Αντίθεση στο προωθούμενο νομοσχέδιο

Λευκωσία, το Αριστείδη Βικέτου

 «Όσοι από τους ορθοδόξους χριστιανούς επιθυμούν την καύση των νεκρών σωμάτων τους, ας γνωρίζουν ότι αποκόπτουν τους εαυτούς τους από το θεανθρώπινο σώμα του Χρίστου», υπογραμμίζει ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Παύλος σε άρθρο του, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κύπρου «Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ».

Το άρθρο γράφτηκε ενόψει της κατάθεσης προς το τέλος του χρόνου νομοσχεδίου στην κυπριακή Βουλή που «θα δίνει το δικαίωμα της επιλογής για αποτέφρωση των νεκρών σε όλους τους κατοίκους της Κύπρου ορθοδόξους και μη». Παλαιότερη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία λήφθηκε το 2006, αφορούσε μόνο στους αλλοδαπούς.

Στο άρθρο του ο Μητροπολίτης Κυρηνείας,   δηλώνει  ότι «Ουδείς δύναται να εξαναγκάσει την Εκκλησία να ενεργήσει αντίθετα προς τις πεποιθήσεις της». Επίσης, προειδοποιεί  ότι «Η Εκκλησία, συνεπής προς τη διδασκαλία του ιερού Ευαγγελίου, έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί την τέλεση της εκκλησιαστικής κηδείας και των εκκκλησιαστικών μνημοσυνών, σε όσους θελήσουν να αποτεφρωθούν μετά το θάνατο τα σώματά τους».

Μεταξύ άλλων επισημαίνει ο Κυρηνείας Παύλος:

Η ταφή του νεκρού ως θεία εντολή, «γη ει και εις γην απελεύση» (Γεν. 3, 19), είναι πράξη τιμής και σεβασμού προς το ανθρώπινο σώμα και ταυτόχρονα σύμβολο ελπίδας καi αναστάσεως.

-Ο 7ος Κανόνας της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου επιτάσσει όπως ο καθαγιασμός της Αγίας Τράπεζας γίνεται με την τοποθέτηση σ’ αυτή λειψάνων αγίων μαρτύρων (Πηδάλιον, έκδοση “ Αστέρος” , Αθήνα, 1970, σ. 328). Είναι δε αυτονόητο ότι η ύπαρξη των λειψάνων προϋποθέτει την προηγηθείσα ταφή τους.

-Ο άγιος Συμεών, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και μεγάλος λειτουργιολόγος, αναφέρει ότι η έκχυση του ελαίου πάνω στο ενταφιασμένο λείψανο ανάγει την αρχή του στους αγίους αποστόλους (Ρ.G. 166, 686).

-Από τις αρχαιολογικές έρευνες και ανασκαφές, τις κατακόμβες, τους τάφους των αγίων μαρτύρων και τα πλήθη των κοιμητηρίων μαρτυρείται η συνείδηση των πιστών και το αρχαίο έθος της Εκκλησίας στην ταφή των νεκρών.

-Η ταφή  των νεκρών αποτελεί αρχαία και αδιάκοπη παράδοση της Εκκλησίας, η οποία στηρίζεται στο σεβασμό του ανθρωπίνου σώματος ως «ναόν του Θεού» (Πρβλ. Α’ Κορ. 3, 16).

-    Η καύση των νεκρών είναι βιασμός της φύσεως, όπως ακριβώς οι πυρκαγιές των δασών φέρνουν την οικολογική καταστροφή. Ο Μητροπολίτης Παύλος χαρακτηρίζει «προφάσεις εν αμαρτίαις» τις δικαιολογίες ότι η καύση των νεκρών θα εξοικονομήσει χώρο και θα μειώσει τη μόλυνση του υπεδάφους. «Αφού oι άνθρωποι έχουν μολύνει την ατμόσφαιρα και απειλούν το όλο οικοσύστημα με τις καταχρήσεις και την ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των πόρων της Γης, υποκριτικά ισχυρίζονται ότι κινδυνεύει η υγεία τους από τους νεκρούς. Ακριβώς το αντίθετο θα συμβεί με την καύση των νεκρών. Τα αποτεφρωτήρια θα είναι εστίες οχληρίας και θα επιβαρύνουν την ήδη μολυσμένη ατμόσφαιρα. Επί πλέον, θα υπάρχει ο κίνδυνος συγκάλυψης εγκληματικών ενεργειών με την καταστροφή των τεκμηρίων», αναφέρεται στο άρθρο.

Τα βαθύτερα αίτια της επιθυμίας για την καύση των νεκρών είναι ο αγνωστικισμός, η αθεΐα και η έλλειψη πίστεως στη μετά θάνατο ζωή, τονίζει ο Κυρηνείας Παύλος και προσθέτει:

« Η  καύση των νεκρών είναι αποτέλεσμα της μηδενιστικής αντίληψης της ζωής και δουλικής υποταγής σε συνθήκες ξένες προς τη λειτουργία της φύσεως. Μόνο ελάχιστοι άθεοι, oι όποιοι τρέμουν με την ιδέα ότι είναι «κατ’ εικόνα Θεού» πλασμένοι, λόγω του εσωτερικού κενού της ψυχής τους και της διχασμένης προσωπικότητάς τους, ίσως να θελήσουν να εκφράσουν την επιθυμία να αποτεφρωθεί η σωρός τους, εκδιπλώνοντας έτσι την εωσφορική εγωκεντρική ιδιορρυθμία τους».

πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=836