από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com
Ας βλέπουμε ταυτόχρονα αυτά τα εδάφια: « 21. Ου πας ο λέγων μοι, Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ' ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς. 22. πολλοί ερούσί μοι εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε Κύριε, ου τω σω ονόματι προεφητεύσαμεν, και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν; 23. και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι ουδέποτε έγνων υμάς· αποχωρείτε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν». Α’ Εδάφιο 21: α) Για να μπει κανείς στη βασιλεία των ουρανών δεν αρκεί μόνο να το ζητάει, γιατί η είσοδος αυτή δεν είναι ένα δώρο του Θεού που μπορεί να το πάρει οποιοσδήποτε, επειδή μόνο και μόνο το ζητάει. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι απαγορεύεται να το ζητάνε οι πιστοί. Ο ληστής το ζήτησε και μπήκε. β) Δε μπορεί να μπει οποιοσδήποτε που το ζητάει, γιατί μπορεί κάποιος να θέλει να μπει μαζί με τις αμαρτίες του, δηλαδή χωρίς ένδυμα γάμου. Αυτός και, αν ακόμη έμπαινε, θα τον πετούσαν έξω, σύμφωνα με τη γνωστή παραβολή του Κυρίου. γ) Είναι λοιπόν ανάγκη και ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος να συμβάλει και να αποδεχθεί τις προϋποθέσεις για την είσοδο αυτή. Στο εδάφιο τούτο ο Κύριος τις προϋποθέσεις αυτές τις συνοψίζει με τα λόγια, «ο ποιών το θέλημα του πατρός μου ». Β’ Εδάφιο 22: α) Και μόνο η διαμαρτυρία τους αυτή και η διαφωνία τους με τον δίκαιο Κριτή « εκείνη την ημέρα», φανερώνει την ακαταλληλότητά τους και την πονηρία τους. Όσο για τα επιχειρήματα που θα προβάλουν, και αυτά φανερώνουν την ακαταλληλότητά τους. Και αν έχουν κάνει αυτά που λένε, δεν τα έχουν κάνει από αγάπη ούτε για τη δόξα του Θεού, αλλά ως εργάτες της ανομίας, όπως φαίνεται στο επόμενο εδάφιο. Όταν απουσιάζει η αγάπη, τα άλλα δεν προσφέρουν τίποτα στον άνθρωπο. β) Αυτά που θα πουν, δηλαδή ότι έχουν κάνει οι ίδιοι, δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί ότι τα έχει κάνει ο Θεός, και έτσι ως εργάτες της ανομίας που είναι, κατάντησαν να τα θεωρούν δικά τους έργα, και μάλιστα να ζητούν και επιβράβευση γι’ αυτά. Ποιος μπορεί από μόνος του να προφητεύει, να βγάζει δαιμόνια και να κάνει πολλές άλλες δυνάμεις; Βέβαια θα πουν ότι έκαναν αυτά με την επίκληση του Ονόματος του Κυρίου. Ένας λόγος παραπάνω για τη δίκαιη αποδοκιμασία τους από τον Κύριο, γιατί ακόμη και την δύναμη αυτή που τους έδωσε την έθεσαν στην υπηρεσία της ανομίας. Ενώ ο Κύριος είπε, « ουδείς γαρ εστιν ος ποιήσει δύναμιν επί τω ονόματί μου και δυνήσεται ταχύ κακολογήσαί με·»(Μάρ.θ’,39),αυτοί ξεπέρασαν και αυτή τη δυσκολία και ποδοπάτησαν τα χαρίσματα του Θεού. Γ’ Εδάφιο 23: α) Το ότι ο Κύριος θα τους πει ότι ποτέ δεν τους έχει γνωρίσει, αυτό φανερώνει ότι αυτοί δεν είχαν καμία επικοινωνία ή μάλλον κοινωνία μαζί Του. Δεν έκαναν το Θέλημα του Πατέρα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αλλά τα θελήματα του πατέρα του ψεύδους, δηλαδή του διαβόλου. Πώς να είναι δυνατό τώρα να σταθούν κοντά Του, αφού έχουν αποκοπεί από το σώμα Του και δεν τον αγαπούν; β) Γνωρίζοντας λοιπόν ο Κύριος την άνομη αυτή διαγωγή και πρόθεσή τους, θα τους αποπέμψει ως εργάτες της ανομίας. Αξιοπρόσεκτη είναι η φράση, « οι εργαζόμενοι την ανομίαν », που δείχνει ότι συνέχισαν να είναι άνομοι μέχρι ακόμη και την ημέρα της κρίσεως. Πρόκειται για αμετανόητους και διεστραμμένους. Δεν πρόκειται για απλούς χριστιανούς που αγωνίζονται για να κάνουν το θέλημα του Θεού και, όταν πέφτουν σε αμαρτίες, παίρνουν την άφεση από το Χριστό μέσω του πνευματικού, και το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μέσω του λειτουργού. Αυτά, αν και θα μπορούσε να γράψει κανείς περισσότερα.
