Όπως λένε μαρτυρίες Τουρκοκυπρίων εκεί μεταφέρθηκαν το 1974 Ελληνοκύπριοι στρατιώτες, αλλά και άμαχοι, και δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους Τούρκους εισβολείς της επιχείρησης ΑΤΤΙΛΑΣ. Προ ολίγων ημερών αγανακτήσαμε και συγκινηθήκαμε όταν μάθαμε ότι βρέθηκαν τα οστά του μικρότερου σε ηλικία θύματος του Αττίλα, ενός βρέφους λίγων μηνών. Όσο κι αν προσπαθεί η προπαγάνδα της Άγκυρας και των εν Ελλάδι τουρκολάγνων, η αλήθεια είναι σκληρή και έρχεται στο φως. Είτε ως Οθωμανική είτε ως Νεοτουρκική είτε ως ψευδοδημοκρατική και υποψήφια για την Ευρ. Ένωση, η γειτονική χώρα ρέπει προς το έγκλημα και την εθνοκάθαρση. Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές ευθυνόμαστε και εμείς που συγκαλύπτουμε ή λησμονούμε εύκολα, αντί να καταγγέλλουμε διεθνώς και διαρκώς τα εγκλήματα.
Ἠταν λάθος της ελληνικής πλευράς (Αθηνών και Λευκωσίας) το ότι παύσαμε να μιλούμε στα διεθνή βήματα για εισβολή και κατοχή από την Τουρκία εις βάρος της Κύπρου και παρουσιάζουμε το Κυπριακό σαν ζήτημα διακοινοτικών διαφορών. Σαν να τσακώθηκαν στο καφενείο της Λευκωσίας ο Μιχάλης και ο Μεχμέτ! Ο μακαρίτης Ραούφ Ντενκτάς, ηγέτης των Τουρκοκυπρίων επί δεκαετίες, παραδέχθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον Κύπριο δημοσιογράφο Σταύρο Σιδερά ότι οι περισσότεροι από τους αγνοουμένους της τραγωδίας του 1974 είναι σφαγμένοι. Είπε μάλιστα ότι οι Τουρκοκύπριοι υπό τη ηγεσία του οργάνωσαν ένοπλες ομάδες και δολοφονούσαν τους Ελληνοκυπρίους για να βοηθήσουν το έργο του Τουρκικού στρατού. Πότε τα καταγγείλαμε αυτά; Πότε εκδώσαμε μία Μαύρη Βίβλο των τουρκικών εγκλημάτων; Ποτέ! Αντί να αναδείξουμε τα μαζικά εγκλήματα του τακτικού στρατού και των Τουρκοκυπρίων διολισθήσαμε σε εκτρώματα τύπου σχεδίου Ανάν και σε αφελείς προσεγγίσεις μαρξιστικού διεθνιστικού περιεχομένου σαν αυτή του Δημήτρη Χριστόφια που αγκάλιαζε Τουρκοκυπρίους ηγέτες και κατηγορούσε τον ελληνικό εθνικισμό!
Προ δεκαετίας περίπου μία ομάδα Ελληνοκυπρίων βουλευτών συνάντησε τον τότε υπεύθυνο των ΗΠΑ για το Κυπριακό Ντέιβιντ Μόουζες. Του παραπονέθηκε ότι πάντα οι ΗΠΑ πιέζουν την ελληνική πλευρά ενώ δεν πιέζουν την Άγκυρα και τον Ντενκτάς. Και εκείνος τους απάντησε ότι οι ΗΠΑ πιέζουν αυτόν που δείχνει ότι είναι πιο επιδεκτικός σε υποχωρήσεις. «Αφού εσείς υποχωρείτε και ο Ντενκτάς μένει ανένδοτος, τότε εσάς θα πιέζουμε» ήταν η αποστομωτική απάντηση του Αμερικανού. Μήπως είναι καιρός να αφυπνισθούμε και να φέρουμε τα τουρκικά εγκλήματα του 1974 στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης; Ο Μιλόσεβιτς και ο Κάρατζιτς κατηγορήθηκαν για εθνοκάθαρση στην πρώην Γιουγκοσλαβία από αυτό το Δικαστήριο. Η ευθύνη της Άγκυρας και της Τουρκοκυπριακής ηγεσίας είναι ακριβώς η ίδια. Με εισβολή, μαζικά εγκλήματα δολοφονίες αιχμαλώτων και αμάχων και με αναγκαστική μετακίνηση πληθυσμών οδήγησαν στη σημερινή διχοτόμηση της Κύπρου.
Δυστυχώς και άλλα τουρκικά εγκλήματα βρίσκουν δικαιολόγηση από ορισμένους συμπατριώτες μας. Στο πλαίσιο της μορφωτικής συμφωνίας Γ. Παπανδρέου-Ισμαήλ Τζεμ του 2001 αρκετά σχολικά βιβλία –και όχι μόνο το αποσυρθέν της Στ΄ Δημοτικού- εξωραίζουν την Τουρκοκρατία. Άλλη αναθεωρητική ομάδα Ελλήνων ιστορικών επιχειρεί να συγκαλύψει τα τουρκικά εγκλήματα στη Μικρασία και στον Πόντο. Είδαμε Έλληνα Πανεπιστημιακό σε ντοκυμανταίρ για τη Σμύρνη να ισχυρίζεται ότι για τη σφαγή του 1922 ευθύνεται η κακή συμπεριφορά του Ελληνικού Στρατού κατά των εντοπίων Τούρκων. Μόνο που ο Στρατός μας αποβιβάσθηκε στη Σμύρνη το 1919, ενώ τα τουρκικά εγκλήματα για την εξόντωση των Ελλήνων της Μ. Ασίας άρχισαν συστηματικά το 1914. Υπάρχει η σχετική Μαύρη Βίβλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Είναι θλιβερό κάποιοι «προοδευτικοί» Έλληνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο να επιχειρούν τη συγκάλυψη των τουρκικών εγκλημάτων ανά τους αιώνες. Αν δεν αφυπνισθούμε θα ξαναπάθουμε τα ίδια!