Όμως, στην απάντηση του παραπάνω ερωτήματος,   σαν  συμπλήρωμα  αυτής,  κρίνεται σκόπιμο να  προστεθούν  και   τα  παρακάτω,  έστω  και  αν  αυτά  είναι  γνωστά και αυτονόητα. Προκειμένου ο Απόστολος  Πέτρος  να   κάνει το  θαύμα  της  θεραπείας  του   χωλού   « εκ  κοιλίας  μητρός  αυτού»(Πρ.3,2 ), του  είπε,     «εν τω  ονόματι  Ιησού  Χριστού  του  Ναζωραίου  έγειρε  και  περιπάτει » (Πρ.3,6 ).  Όταν     δε  έγινε  το  θαύμα  και ο  χωλός περπατούσε, είπε ο  Πέτρος στο λαό  που  συγκεντρώθηκε έκθαμβοι, «άνδρες Ισραηλίται, τι    θαυμάζετε    επί    τούτω,   ή    ημίν    τι    ατενίζετε  ως  ιδία δυνάμει ή ευσεβεία πεποιηκόσι  του  περιπατείν  αυτόν; »  ( Πρ. 3, 12 ).   Εδώ    ο  Πέτρος,  όπως  και  κάθε  άλλος  Άγιος,  δεν  λέει  ότι  εγώ  έκανα  το  θαύμα, αφού  ο  Κύριος  είπε  ότι, «χωρίς  εμού  ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω.15,5). Κανένας  λοιπόν  δεν  μπορεί  να  κάνει  θαύματα, εάν  αυτά  δεν  τα  κάνει  ο  Θεός. Αυτό  το  είπε  ο  Χριστός, και  μάλιστα  για  τον  Εαυτό  Του. Είπε συγκεκριμένα, «αμήν  αμήν  λέγω  ημίν, ου  δύναται  ο υιός ποιείν αφ’ εαυτού  ουδέν, εάν  μη  τι  βλέπει  τον  πατέρα  ποιούντα˙ α  γαρ αν  εκείνος  ποιή, ταύτα  και  ο  υιός ομοίως ποιεί.» (Ιω.5,19). Τα  θαύματα  λοιπόν  που  κάνουν  η  Παναγία  και  οι  Άγιοι  είναι έργα του Θεού, και γι΄αυτό είναι «θαυμαστός ο   Θεός  εν  τοις  αγίοις  αυτού˙ »  (Ψ. 67,36).  Η δε δόξα ανήκει στο Θεό, όπως αναφέρεται και σε πολλά Απολυτίκια προς τιμήν θαυματουργών  αγίων, « δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν ιάματα».