από το περιοδικό «Ανάπλασις»,

τεύχος 449, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος-Νοέμβριος 2010

Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την επανένωση της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας στις 3 Οκτωβρίου 1990. Η επανένωση πραγματοποιήθηκε υστέρα από μια σειρά συνταρακτικών γεγονότων που άρχισαν από το 1989.

Έτσι άρχισαν διαδηλώσεις, μία από αυτές 70.000 ατόμων στη Λειψία, ενώ ακολούθησαν και άλλες σε άλλες πόλεις. Η μεγαλύτερη έγινε στο Ανατολικό Βερολίνο. Προς το τέλος του 1989 άνοιξε το περίφημο Τείχος του Βερολίνου και επιτράπηκε για πρώτη φορά το πέρασμα Ανατολικογερμανών στη Δυτική Γερμανία. Το τελικό βήμα έγινε στις 31 Αύγουστου 1990, με την υπογραφή της συνθήκης ενοποίησης των δύο Γερμανιών, στο Παλάτι του Βερολίνου, η οποία τέθηκε σε ισχύ από τις 3 Οκτωβρίου του ιδίου έτους.

Λειψία, κέντρο διαμαρτυρίας

450 χρόνια πριν από τις σύγχρονες διαμαρτυρίες, είχε επικρατήσει η διαμαρτύρηση (προτεσταντισμός) στη Λειψία, πού ξεκίνησε λίγο νωρίτερα από τη γειτονική πόλη της Βυτεμβέργης. Στη Λειψία κατά τη δεκαετία του 1980 είχαν ξεκινήσει παρακλήσεις ειρήνης κάθε Δευτέρα στις 5 το απόγευμα στην ευαγγελική εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Αυτές οι παρακλήσεις ειρήνης μετεξελίχθηκαν στο μεγαλύτερο αντιπολιτευτικό κίνημα, όπου οι πολίτες συγκεντρώνονταν και απαιτούσαν αλλαγές στην Ανατολική Γερμανία. Ο κόσμος πού μαζευόταν στην εκκλησία αύξανε συνεχώς, μέχρι ότου οι 2.000 θέσεις της εκκλησίας να μην επαρκούν. Στους παρευρισκόμενους δεν έλειπαν και άνθρωποι της Κρατικής Ασφάλειας, που τακτικά και σε μεγάλο αριθμό παραβρίσκονταν στις παρακλήσεις ειρήνης. Έτσι οι άνθρωποι αυτοί άκουγαν θέλοντας και μη τον Λόγο του Ευαγγελίου. Που άλλου θα μπορούσαν διαφορετικά να τον ακούσουν;

Από τον Μάιο του 1989, ελέγχονταν από μπλόκα της αστυνομίας όλοι οι δρόμοι με πρόσβαση στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Αργότερα ελέγχονταν και οι προσβάσεις δρόμων και αυτοκινητόδρομων ταχείας κυκλοφορίας σε μεγάλη ακτίνα γύρω από τη Λειψία. Κάθε Δευτέρα αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωναν την εκκλησία, για να διαλύσουν «παράνομες συγκεντρώσεις» από το προαύλιο του Αγίου Νικολάου. Την ήμερα οι παρευρισκόμενοι στόλιζαν τα παράθυρα της εκκλησίας με λουλούδια και το απόγευμα άναβαν κεριά.

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου ιδρύθηκε το 1165. Κτίσθηκε στη διασταύρωση δύο σημαντικών εμπορικών δρόμων, πού συνέδεαν την ανατολική με τη δυτική και τη νότια με τη βόρεια Ευρώπη. Αρχικά ήταν ρωμανικού ρυθμού. Στην αρχή του 16ου αιώνα επεκτάθηκε, αλλάζοντας έτσι σε υστερογοτθικό ρυθμό. Αυτός καθορίζει σήμερα την εξωτερική της όψη. Οι τρεις πύργοι, πού προστέθηκαν αργότερα, είναι σε ρυθμό μπαρόκ. Προσθήκες από πωρόλιθο άλλαξαν το 1902 για άλλη μια φορά την εξωτερική της μορφή.

Στο εσωτερικό εντυπωσιακοί είναι οι κίονες σε μορφή φοίνικα. Σπάνιο είναι το θέμα του αγγέλου ειρήνης πάνω από το ιερό. Ο άμβωνας, η κολυμβήθρα, το ιερό είναι πολυτελή. Τέσσερα ανάγλυφα από αλάβαστρο, παρουσιάζουν ασυνήθιστες σκηνές από την πορεία της Σταύρωσης του Ιησού. Ο ξύλινος σταυρός στον χώρο του ιερού είναι το παλαιότερο έργο τέχνης στη Λειψία.

Ο Μπαχ υπήρξε πρωτοψάλτης και στην εκκλησία αυτή της Λειψίας, κατά τα 27 τελευταία χρόνια της ζωής του. Από το 1968 γίνεται πλήρης αναπαλαίωση της εκκλησίας, εξωτερικά και εσωτερικά.