Ἡ 30ή Ἰανουαρίου, ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῆς Συνάξεως τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἔχει καθιερωθεῖ, ὅπως γνωρίζετε, λίγα χρόνια μετά τήν ἵδρυση τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους, καί ὡς ἡμέρα τῆς Παιδείας.
Τιμᾶμε τρεῖς μεγάλες μορφές τῆς Ἐκκλησίας μας καί τοῦ Ἔθνους μας, πού ἀποτελοῦν αἰώνια πρότυπα ἀρετῆς, σοφίας καί μόρφωσης, πού ἀφιέρωσαν τή ζωή τους στό χριστιανισμό καί τά Ἑλληνικά Γράμματα, πετυχαίνοντας νά συμφιλιώσουν τόν πιό λαμπρό πολιτισμό πού γεννήθηκε ποτέ στήν ἀνθρωπότητα, τόν κλασσικό Ἑλληνισμό, μέ τήν τέλεια θρησκεία, τή μοναδική ἐξ’ἀποκαλύψεως θρησκεία, τό Χριστιανισμό.
Στό πλαίσιο τῆς Ἑορτῆς δίνεται ἡ εὐκαιρία νά ἐπαναφέρουμε στή μνήμη μας, ὅσο βέβαια εἶναι δυνατό, τή ζωή καί τή δράση τῶν τριῶν πρωτοπόρων καί θεμελιωτῶν τῆς Παιδείας μας καί παράλληλα παρέχεται ἡ δυνατότητα νά προβληματιστοῦμε πάνω στό σπουδαῖο ἀλλά καταρρακωμένο σήμερα ἀγαθό τῆς Παιδείας, γιά τό ὁποῖο ὁ Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός πίστευε ὅτι εἶναι «τῶν παρ’ ἡμῖν ἀγαθόν τό πρῶτον».
Δυστυχῶς, ὅμως, τά πνευματικά ὀφέλη γιά τήν ἐκπαιδευτική κοινότητα ἀπό τή σύνδεση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑορτῆς τῶν κορυφαίων αὐτῶν Ἁγίων μέ τήν ἀξία τῆς Παιδείας, παραμένουν ἀναξιοποίητα, ἀφοῦ καί μέ εὐθύνη τοῦ Ὑπουργείου σας ἔχει ουσιαστικά ὑποβαθμιστεῖ καί μετατραπεῖ ἡ 30ή Ἰανουαρίου σέ ἡμέρα σχολικῆς ἀργίας, ὅπου ἡ πλειονότητα ἐκπαιδευτικῶν καί μαθητῶν ἐπιλέγουν τήν παραμονή στό σπίτι τους ἤ τή φοίτηση στήν καφετέρια ἤ ἄλλες ἐπουσιώδεις καί μακράν ἀπέχουσες ἀπό τό νόημα τῆς ἡμέρας δραστηριότητες.
Καί εἶναι ἄξιο ἀπορίας τό γεγονός ὅτι τό ὑπουργεῖο πού ἔχει τήν εὐθύνη τῆς πολυπαθοῦς Παιδείας μας μέ τίς ἀσαφεῖς καί ἐπιδεχόμενες παρερμηνειῶν ἐγκυκλίους του ἔχει συντελέσει νά καθιερωθεῖ ἡ ἡμέρα αὐτή ὡς ἀργία. Ἠχηρό παράδειγμα ἀποτελεῖ καί ἡ πρόσφατη Ἐγκύκλιος πού ἀναφέρεται σέ μία αὐτοδιαχείριση τῆς ἡμέρας μέ εὐθύνη τῆς τοπικῆς ἐκπαιδευτικῆς κοινότητας, χωρίς ὅμως νά προβλέπει τόν τρόπο ὑλοποίησής της. Μέ ψηφοφορία, μέ ἐντολή τοῦ προϊσταμένου, μέ ἐπίκληση στό φιλότιμο καί τό θρησκευτικό συναίσθημα τοῦ διδασκάλου;
Νά σημειωθεῖ, ἐπίσης, ὅτι μέ τό χαρακτηρισμό ὡς «ἀργίας» τῆς Ἡμέρας τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν δέν καλύπτονται τά ἔξοδα μεταφορᾶς μαθητῶν πού χρησιμοποιοῦν λεωφορεῖα ἤ ταξί πρός τά σχολεῖα τους καί ἔτσι παρακωλύονται ὅσοι ἐπιθυμοῦν νά συμμετάσχουν στίς σχετικές ἐκδηλώσεις, ὅπου αὐτές ὀργανώνονται.
Ἑπομένως, εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη, κ.Ὑπουργέ, μέ σαφήνεια καί αἴσθημα εὐθύνης τό σεβαστό Ὑπουργεῖο Παιδείας νά ὁρίσει τήν ἡμέρα αὐτή ὡς σχολική ἑορτή, ὡς ἡμέρα τῆς παιδείας, καί σύσσωμη ἡ σχολική κοινότητα νά συναθροίζεται, γιά νά τιμήσει τούς προστάτες Ἁγίους τῶν Γραμμάτων καί νά στοχαστεῖ με τό φωτισμό τους ἐπάνω στό ἀγαθό τῆς Παιδείας, συμμετέχοντας στόν πρέποντα ἐκκλησιασμό καί στήν ὀργάνωση σχετικῶν ἐκδηλώσεων π.χ. ὁμιλίες, συναναστροφή μέ ἀνθρώπους τοῦ πνεύματος, ἀνοικτές συζητήσεις, ἐπισκέψεις σέ βιβλιοθῆκες καί ἄλλες πνευματικές δραστηριότητες.
Μετά τιμῆς καί εὐχῶν
