυσφορία του για την άρνηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου να επιδείξει αγάπη και συμπαράσταση στα δίδυμα ορφανά ελληνόπουλα από το Κονγκό, για τα οποία έγραψε λεπτομερώς ο «Ε.Κ.» στην έκδοσή του της Παρασκευής 8ης Ιανουαρίου 2010.

Ο Μητροπολίτης Ικονίου κ. Θεόληπτος, εκ των κορυφαίων ιεραρχών, ιδιαίτερα της νέας γενιάς, του Οικουμενικού Θρόνου, στην επιστολή του με ημερομηνία 9 Ιανουαρίου 2010, αναφέρει, πως «ομολογώ ότι διαβάζοντας το κείμενο του κ. Θεοδώρου Καλμούκου, έφριξα, λυπήθηκα και ντράπηκα που είμαι αρχιερεύς της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Και λίγο πιο κάτω έγραψε αναφορικά με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Δημήτριο: «Και ερωτώ: Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ο οποίος έλαβε το γράμμα διά βοήθεια είχε την συνείδησή του ήσυχη τις εορτές της Θείας Επιφανείας και του Νέου Ετους; Μπόρεσε να εορτάσει ως αρχιερεύς τις Αγιες αυτές ημέρες άνευ συνειδησιακού προβλήματος; Πώς μπόρεσε να δώσει την απάντηση που έστειλε εις τον θείο των δύο αυτών παιδιών και μάλιστα κοροϊδεύοντας και στέλνοντας ευχάς ‘διά εξεύρεσιν λύσεως’».

Ο Μητροπολίτης Θεόληπτος χαρακτήρισε τη δικαιολογία του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου ότι τα παιδιά δεν έχουν την αμερικανική υπηκοότητα ως «προφάσεις ανόητες και άνευ ουσίας».

Ο κ. Θεόληπτος προσθέτει ακόμα για τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο πως «εάν δεν είναι σε θέση να βοηθήσει δύο ορφανά παιδάκια δέκα ετών, τότε κακώς παραμένει εις την θέση του». Επισημαίνεται ότι ο Μητροπολίτης Ικονίου κ. Θεόληπτος, όπως άλλωστε και άλλοι ιεράρχες και ανώτεροι κληρικοί του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διαβάζουν ανελλιπώς τον «Εθνικό Κήρυκα» στην ηλεκτρονική του έκδοση καθότι τυγχάνουν συνδρομητές [on line] στην ηλεκτρονική έκδοση www.ekirikas.com.

Ο Μητροπολίτης Θεόληπτος αναφέρει επίσης στην επιστολή του, πως «λυπάμαι δια την κατάντια της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Λυπάμαι δια την κατάντια της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και του Αρχιεπισκόπου της».

Υπενθυμίζεται ότι ο «Ε.Κ.» στην έκδοσή του της Παρασκευής 8 Ιανουαρίου 2010, έγραψε, πως «δύο δεκάχρονα αδελφάκια, δίδυμα, με αίμα και όνομα ελληνικό, από το Κονγκό, βιώνουν το δράμα της ζωής τους, αφού πριν από επτάμισι χρόνια έχασαν τον Έλληνα πατέρα τους, τον αείμνηστο Στυλιανό Σπορίδη και τώρα είναι ζήτημα εβδομάδων να χάσουν και την Κονγκολέζα μητέρα τους, η οποία πάσχει από καρκίνο.

Η επιδείνωση της υγείας της έχει προχωρήσει πολύ και ήδη δεν μπορεί να φροντίσει τα δύο δεκάχρονα παιδάκια της, όπως μάλιστα βεβαιώνει με επιστολή του ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής κ. Ιγνάτιος, προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο, ζητώντας του να ανοίξει την καρδιά του και την Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου και να τους παράσχει αγάπη και προστασία. Εγραψε ανάμεσα στα άλλα ο Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος πως, «ο πατέρας τους Στυλιανός Σπορίδης, ελληνικής υπηκοότητος, απεβίωσε την 23ην Ιουνίου 2002.

Και η μητέρα τους [Florence Nkay Moseka] υποφέρει από ανίατη ασθένεια (καρκίνο) και δεν μπορεί πλέον να ασχολείται με τα παιδιά της». Ο ομογενής θείος των δίδυμων και εμπερίστατων ορφανών παιδιών, ο κ. Ιωάννης Σπορίδης, αδελφός του πατέρα τους, είναι συνταξιούχος και ήδη προχωρημένης ηλικίας, με περιορισμένη όραση και ο οποίος μάλιστα σύμφωνα με τον νόμο θεωρείται «τυφλός», διαμένει στη Φιλαδέλφεια, χτύπησε την πόρτα της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου και της Αρχιεπισκοπής Αμερικής με την παράκληση να έλθουν στην Ακαδημία τα ορφανά παιδάκια κι ο ίδιος θα συνέβαλλε όσο μπορούσε και όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του, πλην όμως έπειτα από παρέλευση μηνών, τις παραμονές των Χριστουγέννων και συγκεκριμένα στις 21 Δεκεμβρίου 2009, έλαβε την τελική αρνητική απάντηση από τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο.

Ανάμεσα στα άλλα, ο Αρχιεπίσκοπος έγραψε, πως «με πολλή λύπη επληροφορήθηκα περί της δεινής θέσεως στην οποία έχουν περιέλθει τα δύο ανίψιά σας, Κωστάκης και Δημήτρης. Η περίπτωση των παιδιών είναι όντως δύσκολη και εύχομαι ολόθερμα να εξευρεθεί λύση η οποία θα τους προσφέρει ένα ασφαλές μέλλον», ενώ τον πληροφορεί πως «το αίτημά σας αυτό προσκρούει εκτός άλλων και στο ότι τα παιδιά δεν έχουν την αμερικανική υπηκοότητα και επομένως δεν μπορούν να διαμείνουν μόνιμα στις ΗΠΑ».

Ο Αρχιεπίσκοπος κατακλείνει την επιστολή του γράφοντας «εύχομαι σε σας και την οικογένειά σας πάσαν παρά Θεού ευλογία και δύναμη. Είθε ο Κύριος, του Οποίου την Γέννηση θα εορτάσουμε σε λίγες ημέρες, να σταθεί αρωγός και συμπαραστάτης έτσι ώστε να βοηθηθούν αποτελεσματικώς τα δύο αυτά παιδιά». Είναι σ' αυτήν την επιστολή άρνησης του Αρχιεπισκόπου κ. Δημητρίου, την οποία ο «Ε.Κ.» δημοσίευσε στην ολότητά της στις 8 Ιανουαρίου 2010, που απαντά ο Μητροπολίτης Ικονίου Θεόληπτος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ολόκληρο το κείμενο της οποίας, έχει ως εξής:

Επιστολή Θεολήπτου

Μετά πολλής λύπης ανέγνωσα εις το φύλλο της εγκρίτου εφημερίδος σας ‘Εθνικός Κήρυξ’ το άρθρο ‘Αρνούνται να πάρουν δύο ορφανά στην Ακαδημία’ της 8ης Ιανουαρίου 2010. Ομολογώ ότι διαβάζοντας το κείμενο του κ. Θεοδώρου Καλμούκου, έφριξα, λυπήθηκα και ντράπηκα που είμαι αρχιερεύς της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Και ερωτώ: Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ο οποίος έλαβε το γράμμα διά βοήθεια είχε την συνείδησή του ήσυχη τις εορτές της Θείας Επιφανείας και του Νέου Ετους; Μπόρεσε να εορτάσει ως αρχιερεύς τις Αγιες αυτές ημέρες άνευ συνειδησιακού προβλήματος; Πώς μπόρεσε να δώσει την απάντηση που έστειλε εις τον θείο των δύο αυτών παιδιών και μάλιστα κοροϊδεύοντας και στέλνοντας ευχάς ‘διά εξεύρεσιν λύσεως’.

Αλήθεια πού βαδίζουμε; Πού οδηγείται αυτή η ταλαίπωρος Ορθόδοξος Εκκλησία; Πού την οδηγούν οι ασυνείδητοι ποιμένες της; Πώς θέλουμε να μας πιστεύει ο κόσμος και να μας ακολουθεί όταν εμείς άλλα κηρύττουμε και άλλα πράττομε; Λυπάμαι πολύ διά τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, με απογοήτευσε δια μίαν ακόμη φορά.

Ποία είναι η αποστολή μας στον κόσμο, μήπως να ετοιμάζομε δείπνα και τελετές διά να εορτάσομε τα δεκάχρονά μας στον Θρόνο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής ή να ομιλούμε και να κηρύττομε περί αγάπης και βοηθείας του πάσχοντος συνανθρώπου μας και εις την πράξη να μην κάνομε το παραμικρό. Μία ολόκληρη Αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν είναι σε θέση να βοηθήσει δύο δεκάχρονα παιδάκια.

Και οι προφάσεις ανόητες και άνευ ουσίας. Δεν έχουν, λέγει ο κατά τα άλλα άγιος αδελφός, αμερικανική υπηκοότητα. Σε ποίον πουλάει τα παραμύθια αυτά; Είναι δυνατόν να θέλει να βοηθήσει και να μην βρει τον τρόπο ή κάποια λύση; Εάν δεν είναι σε θέση να βοηθήσει δύο ορφανά παιδάκια δέκα ετών, τότε κακώς παραμένει εις την θέση του. Η ουσία είναι όμως μία: Δεν υπάρχει θέληση διότι έχομε ξεφύγει από την αποστολή μας. Από 100 δολάρια να ζητούσε από τους αρχιερείς της Αμερικής θα μάζευε 1,000 δολάρια το μήνα, και μη μου πείτε ότι δεν έχουν να δώσουν χρήματα γιατί θα γελάσει μαζί τους και το παρδαλό κατσίκι.

Και διάλεξε να απαντήσει παραμονάς των Χριστουγέννων, αυτό είναι το κωμικοτραγικό της υποθέσεως. Απήντησε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής αρνούμενος βοήθεια παραμονές της κατ' εξοχήν εορτής της αγάπης, όπου ο Θεός γίνεται άνθρωπος από αγάπη διά τον άνθρωπο να τον σώσει. Αυτή είναι η εκκλησιαστική μας συνείδηση; Επαναλαμβάνω, λυπάμαι δια την κατάντια της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Λυπάμαι δια την κατάντια της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και του Αρχιεπισκόπου της. Θα τρίζουν τα κόκαλα των ευσεβών Πατέρων μας, οι οποίοι δημιούργησαν τα ιδρύματά μας δια τους πάσχοντας αδελφούς μας. Υπάρχει όμως Θεός και θα απολογηθούμε κάποια ημέρα διά τας πράξεις μας. Ομως να μην παραπονούμεθα διά τον λαόν του Θεού ότι μένει μακράν της Εκκλησίας. Εμείς τον απεμακρύναμε με τας πράξεις και τα παραδείγματά μας. Ντροπή μας.Μετά τιμής και αγάπης Ο Ικονίου Θεόληπτος».

Σύμφωνα με το επίσημο Ημερολόγιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Μητροπολίτης Ικονίου, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Λυκαονίας κ. Θεόληπτος, γεννήθηκε στην περιοχή Θεραπειά του Βοσπόρου το 1957 και το κοσμικό του όνομα ήταν Ιάκωβος. Τις αρχικές σπουδές του, Γυμνασιακές και Λυκειακές τις έκανε στο Ζωγράφειο Λύκειο της Κωνσταντινούπολης, ενώ Θεολογία σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διάκονος χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου τον Μάρτιο του 1977 υπό του τότε Μητροπολίτη Φιλαδελφείας και σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος είναι ο πνευματικός του πατέρας και ο οποίος τον μετονόμασε σε Θεόληπτο.

Υπηρέτησε στην Πατριαρχική Αυλή ως Πατριαρχικός Διάκονος, Διάκονος της Σειράς, τριτεύων, δευτερεύων, το 1995 έγινε Μέγας Αρχιδιάκονος μέχρι το 1997 που χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος-Αρχιμανδρίτης και του απονεμήθηκε το οφίκιο του Μεγάλου Πρωτοσυγκέλου, ενώ το Σεπτέμβριο του έτους 2000 εκλέχτηκε Μητροπολίτης Ικονίου και συνάμα συνέχισε τα καθήκοντα του Πρωτοσυγκέλου μέχρι πριν από ενάμισι έτος, όπου στην Πρωτοσυγκελία τον διαδέχθηκε ο Αρχιμανδρίτης Στέφανος, σύμφωνα με την τάξη του Φαναρίου, που ακολουθείται για την προαγωγή των νεοτέρων της Πατριαρχικής Αυλής.

Σημείωση:  Η Romfea.gr, αμέσως αναδημοσίευσε το σημαντικό ρεπορτάζ του κ. Καλμούκου, που αφορούσε την υπόθεση με τα δύο ορφανά αδέλφια. Από την πλευρά μας, θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους αναγνώστες, ότι αμέσως δεχθήκαμε δεκάδες email αναγνωστών οι οποίοι μας εξέφρασαν την πικρία τους, αλλά και την αμέριστη συμπαράσταση τους στα 2 ορφανά αδέλφια.

πηγή: http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3970%3A2010-01-10-22-44-44&catid=13&Itemid=123

 

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel