Ζωηφόρος

Αποτέφρωση και καύση των νεκρών, του Αρχιμ. Δανιήλ Ε. Σάπικα,

Αποτέφρωση

και καύση των νεκρών

του Αρχιμανδρίτη Δανιήλ Ε. Σάπικα

καθηγητή Θεολόγο και Γενικό Ιατρό στην Αθήνα

 (Ορισμός εννοιών και νομοθεσία της ευρωπαϊκής Ένωσης)

Σύμφωνα με το Παράρτημα Ι του καν. 1774/2002/ΕΚ :

Αποτέφρωση (Incineration) είναι η διάθεση ζωικών προϊόντων ή προϊόντων που παράγονται από αυτά σε μονάδα αποτέφρωσης (incineration plant).

Όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 4 της οδηγίας 2000/76/ΕΚ.

(άρθρο 3 παράγραφος 4 της οδηγίας 2000/76/ΕΚ : «Μονάδα αποτέφρωσης»: κάθε σταθερή ή κινητή τεχνική μονάδα με τον εξοπλισμό της, που προορίζεται αποκλειστικά για θερμική επεξεργασία αποβλήτων, με ή χωρίς ανάκτηση της θερμότητας που εκλύεται κατά την καύση.

Δηλαδή, τα συστήματα τροφοδότησης της μονάδας με καύσιμο και αέρα, ο λέβητας, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας των καυσαερίων, οι επί τόπου εγκαταστάσεις επεξεργασίας ή αποθήκευσης των υπολειμμάτων και των λυμάτων, η καπνοδόχος, οι διατάξεις και τα συστήματα για τον έλεγχο των εργασιών αποτέφρωσης και την καταγραφή και διαρκή παρακολούθηση των συνθηκών αποτέφρωσης.)

Καύση (Burning) είναι μια απλή μέθοδος θερμικής καταστροφής των οργανικών υλικών όπου η φωτιά συντηρείται από το ίδιο το οργανικό υλικό με την προσθήκη στερεού ή υγρού καυσίμου και γίνεται στην ύπαιθρο ή σε απλές κατασκευές.

Άρα είναι ξεκάθαρος και πλήρης ο διαχωρισμός των εννοιών «αποτέφρωση» και «καύση».

«Αίτημα των καιρών» χαρακτηρίζει την αποτέφρωση ο κ. Αντ. Αλακιώτης, γραμματέας της Επιτροπής για τη Θεσμοθέτηση του Δικαιώματος της Αποτέφρωσης. H προσπάθεια της εν λόγω Επιτροπής έχει άλλωστε τις ρίζες της στην προηγούμενη δεκαετία (1998), όταν με τη συνδρομή του νομικού κ. Αντ. Βγόντζα κατήρτισε το πρώτο σχέδιο νόμου.

Πολιτικά πάντως ο πρώτος που ανακίνησε το θέμα ήταν ο τότε (1987) δήμαρχος Αθηναίων κ. M. Έβερτ με επιστολή του στην Ιερά Σύνοδο. Σχετικές τροπολογίες έχουν μάλιστα κατατεθεί χωρίς ποτέ να φθάσουν στο στάδιο της ψήφισης τόσο το 1998 όσο και το 2002 - ενεργό ρόλο είχε ο τότε αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Π. Σγουρίδης.

H καύση και το κόστος

Τα αποτεφρωτήρια των νεκρών είναι υπερσύγχρονοι κλίβανοι εντός των οποίων εισέρχεται η σορός με το φέρετρο, αφού έχουν αφαιρεθεί όλα τα μεταλλικά αντικείμενα. Ο χρόνος που χρειάζεται για την ολοκλήρωση της καύσης δεν ξεπερνά τη μία - μιάμιση ώρα. Το κόστος κινείται συνήθως στα 500 ευρώ - συγκριτικά πολύ λιγότερα από τα έξοδα ταφής αλλά και τα έξοδα (περίπου 6.000 ευρώ) ταξιδιού και αποτέφρωσης στο εξωτερικό.

Ο κ. Αλακιώτης εκτιμά ότι θα δημιουργηθούν δύο κέντρα αποτέφρωσης, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, δεδομένου ότι ένα αποτεφρωτήριο μεσαίου μεγέθους μπορεί να πραγματοποιήσει ως και 10.000 αποτεφρώσεις τον χρόνο. H άδεια αποτέφρωσης θα χορηγείται από τον δήμο όπου λειτουργεί το κέντρο.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ

«H μη καύση δεν αποτελεί δόγμα»

Το 1998 κάποιοι φίλοι μού πρότειναν να κάνω τη νομοτεχνική επεξεργασία ενός νομοσχεδίου που θα επέτρεπε την καύση των νεκρών. Δεν ένιωσα και τόσο άνετα. Προέρχομαι από βαθύτατα συντηρητική οικογένεια. Μελέτησα το ζήτημα σε βάθος. Και τελικά κατέστρωσα τις διατάξεις. Οφείλω να αιτιολογήσω:

Πρώτον, η συμπεριφορά απέναντι στο σώμα του νεκρού αποτέλεσε ιστορικά κρίσιμο πολιτισμικό στοιχείο.

Οι πιο σημαντικοί πολιτισμοί ανέδειξαν τη συμπεριφορά αυτή σε μία από τις πιο θεμελιώδεις προτεραιότητές τους.

Δεύτερον, η μέθοδος της καύσης των νεκρών έχει διαδοθεί σε πολλές χώρες, με ποσοστά ενίοτε άνω του 50%.

