Η αυριανή εορτή των Τριών Ιεραρχών φέρνει στην επικαιρότητα το αίτημα να συνδυάσουμε τα κείμενα και τα διδάγματα των μεγάλων αυτών Πατέρων της Εκκλησίας με τις σύγχρονες ανάγκες της παιδείας και με την κρίση που βιώνουμε. Πιστεύω ότι σε μία δύσκολη εποχή, όπως είναι η σημερινή, η ελληνορθόδοξη παιδεία μπορεί να καλλιεργήσει μηνύματα αισιοδοξίας και να δώσει πρότυπα ζωής στα παιδιά μας.
Όταν διαβάζει κάποιος τα βιβλία διάφορων τάξεων και επιπέδων του σχολείου διερωτάται γιατί ταλαιπωρούμε τους νέους μας χωρίς αξίες και πρότυπα. Έχει επικρατήσει μία δήθεν προοδευτική αντίληψη που θεωρεί ξεπερασμένες τις παραδοσιακές αξίες, οι οποίες κράτησαν όρθιο το έθνος μας επί αιώνες.
Επικρατεί η τάση να υποτιμώνται οι μάρτυρες, οι ήρωες και οι αγωνιστές των εθνικών ιδεωδών και να προβάλλονται υλιστικές αξίες που δεν εμπνέουν. Επιπλέον η πολυδιαφημισμένη πολυπολιτισμικότητα αναφέρεται ως κύριος στόχος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ενώ έχει αποτύχει σε όλη την Ευρώπη, όπως ομολογούν οι ηγέτες της.
Άλλωστε, σε εποχές κρίσης ένας λαός συσπειρώνεται και αποκτά αυτοπεποίθηση περισσότερο με την προβολή της εθνικής ταυτότητας και της εθνικής συνείδησης και όχι με πολυπολιτισμικούς χυλούς και με διεθνιστικά, δήθεν ανθρωπιστικά, μηνύματα.
Η δύσκολη περίοδος που διανύουμε απαιτεί την αναπροσαρμογή των στόχων της παιδείας επάνω σε βάσεις ελληνορθόδοξες και μακριά από συμπλέγματα ηττοπάθειας και θολοκουλτούρας. Η γλώσσα μας πρέπει να διδάσκεται ως ενιαία, από τις αρχαίες μέχρι τις νεότερες μορφές της. Η κατάργηση του πολυτονικού πρέπει να επανεξεταστεί, διότι επέφερε ανορθογραφία και αύξησε τις δυσλεξίες και μαθησιακές δυσχέρειες. Τα κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας πρέπει να βασιστούν σε νέα σχολικά εγχειρίδια, τα οποία θα επαναφέρουν τους μεγάλους λογοτέχνες και ποιητές και δεν θα καλλιεργούν την απαισιοδοξία που παρατηρώ σήμερα σε διδασκόμενα κείμενα. Η Ιστορία πρέπει να καλλιεργεί τον υγιή πατριωτισμό μακριά από λογικές «συνωστισμού», τουρκολαγνείας και μαρξίζοντος υλισμού. Οι νέοι μας αναζητούν εθνική υπερηφάνεια και ηρωικά πρότυπα. Γιατί τους τα στερήσαμε κατά τα τελευταία χρόνια;
Το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να παραμείνει ορθόδοξο χριστιανικό και να απορριφθούν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜ.ΑΡ. για θρησκειολογικό μάθημα. Ενα μάθημα αποχριστιανοποιημένο έρχεται σε αντίθεση με στοιχειώδεις παιδαγωγικές αρχές και, συν τοις άλλοις, είναι αντισυνταγματικό, όπως κατέδειξε με εννέα σχετικές επισημάνσεις της η πρόσφατη απόφαση για τα Θρησκευτικά του Διοικητικού Εφετείου Χανίων.
Σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως -πλην της Γαλλίας- το μάθημα υπάρχει ως βασικό μέσο διαπλάσεως ήθους και αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο το περιεχόμενο βασίζεται στην επικρατούσα θρησκεία κάθε λαού. Η χριστιανική διδασκαλία είναι ακόμη πιο αναγκαία σήμερα που η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο είναι το ζητούμενο εν μέσω οικονομικής κρίσης. Χρήσιμη θα ήταν και μία εγκύκλιος του υπουργείου, με την οποία θα καλούνται όλα τα σχολεία και οι αρμόδιοι διοικητικοί παράγοντες να εφαρμόζουν την ως άνω απόφαση του Εφετείου Χανίων, ότι δηλαδή οι ορθόδοξοι χριστιανοί μαθητές δεν δικαιούνται να απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών.
Χρωστούμε πολλά στους νέους μας. Τους έχουμε πληγώσει με τις συνέπειες της κρίσης, για την οποία οι ίδιοι δεν ευθύνονται. Τουλάχιστον ας τους εφοδιάσουμε με ηθικά και πνευματικά εφόδια για να επιβιώσουν ως άνθρωποι και ως Έλληνες. Να τους μεταδώσουμε μέσω της παιδείας τις προαιώνιες αξίες του Ελληνισμού, όπως είναι η φιλοπατρία, η δημοκρατία, η θρησκευτική ευλάβεια, η κοινωνική δικαιοσύνη, η παλικαριά και ο ηρωισμός, η αγάπη προς τα γράμματα, ο σεβασμός προς τα ήθη και τα έθιμά μας. Οι νέοι διψούν για αγώνες. Ας τους δώσουμε αξίες και πρότυπα ώστε οι αγώνες τους να είναι ωφέλιμοι για την κοινωνία και την πατρίδα!