Σε πρόσφατο άρθρο του “Περί Διαθρησκειακού Διαλόγου” ο Καθηγητής του ΑΠΘ κ. Πέτρος Βασιλειάδης προσπαθεί να αντικρούσει κάποιες επισημάνσεις για τον Οικουμενισμό που είχα καταγράψει στο άρθρο “Προυποθέσεις διαλόγου με τους αλλοθρήσκους”.
Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΟΤΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ
Στο άρθρο του ο κ. Καθηγητής αρνείται ότι αδικεί τους παραδοσιακούς θεολόγους όταν ισχυρίζεται ότι δήθεν απαξιώνουν τους διαλόγους. Δυστυχώς τόσον ο κ. Βασιλειάδης όσο και πολλοί άλλοι εν Χριστώ πατέρες και αδελφοί, επαναλαμβάνουν αυτή τη συκοφαντία “τήδε κακείσε”, ευκαίρως-ακαίρως, συστηματικά, για δεκαετίες τώρα. Ισχυρίζεται ο κ. Καθηγητής ότι οι παραδοσιακοί πιστοί είναι εναντίον των διαλόγων με τους αλλόθρησκους, με τους αιρετικούς και με τους σχισματικούς. Ρωτούμε λοιπόν: Πού, πότε και ποιοι εξέφρασαν αντίθεση στους διαλόγους; Οι Σεβασμιότατοι Μητροπολίτες που υπέγραψαν την Ομολογία για τον Οικουμενισμό; Ο π. Θεόδωρος Ζήσης; Ο Καθηγητής Ιωάννης Καρμίρης; Ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης; Ο Καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας; Ο Περιστερίου Χρυσόστομος; Ο Καθηγητής Κωνσταντίνος Μουρατίδης; Ο Καθηγητής Μέγας Φαράντος; Ο π. Γεώργιος Καψάνης; Ο Ιωσήφ της Ξηροποτάμου; Ο Καθηγητής Ανδρέας Θεοδώρου; Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος; Ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς; Ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ; Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός; Ο Καθηγητής Νικόλαος Μητσόπουλος; Ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος; Ο π. Σαράντης Σαράντης; Ο κ. Νίκος Βασιλειάδης; Ο Καθηγητής Δημήτριος Τσελεγγίδης; Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος; Και τόσοι άλλοι διαπρεπείς θεολόγοι. Και κοντά σε αυτούς και εμείς οι πολλοί και ασήμαντοι που θλιβόμαστε για τα οικουμενιστικά παρατράγουδα. Λησμονείτε, φαίνεται, ότι οι πλείστοι (ζώντες τε και τεθνεώτες) από τους πιο πάνω διαπρεπείς θεολόγους συμμετείχαν για χρόνια ή και για δεκαετίες στους διαλόγους. Είναι σαφές, επομένως, ότι την ανάγκη διαξαγωγής τους την αποδέχονται και δεν αντιτίθενται σ’ αυτούς για λόγους αρχής. Αν εσείς έχετε υπόψη σας παραδοσιακούς σύγχρονους θεολόγους ή και παλαιοτέρων εποχών που εξέφρασαν αντίθεση στους διαλόγους σας διαβεβαιώ ότι θα ακούσουμε με πολλή προσοχή τη μαρτυρία σας. Αν, όμως, δεν προσκομίσετε απόδειξη των ισχυρισμών σας η πικρία μας - ότι πολλοί εν Χριστώ πατέρες και αδελφοί μας συκοφαντούν συστηματικά - παραμένει αμείωτη και απόλυτα δικαιολογημένη έστω και αν η συκοφαντία αυτή έρχεται αρωγός των επιχειρημάτων μας επειδή αποδεικνύει ότι οι Οικουμενιστές δεν έχουν ουσιαστικά επιχειρήματα να αντιτάξουν στις θέσεις μας. Αν είχαν θα πρόβαλλαν επιχειρήματα. Δεν θα κατέφευγαν πίσω από το διάτρητο θώρακα της συκοφαντίας.
ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ
“Εβραγχίασεν ο λάρυγξ” μας να επαναλαμβάνουμε πάλιν και πολλάκις ότι ΔΕΝ αντιτιθέμεθα στο διάλογο με τους αλλόθρησκους, τους αιρετικούς και τους σχισματικούς. Το διάλογο θεωρούμε ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ μας καθήκον έναντι των εν σκότει των άλλων θρησκειών και των εν σκιά των αιρέσεων και των σχισμάτων καθημένων αδελφών μας, επειδή είναι μέσον ευαγγελισμού τους και ευκαιρία εγκεντρισμού τους εις την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Πως δεν μας συκοφαντείτε, λοιπόν, κ. Καθηγητά (και δυστυχώς όχι μόνον εσείς αλλά όλοι ανεξαίρετα οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του Οικουμενισμού), όταν μας προσάπτετε αυτή την ασύστατη και ψευδή κατηγορία, παρόλον ότι κατ’ επανάληψη επί δεκαετίες σας λόγω και έργω σας διαβεβαιώνουμε και δίνουμε πειστικά τεκμήρια για το αντίθετο; Τι άλλο πρέπει να σας πούμε ή τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να συνειδητοποιήσετε ότι δεν αντιτιθέμεθα στους διαλόγους ως θέμα αρχής;
ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ
Υπάρχει, όμως, κ. Βασιλειάδη κάτι που αντιτιθέμεθα και μάλιστα έντονα αναφορικά με τους διαλόγους: Οχι αυτή καθ’ εαυτή η διεξαγωγή τους, αλλά οι ακροβατισμοί τους έξω από τα δογματικά και κανονικά πλαίσια της Ορθοδοξίας. Μήπως διαμφισβητείτε την ορθότητα αυτής μας της τοποθέτησης; Αλλά, αν η τοποθέτησή μας αυτή είναι αντορθόδοξη, γιατί δεν προσκομίζετε μαρτυρία από το ευαγγέλιο και τη ζωή και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων που να δείχνει ότι ο Χριστός, οι Αγιοι Απόστολοι και οι Αγιοι της Εκκλησίας δίδασκαν διαφορετικά από ότι εμείς φρονούμε;
Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
Προπαντός αν δεν είχε δημιουργηθεί έντονο θέμα τα τελευταία χρόνια, με τον τρόπο διεξαγωγής των διαλόγων εντός των δογματικών και κανονικών πλαισίων της Ορθοδοξίας, γιατί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος έδωσε σαφείς οδηγίες στους αντιπροσώπους της να την εκπροσωπήσουν στο διάλογο με τους Παπικούς μέσα στα κανονικά και δογματικά πλαίσια της Ορθοδοξίας; Και όχι μόνον το έκανε αυτό, αλλά και προχώρησε να τους δώσει συγκεκριμένες εντολές να ερμηνεύσουν το ρόλο του παπικού πρωτείου στην πρώτη χιλιετία υπό το φως των γ΄ Κανόνα της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου και του κη΄ κανόνα της Δ΄ εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι ανατινάζουν στον αέρα τις αξιώσεις των Παπικών για να θεμελιώσουν το πρωτείο σε “Πέτριο” αποστολικότητα. Θα ενθυμείσθε βέβαια και την έντονη αντίδραση των εκπροσώπων μας - Μητροπολιτών στο Διάλογο, οι οποίοι απείλησαν με παραίτηση, επειδή ήθελαν να μας εκπροσωπούν στο Διάλογο εν λευκώ, δηλαδή χωρίς τις δεσμεύσεις των Ι. Κανόνων. Ταυτόχρονα, οι Συνοδικές αυτές εντολές προς τους εκπροσώπους της στο διάλογο με τους Παπικούς, έκλεισαν το δρόμο της επιδίωξης των Φαναριωτών και των συνοδοιπόρων τους, οι οποίοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το ρόλο του παπικού πρωτείου στην πρώτη χιλιετία υπό το φώς του λδ΄ Αποστολικού κανόνα. Αν η ερμηνεία του πρωτείου γινόταν δεκτή υπό το φως του λδ΄ Αποστολικού Κανόνα, η εγκυρότητα της σύγκλησης και της επικύρωσης Οικουμενικής Συνόδου θα εξαρτάτο απολύτως από τον Πάπα. Η αυθαίρετη αυτή ερμηνευτική θα επέτρεπε την εισαγωγή του παπικού “πρωτείου” από την πίσω πόρτα στα ιερότατα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Επομένως υπάρχει τεράστια διαφορά διεξαγωγής των διαλόγων εντός ή εκτός του κανονικού και δογματικού πλαισίου της Ορθοδοξίας! Εμείς, κ. Καθηγητά, συντασσόμαστε απόλυτα με την ομόφωνη απόφαση της Συνόδου της Ελλαδικής Ιεραρχίας (την οποία ακόμη και ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος (Σαββάτος) δεν διανοήθηκε - παρά την αντίθεσή του - να καταψηφίσει)!
ΠΩΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΣΤΕ κ. ΚΑΘΗΓΗΤΑ;
Εσείς, κ. Καθηγητά; Πώς ακριβώς τοποθετείστε στο συγκεκριμένο θέμα; Και όταν λέγω συγκεκριμένο θέμα, δεν εννοώ την κατά κοινή ομολογία υποχρέωσή μας να διεξάγουμε διάλογο με τους αλλόθρησκους, τους αιρετικούς και τους σχισματικούς, αλλά το αν οι διάλογοι σήμερα καρκινοβατούν για τους λόγους που εξήγησε στη Σύνοδο της Ιεραρχίας ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος και τους οποίους η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας ομοφώνως υιοθέτησε. Γνωρίζουμε ότι έχετε την ευθύτητα να λέτε αυτά που πιστεύετε. Πέστε μας, λοιπόν, αν δέχεστε ή απορρίπτετε το διαχριστιανικό και διαθρησκειακό διάλογο όπως τον οριοθέτησε η Ιεραρχία της Ελλαδικής Εκκλησίας εντός των δογματικών και κανονικών πλαισίων της Ορθοδοξίας; Δηλαδή χωρίς συμπροσευχές με σχισματικούς, αιρετικούς και αλλόθρησκους και μακρυά από συγκρητιστικά πλαίσια που διαμφισβητούν στη θεωρία ή και στην πράξη ότι η Ορθόδοξη Εκκλησίας είναι η Una Sancta στους κόλπους της οποίας πρέπει να εγκεντριστούν όλοι οι αδελφοί μας που είναι άθεοι, αλλόθρησκοι, αιρετικοί ή σχισματικοί.
