Ζωηφόρος

Με δυο λόγια ΙΔ’ (5)

1

ΠΑΤΕΡ, ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ…..

 

Ο Κύριος έλεγε από το Σταυρό, «Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. κγ’, 34). Όταν όμως θα έρθει «μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς», πώς άραγε θα νιώθουν όσοι από αυτούς έμειναν αμετανόητοι, και όποιοι άλλοι αποδοκίμασαν και αποδοκιμάζουν Αυτόν για τους οποίους Αυτός σταυρώθηκε; Πόσο πλανάται κανείς, όταν δεν τον συγκινούν τα λόγια και η φιλανθρωπία του Κυρίου, αλλά εμπιστεύεται τους λογισμούς του και τις διδασκαλίες των δαιμονίων. Είναι κρίμα να δέχεται ο άνθρωπος τα υλικά αγαθά του Θεού και να απολαμβάνει την οικογενειακή χαρά με αχαριστία, νομίζοντας ότι όλα αυτά δεν τα δίνει ο Θεός. Δόξα τη μακροθυμία σου, Κύριε.

2

ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ

Το άγιο φως, αυτό καθ’ αυτό, βεβαίως δεν είναι ο Θεός κατά τη φύση Του, γιατί ο Θεός είναι αόρατος και απρόσιτος. Όμως το άγιο φως έχει αιτία το Θεό και ο Θεός το παρέχει για τους λόγους που Εκείνος γνωρίζει. Οι όποιες τιμές λοιπόν δε σταματάνε σ’ αυτό, αλλά μεταβαίνουν στο Θεό που το δίνει. Έτσι δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι η φράση, με τιμές αρχηγού κράτους, όχι μόνο είναι σωστή, αλλά μακάρι να υπήρχε κάποια τιμητικότερη. Άλλωστε η εξουσία που αποδίδει την τιμή είναι ταγμένη από το Θεό, όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος, «ου γαρ εστιν εξουσία ει μη υπό Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού τεταγμέναι εισίν» (Ρωμ. ιγ’, 1).

3

Όταν ένα πλοίο έχει αγκυροβολήσει στο λιμάνι, που είναι  γι’ αυτό το ασφαλέστερο μέρος, όσο και αν κουνηθεί εκεί από τον άνεμο και  τα ελαφρά κύματα,  είναι παράλογο να βγει στο  φουρτουνιασμένο  πέλαγος για να  μη ενοχλείται.  Τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο συμβαίνει και με όποιον έχει παραθέσει τον εαυτό του στο Χριστό σύμφωνα με το, «Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».  Είναι, δηλαδή παράλογο, όταν ενοχληθεί από κάποιον πειρασμό, να ζητήσει σωτηρία μακριά από το Χριστό.

4

ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗ ΓΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ  ΤΟΝ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΑ;

Αν και, ακόμα και τα παιδιά του Δημοτικού γνωρίζουν ότι δεν υπήρχαν, ας  επιβεβαιώσουμε και εδώ το  ότι δεν υπήρχαν. Αυτό δεν το λέει κανείς, επειδή τάχα αυτός το ξέρει, αλλά το λέει η Αγία Γραφή με τα εξής λόγια που δε χωρούν αμφισβήτηση. «Αύτη η βίβλος γενέσεως ουρανού και γης, ότε εγένετο· η ημέρᾳ εποίησε Κύριος ο Θεός τον ουρανόν και την γην….. και άνθρωπος ουκ ην εργάζεσθαι αυτήν·……. και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» Γεν. β’,4-7 ).  Αφού λέει  ότι, «και άνθρωπος ουκ ην εργάζεσθαι αυτήν », δηλαδή την γην,  ποιος θα πει ότι υπήρχε άνθρωπος  στη γη πριν  από τον Αδάμ; Αφού  πρώτος άνθρωπος,  όπως λέει  και ο Απόστολος Παύλος,  είναι ο Αδάμ, «εγένετο ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ εις ψυχήν ζώσαν· ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν·» (Α΄ Κορ. ιε΄, 45), ποιος θα  παρουσιάσει   άλλον άνθρωπο  πριν απ’ αυτόν;

5

Όταν οι καρδιές έχουν αμπάρες και κλειδαμπαρώνουν, ο Χριστός μπορεί να μπει, και να διώξει από εκεί όσους τον πληγώνουν.  Ο Πατέρας Του τις καρδιές των ανθρώπων τις έχει δώσει σ’ Αυτόν, «ο πλάσας κατά μόνας τας καρδίας αυτών»( Ψ.32,15)

του Ιωάννη Δήμου

 

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel