Ζωηφόρος

Σχετικά με την επίσκεψη του Πατριάρχη, Ασυμβίβαστη Κίνηση Εκπαιδευτικών,

Σχετικά με την επίσκεψη

του Πατριάρχη

Ασυμβίβαστη Κίνηση Εκπαιδευτικών

ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ

ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ KAI THΣ ΔΕΣΚΑΤΗΣ

Αγαπητοί συνάδελφοι χαίρετε.

Επικαλούμενοι την συνδικαλιστική ελευθερία που επιτρέπει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, καθώς και το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, επικοινωνούμε μαζί σας για να σας πληροφορήσουμε για κάποια θέματα που ίσως δεν τα γνωρίζετε. Οι υπογράφοντες αυτό το κείμενο ανήκουμε στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης).

Πληροφορηθήκαμε από τα Μ.Μ.Ε. ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος προσεκλήθη από τον Μητροπολίτη Ελασσόνας κ. Βασίλειο να επισκεφθεί τις πόλεις της Ελασσόνας και της Δεσκάτης, μέσα σ’ αυτό το μήνα. Υπό άλλες συνθήκες, η επίσκεψη του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας σε ελληνικό έδαφος θα ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη είδηση......

Το μαρτυρικό Φανάρι ήταν πάντοτε συνδεδεμένο άρρηκτα με τον Ελληνισμό και την θυγατέρα του, την Εκκλησία της Ελλάδος. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι, εδώ και έξι αιώνες, η πρωτόθρονη Εκκλησία των Ορθοδόξων βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων, περνώντας δύσκολες στιγμές μέχρι και σήμερα.

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΚΑΙ Η ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΠΤΩΣΗ

Στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίσθηκε και αναπτύχθηκε η Οικουμενική κίνηση και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να συμμετάσχει και αυτό σ’ αυτήν, μαζί με κάποιες Προτεσταντικές παραφυάδες. Δυστυχώς, αυτός ο συναγελασμός με τους ετερόδοξους συνοδεύτηκε και από ανεπίτρεπτες εκπτώσεις στο δόγμα. Έτσι γεννήθηκε η «αίρεση του Οικουμενισμού», βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι ότι σχετικοποιεί την Αλήθεια και υποτιμά τα δόγματα της Πίστεως, χάριν μιας επιφανειακής και ανούσιας αγαπολογίας και ειρηνολογίας. Το επιχείρημα που πάντα ακουγόταν: «Μην ανησυχείτε, διπλωματικές κινήσεις κάνει το Πατριαρχείο για να επιβιώσει», δεν ευσταθεί. Οι επίσκοποι δεν είναι πολιτικοί, αλλά ποιμένες, και οφείλουν να προβάλλουν απαραχάρακτη «μέχρι κεραίας» την αλήθεια του Ευαγγελίου (Ματθ. 5:18,19), εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στον Θεό και όχι στους ανθρώπους. (Ψαλμ. 115:11 και Ιερ. 17:5)

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΠΟΥ ΘΕΣΠΙΣΑΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ

Σήμερα πλέον είναι τόσο ακραίες και προκλητικές οι αντορθόδοξες ενέργειες του Παναγιωτάτου, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ούτε και ως πρόσχημα η δικαιολογία ότι «όσα κάνει, τα κάνει για λόγους πολιτικής».

Κατ’ αρχάς, ο Πατριάρχης αποδίδει εκκλησιαστική υπόσταση στον Παπισμό (και μάλιστα δέχτηκε να αποκαλείται «Καθολική Εκκλησία»1) παρ’ όλο που, στο παρελθόν, πολλές Σύνοδοι τον καταδίκασαν2 και πλήθος Αγίων τον πολέμησαν.3 Κι ενώ, μέχρι σήμερα, αυτοί οι αιρετικοί εμμένουν πεισματικά στις αιρετικές κακοδοξίες τους, ο Πατριάρχης μας όχι μόνο δεν διαμαρτύρεται αλλά έχει φτάσει και στο σημείο να πει ότι οι θεοφόροι Πατέρες που εναντιώθηκαν στον Παπισμό πλανήθηκαν από το διάβολο και πρέπει, είπε, να… προσευχόμαστε γι’ αυτούς για να τους λυπηθεί ο Θεός και να τους ελεήσει!4

