"Ο μη ων μετ΄ εμού κατ΄ εμού εστι και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζει." Λουκ. ια,23

Πολλοί νιώθουν ξένοι στον τόπο τους. Ακόμα πιο πολλοί ενήλικοι νιώθουν ξένοι στις οικογένειές τους. Το ρυθμό της κοινωνικής, της πολιτικής και της οικογενειακής ζωής τον δίνουν οι ανήλικοι και οι γυναίκες εκείνες οι οποίες ασυνειδήτως μεταφέρουν στις οικογένειές τους τις γονικές επιδράσεις τους (Δαναϊδες). Οι ενήλικοι είναι επόμενο να νιώθουν ξένοι τόσο στην οικογένεια όσο και στον τόπο τους.

Η ελληνική νομοθεσία έχει σχεδιαστεί με πρότυπο τον παλιάνθρωπο. Η ελληνική νομοθεσία π.χ. δεν θεωρεί ειλικρινή την αγάπη μεταξύ αδελφών. Ο ισχυρισμός ενός αδελφού ότι δεν μπορούσε να ζητά αποδείξεις από τον αδελφό του στην οικογενειακή τους επιχείρηση και τον εμπιστευόταν ως μεγαλύτερο αδελφό την εν λευκώ επιχείρηση δεν έγινε δεκτός από το δικαστήριο. Το ίδιο θα γινόταν και μεταξύ πατέρα και γιου ή μητέρας και θυγατέρας ή μεταξύ συζύγων. Στην οικογένεια κατά την ελληνική νομοθεσία η ενότητα, η αμοιβαία εμπιστοσύνη και η αγάπη είναι ανύπαρκτη. Η οικογένεια είναι συμβατική όπως και η κοινωνία στην οποία η επικοινωνία είναι τυπική (ανειλικρινής) και η αγάπη ανέφικτη.

Όλα αυτά είναι ξένα προς το πνεύμα του Ευαγγελίου. Ο Κύριος λέει, ο μη ων μετ΄εμού κατ΄ εμου εστι, και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζει. Στην κοινωνία όπου δεν αναγνωρίζεται η αλήθεια του Ευαγγελίου, ο ένας είναι εναντίον του άλλου, ακόμα και μέσα στην οικογένεια. Η κοινωνία είναι ο καθρέφτης της. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι αυτονόητο ότι ο ενήλικος είναι ξένος.