Τρίτον, δεν αποτελεί δόγμα της χριστιανικής θρησκείας η μη καύση των νεκρών.

Πολλές προτεσταντικές ομολογίες την υποστηρίζουν. H Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν την απαγορεύει. Αντίθετη η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, με αφορμή την άρνηση το 1960 του τότε Αρχιεπισκόπου να τελέσει νεκρώσιμη ακολουθία για τον μεγάλο μαέστρο Δημήτρη Μητρόπουλο (σ.σ.: είχε ζητήσει να αποτεφρωθεί).

Τέταρτον, πιστεύω ειλικρινά ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να ορίσει τη ζωή του και το σώμα του μετά τον θάνατό του. Και αυτόν τον ορισμό του οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ

«Λάθος η σύνδεση με το θρήσκευμα»

Επιτέλους η ελληνική πολιτεία μετά από τόσες παλινωδίες κατόρθωσε το αυτονόητο: καθιέρωσε νομοθετικώς και την καύση των νεκρών ως εναλλακτικό τρόπο εξαφανίσεως του πτώματος. Σύμφωνα με τη ρύθμιση που μόλις ψηφίστηκε, "επιτρέπεται η αποτέφρωση νεκρών", των οποίων όμως οι θρησκευτικές πεποιθήσεις "επέτρεπαν τη μετά θάνατον αποτέφρωση". Τούτο όμως δημιουργεί μια ανακοανακολουθία με την επόμενη διάταξη, που θέτει ως μόνη προϋπόθεση τη δήλωση του θανόντος για την επιθυμία του να αποτεφρωθεί και όχι να ταφεί.

Δημιουργείται έτσι θέμα στην περίπτωση που ένας πολίτης ζητήσει να επιτραπεί η αποτέφρωσή του μετά θάνατον, ανήκει όμως σε θρησκεία που το απαγορεύει... Κακώς, συνεπώς, ο νομοθέτης συνέδεσε τη ρύθμισή του με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, που είναι τελείως ελεύθερες, μπορούν ανά πάσα στιγμή να μεταβάλλονται και δεν έχουν καμία σχέση με νομοθετικές ρυθμίσεις. Από εκεί και πέρα είναι θέμα κάθε κοινωνού να "κανονίσει" τη σχέση του με τη θρησκευτική κοινότητα στην οποία ανήκει, και εκείνης να "κανονίσει" τη σχέση της με τον πιστό της που έλαβε την απόφαση περί αποτέφρωσης.

O κ. A. Βγόντζας είναι νομικός.

O κ. I. Κονιδάρης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το ΒΗΜΑ, 05/03/2006 , Σελ.: A41

Κωδικός άρθρου: B1470

Κατά την αποτέφρωση του ανθρώπινου σώματος, τα προϊόντα της διαδικασίας αποτέφρωσης είναι τα ακόλουθα :

• απαέρια (με υδρατμούς ) που είναι ακατάλληλα για διάθεση στην ατμόσφαιρα.

• ανόργανη τέφρα από την οποία μπορεί να γίνει βλάβη των χρήσιμών υλικών.

Η τελικά προκύπτουσα τέφρα, πρέπει να οδεύει προς υγειονομική ταφή, υγρό αποτέλεσμα των διαδικασιών σβέσης της τέφρας και ψύξης των Αερίων, και  θερμότητα που μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη ατμοσφαιρικών αλλαγών στην περιοχή της αποτέφρωσης.

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα των εγκαταστάσεων καύσης και το οποίο περιορίζει σημαντικά της δυνατότητες εφαρμογής της, είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση.

Τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των ρυπαντών εξαρτώνται βέβαια  από τη σύσταση του σώματος και την βιολογική του κατάσταση.

Κατά μέσο όρο όμως και σε ότι αφορά το HCl και τα αιωρούμενα σωματίδια, αυτά βρίσκονται σε αισθητά μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από τις ποσότητες που εκλύονται από την καύση θερμικά ισοδύναμης ποσότητας άνθρακα.

Το υδροχλώριο οφείλεται στην καύση του σώματος και η διοξίνη είναι τοξικότατη ουσία.

Η σκόνη, αν και βρίσκεται σε μικρότερη αρχική συγκέντρωση στα καυσαέρια, χαρακτηρίζεται από περιεκτικότητα μεγάλου ποσοστού βαρέων μετάλλων και είναι δύσκολο να συγκρατηθεί αποτελεσματικά, λόγω του μεγέθους των σωματιδίων.

Τα οξείδια του αζώτου και του θείου βρίσκονται συνήθως σε συγκεντρώσεις ίσες ή μικρότερες από τις αντίστοιχες των συμβατικών καυσίμων.

Πρέπει επίσης να τονισθεί ότι η υψηλή τοξικότητα της ιπτάμενης τέφρας αναγνωρίζεται πλέον σήμερα ακόμα και από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της καύσης, ενώ τα υπολείμματα της καύσης στην πράξη αντιμετωπίζονται ως επικίνδυνα, από τους διαχειριστές των χώρων ταφής όπου καταλήγουν.

Για την κατασκευή λοιπόν μιας σύγχρονης εγκατάστασης καύσης που να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέσα, για τον περιορισμό σε ανεκτά επίπεδα όλων αυτών των αέριων ρυπογόνων εκπομπών, μέσα στα αυστηρότατα πλαίσια που καθορίζονται από την Οδηγία 2000/76/ΕΕ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel