Από την ομιλία του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά κατά τον εορτασμό της Απελευθερώσεως της Θεσσαλονίκης συγκρατώ τη χρήσιμη διαπίστωσή του ότι πατριωτισμός χωρίς δημοκρατία δεν νοείται.

Μαζί με παρέα καλών φίλων μιλούσαμε προ ημερών με έμπειρο πολιτικό που χειρίσθηκε ευαίσθητα θέματα από υπεύθυνη θέση κατά την τελευταία δεκαετία. Μας έλεγε ότι του κάνει κακή εντύπωση η επιμονή των Γερμανών και άλλων δανειστών μας, οι οποίοι εμμένουν σε συνεχείς εκβιασμούς και σε σκληρά μέτρα χωρίς πάντα να υπάρχει οικονομική λογική.

Προσκυνώντας ευλαβικά την Παναγιά μας, την οποία θα τιμήσουμε ιδιαιτέρως στις 15 Αυγούστου ολοκληρώνω σήμερα την τριλογία των Κυριακάτικων άρθρων μου για τη σύνδεση Ορθοδοξίας και Παιδείας. Όσοι αμφισβητούν τα Θρησκευτικά, τον εκκλησιασμό και γενικά την Ελληνορθόδοξη αγωγή ουσιαστικά δεν επιθυμούν ένα ελληνικό σχολείο, αλλά ένα κατάστημα νεωτερισμών.

Το Σάββατο 20 Οκτωβρίου έφευγα προβληματισμένος από το πνευματικό μνημόσυνο του Νεοκλή Σαρρή, το οποίο διοργάνωσε ο Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών στην Καλλιθέα. Σκεφτόμουν ότι δεν έχουμε πλέον ειδικούς τουρκολόγους όπως ήταν ο Σαρρής, που να γνωρίζουν καλά τη γλώσσα, την ιστορία, την ψυχοσύνθεση και τις στρατηγικές βλέψεις των Τούρκων.

Το ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού δεν εξέπληξε όσους ήξεραν την ιστορία αυτού του έθνους.

Ἡ ἐπέτειος τῶν 100 χρόνων ἀπό τήν ἀπελευθέρωση τῆς Θεσσαλονίκης καθιστᾶ ἐπιτακτική τήν ἀπόδοση τῆς ὀφειλομένης τιμῆς στή μνήμη τοῦ πολιούχου Ἁγίου Δημητρίου.

Τον Βάλτο των Γιαννιτσών είχε επίκεντρο ο Μακεδονικός Αγώνας που διέσωσε τον ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας και άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση.

«Ιστοριογραφία και πηγές για την ερμηνεία της Επανάστασης του 1821» ήταν το θέμα του Α΄ Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου, το οποίο οργάνωσε στις 12 και 13 Οκτωβρίου η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Έχουμε εισέλθει ήδη στον Οκτώβριο και η ιστορική μνήμη μας καλεί να ξαναμελετήσουμε τα θριαμβευτικά γεγονότα που συνέβησαν πριν από 100 ακριβώς έτη.

Για να ξεφύγουμε από το νοσηρό κλίμα της σκανδαλολογίας θα ήθελα, αγαπητοί αναγνώστες, να μοιρασθώ μαζί σας τη ψυχική ανάταση που ένιωσα προσφάτως όταν παρακολούθησα στο Ηρώδειο μία ιστορική συναυλία. Ο Μητροπολίτης Ιλαρίων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας παρουσίασε δικές του συνθέσεις εκκλησιαστικής μουσικής και ο Μίκης Θεοδωράκης καταχειροκροτήθηκε κατά την απόδοση του «Άξιον Εστί», το οποίο μελοποίησε με βάση το έργο του Ελύτη. Παρόντος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου το ενωτικό και συναινετικό πνεύμα έλαμψε όταν είδαμε έναν Ορθόδοξο Επίσκοπο και έναν συνθέτη προερχόμενο από την Αριστερά να συνεργάζονται και να αλληλοεκτιμώνται. Αναλογίσθηκα μάλιστα ότι ακόμη και ο Μίκης με τη συγκεκριμένη ιδεολογική στράτευση έγινε γνωστός προ 50 ετών όταν μελοποίησε το έργο ενός ποιητή με διαφορετική ιδεολογία. Το «Άξιον Εστί» του Νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη, το οποίο αντλεί ύφος, ήθος και λεξιλόγιο από την Ορθόδοξη Παράδοσή μας.

Το κράτος φεύγει, ο ιερέας μένει...Κωνσταντίνος ΧολέβαςΠολιτικός Επιστήμων

Υποκρισία στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτωνΚωνσταντίνος ΧολέβαςΠολιτικός Επιστήμων

Παγκοσμιοποιημένα ΧριστούγενναΚων/νου ΧολέβαΠολιτικού Επιστήμονος

Προβληματισμοί για το έθνος σε εποχή κρίσηςΚωνσταντίνος ΧολέβαςΠολιτικός Επιστήμων