Logo
Print this page

Το «ΟΧΙ» του Ι. Μεταξά και η ηρωική στάση του

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας,

που στην ουσία ήταν δικτάτορας,

αποφάσισε ορθά για το καλό της πατρίδας.

Η αναγνώριση που του οφείλουμε και οι άλλες τομές

(η δημιουργία του ΙΚΑ, οι συμβάσεις εργασίας κ.λπ.)

 

ΑΥΡΙΟ Δευτέρα θα γιορτάσουμε την 73η επέτειο του «ΟΧΙ» ενάντια στην είσοδο του ιταλικού στρατού στην Ελλάδα το 1940. Μαζί με την έναρξη της επανάστασης στις 25 Μαρτίου του 1821, είναι οι δύο μεγαλύτερες εθνικές γιορτές μας, οι οποίες και εορτάζονται πανελληνίως.

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Ιωάννης Μεταξάς, που στην ουσία ήταν δικτάτορας, στο τελεσίγραφο της ιταλικής κυβέρνησης μέσω του πρεσβευτού της στην Αθήνα Γκράτσι για ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, απάντησε με ένα γιγαντιαίο «ΟΧΙ».

Αυτό το «ΟΧΙ» έγινε αντικείμενο πολλαπλών πολιτικών συζητήσεων από τα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας και παλαιότερα, αλλά και τώρα, αν δηλαδή το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς ή ο ελληνικός λαός μεσώ του Μεταξά.

Αναμφίβολα, ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε ένας δικτάτορας, ένας δικτάτορας μορφωμένος, έξυπνος, με πανευρωπαϊκή εμπειρία και, ως στρατιωτικός, οπαδός της απολυταρχίας.

Ποιος ήταν

Στενός φίλος της βασιλικής αυλής της τότε εποχής και μέγας εχθρός του Ελευθέριου Βενιζέλου. Αντίθετος προς τη μικρασιατική εκστρατεία, στην οποία αρνήθηκε να λάβει μέρος παρά τικ πιέσεις, γιατί πίστευε ότι η Ελλάδα θα ηττηθεί, πράγμα που έγινε. Τα εξωτερικά γνωρίσματα της δικτατορίας του έμοιαζαν πάρα πολύ με αυτά της φασιστικής ιταλικής και ναζιστικής γερμανικής νεολαίας. Ομοιόμορφες στολές, χαιρετισμός δια ανατάσεως του δεξιού χεριού, πατριωτικά τραγούδια και εθνοκεντρική αγωγή Παρά ταύτα περισσότερο συντάχτηκε από πλευράς συμμαχιών με τη θαλασσοκράτειρα Αγγλία, παρά με τις δυνάμεις του Άξονα, τις οποίες φοβόταν και στις οποίες δεν είχε εμπιστοσύνη. Είναι σαφές ότι διοίκησε δικτατορικά και κυνήγησε συστηματικά το Κομμουνιστικό Κόμμα της εποχής - την επιχείρηση μάλιστα αυτή είχε αναλάβει ο τότε υπουργός Ασφαλείας Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, γνωστός και για το βασανιστήριο με το ρετσινόλαδο και τον πάγο. Εφευρέτης του πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων, που έτσι και δεν το υπέγραφες δεν μπορούσες καν να βρεις δουλειά και το οποίο, όπως γνωρίζετε, χρησιμοποίησε κατά κόρον και η χούντα των συνταγματαρχών.

Από την άλλη, ο Μεταξάς, προσπαθώντας να προσεταιριστεί τις δύο μεγάλες κοινωνικές ομάδες των εργατών και των αγροτών, προχώρησε σε μερικές οικονομικές πρωτοβουλίες πολύ αρεστές στον κόσμο, όπως η ρύθμιση των αγροτικών χρεών το 1937 και γενικότερα η αγροτική μεταρρύθμιση, ενώ ήταν ο πρώτος ο οποίος υποχρέωσε τις διενέξεις μεταξύ εργατοϋπαλλήλων και εργοδοσίας να περνάνε από υποχρεωτική διαιτησία.

Έφτιαξε τις πρώτες συλλογικές συμβάσεις και ίδρυσε το περίφημο ΙΚΑ το 1937, το οποίο βέβαια εξαρχής δεν λειτούργησε όπως αργότερα, μια και δεν ήταν υποχρεωτική η εγγραφή των εργαζομένων σε αυτό.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της εποχής, από το 1936 έως το 1938 έγιναν οι μεγαλύτερες επενδύσεις στη χώρα, μια και ιδρύθηκαν 567 καινούργια εργοστάσια. Έχοντας σαφή γνώση ότι το σύστημα του βασίζεται στη νεολαία, θέλησε να την επηρεάσει αρνητικά, οπισθοδρομώντας το εκπαιδευτικό σύστημα και χρηματοδοτώντας αφειδώς την εθνική οργάνωση νεολαίας με τις γνωστές μπλε στολές και τον γνωστό φασιστικό χαιρετισμό - πράγματα που μας θυμίζουν και τη χούντα των συνταγματαρχών, αλλά και τη Χρυσή Αυγή του σήμερα.

Η Ευρώπη το 1940 έβραζε και ο πόλεμος ήταν έτοιμος να ξεσπάσει. Ο Μεταξάς, από στρατιωτικής πλευράς, είχε ετοιμαστεί καλά. Θεωρούσε την Ελλάδα άτυπο σύμμαχο της Μεγάλης Βρετανίας και είχε προετοιμάσει και τα σύνορα, αλλά και τον Στρατό για τον επικείμενο πόλεμο. Τα υπόλοιπα της στρατιωτικής γραμμής Μεταξά στα σύνορα υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Είχε φτιάξει ένα καταπληκτικό σύστημα επιστράτευσης, το οποίο χρησιμοποιείται ακόμα και Ναι, ήταν δικτάτορας, όχι προδότης.