Εξάλλου, στην τελευταία Συνέλευση του «Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε.) που έγινε το 2006 στη Βραζιλία, υιοθετήθηκε από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ―μεταξύ αυτών και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις Εκκλησίες της Ελλάδος και της Κύπρου― το πιο αντίχριστο «εκκλησιολογικό» κείμενο που είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας5: Εκεί, η Ορθοδοξία απαρνήθηκε την αλήθεια ότι είναι η «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» και ότι αυτό που οριοθετεί την Εκκλησία είναι η κοινή ορθή Πίστη, η Παράδοση και η Αποστολική διαδοχή. Επίσης δέχτηκε ότι είναι υποχρεωμένη να βρίσκεται σε κοινωνία με όλες τις προτεσταντικές ομολογίες του Π.Σ.Ε., προκειμένου να εκπληρώσει την Καθολικότητά της! Είναι απίστευτα και φρικτά τα όσα αποδέχτηκαν οι Ορθόδοξοι(;) εκπρόσωποί μας, όπως λόγου χάριν το γεγονός ότι ονόμασαν «διαφορετικές διατυπώσεις της ίδιας Πίστης» και «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος» τις κακοδοξίες και τις πλάνες των αιρετικών ψευδοεκκλησιών του Π.Σ.Ε.!¬6

Ο δε Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην ομιλία που εκφώνησε πέρυσι (17/2/2008) στην έδρα του Π.Σ.Ε. στην Ελβετία7, επ’ ευκαιρία της εξηκοστής επετείου από της ιδρύσεώς του, αφού πρώτα εξύμνησε την παναίρεση του Οικουμενισμού(!) ό¬χη¬μα της οποίας είναι το Π.Σ.Ε., στη συνέχεια εγκωμίασε το προαναφερθέν, εκθεμελιωτικό της Ορθοδοξίας, κείμενο-συμφωνία, λέγοντας ότι με αυτό θα απαλλαγούν «αι [340] Εκκλησίαι του Χριστού» από τις «αγκυλώσεις του παρελθόντος» και θα συνεχίσουν την «κοινήν ημών πορείαν προς την ενότητα»!8 Ο Πατριάρχης θεωρεί ότι η Εκκλησία είναι διηρημένη και ομολογεί ξεκάθαρα ότι, γι’ αυτόν, τόσο ο Παπισμός όσο και οι ετερόδοξες ομολογίες του Π.Σ.Ε. δεν είναι αιρέσεις αλλά «Εκκλησίαι», «συγγενείς και οικείαι εν Χριστώ και συγκληρονόμοι και σύσσωμοι της επαγγελίας του Θεού»! 9

Κάθε Κυριακή στην εκκλησία ομολογούμε ότι: «Πιστεύω εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Το Σύμβολο της Πίστεως θεσπίστηκε από Οικουμενικές Συνόδους (Α’ και Β’), κι όμως ο Παναγιώτατος το αθετεί! Αυτές τις αιρετικές δοξασίες του Πατριάρχη, τις ισοπεδώνει ο μεγάλος Δογματολόγος της Ορθοδοξίας, ο Σέρβος όσιος π. Ιουστίνος Πόποβιτς, ο οποίος γράφει: «Διαίρεσις, σχίσμα της Εκκλησίας είναι πρωτίστως ένα πράγμα οντολογικώς αδύνατον. Δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας, και δεν είναι δυνατόν να υπάρξη, πλην υπήρξε και θα υπάρξη έκπτωσις εκ της Εκκλησίας. Έτσι έχουν κατ' αρχήν αποκοπή οι Γνωστικοί, κατόπιν οι Αρειανοί,… κατόπιν οι Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οι Προτεστάνται,…»10. Ο συμφυρμός με τους αιρετικούς γίνεται με πρόφαση την πραγματοποίηση του οράματος της ενώσεως όλων των Χριστιανών της γης, που υπακούει, δήθεν, στην επιθυμία του Κυρίου: «ίνα πάντες εν ώσι» (Ιω. 17,21). (=για να είναι όλοι ένα). Όμως, ο λόγιος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, με ακαταμάχητη και θεολογικά τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία11, αποδεικνύει ότι ο κ. Βαρθολομαίος και οι άλλοι οικουμενιστές διαστρέφουν αυτό το λόγο του Κυρίου που αναφέρεται στην –εν Αγίω Πνεύματι– ενότητα των Ορθοδόξων μεταξύ τους και όχι στην ένωση Ορθοδόξων–κακοδόξων, που επιχειρείται όχι στη βάση της αλήθειας, αλλά στη σαθρή βάση μιας ψεύτικης «αγάπης».

Ερωτάται ο Μητροπολίτης της Ελασσόνας: Σε ποιά εποχή της εκκλησιαστικής ιστορίας οι αιρέσεις αναγνωρίζονταν ως «αδελφές Εκκλησίες»; Ο Απόστολος Παύλος, ο συγγραφέας του «Ύμνου της Αγάπης», από τα βάθη των αιώνων, απαντάει σ’ αυτό το ερώτημα χωρίς περιστροφές και ευγένειες: Δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τους αιρεσιάρχες «λύκους» (Πραξ. 20:29) και συνιστά «μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν» να τους εγκαταλείπουμε ως διεστραμμένους (Τιτ. 3:10,11). Επίσης ο Παύλος εξαπέλυσε και αναθέματα εναντίον των αιρετικών διδασκάλων! (Γαλ. 1:8,9) Άραγε ο Παναγιώτατος θεωρεί τον εαυτό του αγιότερο και σοφότερο από το θεόπνευστο πρωτοκορυφαίο Απόστολο;

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΕΝΟΣ

ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕΟ!

Αγαπητοί συνάδελφοι, πολύ ορθά έχει επισημανθεί ότι ο Οικουμενισμός είναι η χειρότερη και ασεβέστερη αίρεση όλων των αιώνων. Όλες οι αιρέσεις ωχριούν μπροστά του, διότι καμία από αυτές ―ακόμη και οι πιο βλάσφημες― δεν τόλμησαν να κάνουν αυτό που κάνει ο Οικουμενισμός, να αρνηθούν τη βασική Αλήθεια της Πίστεώς μας ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας του κόσμου και ότι ο μόνος αληθινός Θεός είναι ο Τριαδικός! Είναι αρκετές οι φορές που ο Παναγιώτατος ―αλλά και άλλοι Αρχιερείς― διακήρυξε ότι και στις άλλες θρησκείες λατρεύεται ο ίδιος Θεός!12 Έτσι ο Πατριάρχης έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Αγία Γραφή (βλ. Ψαλμ. 96:5, Ιω. 14:6, Ιω. 5:23, Πραξ. 4:12, Α' Ιωάννου 2:23) και εμφανίζει ανώφελη την Ενσάρκωση και τη σταυρική Θυσία του Κυρίου, αλλά και τα μαρτύρια εκατοντάδων χιλιάδων χριστιανών! Καταπέλτης κατά των πατριαρχικών πανθρησκειακών κακοδοξιών είναι ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως κ. Μελέτιος, ο οποίος γράφει: «Οποιος λέει, ότι στις διάφορες θρησκείες ―Χριστιανισμό, Μωαθεμανισμό, Βουδδισμό κ.λ.π.― οι άνθρωποι με διαφορετικά ονόματα λατρεύουν τον ίδιο Θεο, έχει αρνηθεί έμπρακτα το βάπτισμα! Γιατί έχει χάσει την ουσία της Χριστιανικής Πιστης, που είναι η πίστη και η ομολογία ότι σωτήρας είναι μόνο ο Χριστός»13.

Κατά τον Γέροντα Παΐσιο, την αγιασμένη αυτή μορφή του Αγίου Όρους, η παναίρεση του Οικουμενισμού είναι η αίρεση-πρόδρομος του Αντιχρίστου! Ο μακαριστός Γέροντας μας διαβεβαίωσε ότι: ”Ο Οικουμενισμός είναι διαβολικό σχέδιο που εξυπηρετεί τους Σιωνιστές οι οποίοι ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία και τον οποίο πρέπει να αποδεχτούν όλες οι Θρησκείες”!14

Το Σεπτέμβριο του 2007 στη Γροιλανδία, ο Παναγιώτατος συμπροσευχήθηκε με ετερόδοξους αλλά και αλλόθρησκους, παρά τη ρητή απαγόρευση των Ιερών Κανόνων!

Ο κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Σε μήνυμα που έστειλε, το 2001, σε Παγκόσμιο Συνέδριο κατά του ρατσισμού στη Νότια Αφρική15, ο κ. Βαρθολομαίος σχετικοποιεί τις έννοιες «Θεός», «Αλήθεια», «Αποκάλυψη», και καταργεί την εντολή του Κυρίου «Πορευθέντες μαθητεύσατε (=εκχριστιανίσετε) πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός…» (Ματθ. 28:19-20).

ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΚΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΕΚΤΡΑΠΕΝΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΣ ΔΑΠΑΝΗΡΕΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΦΙΕΣΤΕΣ

Πολιούχος της Ελασσόνας είναι ο μεγαλομάρτυρας Άγιος Δημήτριος, ο οποίος, σε πολύ νεαρή ηλικία, έδωσε αγώνες για την διωκόμενη, τότε, χριστιανική Πίστη, επί του φοβερού αυτοκράτορα Διοκλητιανού, γι’ αυτό και θανατώθηκε. Σήμερα, οι περισσότεροι επίσκοποι καλοπαιρνούν, τα έχουν καλά με τους «ισχυρούς της ημέρας» και παρακολουθούν άφωνοι τους επίορκους ταγούς να προδίδουν τα ιερά και τα όσια της Πίστεώς μας!

Αν και πολλοί Ορθόδοξοι Αρχιερείς διαφωνούν με τις ενέργειες του Πατριάρχη, εν τούτοις, το θλιβερό είναι ότι δεν τολμούν να του ασκήσουν κριτική! Συμπεριφέρονται σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Μήπως είναι επίκαιρη η διαπίστωση που, με λύπη, είχε διατυπώσει ο Γέροντας Παΐσιος, πριν 40 χρόνια, γράφοντας ότι: «η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές.»;16

Ερωτάται ο Μητροπολίτης της Ελασσόνας και οι συνεπίσκοποί του: Πως μπορούν και ανέχονται όλα αυτά τα χρόνια τις αιρετικές ενέργειες του Πατριάρχη, με τις οποίες αθετείται το Ευαγγέλιο, περιφρονούνται οι Οικουμενικές Συνόδοι και προσβάλλονται οι Άγιοι που αγωνίστηκαν ενάντια στις αιρέσεις που ο κ. Βαρθολομαίος, σήμερα, ελαφρά τη καρδία, αναγνωρίζει ως Εκκλησίες;

Οι δαπανηρές κοσμικές φιέστες που στήνονται, κατά καιρούς, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αποδίδοντας τιμές αρχηγού κράτους στον Πατριάρχη, με τη συμμετοχή του κρατικού μηχανισμού, με μεγάλη αστυνομική δύναμη, με πομπές πολυτελών αυτοκινήτων, με αγήματα, με επιβλητική μεγαλοπρέπεια, με τυποποιημένα «πρωτόκολλα», με πλούσια γεύματα, με ξύλινους λόγους στην καθαρεύουσα, με προσφωνήσεις, αντιφωνήσεις, αμετροεπείς φιλοφρονήσεις και ανταλλαγές δώρων, δεν συνάδουν και δεν έχουν καμία σχέση με τον ταπεινό Ιησού.

Πιστεύουμε ότι, ίσως, θα ήταν συνετότερο, οι επίσκοποι, αντί να οργανώνουν ανούσιες και δαπανηρές φιέστες που προκαλούν τον κόσμο, να κρατήσουν τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ που εξοικονομούνται και να τα δώσουν όπου αλλού κρίνουν ότι υπάρχει ανάγκη. To κείμενο αυτό το κοινοποιήσαμε στο Μητροπολίτη Ελασσόνας κ. Βασίλειο. Αν οτιδήποτε απ’ αυτά που γράψαμε είναι ψευδές ή ανακριβές, τον παρακαλούμε να μας διαψεύσει.

Πτολεμαΐδα, 15 Σεπτεμβρίου 2009

Β. Κερμενιώτης, 3ο ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας

Δ. Εμμανουήλ, 3ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας

_________________________________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Αυτό γράφτηκε στο κείμενο της συμφωνίας μεταξύ Ορθόδοξων και Παπικών, το 1993, στο Balamand του Λιβάνου.

2. Η Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου, το 880 μ.Χ.―που ονοµάστηκε «8η Οικουµενική»― καταδίκασε την αίρεση του Filioque. Επίσης ο Παπισµός καταδικάστηκε από τις Ησυχαστικές Συνόδους του 1341, 1347, 1451 και από τις νεώτερες πατριαρχικές Συνόδους της Κωνσταντινουπόλεως του 1722, 1727 και 1838.

3. Μέγας Φώτιος, Γρηγόριος Παλαµάς, Μάρκος Ευγενικός, Συµεών Θεσσαλονίκης, Νικόδηµος Αγιορείτης, Αθανάσιος Πάριος, Κοσµάς Αιτωλός, Άγιος Νεκτάριος, Μελέτιος Γαλησιώτης και άλλοι.

4. Προ δέκα ετών είχε πει: «Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν [εννοεί το Σχίσμα] προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου Όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού». (Περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος 563, σελ. 6).

5. «Κείμενο επί της Εκκλησιολογίας της Θ’ Συνελεύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών»(ΠΣΕ),http://orthodoxia-agiapisti.blogspot.com/2008/01/porto-alegre-2006.html

6. Το ίδιο.

7. «Ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχου επ’ ευκαιρία της 60ης επετείου από της ιδρύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών». Μπορείτε να τη διαβάσετε από την ιστοσελίδα του Πατριαρχείου : www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=876&tla=gr

8. Το ίδιο.

9. Το ίδιο.

10. Ιουστίνου Πόποβιτς, «Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας», (Γαλλική μετάφραση) Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995. Αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» στις 29/6/2007.

11. Από την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ναυπάκτου στο Διορθόδοξο Συνέδριο της Θεσσαλονίκης «Οικουμενισμός: Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις» (20-24 Σεπτεμβρίου 2004). Την απομαγνητοφωνημένη εισήγηση του Σεβασμιωτάτου, μπορείτε να τη διαβάσετε από την ιστοσελίδα: www.oodegr.com/oode/oikoymen/praksi1.htm

12. Βλ. ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη στην «Α’ Διαθρησκειακὴ Συνάντηση των Βρυξελλών» (19-20 Δεκεμβρίου 2001) στο περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος 603 (31/12/2001), σελ. 7 : «Παρακαλούμεν θερμώς εαυτούς και αλλήλους, να δώσωμεν εις τους πιστούς μας και τον κόσμον όλον, ανόθευτον το ειρηνοποιόν μήνυμα του ενός και μόνου αληθινού Θεού», καθώς και την ομιλία του στην «Παγκόσμιο Διάσκεψη Θρησκείας και Ειρήνης στη Riva del Garda της Ιταλίας» (4/11/1994) στο περ. «Ορθοδοξία», του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 1994, σελ. 745-754 (η ομιλία είναι στα αγγλικά). Μετάφραση: «Πρέπει να συντελέσωμε όλοι μας στην προώθηση των πνευματικών αρχών του Οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνον εφ’ όσον είμεθα ηνωμένοι εν τω πνεύματι του ενός Θεού. Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδισταί και Κουμφουκιανοί, ήλθε ο καιρός όχι απλώς για προσέγγιση, αλλά για μια συμμαχία…».

13. Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, «Αγαλλίαμα Καρδίας», Πρέβεζα 1997.

14. Από το βιβλίο: «Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι - Πνευματική Αφύπνιση», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1999, σελ. 175-180.

15. Μήνυμα του κ. Βαρθολομαίου στην «Παγκόσμια Διάσκεψη ενάντια στο ρατσισμό, τις φυλετικές διακρίσεις, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία», που έγινε το 2001 στο Durban της Νότιας Αφρικής. Μπορείτε να το διαβάσετε (στα αγγλικά) από την ιστοσελίδα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας. Η μετάφραση του επίμαχου τμήματος, είναι η εξής: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν επιδιώκει να πείση τους άλλους περί συγκεκριμένης τινός αντιλήψεως της αληθείας ή της αποκαλύψεως, ούτε επιδιώκει να τους μεταστρέψη εις συγκεκριμένον τινά τρόπον σκέψεως... Οποτεδήποτε οι άνθρωποι αντιδρούν εις τας τοποθετήσεις και τα πιστεύω των άλλων με βάσιν τον φόβον και την αυτοδικαίωσιν, παραβιάζουν το θεόσδοτον δικαίωμα και την ελευθερίαν των άλλων να γνωρίσουν τον Θεόν και τον συνάνθρωπόν των με τρόπον που προσιδιάζει εις την ταυτότητα των, ως λαών». www.orthodoxa.org/GB/patriarchate/speech/statement.htm

16. Επιστολή που ο Γέρων Παΐσιος έστειλε στις 23/1/1969 στον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Δημοσιεύτηκε από το περιοδικό «Παρακαταθήκη», τεύχος 52 του 2007.

πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2009/09/blog-post_18.html

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel