Ω, της υποκρισίας!

«Θα ΄ρθει εποχή που οι άνθρωποι θα τρελαθούν και θα βλέπουν ένα γνωστικό και θα λένε, να ένας τρελός» (Μ. Αντώνιος)

Βλέπω, καθημερινώς σχεδόν, σε διάφορες ιστοσελίδες να προβάλλονται σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, ως αποδεκτό γεγονός, πλέον, οι συμπροσευχές αιρετικών «Επισκόπων» με «Ορθοδόξους» Επισκόπους.

Μα, υπάρχουν ι. Κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές, λέγουν όσοι υπεραμύνονται ακόμα της ι. Παραδόσεως της Εκκλησίας.

Αυτοί, τότε, γελούν συγκαταβατικά για την οπισθοδρομικότητα των «φονταμενταλιστών» πιστών και  με κάθε φυσικότητα και συγκατάβαση δικαιολογούν τις συμπροσευχές ως αίτημα των καιρών και περίπου ισχυρίζονται τα εξής: Δεν μπορούμε, σήμερα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και ενώ κάνουμε Διαλόγους για την ενότητα όλων, σύμφωνα με το πρόσταγμα του Κυρίου «ίνα πάντες έν ώσι», να προσβάλλουμε τους άλλους χριστιανούς, αποκλείοντάς τους από την προσευχή.

Αλλοίμονο, όμως. Πίσω από αυτή και παρόμοιες δικαιολογίες, φανερώνεται μια φαρισαϊκή υποκρισία, ένα ψέμα πελωρίων διαστάσεων. Οι «Φαναριώτες» δηλαδή, κόβουν και ράβουν τους ι. Κανόνες της Εκκλησίας στα μέτρα τους. Δηλαδή, τηρούν τους ι. Κανόνες που έχουν σχέση με τα «δικαιώματά» τους και τις διοικητικές διεκδικήσεις τους, παραβαίνουν, όμως, ασυστόλως τους άλλους ι. Κανόνες, που απαγορεύουν τις συμπροσευχές, παρόλο που η τήρηση των πρώτων έχει ασφαλώς μικρότερη βαρύτητα από την τήρηση ι. Κανόνων με αναφορά στην Πίστη και τις Ευαγγελικές Εντολές.

Και να, ένα πρόσφατο παράδειγμα: Διαβάσαμε σήμερα την ομιλία (στην Θεολογική Σχολή Αγ. Βλαδιμήρου Νέας Υόρκης, 12/6/2010) του Αρχιμ. Ελπιδοφόρου Λαμπρυνιάδου, Αρχιγραμματέως της Ι. Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος υπεραμυνόμενος των διοικητικών δικαιωμάτων του Πατριαρχείου στην Αμερική λέγει:

«Συνοψίζοντας την περί της αποδόσεως “αυτοκεφάλου” καθεστώτος ταπεινή μου γνώμη, επιτρέψτε μου να πω ότι εκ των πραγμάτων φάνηκε ότι στην Εκκλησία όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις, η παραβίαση των ιερών κανόνων σε καμία περίπτωση δεν επιφέρουν θετικά αποτελέσματα».

Α, ώστε έτσι. Ομολογείτε επισήμως ότι «η παραβίαση των ιερών κανόνων σε καμία περίπτωση δεν επιφέρουν θετικά αποτελέσματα». Τότε, γιατί ο προϊστάμενός σας Πατριάρχης α) επιτρέπει να παραβιάζονται καθημερινώς σε όλες τις Εκκλησίες (του κλίματος του Οικουμ. Πατριαρχείου) οι ι. Κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές; β) Γιατί ο ίδιος συμπροσεύχεται με αιρετικούς, τη στιγμή μάλιστα που το 1999 έστειλε επιστολή στους Αγιορείτες πατέρες και τους οποίους διαβεβαίωνε πως απαγορεύονται οι συμπροσευχές από τους ι. Κανόνες;

Τι από τα δύο, λοιπόν, συμβαίνει: δεν ανήκει πλέον στην κατηγορία των γνωστικών, εκείνος που ακολουθεί την διδασκαλία των Πατέρων και θέλει την εφαρμογή όλων των ι. Κανόνων, ή μήπως, ο Αρχιγραμματεύς και ο προϊστάμενός του Πατριάρχης ανήκει στην κατηγορία εκείνων για τους οποίους ο Άγιος Αντώνιος προφήτεψε πως: θα ΄ρθει εποχή που οι άνθρωποι θα καταληφθούν από την πνευματική εκείνη «τρέλα», η οποία θα τους κάνει να αποκαλούν «τρελό» κάθε γνωστικό (ορθόδοξο πιστό);