Η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

28η Οκτωβρίου χθες, ήμερα Εθνικής Εορτής και Μνήμης. Κι ενώ θα περίμενε κανείς το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, στις ραδιοφωνικές εκπομπές και στις σημερινές εφημερίδες να είναι ο εορτασμός της Επετείου και οι παρελάσεις, διαπίστωσε ότι με το ζόρι “χώραγε” στις πρώτες σελίδες και στη μέση των δελτίων!!! Πρώτο θέμα, η οικονομική κρίση που συνεχίζεται και απειλεί και τη χώρα μας.

Και θα πει κάποιος: που είναι το περίεργο; Λογικό δεν είναι ο κόσμος να ενδιαφέρεται περισσότερο για την τσέπη του και τη δουλειά του παρά για τις “καθιερωμένες παρελάσεις”; Άντε να το δεχτούμε κι αυτό. Όμως, μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει τα παρακάτω:

-Γιατί άραγε, αίφνης χτες, θυμήθηκαν τα ΜΜΕ να παίξουν πρώτο το θέμα του κραχ; Και μη μας πουν ότι το κάνουν εδώ κι εβδομάδες! Ξέρουμε πολύ καλά τι μας πασάρουν για “μέγα ζήτημα” τους τελευταίους μήνες: τη Μονή Βατοπαιδίου!!! Μας τα έχουν ζαλίσει, κυριολεκτικά, με τη λασπολογία εναντίον του ηγούμενου Εφραίμ (του “ Εφραίμ όπως αποκαλούν, λες και τον ξέρουν κι από χτες), με τις δήθεν “συγκλονιστικές αποκαλύψεις” που βασίζονται-βεβαίως βεβαίως-σε “δημοσιογραφικές πληροφορίες” και με την παραίτηση Ρουσόπουλου, εξαιτίας-ξανά του “ Εφραίμ ”!

-Είναι τυχαίο που ξαφνικά χτες,…έβγαλαν πρώτο πρώτο το θέμα της οικονομικής κρίσης; Μας περνάνε για κόροιδα; Σου λέει θα απαξιώσουμε κι εμείς με τον τρόπο μας την Εθνική Εορτή, βάζοντας τη χαμηλά στην ειδησεογραφία της ημέρας. Δε μας φτάνουν τα τσιφτετελοειδή πρωινάδικα, τα κουτσομπολίστικα μεσημεριανάδικα κι όλος αυτός ο καθημερινός οχετός που-εννοείται-δεν έκανε διάλειμμα ούτε χτες, ούτε στις ειδήσεις (;) δεν πρόβαλλαν όπως έπρεπε το ιστορικό “ΟΧΙ”!

Το ότι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες δε βλέπουμε ντοκιμαντέρ & σοβαρές εκπομπές για το θέμα-με ελάχιστες εξαιρέσεις στην κρατική τηλεόραση-το έχουμε συνηθίσει. Το ότι η μονή…επαφή του μέσου νεοέλληνα τηλεθεατή με τις Εθνικές Εορτές είναι κάποιες χιλιοπαιγμένες ταινίες εποχής, το έχουμε αποδεχτεί. Όμως, το να εξοβελίζουν αυτά τα ιστορικής σημασία γεγονότα ΑΚΟΜΑ κι από τις ειδήσεις και την ενημέρωση, πάει πολύ! Ποιός μπορεί μετά να μας κατηγορήσει ότι είμαστε “κινδυνολάγνοι”, όταν φαίνεται ξεκάθαρα ότι τα ελεγχόμενα από τα γνωστά-άγνωστα κέντρα ΜΜΕ επιτελούν επαρκώς το σκοπό τους για πλήρη αφελληνισμό και λησμονήση των εθνικών μας αγώνων και επετείων;

Δεν είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι…φωστήρες της ενημέρωσης, μ’ ένα σμπάρο πιάνουν 2 τρυγόνια; Δηλαδή από τη μία απαξιώνουν την Εθνική Εορτή κι από την άλλη προβάλλουν, δήθεν πονόψυχα κι επειδή νοιάζονται για το λαουτζίκο-εδώ γελάνε!-την οικονομική κρίση, θέλοντας να προβάλλουν ακόμα περισσότερο την εικόνα μιζέριας που μας έχουν συνηθίσει χρόνια. Γι’ αυτό άλλωστε και ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ διαλέγουν την ώρα της παρέλασης διάφοροι συνδικαλιστές-κομματόσκυλα για να διαδηλώσουν για την ακρίβεια, τις απολύσεις, την Παιδεία κλπ. Σου λέει, δε θ’ αφήσουμε λεπτό τον άμοιρο Έλληνα να χαρεί για λίγο και να αισθανθεί εθνικά υπερήφανος: θα τον χτυπήσουμε εκεί που πονάει, δηλαδή στη σύγχρονη καθημερινότητα. Έτσι, θα απαξιώσει τους αγωνιστές του τότε, λες και φταίνε εκείνοι για τα προβλήματα του τώρα!

ΤΟ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΘΡΑΣΟΣ

Σα να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και κάποιους δημοσιογράφους που κλαίγονται και ωρύονται, επειδή απελθών Υπουργός τους έκανε αγωγή για συκοφαντικά ψευδή εναντίον του! Μάλιστα, ζητάνε από τους υπολοίπους να τους υποστηρίξουν, επειδή λέει “κανείς δεν έχει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται έτσι σε δημοσιογράφους”!

Μωρέ τι μας λέτε;! Δηλαδή εσείς έχετε το δικαίωμα να καθυβρίζετε, να λοιδορείτε και να συκοφαντείτε τους πάντες χωρίς να δίνετε λογαριασμό σε κανέναν; Εσείς θα καθορίσετε τα όρια στην αντίδραση κάποιου που θίγεται από εσάς; Προσοχή, δεν παίρνουμε το μέρος κανενός Ρουσόπουλου, ΑΛΛΑ είμαστε κάθετα εναντίον όσων το παίζουν κριτές των πάντων, τηλε-εισαγγελείς και κατήγοροι, χωρίς να λογοδοτούν πότε και πουθενά.

Νομίζετε ότι όλοι είναι σαν τον ηγούμενο Εφραίμ και τους υπολοίπους μοναχούς και κληρικούς που βρίζετε μήνες τώρα και χρόνια ολόκληρα και δεν αντιδρούν καθόλου, όχι επειδή έχετε δίκιο, αλλά διότι το επιβάλλει η θέση τους; Ε λοιπόν όχι! Κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο σ’ αύτη την ασυδοσία και παντοδυναμία των ΜΜΕ. Υπάρχουν και όρια: ανθρώπινες ζωές και συνειδήσεις που σπιλώνονται ανεπανόρθωτα από τις περίφημες “δημοσιογραφικές πληροφορίες”, άξιες και ιδεολογίες που καταρρέουν εξαιτίας σας. Το χειρότερο είναι ότι ακόμα και σε περίπτωση που κάνετε λάθος κι αυτό αποδειχθεί, ΠΟΤΕ δε θα βγείτε να το παραδεχτείτε και να ζητήσετε συγγνώμη. Απλά, με το φαρισαϊκό και θρασύδειλο υφακί σας, θα πείτε ότι “κάναμε απλώς τη δουλεία μας”!!!

Τι σοι δουλειά είναι αύτη τελικά, είναι ν’ απορεί κανείς…Κάποτε, η δημοσιογραφία θεωρείτο λειτούργημα. Σήμερα, έχει καταντήσει χειρότερη από τον Κόπρο του Αυγεία…