AΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΧΘΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Ο ΣΥΡΙΖΑ, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ, ΑΝΤΜΕΤΩΠΙΖΕ ΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΡΟΠΟ.

Kόλαφος είναι για τον Ευάγγελο Βενιζέλο-και κατ' επέκταση για τις κυβερνήσεις του κ. Σημίτη- το έγγραφο που έφερε την Παρασκευή στη Βουλή ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος, αναφορικά με τη στάση που είχε ως υπουργός Πολιτισμού (το 2003), στη διαμάχη της μονής Βατοπεδίου με τον υπουργείο Πολιτισμού για τις περίφημες εκτάσεις της λίμνης Βιστωνίδας. Ο Αλ. Αλαβάνος κατέθεσε στη Βουλή την... αναφορά του Κ. Τσουρή, επικεφαλής της 12ης Εφορείας Αρχαιοτήτων. Συγκεκριμένα το 2003 ο κ. Τσουρής παρέστη ως μάρτυρας υπερασπιστής του δημοσίου, εκπροσωπώντας το υπουργείο Πολιτισμού. Στην αναφορά του δηλώνει "δεν είχα στήριξη από το Υπουργείο Πολιτισμού". Ταυτοχρόνως, όπως ο ίδιος αναφέρει, στις 4 Νοεμβρίου του 2003 έλαβε με υπηρεσιακό τρόπο το πρωτότυπο έγγραφο του ορισμού ως μάρτυρα του δημοσίου, αλληλογραφία που συνοδευόταν από φάκελο του υπ. Πολιτισμού. Και λέει ο κ. Τσουρής: "Ο φάκελος περιείχε όλα τα έγγραφα με τα οποία διάφορες αρμόδιες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους ανεγνώριζαν πανηγυρικά και παραχωρούσαν αμαχητί τις επίδικες εκτάσεις στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου του Άγιου Όρους Άθως. Προφανώς επρόκειτο για τα νομικά όπλα με τα οποία με εφοδίαζε η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπ. Πολιτισμού για να ανταπεξέλθω στην επικείμενη δικαστική μάχη". Με περισσή δόση ειρωνείας, ο κ. Τσουρής, προσθέτει εκθέτοντας τον Ευάγγελο Βενιζέλο: "Πάω στο δικαστήριο εκ μέρους του υπ. Πολιτισμού με όλα τα νομικά έγγραφα υπέρ της Μονής Βατοπεδίου και υπέρ του Εφραίμ και της κλίκας του. Προς στιγμή αναρωτήθηκα μήπως το υπ. Πολιτισμού με όριζε μάρτυρα υπέρ των συμφερόντων της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου, αλλά μόλις ξαναδιάβασα το έγγραφο του ορισμού βεβαιώθηκα ότι εν τέλει είχα ορισθεί ως μάρτυς υπέρ των συμφερόντων του δημοσίου".

Με βάση τα παραπάνω ο Αλέκος Αλαβάνος κάλεσε το ΠΑΣΟΚ να κάνει αυτοκριτική και ταυτόχρονα έγιναν παραπάνω από σαφείς οι λόγοι για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά εξεταστική που να ξεκινά από το 1998.

Α.Π.

Συντάκτης: Παπαδόπουλος Α

πηγή:  http://www.avgi.gr/StartPageAction.action

***

... σχόλιο taxalia προς μη ζαλισμένους από τα "κανάλια" αναγνώστες: Η αντιμετώπιση της μονής Βατοπεδίου ήταν ίδια από όλα τα κόμματα και έγιναν αυτά που έπρεπε να γίνουν. Το βαφτισμένο ως "μεγάλο" σκάνδαλο Βατοπεδίου, δεν υπήρξε ποτέ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ, ΚΑΝΕΝΑ "ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ". Δυστυχώς, ο χώρος και ο χρόνος, δεν είναι κατάλληλος, για να εξηγήσει κανείς....Ούτε με μια ανάρτηση σε ένα ιστολόγιο, μπορεί να σκουπιστούν τόσα τρισεκατομμύρια τόνων παραπληροφόρησης, που ρίχτηκαν.

Απλά, για όσους μας εμπιστεύονται, τελείως ακαδημαϊκά, για την ιστορία, σας βεβαιώνουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ σκάνδαλο Βατοπεδίου. Ακούγεται πολύ ανατρεπτικό, το κατανοώ, αλλά έτσι είναι !

Δεν φιλοδοξώ να πείσω κανέναν, δεν με ενδιαφέρει, δεν θα το συζητήσω, απλά ενημερώνω όσους θέλουν, όσους νοιάζονται για τη γνώμη μου και την πληροφόρησή μου.

Άλλωστε η ιστορία θα δείξει.....όπως πάντα.

πηγή: http://taxalia.blogspot.com/2010/01/m_09.html

και http://vatopaidi.wordpress.com/

***

Δείτε επίσης και το άρθρο: «Είσαι ένοχος μέχρι να κηρυχθείς αθώος»

του Aλεξη Παπαχελα

από την εφημερίδα «Καθημερινή»

Κάθε φορά που ξεσπά ένα σκάνδαλο (με ή χωρίς εισαγωγικά) εμείς οι δημοσιογράφοι μοιάζουμε πολύ με κοπάδι άγριων σκυλιών. Μυρίζουμε όλοι μαζί το αίμα, τρέχουμε πίσω από άλλους κυνηγώντας το πρώτο σκυλί στη σειρά και βεβαίως δεν έχουμε την πολυτέλεια να σταθούμε για δύο λεπτά και για να αναρωτηθούμε πού πάμε και τι κυνηγάμε. Η αγωνία μας είναι να μην χάσουμε την είδηση, να είμαστε οι πρώτοι, παραλύει κάθε ίχνος λογικής. Αν κάποιος κάτσει άλλωστε στη γωνία και περιμένει διατρέχει τον σοβαρό κίνδυνο να τον κατηγορήσουν οι υπόλοιποι ή ότι κάτι συγκαλύπτει ή ότι παίζει κάποιο παιχνίδι.

Εχουμε δει αυτό το έργο να παίζεται πολλές φορές. Με τα «φρουτάκια» μπήκαμε σε μια ξέφρενη καμπάνια εναντίον του ψυχαγωγικού αυτού… θεσμού της επαρχίας λες και ήταν τον Νο1 πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Με την υπόθεση Πάχτα εξολοθρεύθηκε μια ομάδα πολιτικών χωρίς ποτέ να αποδειχθεί ότι υπήρχε πράγματι κάτι παράνομο ή ένα σκάνδαλο. Το ίδιο συνέβη με τον θάνατο του διοικητή του ΙΚΑ Βαρθολομαίου. Επί μέρες κάποιοι ωρύοντο, κυρίως στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, πως θα προκύψουν πράγματα και θαύματα από το άνοιγμα των λογαριασμών του, ότι κρυβόταν κάποιο φοβερό σκάνδαλο πίσω από το συμβάν κ.λπ. Εχει περάσει πολύς καιρός και δεν προέκυψε τίποτα. Ουδείς όμως διενοήθη να ζητήσει συγνώμη από την οικογένειά του. Το ίδιο συνέβη και τώρα. Τα πρωτοσέλιδα «φώναζαν» για τα δισεκατομμύρια που διαχειριζόταν ο κ. Ζαχόπουλος, αλλά και πάλι σοβαρό οικονομικό σκάνδαλο δεν έχει προκύψει. Αναρωτιέμαι, όταν κάτσει η σκόνη και εφοσον αποδειχθεί ότι πέραν της συνήθους φυαλότητος δεν υπήρχε πραγματικό σκάνδαλο στον φάκελο Ζαχόπουλου αν κάποιος θα διανοηθεί να ζητήσει συγνώμη.

Επιβεβαιώνεται, πάντως, στις μέρες μας πως για τα ΜΜΕ ισχύει το αντίθετο από εκείνο το περίφημο μότο της αμερικανικής Δικαιοσύνης, εδώ «είσαι ένοχος μέχρι να κηρυχθείς αθώος» με τη διαφορά πως κανείς δεν θα το μάθει όταν αθωωθείς γιατί απλά το θέμα δεν θα πουλάει πια…

Κάποια στιγμή εμείς οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να κάτσουμε μόνοι μας να αναλογισθούμε αν κάνουμε κάτι λάθος στο κυνήγι της «είδησης». Το ίδιο και οι πολιτικοί. Γιατί είναι ασφαλώς εύκολο να κάνεις αντιπολίτευση ή και να κερδίσεις εκλογές με τέτοια ΜΜΕ. Είναι όμως αδύνατον και να κυβερνήσεις με τέτοια ΜΜΕ, γιατί αυτό που σε βόλευε ως εύκολο πολιτικό δηλητήριο για τον αντίπαλο τρώει το δικό σου πολιτικό κεφάλαιο με ραγδαίο ρυθμό όταν κυβερνάς. Ο κίνδυνος πάντως για τα ΜΜΕ είναι ότι από την υπερβολή μας, από τη μανία να κάνουμε την «τρίχα τριχιά» κανείς δεν θα μας πιστεύει όταν θα έλθει η ώρα να αποκαλυφθεί μία όντως κρίσιμη ιστορία. Ο άλλος πάλι κίνδυνος είναι πως αν αντί για ένα DVD κληθούμε να χειρισθούμε μια μείζονα εθνική κρίση θα οδηγήσουμε τον τόπο με χαρακτηριστική ευκολία σε κάποια δύσκολη ατραπό. Όπως άλλωστε συνέβη με την ιστορία των Ιμίων πριν από δώδεκα χρόνια, όταν ο λαϊκισμός και η υπερβολή των ελληνικών ΜΜΕ σε αγαστή συνεργασία με τα αντίστοιχα ένστικτα των Τούρκων συναδέλφων είχαν τη γνωστή κατάληξη…

Πηγή: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/01/blog-post_5437.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29