Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Αν κάποιος προσκαλέσει τιμητικά έναν να τον επισκεφθεί στο σπίτι του, όταν μπορέσει, και εκείνος του πει μόνο, αν θέλει ο Θεός, είναι αυτή η φράση θεολογικά σωστή;

Κατ’ αρχήν φαίνεται λίγο απίθανο να συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά, επειδή όλα είναι πιθανά, ας υποθέσουμε ότι, όχι μόνο είναι πιθανό    να συμβεί και αυτό, αλλά ότι έχει  συμβεί κιόλας. Έτσι,  όσα  γραφούν  παρακάτω,  για  να  μη  χαρακτηρισθούν  σχολαστικά  και  υπερβολικά,θα αναφέρονται στο υποθετικό αυτό συμβάν  σαν να έχει συμβεί.

Ύστερα από τη διευκρίνιση αυτή ας ασχοληθούμε με το παραπάνω ερώτημα. Αν ληφθεί υπ’ όψη ότι σωστό   είναι  αυτό  που  δεν  του λείπει τίποτα, τότε η  φράση, αν θέλει ο Θεός, είναι σωστή, γιατί δεν της λείπει τίποτα.  Όμως, ο τρόπος με   τον οποίο λέχτηκε, αν  υποθέσουμε ότι  λέχτηκε,  όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, δεν είναι σωστός, γιατί κάτι του λείπει. Τι του λείπει; Προφανώς,  εκτός των άλλων, του λείπει σοφία, πράγμα που  δεν είναι πρωτοφανές. Σχετικά είναι τα λόγια του   Ιακώβου του Αδελφοθέου, « Ει δε τις υμών λείπεται σοφίας, αιτείτω παρὰ του διδόντος Θεού πάσιν απλώς και μη ονειδίζοντος, και δοθήσεται αυτώ· » ( Ιακ. Α’, 5 ). Αλλά ας εξετάσουμε την περίπτωση αυτή αναλυτικότερα:

Α)  Πολλοί χριστιανοί προκειμένου  να κάνουν κάτι που  έχουν προγραμματίσει   λένε, αν θέλει ο Θεός, ή πρώτα ο Θεός  κ. ά.         Το ίδιο  γράφει και ο  Ιάκωβος,  « Άγε νυν οι λέγοντες· σήμερον  και αυριον πορευσόμεθα εις τήνδε την πόλιν και ποιήσομεν εκεί ενιαυτὸν  ένα  και  εμπορευσόμεθα  και  κερδήσομεν· οίτινες  ουκ επίστασθε  το  της  αύριον· ποία γαρ η ζωὴ υμών; ατμὶς γαρ έσται η προς ολίγον φαινομένη, έπειτα δε και αφανιζομένη· αντὶ του λέγειν υμάς, εάν ο  Κύριος θελήσῃ, και  ζήσομεν  και  ποιήσομεν τούτο ή εκείνο.» (Ιακ. δ’,13 - 15 ).

Από αυτά φαίνεται ότι η φράση, αν   θέλει ο Θεός, λέγεται συνήθως, όταν σχεδιάζει κανείς να κάνει κάτι, και   όχι  αφού  πρώτα  δώσει εντολή ο Θεός να γίνει αυτό. Αν θέλει κάτι ο Θεός, θα γίνει οπωσδήποτε. Το ζήτημα είναι, αν  θέλει ο Θεός να γίνει αυτό το συγκεκριμένο   που θέλει   και προγραμματίζει να κάνει ο άνθρωπος. Αυτό λοιπόν το νόημα έχει η φράση, αν  θέλει  ο  Θεός.  Πάντως σε κάθε περίπτωση,  από μόνη της   η φράση, αν θέλει ο Θεός, είναι   σωστή,  γιατί  τίποτα  δεν  είναι  δυνατό  να  γίνει  χωρίς το θέλημά Του. Αλλά το ότι είναι σωστή δε σημαίνει ότι μπορεί ο καθένας να τη  μπερδεύει με τις δικές του ιδέες, νομίζοντας   ότι είναι και αυτές σωστές,  και έτσι να δημιουργεί ασάφεια με τα λεγόμενά του.

Β) Μια τέτοια  ασάφεια παρατηρείται και στο  παραπάνω ερώτημα, γιατί ενώ δεν έδωσε  υπόσχεση  ότι  θα  πάει είπε, αν θέλει  ο Θεός. Μπορεί λοιπόν κανείς  να  κάνει τις παρακάτω  σχετικές  με το  θέμα ερωτήσεις, χωρίς βέβαια απαντήσεις.

α) Πότε θα μάθει   αυτός,  αν θέλει ο Θεός;

β) Μέχρι να μάθει, ο άλλος θα περιμένει απάντηση;

γ) Πώς θα το μάθει;

δ) Θα ρωτήσει το Θεό;

ε)  Όταν  το μάθει και αν το μάθει, δεν πρέπει να ενημερώσει τον ενδιαφερόμενο;

στ)  Αν τον ενημερώσει, θα του πει θα έρθω, γιατί θέλει ο Θεός ή δε θα   έρθω, αν   και θέλω, γιατί δε  θέλει ο Θεός;

ζ)  Δεν υπάρχει   κίνδυνος να δεχθεί ο άλλος λογισμούς και, αν πάει, να πει ότι τον έστειλε ο Θεός ή, αν δεν πάει,   να διερωτάται, γιατί τάχα δε   θέλει ο Θεός;

η)  Και μοναχός να είναι δεν πρέπει τουλάχιστο να  του  πει, αν θέλει ο ηγούμενος;

θ) Και ηγούμενος να είναι δεν πρέπει να  του  πει, αν πάει ή δεν πάει;

ι )  Δεν είναι γνωστό ότι ο Κύριος υπολογίζει το θέλημα κάθε ανθρώπου;

ια)   Δεν είναι γνωστό ότι ο Κύριος είπε στον ασθενή « Θέλεις  υγιὴς γενέσθαι;  » ( Ιω. ε’, 6 ).

ιβ) Αν λοιπόν   θέλει ο ίδιος να πάει, γιατί αμφιβάλει    και   λέει, αν θέλει ο Θεός;

ιγ)  Δεν είναι γνωστό ότι ο Απόστολος Παύλος λέει, « ει δε τις καλεί  υμάς  των απίστων  και  θέλετε πορεύεσθαι,…( Α’ Κορ. ι’, 27),  και δε λέει,  να πάτε, αν θέλει   ο Θεός;

ιδ ) Δεν είναι γνωστό  ότι ο Κύριος φώναξε στη Χαναναία, « ω γύναι, μεγάλη  σου η  πίστις!  Γενη­θήτω σοι ως θέλεις.» ( Ματ. ιε΄, 28);

ιε) Μήπως δεν έχει την πίστη της Χαναναίας;

ιστ)   Μήπως δε θέλει ο ίδιος να πάει;

ιζ) Αν δε θέλει να πάει, τότε γιατί λέει,  αν θέλει ο Θεός;

ιη)   Μήπως θέλει να κρύψει κάτι και υποκρίνεται;

ιθ)   Δε θα ήταν λοιπόν  σωστό να μιλήσει   ξεκάθαρα στον  άνθρωπο που τον κάλεσε στο σπίτι του ώστε  να γνωρίζει  και  εκείνος   τέλος πάντων  τι θα γίνει;

Τέλος πάντων.

Αυτό το υποθετικό  πάθημα, όπως χαρακτηρίστηκε στην αρχή, ας γίνει  πραγματικό  μάθημα.