Ζωηφόρος

«Η βαρβαροποίηση της μετανάστευσης...», του Κυριάκου Μπαμπασίδη,

«Η βαρβαροποίηση της μετανάστευσης

υποτιμά και ζημιώνει

τους μη βαρβάρους, εμάς»

του Κυριάκου Μπαμπασίδη

Ως μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας και ως μέλος της Διεθνούς Ένωσης Δικηγόρων (ΙΒΑ) στις επιτροπές του Ποινικού Δικαίου (Committee of Criminal Law) και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Committee of Human Rights) και εκπροσωπώντας τη χώρα μας ως απεσταλμένος του Υπουργείου Εσωτερικών, ο Κυριάκος Μπαμπασίδης συμμετείχε σε Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη το τριήμερο 28-30 Οκτωβρίου, με θέμα Intercultural Dialogue and Minorities (Διαπολιτισμικός Διάλογος και Μειονότητες). Το Συνέδριο διοργανώθηκε στα πλαίσια της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ασκεί το τρέχον εξάμηνο η Σουηδία και τελούσε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Σουηδίας, με συνδιοργανωτές πέντε Πρεσβείες στην Στοκχόλμη, Ισπανική, Ελληνική, Τουρκική, Μαροκινή και την Πρεσβεία του Κουβέιτ.

Με αφορμή τη συμμετοχή του αυτή ο Κυριάκος Μπαμπασίδης μιλά στον ΠτΘ για το συνέδριο, για τις εργασίες τους αλλά και για τα μεγάλα ζητήματα της λαθρομετανάστευσης και της επαναπροώθησης.

ΠτΘ: κ. Μπαμπασίδη η Ευρώπη ήταν χώρος υποδοχής μεταναστών εδώ και χρόνια. Για παράδειγμα πολλοί ήταν οι Έλληνες που μετακινήθηκαν προς την Κεντρική Ευρώπη την δεκαετία του 1960…

Κ.Μ.: Η Ευρώπη αποτέλεσε την ήπειρο των μετακινήσεων και μάλιστα, τόσο μεγάλες μετακινήσεις σε όλη την ιστορική της περίοδο, από την αρχαιότητα μέχρι και τον 20ο αιώνα, δεν συναντήσαμε, όσες συναντήσαμε κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα. Από τους βαλκανικούς πολέμους και τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο μέχρι και το τέλος του ψυχρού πολέμου και αργότερα με την πτώση του Ανατολικού μπλοκ η Ευρώπη απετέλεσε επίκεντρο των μετακινήσεων όχι μόνο πληθυσμών αλλά επίσης και του μεταναστευτικού κινήματος. Εξαιτίας όλων αυτών των μετακινήσεων που έλαβαν χώρα τον προηγούμενο αιώνα έχουν παραμείνει και μειονότητες διάσπαρτες στον Ευρωπαϊκό χώρο.

ΠτΘ: Κατέχοντας την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Σουηδία θέλει να αναδείξει το θέμα της πολυπολιτισμικότητας και των μεταναστών;

Κ.Μ.: Η Σουηδία είναι ευαισθητοποιημένη σε τέτοιου είδους ατζέντα, καθώς έχοντας ουσιαστικά ένα σύστημα ανεπτυγμένο κοινωνικής πρόνοιας θέλει να αναδείξει μέσα από την ευκαιρία της προεδρίας και κάποια άλλα ζητήματα που ενδεχομένως απασχολούν ή θα απασχολήσουν. Το συνέδριο το διοργάνωσε το Υπουργείο Εξωτερικών της Σουηδίας και βρέθηκα εκεί εκπροσωπώντας το Υπουργείο Εσωτερικών της χώρας μας, γιατί όπως είναι γνωστό η αρμοδιότητα για τους μετανάστες ανήκει στο Υπουργείο Εσωτερικών. Το συνέδριο συνδιοργανώθηκε από τις πρεσβείες της Τουρκίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, του Μαρόκου και του Κουβέιτ.

ΠτΘ: Πώς προσεγγίσατε τα θέματα;

Κ.Μ.: Το συνέδριο είχε ως αφετηρία συζήτησης το έργο του Ίμπντ Ρουστ που έζησε περίπου το 1120, ήταν μουσουλμάνος αλλά Ισπανός που προσπάθησε να μεταφράσει και να ερμηνεύσει τον Αριστοτέλη και θεωρείται ο Νέστορας της φιλοσοφίας της ελεύθερης διακίνησης και του παντρέματος του Ισλάμ με την Ευρώπη. Έτσι τέθηκε η ατζέντα από το Υπουργείο Εξωτερικών της Σουηδίας με θέμα τον διαπολιτισμικό διάλογο και τις μειονότητες, όπου στα πάνελ συνεχόμενα υπήρχαν σημαντικοί άνθρωποι από το χώρο της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και από τον αραβικό χώρο και την Αμερική. Όλοι καταθέσαμε τις απόψεις μας για τις θεματικές και ιστορικές πτυχές του ζητήματος και όσον αφορά στην διαπολιτισμικότητα αλλά και στους νέους κανόνες ιθαγένειας. Μιλήσαμε και για το μεταναστευτικό κίνημα και για τη λαθρομετανάστευση που αποτελεί απειλή και πρόβλημα για την Ευρώπη και ευρύτερα πάντα βέβαια στο πλαίσιο της διαπολιτισμικότητας που χαρακτηρίζει την Ευρώπη αλλά και στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης που θέτει νέους κανόνες τα τελευταία είκοσι χρόνια με όρους πολιτικούς και κοινωνικούς.

ΠτΘ: κ. Μπαμπασίδη οι περισσότερο λίγο ως πολύ ζούμε σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Κάποτε οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες αποτελούσαν τη διαφορά σήμερα είναι το σύνηθες. Έχει προχωρήσει ο διαπολιτισμικός διάλογος στην κοινωνία;

Κ.Μ.: Δεν θα έλεγα ότι είναι το σύνηθες. Μάλιστα θα έλεγα ότι έχουμε αρκετό χρόνο ακόμη μπροστά μας στο να απεγκλωβιστούμε από συμπλέγματα ξενοφοβίας, σωβινισμού. Να τονίσω ότι δεν είμαι αυτός που θα υποστηρίξω ότι δεν χρειάζεται ο πατριωτισμός και το πνεύμα της παράδοσης, της ιστορίας και των χαρακτηριστικών που έχει κάθε λαός. Από την άλλη όμως η ζωή μόνη της μας οδηγεί στο να είμαστε οι αποδέκτες νέων μηνυμάτων, κυρίως να αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα. Και μάλιστα όσον αφορά στην διαφορετικότητα στο ανθρώπινο είδος ένα λόγος παραπάνω να ανοίξει αυτός ο διάλογος προκειμένου να βρούμε αυτά που ενώνουν και να μπορέσουν οι μειονότητες να αποτελέσουν, αυτό ήταν και το θέμα του συνεδρίου, όχι αιτία διενέξεων και συγκρούσεων αλλά γεφυροποιούς σε μια νέα εποχή. Για να γίνει όμως αυτό προϋποθέτει δύο πράγματα. Κυρίως να προβάλλουμε το ανθρωπιστικό δίκαιο και το ανθρώπινα δικαιώματα σε συνδυασμό με την εφαρμογή ενός ανθρωπιστικού δικαίου,- το οποίο σε άλλο επίπεδο είναι εθιμικό σε άλλο όχι. Πρέπει να κωδικοποιήσουμε αυτό το εθιμικό δίκαιο και πλέον να θέσουμε κανόνες που δεν θα είναι μόνο εθιμικοί αλλά και τυπικοί σε ένα ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

ΠτΘ: Στο συνέδριο είχατε τη δυνατότητα να αναλύσετε την ελληνική πραγματικότητα;

