Επιστολή 2η που εστάλη στην εφημερίδα «Το Βήμα»
αλλά της οποίας περίληψη μόνο δημοσιεύτηκε την 31η Μαρτίου 2009
Κύριε Διευθυντά,
Σε προηγούμενη επιστολή μου έθετα το ερώτημα αν οι συνεχιζόμενες διώξεις κατά Αγιορειτών Μοναχών χρησιμοποιούνται για να διαπομπευτεί ένα ιστορικό Αγιορείτικο Μοναστήρι και, εμμέσως, το Άγιον Όρος και η Ορθοδοξία στην Ελλάδα. Μετά από κάποιες πρόσφατες εξελίξεις, το ερώτημα πρέπει να τεθεί διαφορετικά.
Θα οδηγήσει η δεδομένη αντί-εκκλησιαστική στάση ορισμένων πολιτικών και οικονομικών κέντρων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με ισχυρή πρόσβαση στα Μ.Μ.Ε. της Χώρας μας σε πολιτική δίωξη του Αγίου Όρους και της Ορθοδοξίας από επίσημα όργανα του Ελληνικού Κράτους; Όμως, το Άγιον Όρος και η Ελληνική Ορθοδοξία (συχνά ξεχνάμε ότι το Άγιον Όρος ανήκει στην Ορθοδοξία και στην Οικούμενη στο σύνολο τους και όχι μόνο στην Ελληνική Ορθοδοξία η στο Ελληνικό Κράτος) είναι συνιδρυτές του Ελληνικού Κράτους και απολαμβάνουν του σεβασμού και της αγάπης ενός μεγάλου τμήματος (αν όχι της μεγάλης πλειοψηφίας) των απανταχού Ελλήνων (και βεβαίως Ορθοδόξων και μη από όλη την γη). Έτσι, το ερώτημα είναι αν θα έχουμε ένα νέο εθνικό διχασμό.
Ποιες είναι αυτές οι πρόσφατες εξελίξεις που έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά από αντί-εκκλησιαστικές εκδηλώσεις κάποιων πολιτικών και οικονομικών κέντρων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό; Πρώτα-πρώτα, είναι η ανακοίνωση ότι η Εκκλησία είχε το … θράσος να διεκδικήσει δημόσια περιουσία, ακόμη και πλατείες στο κέντρο της Αθήνας! Δηλαδή, όλοι μπορούν να διεκδικούν νόμιμα την περιουσία που θεωρούν δική τους, εκτός από την Εκκλησία! Ενδιαφέρουσα αντίληψη αλλά δεν μπορεί να σταθεί ενώπιον των δικαστηρίων και άλλων αρχών οιουδήποτε πολιτισμένου Κράτους. Και αν τα Ελληνικά δικαστήρια επηρεαστούν από την διαμορφούμενη έντεχνα στην κοινή γνώμη αρνητική για την Εκκλησία αντίληψη, τυχόν δυσμενής διάκριση κατα της Εκκλησίας στην Ελλάδα δεν θα σταθεί στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Το προσπάθησε το Τουρκικό Κράτος, αλλά καταδικάστηκε από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Έπειτα, είναι η δημοσιότητα που δόθηκε σε διαδήλωση έξω από το Πρωτοδικείο Πολυγύρου Χαλκιδικής το οποίο πρόκειται να εξετάσει αγωγή της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους σχετικά με διεκδίκηση εκτάσεων του στην Σιθωνία Χαλκιδικής που κατά το Μοναστήρι καταπατούνται. Εδώ, υπάρχουν τρία ενδιαφέροντα σημεία. Πρώτα, το Μοναστήρι, δηλαδή ένα Νομικό Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), δεν δικαιούται να διεκδικήσει την περιουσία του που θεωρεί ότι καταπατείται από ιδιώτες. Έπειτα, η διαδήλωση διαδίκων έξω από δικαστήρια, αντί της άσκησης των νομίμων ενδίκων μέσων η σωστότερα η διαδήλωση για τον επηρεασμό της κοινής γνώμης και του δικαστηρίου είναι αποδεκτή συμπεριφορά. Είναι σαφές ότι έχουμε ξεφύγει από τα όρια του Κράτους δικαίου και ακολουθούμε δρόμους ολισθηρούς. Τέλος, ακούγεται η φωνή του οιουδήποτε ιδιώτη αντιδίκου αλλά όχι αυτή της Μονής Σίμωνος Πέτρας, ενός από τα ιστορικά Αγιορείτικα Μοναστήρια με τεράστιο έργο, που όσοι το ξέρουν εύχονται και το Ελληνικό Κράτος να διοικείτο με τόση δικαιοσύνη και αποτελεσματικότητα προς όφελος του Λαού.
Τέλος, ευκαίρως-ακαίρως τίθεται το θέμα της φορολόγησης της περιουσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Αγίου Όρους (τα δυο θέματα είναι διαφορετικά). Υποστηρίζεται σχετικά ότι και η Ελλαδική Εκκλησία και το Άγιον Όρος πρέπει να φορολογούνται όπως όλοι μας. Εδώ γίνεται μια, ηθελημένη η αθέλητη, παρανόηση, η ένα λογικό άλμα. Η Εκκλησία και το Άγιον Όρος είναι ΝΠΔΔ, εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον με το τεράστιο πνευματικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και φιλανθρωπικό τους έργο. Η φορολόγηση τους από το Κράτος προϋποθέτει μια απόφαση ότι είτε το έργο αυτό δεν είναι χρήσιμο για να επιδοτείται από το Κράτος είτε πρέπει το Κράτος να το αναλάβει. Δεν έχω υπόψη μου μια τέτοια απόφαση αρμοδίου οργάνου. Σε κάθε περίπτωση, για όσους πιστεύουν ότι το έργο αυτό είναι εθνικά χρήσιμο και το Κράτος δεν μπορεί να το επιτελέσει με την επιτυχία που το κάνει η Εκκλησία και το Άγιον Όρος, η φορολόγηση αυτών των ΝΠΔΔ δεν έχει νόημα και μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική για την Ελληνική κοινωνία στο βαθμό που η στέρηση πόρων από αυτά τα ΝΠΔΔ θα εμποδίσει η δυσκολέψει το κοινωφελές έργο τους.
Για το Άγιον Όρος πρέπει επίσης να τονισθεί ότι η περιουσία του εντός των ορίων του Αγίου Όρους έχει άλλο νομικό καθεστώς, αφού το Άγιον Όρος είναι αυτοδιοίκητο τμήμα της Ελλάδος με ιδιαίτερο καθεστώς κατοχυρωμένο με συνταγματικές διατάξεις και διατάξεις των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το όποιο ούτε κοινός ούτε ο συνταγματικός νομοθέτης μπορεί να αλλάζει κατά το δοκούν. Η εκτός του Αγίου Όρους περιουσία βεβαίως υπάγεται στον κοινό νομοθέτη, ο όποιος καθιέρωσε προ ετών (επί ΠΑΣΟΚ, προς τιμή του), το επί αιώνες ισχύον εθιμικά αφορολόγητο καθεστώς, αναγνωρίζοντας έτσι ότι το τεράστιο κοινωφελές έργο του Αγίου Όρους. Αλλά και για την εκτός του Αγίου Όρους περιουσία του Άγιου Όρους το Ελληνικό Κράτος δεν μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις κατά το εκάστοτε δοκούν, τόσο ηθικά όσο και νομικά, αφού αυτή ανήκει στον ευρύτερο Ελληνισμό (αφού δεν ψηφίζουν οι ομογενείς δεν μπορούν και να εκπροσωπηθούν από το Ελληνικό Κράτος) αλλά και την Ορθοδοξία στο σύνολο της (συμπεριλαμβανομένων Ορθοδόξων χωρών που εξακολουθούν να θεωρούν πολύτιμο το έργο της Εκκλησίας και έχουν Μοναστήρια στο Άγιον Όρος, όπως η Ρωσία, η Σερβία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία).
Θέλω να εκφράσω τη ευχή και την ελπίδα ότι θα πρυτανεύσει η λογική και τα σοβαρά αυτά θέματα θα τύχουν σοβαρής και λεπτομερούς συζήτησης και δεν θα αφεθούν στην τύχη η στις κατευθυνόμενες εξελίξεις. Θέλω επίσης να εκφράσω την ευχή ότι επί τέλους στην Χώρα μας δεν θα ενοχοποιούνται και αποκλείονται από την δημόσια συζήτηση απόψεις που δεν είναι αρεστές σε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα τα οποία έχουν την δυνατότητα να ελέγχουν η και να κατευθύνουν τον δημόσιο διάλογο και την κοινή γνώμη. Είμαι τέλος βέβαιος ότι ο Λαός θα σταθεί εμπόδιο στις κλιμακούμενες διώξεις του Αγίου Όρους και της Ορθοδοξίας γιατί ξέρει ότι η Εκκλησία είναι η μόνη ελπίδα του και θα την ακολουθήσει εν ανάγκη ακόμη και στα «όρη τα υψηλά τοις ελάφοις, πέτρα καταφυγή τοις λαγωοίς».