Ο ίδιος ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του ανέλυσε εκτενώς την απόφαση του και την ανακοίνωσε σε συγκέντρωση που έγινε στα στελέχη του αθηναϊκού Τύπου.

Αν αποδεχόταν το τελεσίγραφο, θα επαναλαμβανόταν ο Εθνικός Διχασμός του 1916, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρεθεί στον πόλεμο αποδυναμωμένη και με τις δυνάμεις της διασπασμένες. Φυσικά η Ιταλία, η Βουλγαρία, η Αγγλία και η Τουρκία θα εκμεταλλεύονταν το γεγονός και θα καταλάμβαναν αμφισβητούμενες περιοχές, όπως η Μακεδονία, το Αιγαίο, η Θράκη κ.ά., ήταν λοιπόν κατά την άποψη του η ύστατη λύση για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της πατρίδας του. Επιπλέον πίστευε στη σίγουρη νίκη των αγγλοσαξονικών δυνάμεων καθώς και στο ότι η Ελλάδα θα αποκόμιζε τα Δωδεκάνησα.

«Καλντέρα να πεθάνουμε όλοι μας»

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Μεταξάς πέθανε εντελώς ξαφνικά από βαριά φλεγμονή του φάρυγγα στις 29 Ιανουαρίου του 1941, δηλαδή ή λίγους μήνες μετά το ιστορικό «ΟΧΙ».

Κατά πολλούς ο θάνατός του δεν ήταν φυσιολογικός - ίσως οφειλόταν σε παρέμβαση των Άγγλων, οι οποίοι δεν θέλανε να γίνει με τίποτα συνθηκολόγηση Ελλάδας - Γερμανίας, πράγμα που μάλλον δεν θα γινόταν ποτέ, γιατί ο ίδιος ο Μεταξάς είχε πει «καλύτερα να πεθάνουμε όλοι παρά να υποταχθούμε στον Χίτλερ».

Για να απαλύνουμε τα πράγματα, ας πάρουμε την άποψη του Μανιαδάκη ότι ο θάνατός του Μεταξά οφειλόταν σε ένα ιατρικό λάθος.

Εμείς, σε δημοκρατικά χρόνια, δεν καταφέραμε ποτέ

να αντισταθούμε στους Γερμανούς

ΣΤΑ παιδικά σχολικά μου χρόνια με πολύ μεγάλη υπερηφάνεια φορούσα ένα μπλε παντελονάκι και ένα άσπρο πουκάμισο και πήγαινα να κάνω παρέλαση στην αυλή του δημοτικού για το «ΟΧΙ».

Ο διευθυντής του σχολείου έβγαζε πύρινους λόγους, από τους οποίους δεν καταλάβαινα τίποτα, ο γυμναστής του σχολείου με τη σφυρίχτρα έδινε βήμα στα πιτσιρίκια και εγώ ήμουν υπερήφανος και τέντωνα το στήθος μου για το «ΟΧΙ» που είπε κάποιος, κάποτε, στους κακούς Γερμανούς και Ιταλούς. Το «ΟΧΙ» είναι μια πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που την έκανε πράξη ο Μεταξάς. Σεν είπε ο λαός το «ΟΧΙ» εκείνη την ώρα. Αυτός είχε τα δεδομένα, αυτός είχε τη γνώση και η πίεση δεν προερχόταν από τον ελληνικό λαό, αλλά από τους Ιταλούς.

Ο Μεταξάς μπορεί να ήταν δικτάτορας, αλλά ήταν και έξυπνος άνθρωπος και διορατικός και βαθιά σκεπτόμενος. Και στο τέλος της γραφής πρέπει να σας πω ότι ακόμα και εκεί που αλλάξανε ολοκληρωτικά τα

καθεστώτα, βλέπε τσαρική Ρωσία, οι επερχόμενοι κομμουνιστές σεβάστηκαν όλη την κληρονομιά του τσαρισμού και ας ήταν απολυταρχικό πολίτευμα. Έτσι και εμείς ας αναγνωρίσουμε το «ΟΧΙ» στον Μεταξά και δευτερευόντως τη δημιουργία του ΙΚΑ, το οποίο καταφέραμε να το «κλείσουμε» και να το διαλύσουμε.

Να θυμάστε ότι η Ιστορία έχει τρία πρόσωπα: την ηρωική της πλευρά, που πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία, την τεκμηρίωση των γεγονότων από τους ιστορικούς και την επαλήθευση από τους αρχαιολόγους, που στην περίπτωση του Μεταξά δεν ισχύει, ακόμη τουλάχιστον.

Όπως και να έχει, τα τελευταία χρόνια και κάτω από δημοκρατικές κοινοβουλευτικές συνθήκες εμείς δεν καταφέραμε να πούμε ένα «ΟΧΙ» στους Γερμανούς και κανένας δεν κατάλαβε ότι στις μέρες μας ο πόλεμος δεν γίνεται ούτε με τανκς ούτε με υποβρύχια ούτε με ξιφολόγχες, αλλά με οικονομικά μέσα

Ζήτω η ΕΛΛΑΣ, ζήτω η πατρίδα.

Του Ηλία Μαμαλάκη

 

Από την εφημερίδα «Κυριακάτικη  Δημοκρατία», 27/10/2013

Related items

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR