Ελπίζω να μην περιορισθεί στη συζήτηση για το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, η οποία είναι χρήσιμη, αλλά αποτελεί μία μόνον πτυχή του προβλήματος. Παιδεία σημαίνει πρωτίστως μόρφωση, δηλαδή δια-μόρφωση χαρακτήρων. Το Λύκειο ας μην θεωρείται απλώς ένας προθάλαμος των Πανεπιστημίων αλλά να παραμείνει -- όπως ήταν παλαιότερα- η φάση ολοκληρώσεως των εγκυκλίων σπουδών. Να παρέχει σφαιρική κατάρτιση εφ’ όλων των γνωστικών αντικειμένων και να μεταδίδει Παιδεία που πλάθει χαρακτήρες και να μην μένει μόνο στην παροχή εξειδικευμένων γνώσεων.
Τη Μεγάλη Παρασκευή ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος μιλώντας στον Ναό των Αγίων Θεοδώρων Ίμβρου αναφέρθηκε στους νεκρούς, τους οποίους προκάλεσαν οι δύο ολοκληρωτισμοί του 20ού αιώνος. Ο Ναζιστικός και ο Κομμουνιστικός. Ορθώς θύμισε ο Παναγιώτατος αυτά τα ιστορικά γεγονότα και μας έφερε στο νου τα μαζικά εγκλήματα του Χίτλερ, του Μουσσολίνι, του Στάλιν, του Λένιν, του Πολ Ποτ στην Καμπότζη κ.τ.ο. Αξίζει, λοιπόν, να προβληματισθούμε πώς θα απομακρύνουμε τους νέους μας από τα δύο είδη ολοκληρωτισμού, διότι οι νέοι παρασύρονται εύκολα. Είτε λόγω επαναστατικότητος, είτε διότι δεν γνωρίζουν Ιστορία. Τα εκατομμύρια θυμάτων και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως του μαύρου και του κόκκινου φασισμού οργανώθηκαν από ανθρώπους που είχαν ίσως επιστημονική κατάρτιση, αλλά δεν είχαν ήθος. Δεν είχαν ανθρωπιά, έλεος, σεβασμό προς τον συνάνθρωπο. Γι’ αυτό θεωρώ απαραίτητο να παραμείνει και στο Λύκειο το μάθημα των Θρησκευτικών βασισμένο στην Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή.
Δεν πρέπει να υιοθετηθεί η υποβάθμιση του μαθήματος, όπως προέβλεπε το Νέο Λύκειο της κ. Διαμαντοπούλου, ούτε να εφαρμοσθούν οι απόψεις των αριστερών κομμάτων για αποκοπή του μαθήματος από την Ορθοδοξία. Ο Γάλλος ιστορικός Φιλίπ Νεμό στο βιβλίο του «Τί είναι η Δύση» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΕΣΤΙΑ) παρατηρεί ότι οι αντιχριστιανικές ιδεολογίες οδήγησαν σε αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Η ελευθερία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Χριστιανισμό, για μας δε τους Έλληνες η εθνική ελευθερία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ορθοδοξία. Γράφει χαρακτηριστικά ο Νεμό:
«... Οι πολιτικοί φιλόσοφοι που τήρησαν εχθρική στάση απέναντι στη βιβλική κληρονομιά, όλοι, σαν από σύμπτωση, υπήρξαν κήρυκες ενός ΜΗ δημοκρατικού κρατισμού, δηλαδή της επαν-ιεροποίησης του κράτους, είτε υπό αυταρχική ή απολυταρχική μορφή (Μακιαβέλλι, Χομπς, Ρουσσώ, Χέγκελ, Μωρράς κ.ά.) είτε υπό ολοκληρωτική μορφή (Μαρξ, Λένιν, οι νεοπαγανιστές Ναζί)». Και εγώ υπενθυμίζω τη μύηση της νεολαίας του Χίτλερ στην ειδωλολατρεία και στη λατρεία των αρχαίων γερμανικών -τευτονικών θεοτήτων και τις αιματηρές διώξεις και φόνους χιλιάδων Ορθοδόξων κληρικών από το σοβιετικό καθεστώς (1917-1990).
Ο Διονύσιος Σολωμός δεν είχε στο νου του τίποτε άλλο «πάρεξ ελευθερία και γλώσσα». Παράλληλα με τη διδασκαλία της Ορθόδοξης αγωγής είναι απαραίτητο να συνεχισθεί και να διευρυνθεί στο Λύκειο η διδασκαλία της ελληνικής σε όλες τις ιστορικές μορφές της. Αρχαία, εκκλησιαστική, βυζαντινή, λογία και δημοτική των νεωτέρων χρόνων όλα αυτά είναι μία γλώσσα. Η αθάνατη ελληνική λαλιά που αξιοποιήθηκε από τη Χριστιανική διδασκαλία και γονιμοποίησε δεκάδες γλώσσες παγκοσμίως. Δεν πρέπει να αποκοπούν τα παιδιά μας από τα Αρχαία Ελληνικά στο όνομα της υλιστικής παγκοσμιοποίησης και του αποτυχημένου πολυπολιτισμικού προτύπου. Την ώρα που οι σλαβικοί λαοί ξαναμελετούν τα Ορθόδοξα κείμενα στα ελληνικά και τα Δημοτικά της Βρετανίας εισάγουν τα Αρχαία Ελληνικά ως μάθημα διευρύνσεως των πνευματικών οριζόντων των παιδιών, θα είναι έγκλημα αν το νέο Λύκειο υποβαθμίσει τη διδασκαλία της ενιαίας ελληνικής. Ειδικά δε στη Νεοελληνική Λογοτεχνία χρειάζεται η επιλογή κειμένων μεγάλων ποιητών και συγγραφέων που δίνουν μήνυμα ελπίδας μέσα στη σύγχρονη κρίση.
Ας δώσουμε Αναστάσιμη Παιδεία στους νέους μας. Ελληνική και Ορθόδοξη!