Κ.Μ.: Είχα την ευκαιρία να εκπροσωπώ την χώρα αλλά και την περιοχή της Θράκης και θα έλεγα ότι θα ήταν μια χαμένη ευκαιρία αν δεν αναφερόμουν στην μειονότητα της Θράκης και στις πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες που πήρε η χώρα μας σχετικά με τα δικαιώματα των μειονοτήτων, προκειμένου να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής της μειονότητας και να ανοιχθούν νέοι ορίζοντες. Επίσης ενημέρωσα το συνέδριο για την πρόσφατη πρωτοβουλία της χώρας μας στο ζήτημα της ολοκλήρωσης της δημιουργίας και κατασκευής του μουσουλμανικού τεμένους στο κέντρο της Αθήνας, που αποτελούσε και αποτελεί θέμα συζήτησης όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς η χώρα μας δεχόταν ισχυρές πιέσεις, και μάλιστα η πρόσφατη έκθεση για τις μειονότητες του Στέιτ Ντιπάρμεντ έκανε αναφορά στο ότι ακόμη δεν έχει προχωρήσει όσο θα έπρεπε το κτίσιμο και η ολοκλήρωση του μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα. Αυτό τυπικά έχει τελειώσει και μένουν μόνο τα κατασκευαστικά ζητήματα, διότι παραχωρήθηκε μια τεράστια έκταση από το Υπουργείο Άμυνας στο Κέντρο της Αθήνας, συγκεκριμένα στο Βοτανικό, όπου και θα κτισθεί το μουσουλμανικό τέμενος προκειμένου οι μουσουλμάνοι της Αθήνας να έχουν το θρησκευτικό τους χώρο και να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ελεύθερα. Από την άλλη περιέγραψα τα ιστορικά δεδομένα που αφορούν στην μειονότητα της Θράκης, πώς εξελίχθηκε η σχέση του κράτους με τη μειονότητα, που, όπως είπα χαρακτηριστικά, πέρασε από διάφορες διαβαθμίσεις και πλέον οριοθέτησα με βάση τη γραμμή που οριοθετεί η επίσημη κυβέρνηση στο θέμα της μειονότητας της Θράκης, δηλαδή τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, την πολιτική της ισονομίας και της ισοπολιτείας και ένα πέρασμα στη σύγχρονη πολιτική που θα αφορά στις μειονοτικές ελευθερίες στα δικαιώματα των μειονοτήτων αλλά και στα ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Θετικές οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για τους μετανάστες

ΠτΘ: Ο πρωθυπουργός της χώρας μας μιλώντας σε ένα φόρουμ για τη μετανάστευση δεσμεύτηκε για να δοθεί ιθαγένεια στα παιδιά δεύτερης γενιάς μεταναστών, καθώς επίσης και τη δυνατότητα συμμετοχής των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές αλλά και την αποφυγή της γκετοποίησης.

Κ.Μ: Είμαι θετικός ως προς τη σύλληψη αυτών. Έζησα και προσωπικά στην Αγγλία αυτό το καθεστώς όπου ίσχυαν αυτές οι ρυθμίσεις για τους μετανάστες. Νομίζω ότι είναι δίκαιο, γιατί ένα παιδί που γεννιέται και μεγαλώνει στην Ελλάδα χωρίς να έχει γνωρίσει την χώρα των γονιών του δικαιούται από κάθε άποψη να έχει την ιθαγένεια. Ούτως ή άλλως μετέχει στην ελληνική παιδεία και νοοτροπία και μεγαλώνει στον Ελλαδικό χώρο. Επίσης θεωρώ θετικό ως πρώτο βήμα τη συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές. Αυτό που έχει σημασία όμως, γιατί για μένα το σημαντικό δεν είναι μόνο η συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες, αλλά η ισονομία και οι παροχή ίσων ευκαιριών κυρίως από τη διοίκηση που πρέπει να παρέχονται σε αυτούς τους ανθρώπους. Ένα πολύ σημαντικό ζήτημα είναι το ασφαλιστικό, το εργασιακό και οι εργασιακοί κανόνες, και δεν μιλώ μόνο για την δεύτερη αλλά και για την πρώτη γενιά μεταναστών. Θα πρέπει δηλαδή να δούμε το ζήτημα των παράνομων μεταναστών. Έγινε μια ρύθμιση το 2006 που αναφερόταν σε όλους τους παράνομους που είχαν μπει στη χώρα μέχρι την 31-12-2004, αλλά νομίζω ότι το θέμα έχει γιγαντωθεί και χρειάζεται να το δούμε σε δύο επίπεδα. Πρώτον πρέπει να ισχυροποιηθεί η φύλαξη και η συνεργασία. Ως χώρα έχουμε υπογράψει πρωτόκολλα και με τους Τούρκους και με Ισπανούς και Ιταλούς προς τη Μεσόγειο. Από τη μια πρέπει να κατοχυρώσουμε ότι θα κλείσουμε τις πύλες εισόδου και από την άλλη θα είμαστε τυπικά εντάξει και θα δεχόμαστε όσους τυπικά δικαιούνται να εισέρχονται νόμιμα στη χώρα και όσους δικαιούνται να έχουν νόμιμη παραμονή.

Οι παράνομοι μετανάστες ξεπερνούν τις 550000

ΠτΘ: Μιλήσατε για μεγάλο αριθμό παράνομων μεταναστών…

Κ.Μ.: Έχουμε πολλούς παράνομους. Οι μετανάστες είναι περίπου στο 1 εκατομμύριο και οι παράνομοι ξεπερνούν τις 550000. Οι νόμιμοι είναι 280000 που σημαίνει ότι ένα στους δύο είναι παράνομοι. Για αυτό πρέπει να δώσουμε μια λύση. Αυτοί οι παράνομοι, οι οποίοι και λειτουργούν και δουλεύουν παράνομα έχουν στα χέρια τους μια παραοικονομία και για αυτό θα πρέπει να δοθεί μια λύση. Αφού ξεκαθαρίσουμε τα “σάπια μήλα” που υπάρχουν σε κάθε κοινωνία δεν πρέπει να αδικήσουμε τους υπόλοιπους. Μόνο ξεκαθαρίζοντας τα πράγματα δίνοντας δικαιώματα και νομιμοποιώντας αυτούς που πρέπει και δίνοντας λύση με ταχύτερες διαδικασίες και αναθεώρησης της παροχής ασύλου σε συνεργασία πάντα με την ΕΕ και με μια ολοκληρωμένη πολιτική ασύλου και μεταναστευτική πολιτική θα απαλλαγούμε και από τα συμπλέγματα ξενοφοβίας. Για όλα φταίνε οι ξένοι αλλά όταν σκύβουμε πάνω στο πρόβλημα διαπιστώνουμε ότι δεν είναι έτσι, είτε πρόκειται για πρόβλημα οικονομικό, είτε ασφαλιστικό είτε εγκληματικότητα. Άρα πρέπει να τα ξαναδούμε και ναι μεν είναι προς την σωστή κατεύθυνση κατά την άποψή μου που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός αλλά δεν νομίζω ότι αγγίζουν τον πυρήνα του προβλήματος.

ΠτΘ: Σας ευχαριστώ πολύ...

Κ.Μ.: Και εγώ σας ευχαριστώ.

Α.Π.

Η λαθρομετανάστευση απειλή και ως οργανωμένο έγκλημα

Η λαθρομετανάστευση είναι μια απειλή και ως οργανωμένο έγκλημα. Είναι μια απειλή για την γενικότερη περιφέρεια της Ευρώπης. Το ζήτημα έχει αναδειχθεί και από την προηγούμενη και από την τωρινή κυβέρνηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και έχει ζητηθεί από την ΕΕ, όπως και πιέσθηκε η Τουρκία να αυξήσει την αστυνόμευση και να είναι πιο συνεπής στα πρωτόκολλα συνεργασίας που υπέγραψε με την Ελλάδα και την ΕΕ. Είναι γεγονός ότι η Κωνσταντινούπολη αποτελεί πόρτα πύλης εισόδου, όπου δημιουργείται μια τεράστια παραοικονομία με τα τιμολόγια, εννοώ το πόσο κοστίζει κάθε λαθρομετανάστης, - και αυτά τα ανέφερα στο Διεθνές Συνέδριο του ΝΑΤΟ στην Αθήνα λίγο πριν τις εκλογές. Κάθε μετανάστης που ξεκινά το ταξίδι του από το Αφγανιστάν, το Ιράκ ή τη Γεωργία έχει ως ενδιάμεσο σταθμό την Κωνσταντινούπολη και από εκεί γίνεται η διανομή, είτε αεροπορικώς όπου το ταξίδι για κάποιον που θα ξεκινήσει από το Ιράκ κοστίζει περίπου 8000 ευρώ για να φθάσει στην Αθήνα, είτε οδικώς που θα κοστίσει περίπου στις 2500 και αν φθάσει με τα σαπιοκάραβα περίπου 800 ευρώ. Οι σύγχρονοι δουλέμποροι, και για αυτό μιλώ για οργανωμένο έγκλημα, αποτελούν και μια πανευρωπαϊκή απειλή, η οποία αν δεν έχει τις ρίζες, έχει τις βάσεις στην Κωνσταντινούπολη. Ολόκληρες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης φιλοξενούν λαθρομετανάστες, υπάρχει μια τεράστια παραοικονομία, μέχρι να διοχετευθούν στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα κυρίως στην Ελλάδα μέσω της θαλάσσιας ακτογραμμής αλλά και μέσω πλέον της Βουλγαρίας που έχει ενταχθεί στην ΕΕ. Σίγουρα η χώρα μας δέχεται λιγότερο κύμα λαθρομεταναστών από την ώρα που εντάχθηκαν στην ΕΕ η Ρουμανία και η Βουλγαρία, αλλά παραμένει η κεντρικότερη πύλη εισόδου των λαθρομεταναστών προς την Ευρώπη, καθώς συμμετέχει ισότιμα στην Συνθήκη Σένγκεν. Όταν εισέρχεται κανείς στην Ελλάδα τυπικά είναι σαν να εισέρχεται στις χώρες που συμμετέχουν στην συνθήκη αυτή και άρα έχει ελεύθερη πρόσβαση.

Ανάγκη αλλαγής μεταναστευτικής πολιτικής και πολιτικής ασύλου

Υπάρχει μια ελαστικότητα στο θέμα της επαναπροώθησης και λειτουργούμε με βάση τις συνθήκες τις πραγματικές και όχι τόσο τις νομικές. Κατ’ αρχήν και το ανθρωπιστικό δίκαιο αλλά και το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης και η Συνθήκη της Γενεύης το 1951 για τους μετανάστες και τους πολιτικούς πρόσφυγες απαγορεύουν την επαναπροώθηση στην περίπτωση βέβαια που παραμένει και ελλοχεύει ο κίνδυνος ζωής και καταδίωξης του μετανάστη στην πατρίδα του. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι κάποιος έρχεται από το Ιράκ και κινδυνεύει η ζωή του, που κινδυνεύει, εφόσον υπάρχει πόλεμος, με βάση το Διεθνές Δίκαιο απαγορεύεται η επαναπροώθησή του. Επειδή όμως δύσκολα κάποιος χαρακτηρίζεται ως πολιτικός πρόσφυγας αλλά ως μετανάστης, λαθρομετανάστης, γιατί περνούν όλοι μαζί και ομαδοποιούνται και βεβαίως η χώρα μας ως μικρή χώρα δεν μπορεί να αντέξει την πίεση υποδοχής τόσου μεγάλου αριθμού, - μόνο πέρσι θα σας πω ότι είχαμε οκτώ χιλιάδες συλλήψεις λαθρομεταναστών και άρα σκεφτείτε πόσοι άλλοι έχουν περάσει. Δεν αντέχει μια μικρή Ελλάδα χωρίς τις υποδομές για αυτό χρειάζεται η ευρωπαϊκή στήριξη. Βεβαίως χρειάζεται η αλλαγή της πολιτικής ασύλου και της μεταναστευτικής πολιτικής συνολικά στην Ευρώπη και βεβαίως θα πρέπει να δούμε τη χώρα μας διαφορετικά διότι συνορεύει με την Ασία με την Μέση Ανατολή είναι το ακρότατο σημείο της ΕΕ και σίγουρα δεν είναι οι ίδιες οι συνθήκες με αυτές που αντιμετωπίζει η Αυστρία ή οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Άρα το πρόβλημα είναι σύνθετο, γιατί είναι και πολιτικό και οικονομικό και κοινωνικό και πρόβλημα διεθνούς δικαίου. Απαγορεύεται η επαναπροώθηση όταν ισχύει ο κίνδυνος δίωξης.

Από την άλλη επιτρέπεται η επαναπροώθηση αν λειτουργήσουμε και εφαρμόσουμε και το εθνικό και το διεθνές ευρωπαϊκό δίκαιο που δεν αναφέρεται στους πολιτικούς πρόσφυγες αλλά στους λαθρομετανάστες. Άρα ο χαρακτηρισμός κάποιου ανθρώπου που εισέρχεται παράνομα στη χώρα αν είναι πολιτικός πρόσφυγας ή λαθρομετανάστης είναι η ουσία του θέματος. Η χώρα μας έχει καταδικαστεί πολλαπλώς για τις αρτηριοσκληρωτικές διαδικασίες πολιτικού ασύλου καθώς 1 στις 3000 είναι οι αιτήσεις που εγκρίνονται. Πέρσι εγκρίθηκαν περίπου 1200 αιτήσεις σε ένα σύνολο 27000 αιτήσεων. Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Και η επιτροπή ασύλου δεν λειτουργεί γιατί έχει μπλοκάρει από το μέγεθος των αιτήσεων. Εκείνο που θα πω είναι ότι με το που εισέρχεται κάποιος αν προλάβει και καταθέσει αίτημα παροχής ασύλου μπορεί να λειτουργεί μέσα στη χώρα, να κινείται, να δουλεύει, δεν μπορεί να φύγει μόνο, γιατί αν φύγει δεν μπορεί να επανέλθει, αλλά να περιμένει να οριστικοποιηθεί η απόφαση παροχής ασύλου μπορεί να πάρει δύο και τρία χρόνια. Είναι τεράστιο το πρόβλημα και κυρίως σε μια μικρή Ελλάδα που οικονομικά κλωνίζεται και για αυτό δημιουργούνται και τέτοια νούμερα ξενοφοβίας αλλά είναι άδικο κατ’ αρχήν για το ίδιο το ανθρώπινο είδος αλλά και για τον ίδιο τον πολιτισμό μας. Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του ανθρωπισμού. Και στην αρχαία Ελλάδα και στο Βυζάντιο σε αντίθεση με τους άλλους λαούς το δίκαιο, είτε εθιμικό είτε τυπικό στηριζόταν στον ανθρωπισμό και όχι στον εκδίκαση. Και εκεί στηριζόταν ο διαχωρισμός των Ελλήνων με τους βαρβάρους. Η βαρβαροποίηση του φαινόμενου της μετανάστευσης κυρίως υποτιμά και ζημιώνει τους μη βαρβάρους, δηλαδή εμάς.

πηγή: http://www.paratiritis-news.gr/article_1st_page.php?id=1:7625

                                                                          αναδημοσίευση από: http://exagorefsis.blogspot.com/

 

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel