Δρ. Φιλοσοφίας
Αγαπητέ κ. Μπουκάλα.
Στο κυριακάτικο φύλλο της έγκριτης εφημερίδας στην οποία αρθρογραφείτε(11/10/2009) αναφερθήκατε στην διαδικασία αλλαγής του ονόματος του υπουργείου παιδείας. Σαφώς όλη η ιστορία της μετονομασίας είναι τουλάχιστον περιττή και τουλάχιστον ανούσια.
Όταν συζητάμε για υπουργείο παιδείας συζητάμε ότι η λέξη παιδεία εσωτερικά περιέχει την διά βίου μάθηση. Πράγματι η ονομασία «υπουργείο παιδείας και διά βίου μάθησης» είναι πλεονασμός. Πιστεύω αυτό θα έλεγε και ο αρχαίος σοφός Σόλων όταν διατύπωσε την φράση «γηράσκω αεί διδασκόμενος». Σίγουρα αυτό θα έλεγε και ο Σωκράτης όταν διακήρυττε «μουσικήν ποίου και εργάζου».Ο μεγάλος λοιπόν Αθηναίος υπονοεί την διηνεκή φύση του εσωτερικού αγώνα που χρειάζεται ο άνθρωπος ώστε να διαπλασθεί μέσα από την παιδεία.
Ο Περικλής επίσης στον Επιτάφιο τονίζει το «ες αεί»σε όλους τους τομείς άρα και στην παιδεία. Η φράση «φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας» διατυπώνεται σε ενεστώτα διαρκείας και συνεχέιας. Όλα συμβαίνουν συνεχώς. Η παιδεία –ο πλατωνικός διάλογος Πρωταγόρας αποκαθιστά πλήρως τα πράγματα-είναι μία διαρκής εσωτερική και εξωτερική προσαρμογή του ανθρώπου σε σχέση με τον εαυτό του ,τη φύση και την Ιδέα.
Άρα το «διά βίου μάθησης» είναι περιττό. Όμως κ. Μπουκάλα θεωρείτε ως πραγματική καινοτομία την κατάργηση του όρου θρησκευμάτων. Δηλαδή θεωρείτε ότι πραγματική καινοτομία είναι το «υπουργείο παιδείας».
Επιτρέψτε μου τρείς απλές παρατηρήσεις. Πρώτον ο όρος παιδεία αποκόπτεται από τον όρο θρήσκευμα. Ο άνθρωπος όμως κ. Μπουκάλα σε αυτή την περίπτωση απελευθερώνεται τόσο πολύ που δεν ξέρει τι να κάνει την ελευθερία του. Τέτοια απελευθέρωση θέλει ισχυρή συνειδητή ύπαρξη αυτοπροσδιορισμού αλλά και κοινωνικού προσδιορισμού προκειμένου να ομιλούμε για μία απόλυτη ανθρώπινη μόνο λογική πρόοδο και όχι για την επαναφορά στη ζούγκλα. Με λίγα θέλει την ήδη υπάρχουσα καθολική και παγκόσμια λογοκρατία ,παραδεκτή από όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι σε αυτή την περίπτωση έχουν καταφέρει να κάνουν το δικό τους παράδεισο και δεν έχουν ανάγκη κανένα θεό. Διότι αγαπητέ κ. Μπουκάλα στις πάλαι ποτέ σταλινικές χώρες η Ορθοδοξία επέστρεψε πανηγυρικά-δείχνοντας μια περίεργη κυριαρχία πάνω στον άνθρωπο, ειδικά ο σοβιετικός άνθρωπος δεν μπόρεσε να παράξει τίποτε ανώτερο από τη θρησκεία αν και το υπουργείο ήταν μόνο παιδείας και η θρησκεία είχε πολεμηθεί πολύ από το επίσημο απάνθρωπο καθεστώς. Θα ήθελα λοιπόν να μου πείτε στο email που σας δίνω εάν πιστεύετε ότι ο μεταδιαφωτιστικός άνθρωπος έχει επιτύχει τη θέσπιση ενός παγκοσμίου κράτους λόγου που θα οδηγήσει όχι σε μία Βαβέλ αλλά σε μία καθολική ευημερούσα κοινωνία.
Προσέξτε όμως κ. Μπουκάλα. Θα ήθελα να μου πείτε στη θέση του όρου θρησκευμάτων τι προτείνετε να τοποθετηθεί. Βέβαια θα μπορούσε να μείνει μόνον ο όρος «υπουργείο Παιδείας».Όμως η θρησκευτική κουλτούρα με την πολιτική κουλτούρα της εποχής μας έχει τη σχέση εσωτερικότητας και εξωτερικότητας που καθόρισε ο Χάϊντεγγερ και πρίν ο Νίτσε. Αιώνες τώρα η θρησκεία-ως λογική ανάπτυξη- κληρονόμεί στο ανθρώπινο γένος τις αρετές και τους τρόπους ενδελεχούς διακυβέρνησης. Άρα η απόρριψη του όρου θρησκεία σημαίνει ότι κατά αχάριστο τρόπο παίρνουμε τις αρχές του δικού μας λογικού βασιλείου που η θρησκεία πρώτη σκέφθηκε, και επειδή τώρα δεν την έχουμε ανάγκη την παραπετάμε. Σκεφθείτε κ. Μπουκάλα γιατί ο Στάλιν κατά την επίθεση του Χίτλερ απευθύνθηκε στο εθνικό και θρησκευτικό υπόβαθρο του ρωσικού λαού. Ίσως γιατί τότε έπρεπε να θυμηθεί τη θρησκεία.
Βέβαια αγαπητέ κ. Μπουκάλα υπάρχει ακόμη μία ακόμη –τρίτη-παρατήρηση. Μέσα στους αιώνες τα όρια ανάμεσα σε θεολόγους και φιλοσόφους είναι δυσδιάκριτα. Ο Ιωάννης ο Ιταλός δύσκολα μπορεί να κληθεί μόνο θεολόγος.Ο Ευγένιος Βούλγαρης επίσης ήταν ευρύ πνεύμα. Οι διαφωτιστές πήραν πολλά από τη θρησκεία και είναι δύσκολο να πείς ότι ο Ντιντερό δεν ήταν και λίγο θεολόγος. Το πρόβλημα λοιπόν είναι πολύ συγκεκριμένο αγαπητέ κ.Μπουκάλα. Καταργούμε τον όρο θρησκευμάτων. Τι θα διδάσκουμε σε κάθε πνευματικό άνθρωπο. Όλα πλήν των θρησκευτικών θέσεων; Είναι εύκολο να βάλει κανείς χέρι στον εγκέφαλο και να πειράξει μόνο το μέρος που θέλει; Καταργώντας τον όρο θρησκευμάτων τι θα πετάξουμε έξω από την παιδεία μας και τι θα κρατήσουμε. Περιμένω την απάντησή σας με ιδιαίτερη αγωνία. Προσέξτε όμως. Μην απαντήσετε ότι θα κρατήσετε τα λογικά ,τα ανθρώπινα κ.λ.π. Διότι όλα ως συγκοινωνούντα δοχεία προκύπτουν από την θεολογική θέαση και απλά οι νέες λογικές επιστήμες έχουν τη σχέση ενηλικιωμένου εφήβου με τον πατέρα του ,οι νέες επιστήμες στηρίζονται στις πάλαι ποτέ θρησκευτικές θεάσεις του ανθρώπου. Εάν έλειπαν αυτές ο λόγος θα ήταν tabula rasa.Είναι γνωστή η έρευνα του μακαρίτη του Λιαντίνη για τη Στωϊκή προέλευση του Ρωμαϊκού κόσμου. Είναι γνωστή η έρευνα σπουδαίων συγκρητιστών (Sprengler)που αναφέρουν ότι η μία πνευματική περίοδος όμορφα κληρονομείται στην επομένη. Θρήσκευμα είναι και ο μαρξισμός κ. Μπουκάλα. Αντεστραμμένος χριστιανισμός είναι. Άρα μαζί με το θρησκευμάτων να πεταχθεί και ο μαρξισμός. Εάν δεν είχε γεννήσει η θρησκεία τις αρετές μέσα από τη θέαση του όλου, ο Μάρξ δεν θα ήξερε τι να πεί και από πού να αρχίσει.
Συζητάμε για την Ελλάδα κ. Μπουκάλα. Όπου οι παπάδες, οι φορείς του τίτλου «Θρησκευμάτων»διέσωσαν τον Ελληνισμό. Διέσωσαν τη δική σας ευκαιρία να πιστεύετε ό,τι θέλετε αλλά συγχρόνως να μην κινδυνεύετε. Διότι μπορεί να μην σας αρέσει η Ελληνική πραγματικότητα σε όποια σημεία δεν σας αρέσει αλλά για φαντασθείτε να κάνατε αντικομματική προπαγάνδα επί Λένιν, ή να ζητήσετε να μην διδάσκονται τα παιδιά σας το Κοράνιο στο Ιράν. Οι παπάδες ελευθέρωσαν την Ελλάδα με το πνεύμα και την Ελληνική συνέχεια, στα μοναστήρια η παιδεία διασώθηκε επί τουρκοκρατίας, οι αρχές της ελληνικής θρησκείας διδάσκουν το αιώνιο αυτονόητο ,τη δικαιοσύνη και την παγκόσμια ένωση κάτω από τον Ηρακλείτειο και μετέπειτα χριστιανικό λόγο. Αφ΄ής στιγμής αυτόν τον λόγο τον ασπαζόμαστε όλοι γιατί έχουμε πρόβλημα με τη γενική «θρησκευμάτων».Αυτό βέβαια είναι το τραγικό σας λάθος κ. Μπουκάλα. Όποια αρχή και αν υιοθετήσετε σε μία κοινωνία χωρίς θρησκεία, η θρησκεία θα την έχει δημιουργήσει. Τα γραπτά των θρησκευομένων θα την έχουν κληρονομήσει. Σας προκαλώ λοιπόν. Πείτε μου μία αρχή που θα θέλατε για τον κόσμο σας η οποία να μην ανιχνεύεται στην ιστορία των θρησκευμάτων. Διότι όλοι προσδοκούμε μία καθολική κοινωνία κάτω από τις αιώνιες αρχές του λόγου που οι φωτισμένοι θεολόγοι και φιλόσοφοι θέσπισαν.
Με εκτίμηση
Β. Δ. Μακρυπούλιας
Δρ. Φιλοσοφίας
