Logo
Print this page

Δυο Θείες Λειτουργίες κάθε Κυριακή! του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου,

Δυο Θείες Λειτουργίες κάθε Κυριακή!

του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Δύο Θείες Λειτουργίες κάθε Κυριακή! Τί είναι η Θεία Λειτουργία; Είναι παράσταση; Είναι αναπαράσταση; Δεν είναι ούτε παράσταση ούτε αναπαράσταση; Η παράσταση και η αναπαράσταση επαναλαμβάνονται διότι δεν είναι "πράξεις" αλλά "μίμηση πράξεων". Είναι όπως τα αντίγραφα. Ένα είναι το πρωτότυπο. Το πρωτότυπο είναι ανεπανάληπτο. Τα αντίγραφα επαναλαμβάνονται αορίστως, όσον αφορά τον χρόνο που συμβαίνουν.

Αν η Θεία Λειτουργία δεν είναι αντίγραφο, αλλά πρωτότυπο μπορεί να επαναληφθεί την ίδια Κυριακή; Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, μπορεί να επαναληφθεί την ίδια μέρα, στον ίδιο Ιερό Ναό και ενδεχομένως με τα ίδια πρόσωπα;

Αν η Θεία Λειτουργία δεν συνδέεται με το χρόνο και τον τόπο, και μπορεί να τελεστεί πολλές φορές την ίδια μέρα, γιατί να μην μπορεί η Θεία Λειτουργία της Κυριακής να τελεστεί τη Δευτέρα ή μια οποιαδήποτε άλλη μέρα;

Στη θεατρική παράσταση ο χρόνος και ο τόπος είναι συμβατικός. Δηλαδή εκλαμβάνουμε τον τόπο και το χρόνο ως πραγματικό, ενώ δεν είναι. Π.χ. Θεωρούμε ότι τα γεγονότα συμβαίνουν στον τόπο και στο χρόνο όπου λαμβάνει χώρα η παράσταση. Αυτή είναι μια σύμβαση, ένα κατά συνθήκην ψεύδος.

Έχει καμία σχέση με το "συμβατικό" η Θεία Λειτουργία και με το κατά συνθήκην ψεύδος; Προς Θεού, όχι! Όταν ο Ιερέας εκφωνεί "σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας", όντως "σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας."

Αν το μοναδικό αυτό γεγονός επαναληφθή δύο και τρεις φορές, δεν είναι πράξη, αλλά "μίμηση πράξεως".

Τέτοια διαστρέβλωση αποτελεί αίρεση, η οποία μάχεται την ενανθρώπιση του Ιησού. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, δηλαδή εισήλθε στις διαστάσεις του τόπου και του χρόνου. Αν δεν συνδέεται το μοναδικό αυτό γεγονός με τον τόπο και το χρόνο, ο Ιησούς δεν είναι ιστορικό πρόσωπο, αλλά ιδέα!

Την Κυριακή της Αναστάσεως δεν αναπαρίσταται το γεγονός της Αναστάσεως, αλλά "τελείται". Το ίδιο συμβαίνει σε κάθε ιεροτελεστία. Δεν είναι μίμηση πράξεως, αλλά τέλεση πράξεως μοναδικής και ανεπανάληπτης.

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας γνωρίζουν ότι διαφέρει "η πράξη" από την "μίμηση" της πράξης γι΄ αυτό μιλούν για "τέλεση" πράξεως (ιεροτελεστία, λειτουργία) και όχι για "μίμηση" (αναπαράσταση) πράξεως. Τα μυστήρια τελούνται υπό του Θεού δια του Επισκόπου, δεν αναπαρίστανται.

"Δύο λειτουργίες" ή και περισσότερες την ίδια Κυριακή σημαίνει ότι τα τελούμενα δεν είναι μοναδικά και ανεπανάληπτα, διότι δεν είναι πράξεις, αλλά απομιμήσεις.

Στα δρώμενα στους ιερούς ναούς κατά την τέλεση των θείων μυστηρίων υπάρχει μια χρονική σειρά, μια αρχή, μέση, τέλος. Πώς δικαιολογείται όταν έχουμε φθάσει στο τέλος, να ξαναγυρίσουμε στην αρχή; Πώς θα ψάλουμε το "είδομεν το φως το αληθινόν", πριν το "είς άγιος, εις Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμην". Πώς αυτός που είδε το φως το αληθινόν, ξαναγυρίζει σε χρόνο που δεν είδε το φως το αληθινόν; Ακυρώνεται η πριν ομολογία του;

     Για τους πιστούς που προσέρχονται στη μέση της Θείας Λειτουργίας δεν είναι επανάληψη το μέρος της Θείας Λειτουργίας που παρακολούθησαν; Γι΄ αυτούς θα είναι οπωσδήποτε δύσκολο αν όχι αδύνατο να δουν την ειδοποιό διαφορά της Θείας Λειτουργίας.

 

 

 

Zoiforos.GR

Latest from Zoiforos.GR

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR