Τα γεγονότα εξελίσσονται με γρήγορο ρυθμό. Η αίρεση του Οικουμενισμού γαυριά. Και οι Πατέρες μας έχουν προετοιμάσει και επαρκώς πληροφορήσει: κάθε αίρεση, καθοδηγείται υπό του Διαβόλου. Κι ο Οικουμενισμός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Όσα γράφονται, όσα βλέπουμε καθημερινά, όσα εξελίσσονται in cognito και σε μας φτάνουν τα απηχήματά τους, ενθυμίζουν το γραφικό: «κατέβη ο διάβολος προς υμάς έχων θυμόν μέγαν, ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει» (Αποκ. ιβ΄ 12).
Στις φωτογραφίες, κληρικοί και λαϊκοί, παρά το χιόνι, μαζεύτηκαν να διαμαρτυρηθούν για την πρωτοφανή ενέργεια του νέου Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου, να απαλλάξει από τα καθήκοντά του τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Κοσσόβου Αρτέμιο (aktines).
Δεν έχουμε ακόμα την μετάφραση όσων είπε ο επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος Μπούλοβιτς, ο οποίος και ανακοίνωσε το γεγονός και δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία. Γνωρίζουμε, όμως, ότι ο Επίσκοπος Κοσσόβου Αρτέμιος, ήταν ένας από τους έξη Αρχιερείς που είχαν υπογράψει την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού». Γνωρίζουμε, επίσης (και καταγγείλαμε από την πρώτη στιγμή) τις φιλοπαπικές δηλώσεις του νέου Πατριάρχη, ο οποίος μίλησε για συνεργασία με τον Πάπα. Άρα ο αντι-οικουμενιστής Επίσκοπος Αρτέμιος ήταν δύσχρηστος. Είναι ακόμα γνωστό, ότι ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσης, ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης και ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχαν με επιστολές προσπαθήσει να εκφοβήσουν όσους υπέγραψαν την «Ομολογία» και να αποτρέψουν έτσι, να την υπογράψουν και άλλοι. Ο Πατριάρχης μάλιστα Βαρθολομαίος είχε ζητήσει από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος να τιμωρηθούν όσοι υπέγραψαν την «Ομολογία». Δεν κατάφεραν, όμως, ακόμα να κάμψουν την αντίσταση της Ιεραρχίας. Να υποθέσουμε ότι έψαξαν και βρήκαν τον πιο αδύναμο κρίκο;
Συμπαραστεκόμαστε στον Επίσκοπο και τους αγωνιστές αδελφούς μας Σέρβους και προσευχόμαστε. Πρέπει, όμως, ταυτόχρονα να καταλάβουμε, ότι τώρα χρειάζεται μεγαλύτερη επαγρύπνηση. Η Μ. Τεσσαρακοστή, ας αποτελέσει αφορμή για περισσότερη προσευχή, να μας φωτίσει ο Θεός να αντιληφθούμε την ακριβή διάσταση της καταστάσεως και να μας ενισχύσει για τους αγώνες που έρχονται και θα χρειαστούν μεγάλες θυσίες σε όλα τα μέτωπα.
Η «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού» ήταν το πρώτο σκαλοπάτι. Ας ανέβουμε ένα ακόμα, πριν μας κατεβάσουν από το τραίνο. Ο αγωνιστής Επίσκοπος την περίοδο της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου Κελεστίνος, στην περίοδο μιας άλλης αιρέσεως, του Νεστοριανισμού, έγραφε: Τώρα απαιτείται μεγαλύτερη επαγρύπνηση και φροντίδα. Τώρα, που εντός της εκκλησίας πράττονται και λέγονται «τα τη εκκλησία εναντιούμενα». Διότι αυτοί που έχουν «ένδον τον πολέμιον αργίαν ουκ ίσασιν. Όμως εν τούτω τω εμφυλίω πολέμω, εν ταύτη τη οικειακή μάχη είη υμίν τείχος η πίστις και κατά της απιστίας αυτή εαυτήν εκδικήσει πνευματικοίς ακοντίοις.... φυλάξωμεν ταύτην, ότι φυλαττομένη φυλάττει ημάς».
