«Μην απορρίψεις με εις καιρόν γήρους.
Εν τω εκλείπειν την ισχύν μου μη εγκαταλείπεις με»
Δαβίδ
Κανείς έως τώρα δε σκέφτηκε να στηριχτεί αποκλειστικά στον ώριμο ενήλικο πολίτη, ο οποίος διαθέτει σοφία, εμπειρία και γνώση και να συστήσει ένα πολιτικό κόμμα με κύριο προσανατολισμό τη ζωή του ενηλίκου και του γέρου.
Ίσως οι γέροι με τη σοφία του ώριμου και ενηλίκου πολίτη, με τη διάκριση και με τη γνώση των πραγματικών αναγκών ανανεώσουν τις αποτελματωμένες σύγχρονες κοινωνίες του πολιτισμένου κόσμου. Αυτό που απέτυχαν να κάνουν οι νέοι Η πολιτική πρέπει να υπηρετήσει τον κόσμο και πρωτίστως τους γέρους, τους φτωχούς και αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη , τους ασθενείς, τους ανήμπορους, τους ανέργους κ.α., αντί να εξυπηρετεί τους ίδιους τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα.
Οι γέροι τώρα είναι υπό διωγμόν , ιδίως στον πολιτισμένο κόσμο. Διώχνονται από τα σπίτια τους, στερούνται τις περιουσίες τους, κλείνονται σε χώρους υπό συνθήκες όμοιες με αυτές των στρατοπέδων συγκεντρώσεως, καταφρονούνται , εξευτελίζονται και εξοντώνονται ηθικά και σωματικά.
Ο ενήλικος, ο ώριμος και συνειδητός πολίτης πρέπει να έχει στο νου του, ότι αυτό που κάνουν τώρα στο γέρο, θα κάνουν αύριο σ΄ αυτόν. Πρέπει «να έχει το νου του στην κόλαση και να μην απελπίζεται».
Τι πρέπει να κάνουν οι γέροι πολίτες που είναι υπήκοοι σε άθεο κράτος, όπως είναι σήμερα τα περισσότερα κράτη στο δυτικό κόσμο ή όπως τείνουν να γίνουν; Θα επιτρέψουν να τους μεταχειρίζονται όπως πριν έρθει ο Χριστός και πρίν διαδοθεί η χριστιανική διδασκαλία σε όλο τον κόσμο;
Δεν πρέπει κανείς να αγνοεί ότι πριν το Χριστό ο άνθρωπος ήταν πράγμα. Οι γέροι που δεν μπορούσαν να δουλέψουν, ώστε να είναι χρήσιμοι εξοντώνονταν με διάφορους τρόπους. Τους γκρέμιζαν από βράχους, τους έπνιγαν στα ποτάμια, τους άφηναν στις ερημιές να τους φάνε τα θηρία … Και τότε και τώρα σ’ αυτούς που διευθύνουν τις τύχες του κόσμου, ο ίδιος ενδόμυχος φόβος του υπερπληθυσμού εξακολουθεί να υπάρχει.
Παντού υπάρχουν τοπωνύμια, όπως γεροντόβραχος, γεροντοπόταμος κ.α. που μαρτυρούν τι συνέβαινε πριν η Χριστιανική διδασκαλία εξαπλωθεί στον κόσμο, ώστε να αναγκαστούν όσοι ασκούσαν την εξουσία , να θεσμοθετήσουν μέτρα για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και για το σεβασμό του ανθρώπου ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας , οικονομικής κατάστασης κλπ.
Τι πρέπει να κάνουν οι γέροι όταν το κράτος αδιαφορεί , αν δεν τους πολεμάει κιόλας; Δεν φτάνει ότι χάνουν τις δυνάμεις τους, η σύγχρονη ζωή τους αποστερεί από πολλά πολύτιμα πράγματα. Κανείς όμως δεν μπορεί να τους κάνει δούλους, αν έχουν το πνεύμα τους ελεύθερο. Οι γέροι πρέπει να αγωνίζονται για να κρατήσουν το πνεύμα τους ελεύθερο. Πρέπει να ανανεώνονται με τη δύναμη του νου τους, όπως λέει το Ευαγγέλιο. Η μάχη δεν είναι με σάρκα και αίμα αλλά με τις αρχές, με τις εξουσίες, με τους κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου, με τα πνευματικά της πονηρίας.
