Πριν από λίγες ημέρες ανήρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο τον χάρτη της ... Μεγάλης Μακεδονίας, ο οποίος περιλαμβάνει και τη Βόρειο Ελλάδα. Το γεγονός καταγγέλθηκε από ελληνικά ιστολόγια, αλλά δεν υπήρξε επίσημη αντίδραση. Πιστεύω ότι δεν πρέπει το ελληνικό ΥΠΕΞ να αφήνει αναπάντητες τέτοιες προκλήσεις, διότι δίνουμε την εντύπωση ότι αδιαφορούμε ή ότι δεν έχουμε καλά ανακλαστικά.
Δεν πρόκειται για απλή προσωπική τυχοδιωκτική κίνηση ενός «ακραίου». Ο άνθρωπος αυτός εκπροσωπεί το κράτος του σε μία μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα και δεν επελέγη τυχαία. Προφανώς η ανάρτηση του επεκτατικού και ανθελληνικού χάρτη έγινε σε συνεννόηση με τους προϊσταμένους του. Αλλιώς θα τον είχαν αποσύρει από τη θέση του ή θα είχαν ζητήσει συγγνώμην επισήμως. Όσο κι αν κάποιοι συμπολίτες μας βαυκαλίζονται με την πιθανότητα προσεγγίσεως στο άμεσο μέλλον, οι κινήσεις της ΠΓΔΜ μάλλον το αντίθετο δείχνουν. Προκαλούν με κάθε τρόπο και δοκιμάζουν τις αντιδράσεις μας και τις ευαισθησίες μας. Τα στάδια και τα αγάλματα που είναι αφιερωμένα στον Φίλιππο και στον Αλέξανδρο αυξάνονται καθημερινά. Ο λαός φανατίζεται, τα κόμματα αμιλλώνται σε εθνικισμό και η εκπαίδευση παράγει οπαδούς της Μεγάλης Μακεδονίας.
Ένα άλλο προπαγανδιστικό τέχνασμα που χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί είναι η διάδοση της φήμης ότι η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, η οποία καθόρισε τα σύνορα μετά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο του 1913, λήγει εφέτος τον Ιούλιο, οπότε συμπληρώνονται 100 χρόνια. Λάθος. Πουθενά η συγκεκριμένη συνθήκη δεν αναφέρει ημερομηνία λήξεως και όσοι ονειρεύονται αλλαγές συνόρων στη Βαλκανική κακή υπηρεσία προσφέρουν στους λαούς της περιοχής. Άλλωστε είναι πλέον κανόνας του Διεθνούς Δικαίου ότι συνθήκες που αφορούν τη ρύθμιση συνόρων μεταξύ κρατών ουδέποτε λήγουν εκτός να το θελήσουν όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, δηλαδή οι χώρες που αρχικά υπέγραψαν.
Καθώς πλησιάζει η επέτειος της 25ης Μαρτίου είναι χρήσιμο να θυμίζουμε στα παιδιά μας ότι και οι Έλληνες της Μακεδονίας είχαν μεγάλη συμμετοχή στην προετοιμασία και τη διοργάνωση της Επαναστάσεως. Γύρω από τον Ρήγα Φεραίο πολλοί Μακεδόνες αναφέρονται ως στενοί συνεργάτες του. Ο Μακεδονικός Ελληνισμός πάντα βρισκόταν στην πρώτη γραμμή και το ίδιο θα κάνει σήμερα με το ζήτημα του ονόματος.