Logo
Print this page

Το μυστήριο της Όγδοης Ημέρας, του Χρήστου Γιανναρά,

Το μυστήριο της Όγδοης Ημέρας

του Χρήστου Γιανναρά

Αυτή η λαμπροφόρα νύχτα της Αναστάσεως, είναι, πραγματικά, η εναργέστερη υποτύπωση της Όγδοης Ημέρας, της πραγματικότητας των εσχάτων. Γι' αυτό και είναι νύχτα χαράς, αλλά και νύχτα κρίσεως. Δεν είναι ο Θεός ο κριτής, παρά μόνο ως μέτρο αγάπης και φιλανθρωπίας' ο άνθρωπος είναι που κρίνεται από μόνος του, ελεύθερα δεχόμενος ή απορρίπτοντας τη θεία αγάπη, προσχωρώντας στη χαρά της κοινωνίας των αγίων ή προτιμώντας την κόλαση της ατομικής μοναξιάς. Η κρίση συντελείται στα όρια της ελευθερίας του ανθρώπου και όχι με τα μέτρα μιας δικανικής "δικαιοσύνης" του Θεού. Το φώς της Αναστάσεως διαλύει τα ανθρώπινα δικανικά σχήματα, το φόβο της αντικειμενικής "κρίσεως", το σκοτάδι του θανάτου, την άβυσσο της εξωτερικά επιβαλλόμενης κόλασης."Και πώς ονομάζεις τον Θεόν δίκαιον,λέει ένας απο τους εκπληκτικώτερους μάρτυρες της Αναστάσεως, ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος, πού εστίν η δικαιοσύνη του Θεού;...Αντι της ανταποδόσεως της δικαίας, αυτός ανάστασιν ανταποδίδωσι τοις αμαρτωλοίς και αντί των σωμάτων των καταπατησάντων τον νόμον αυτού, αφθαρσίας δόξαν τελείαν ανδύει αυτούς... Μη καλέσης τον Θεόν δίκαιον, ότι η δικαιοσύνη αυτού ου γνωρίζεται εν τοις πράγμασί σου...Αγαθός εστί, φησί, τοις πονηροίς και ασεβέσι".

Στις διαστάσεις της Όγδοης Ημέρας η δικαιοσύνη μεταμορφώνεται σε αγάπη, σε παραφορά ερωτικής αγαθότητας, σε αναίρεση της αμαρτίας και του θανάτου, αλλά και σε ταυτόχρονο σεβασμό της ελευθερίας του ανθρωπίνου γένους. Στο χώρο των "εσχάτων", λέει ο άγιος ο Μάξιμος ο Ομολογητής, φανερώνεται η πραγματικότητα της Αναστάσεως, η ένωση του Θεού με όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους. Αλλά αυτή η ένωση, ενώ θα καταργή τη φυσική απόσταση του ανθρώπου απο το Θεό, δεν θα παραβιάζει την ελευθερία του κάθε προσώπου' έτσι για τους "αξίους", όπως λέει ο Μάξιμος, όσους δάχονται την αγάπη του Θεού, η ένωση μαζί του θα είναι "θεία και ανεννόητος ηδονή", ενω για τους "αναξίους" αυτούς που έχουν αρνηθή την δυνατότητα της αγάπης, θα είναι "ανεκλάλητος οδύνη". Όχι, λοιπόν, η νομική παράβαση, η αποτυχία και αδυναμία του ανθρώπου, αλλά μονάχα η ελευθερία, ως άρνηση της αγάπης, είναι ποιητική κολάσεως. Άλλη ποιότητα ζωής δεν υπάρχει στην Όγδοη Ημέρα: η αγάπη κρίνει, η αγάπη δικαιώνει. "Τα πάντα και εν πάσι" είναι φανέρωση του αδιάστατου χρόνου της αγαπητικής κοινωνίας ανθρώπου και Θεού.

Η χαρά του πασχάλιου όρθρου είναι μια εμπειρική πρόγευση αυτών των άρρητων πραγματικοτήτων. Ο χώρος της Βασιλείας, η ζωή της Όγδοης Ημέρας, φανερώνεται ως κινή δυνατότητα, βεβαιότητα ελπίδας για κάθε άνθρωπο. Η Εκκλησία λέει, "εισέλθετε πάντες" στη χαρά του κόσμου, στη χαρά του Κυρίου. Αυτός "δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον...και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει΄ κακείνω δίδωσι και τούτο χαρίζεται΄και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται΄ και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί. Ουκούν, εισέλθετε πάντες.."

πηγή: http://anastasiosk.blogspot.com/2010/04/blog-post_1874.html

Zoiforos.GR

Latest from Zoiforos.GR

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR