Χαιρετισμός του Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. Καθηγητή Ιωάννη Β. Κογκούλη στο 11ο Διαχριστιανικό Συμπόσιο που πραγματοποιήθηκε από 3 μέχρι 5 Σεπτεμβρίου, και είχε σαν διοργανωτές το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ και το Ποντιφικό Πανεπιστήμιο «Antonianum» της Ρώμης και κεντρικό θέμα «Ο ιερός Αυγουστίνος στην Ανατολική και Δυτική Παράδοση». Αναλυτικά, στο blog: http://religiousnet.blogspot.com/2009/09/m-11.html, θα βρείτε τους χαιρετισμούς του Πάπα της Ρώμης Βενεδίκτου ΙΣΤ', του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, του Kοσμήτορα της Θεολoγικής Σχολής και του Προέδρου του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ - «Αιχμηρή» τοποθέτηση του ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου Κερκύρας κ. Ιωάννη Σπιτέρη για τις θεολογικές θέσεις των Μητροπολιτών Περγάμου και Πειραιώς και του μακαριστού π. Ιωάννου Ρωμανίδη.
Στο Συμπόσιο θερμό χαιρετισμό (τον οποίο ανέγνωσε ο ο πρωτοπρεσβύτερος και καθηγητής της Καινοδιαθηκικής Θεολογίας του ΑΠΘ, π. Ιωάννης Σκιαδαρέσης) απέστειλε επίσης, ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ο οποίος εμφανίσθηκε ιδιαίτερα θετικός σε παρόμοιες επιστημονικές πρωτοβουλίες, σαν αυτές των δύο πανεπιστημιακών θεολογικών Τμημάτων, της Θεσσαλονίκης και της Ρώμης που έχουν σαν στόχο τη θεολογική διερεύνηση των διαφορετικών παραδόσεων της Ανατολικής και της Δυτικής Εκκλησίας. Όπως έγραψε το “amen.gr” ((http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=528), o κ. Ιερώνυμος, υποστήριξε ότι «τα συμπεράσματα τέτοιων επιστημονικών συμποσίων είναι δυνατόν να αποβούν επωφελή και για τον θεολογικό διάλογο μεταξύ των Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών», ενώ ειδικά για τη περίπτωση του Επισκόπου Ιππώνος Αγίου Αυγουστίνου - ενός κοινού Αγίου των δύο Εκκλησιών – ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι «η μελέτη της θέσης και του έργου του στη Δυτική και την Ανατολική παράδοση παρουσιάζεται εξόχως σημαντική για την ίδια τη σχέση μεταξύ της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας».
***
Ακολουθεί ο Χαιρετισμός του Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Καθηγητή Ιωάννη Β. Κογκούλη
Εκφράζω τη χαρά της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για την οργάνωση του παρόντος συνεδρίου με θέμα: "Ο Ιερός Αυγουστίνος στη Δυτική και Ανατολική παράδοση της Εκκλησίας".
Η ενασχόληση στο παρόν συνέδριο με τον Ιερό Αυγουστίνο προβάλλει τη σχέση της χαρισματικής θεολογίας, ως έκφραση της χαρισματικής εμπειρίας του ακτίστου, η οποία και αποτελεί κτιστή έκφραση και ερμηνεία της ζωντανής και άκτιστης αποκαλύψεως του Θεού μέσα στη συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα των θεούμενων εκφραστών της, με την ακαδημαϊκή θεολογία. Η τελευταία έχει ως επιστητό της το κτιστό και περιλαμβάνοντας προς τούτο τα μνημεία της εκκλησιαστικής ζωής που δημιουργεί η πρώτη, καθώς επίσης τη ζωή της Εκκλησίας, νοουμένης ως εμπειρικής πραγματικότητας. Μελετά και ερμηνεύει τον τρόπο της χαρισματικής ζωής του εκκλησιαστικού σώματος και παρουσιάζει τους φορείς της ζωντανής της αλήθειας, της Εκκλησίας.
Ο εν λόγω προβληματισμός, πιστεύω, αποτελεί βασικό στοιχείο της μελέτης του προσώπου του Ιερού Αυγουστίνου, ο οποίος, μετά από περιπετειώδεις φιλοσοφικές αναζητήσεις, την καθολική μεταστροφή του και την αξιοποίηση των χαρισμάτων του στην Εκκλησία του Χριστού, μετασχηματίστηκε σε προσωπικότητα χριστιανική και εκκλησιαστική, ιερά και αγία.
Το αδιαμφισβήτητο πλέον ήθος του Ιερού Αυγουστίνου, η αυστηρή ασκητική ζωή, η τεράστια μόρφωση, το μεγαλοφυές πνεύμα, η συγγραφική του δεινότητα, η επιβλητική ρητορική του δύναμη και η ενασχόλησή του με όλους σχεδόν τους τομείς της θεολογίας κατέστησαν το πρόσωπο του ιερού και μεγάλου ανδρός θαυμαστό και ένδοξο όχι μόνον στις Εκκλησίες της Αφρικής, όπου περισσότερο εργάσθηκε ως κληρικός, αλλά και πέραν αυτής.
Ίσως θα ήταν διαφορετική η στάση όλων σήμερα, αν ο επίσκοπος Ιππώνος Αυγουστίνος μετείχε στην Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο (431 μ.Χ.), αφού ο Κύριος της ζωής και του θανάτου τον κάλεσε στην Άνω Ιερουσαλήμ, όταν οι Βάνδαλοι ερήμωσαν μεγάλο μέρος της Βορείου Αφρικής και πολιόρκησαν την πόλη στην οποία ζούσε.
Αυτός ο "μαργαρίτης των διδασκάλων", ο μεγαλοφυής και πολυγραφότατος συγγραφέας μπορεί και σήμερα να διδάσκει μέσα από τα έργα και τη βιοτή του. Τούτο μπορεί να προβληματίσει όλους εμάς που ασχολούμαστε σήμερα με τη θεολογική επιστήμη, αφού η κάθε επιστημονική έρευνα περνά πάντοτε μέσα από την επιστημονική και κοινωνική βιογραφία του ερευνητή που λειτουργεί ως ιερουργός κατά την ερευνητική διαδικασία. Έτσι, έρευνες που με το πρόσχημα γνησίων επιστημονικών αποριών καλύπτουν νοσηρές καταστάσεις του υποσυνείδητου του ερευνητή, εξυπηρετούν ιδιοτελή και άνομα συμφέροντα και ατομικές ανάγκες, μπορεί να φαίνονται προς τα έξω "αντικειμενικές", όμως "έσωθεν...γέμουσιν οστέων και πάσης ακαθαρσίας" (Μθ 23,27). Στην περίπτωση της ακαδημαϊκής θεολογίας είναι απαραίτητη και η εμπειρική εκφορά για μην συρρικνωθεί σε μια στοχαστική θεολογία, η οποία θα προσεγγίζει μόνο με κτιστό τρόπο την πραγματικότητα και θα εκφράζει, στην καλύτερη των περιπτώσεων ελλιπώς τα πράγματα και κάποτε εσφαλμένα. Προσωπικά πιστεύω πως μελετώντας αγίους, όπως είναι ο Ιερός Αυγουστίνος, ενδυναμώνεται η πεποίθησή μας πως στο θεολογικό και γενικότερα τον εκκλησιαστικό χώρο οι όποιες πρωτοβουλίες θα καρποφορήσουν επ’ αγαθώ της Οικουμένης, όταν συναντηθούν στους όντως αγίους μας.
Με τις παραπάνω σκέψεις, αφού σας διαβεβαιώσω πως η Θεολογική μας Σχολή, την οποία διακονώ ως Κοσμήτορας, "συγχαίρει πάσιν υμίν" (Φιλ. 2,17) για τη διοργάνωση του παρόντος συνεδρίου, εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στις εργασίες του.
πηγή: http://religiousnet.blogspot.com/2009/09/m-11.html
