Ο Ιερός Χρυσόστομος στον Κατηχητικό λόγο του εις το Πάσχα συμπυκνώνει με έναν καθαρά θεολογικό τρόπο τους αιώνες σκέψης και δράσης όλων αυτών που δέχθηκαν,ανέπτυξαν και διέδοσαν το χριστιανισμό στα πέρατα της οικουμένης, επειδή ακριβώς πίστευαν ότι όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να μεθέξουν του ζωοποιού ύδατος του Θεανθρώπου. Επειδή τελικά υιοθέτησαν την άποψη ότι η μεγαλύτερη σημασία υπάρχει στην θρησκευτική ταυτότητα του ανθρώπου. Έχει μεγάλη σημασία ο άνθρωπος να φωτισθεί και να προχωρήσει σε σωστές κοσμοθεωρητικές-φιλοσοφικές επιλογές στη ζωή του. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος δεν γίνεται ανώτερος από τον συνάνθρωπό του. Δεν υποστήριξαν αυτό οι Ορθόδοξοι Πατέρες. Γίνεται όμως μέτοχος χάριτος, παράδειγμα προς ζωοποιό μίμηση από τους συναθρώπους. Είναι σημαντικό να έχουμε το ώδε είναι πριν την πορεία μας προς την αιώνια ταυτότητά μας, η οποία βέβαια προετοιμάζεται από εδώ.
«Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως».Τι νόημα δίνει ο ιερός Πατήρ στο επίθετο «πάντες»;Άραγε εννοεί πιστούς και απίστους; Εννοεί και αυτούς οι οποίοι ποτέ δεν θα γνωρίσουν τον Ιησού και την καινή Βασιλεία Του; Όμως αναφέρει έπειτα «εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία».
Το επίθετο «κοινή» αποκαθιστά πλήρως τα πράγματα. Η καινή Ανάσταση αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους οι οποίοι μπροστά σε αυτό το γεγονός είναι το ίδιο, και εάν δεν είναι θα πρέπει ευρίσκοντας το σπέρμα της ουράνιας κοινότητας μέσα τους να ομονοήσουν και να προσέλθουν στην κοινή για όλους ουράνια Ανάσταση και αποκατάσταση της Βασιλείας του Ανεστημένου Σωτήρα. Μπροστά στον Άνθρωπο της Ανάστασης όλοι είναι ένα. Το όχημα είναι πάντα η πίστη και το βίωμα.
Έμεινα λοιπόν ενεός όταν άκουσα το απίστευτο μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος το βράδυ της Αναστάσεως. Μήνυμα απομακρυσμένο από το πνεύμα της Ανάστασης, μήνυμα μόνο πολιτικό, χωρίς ίχνος θρησκευτικής αιδούς πάνω από όλα σε όλους αυτούς που θυσιάσθηκαν επειδή πίστεψαν ότι είναι «κάτι» το να είσαι χριστιανός. Η φράση του μηνύματος «Μέσα σ΄αυτό το φώς το άτομο συναντά την προσωπική του έκφραση που δεν είναι άλλη από τη συνάντηση του Θεού με την προσφορά μας στο πρόσωπο κάθε άλλου, κάθε ξένου, ανεξαρτήτως γλώσσας, χρώματος, ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, και πολιτσμού» αφ΄ ενός είναι νεοταξικό φληνάφημα, αφ ετέρου εξισώνει απαράδεκτα την αποκαλυπτική θρησκεία με ανθρώπινες δημιουργίες τύπου πολιτσμού-δηλαδή η τέχνη είναι ίδιας σημασίας για την ψυχή του ανθρώπου με τη ζωοποιό θρησκεία.
Θα πρέπει σοβαρά να σκεφθούμε εάν ο Μέγας Βασίλειος και οι υπόλοιποι όλοι Πατέρες της Ορθοδοξίας, όλοι αυτοί που ομιλούσαν με το Θεό θα κήρυσσαν το βράδυ της Αναστάσεως τους χριστιανούς να μην υπολογίζουν τη θρησκεία του άλλου. Θα πρέπει να σκεφθούμε τον Βασίλειο εξερχόμενο της οικίας του, έχοντας ομιλήσει με το θείο φώς του Ιησού, να αναφέρει στο ακροατήριό του ότι δεν έχει σημασία εάν είμαστε μωαμεθανοί ή χριστιανοί, αρκεί να μην σκοτώνει ο ένας τον άλλο, αρκεί ο ένας να μην αφήνει τον άλλο να πεινά.
O tempora, o mores. Προσέξτε στο μήνυμα του Αρχιεπισκόπου λείπει κάθε έννοια διάδοσης του δογματικού μέρους της Αναστάσεως. Φοβείται μάλλον ο Ιερώνυμος μήπως τον χαρακτηρίσουν ρατσιστή. Φαντασθείτε τους ιεχωβάδες να ισχυρίζονται ότι «δεν έχει σημασία η θρησκεία του άλλου».Επίσης εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι γίνεται αναφορά στο «ελληνικό πνεύμα»και όχι στην ελληνορθόδοξη παράδοση.
Ο ιερός Χρυσόστομος θεωρεί ότι δυνάμει το βράδυ της Ανάστασης όλοι Είναι και Γίγνονται χριστιανοί. Από την άποψη ότι ο άνθρωπος μέσα από τον Ανεστημένο Ιησού έφθασε στο ύψιστο σημείο αυτογνωσίας και βιωματικής ικανότητας. Δυνάμει όλοι αποκαταστάθηκαν μπροστά στον Πατέρα Θεό. Άρα διαχρονικά μας καλεί όλους να είμαστε και να γιγνόμαστε χριστιανοί, διότι αυτό έχει σημασία.
Αντίθετα ο Ιερώνυμος, ο διάδοχος του Χρυσοστόμου μας λέει ότι αυτό δεν έχει σημασία. Δεν κάνει κάν προσκλητήριο υγιούς ιεραποστολικού σωτηρίου αγώνα. Μας παρακαλεί απλά να είμαστε καλοί με τους διπλανούς μας. Ουδέτεροι δηλαδή.
Όμως το γνώρισμα του χριστιανού είναι ο αγών, η πίστη στο Είναι του Ιησού. Εάν μπορούσα να συνομιλήσω με τον Ιερώνυμο θα ήθελα να τον ερωτήσω τι πραγματικά κρύβεται πίσω από την εγκύκλιό ΤΟΥ.
