Στη στήλη “Άποψη” (που αντανακλά τις απόψεις της εφημερίδας) «Πολίτης» την 21η Μαΐου ο συντάκτης του άρθρου υποβάλλει τρία ερωτήματα στους παραδοσιακούς πιστούς που αντιτίθενται στην έλευση του Πάπα:
ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ;
Πρώτο ερώτημα: Πώς απειλεί την Ορθοδοξία η ολιγοήμερη επίσκεψη του Πάπα στην Κύπρο;
Απάντηση: Η επίσκεψη του Πάπα στην Κύπρο αυτή καθ’ εαυτήν δεν απειλεί την Ορθοδοξία. Ουδέποτε εκφράσαμε διαφωνία να έλθει ο Πάπας είτε ως προσκεκλημένος του κ. Χριστόφια, είτε για να πραγματοποιήσει ποιμαντική επίσκεψη στους Μαρωνίτες, τους Λατίνους και τους άλλους Παπικούς του νησιού.
Η αντίρρησή μας εστιάζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη συμμετοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου στην επίσκεψη. Καταρχήν η Εκκλησία της Κύπρου δεν έπρεπε να απευθύνει πρόσκληση στον Πάπα να επισκεφθεί την Κύπρο επειδή είναι αρχηγός αίρεσης. Οι Άγιοι της Εκκλησίας ΟΥΔΕΠΟΤΕ προσκαλούσαν αιρεσιάρχες να πραγματοποιήσουν περιοδείες στην περιοχή της δικαιοδοσίας τους. Είναι φυσικό επομένως να αναμένουμε και τους δικούς μας Ιεράρχες να στοιχηθούν στο παράδειγμά τους.
Η δεύτερή μας αντίρρηση για την επίσκεψη του Πάπα εστιάζεται στο γεγονός ότι οι δικοί μας ιεράρχες θα συμπροσευχηθούν με τον Πάπα δηλαδή με αρχηγό αίρεσης κάτι που απαγορεύουν αυστηρά και επί ποινή καθαιρέσεως οι Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων. Η συμπροσευχή με τον Πάπα αφορά όλους ανεξαίρετα τους επισκόπους μας. Και αυτούς που έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για να έλθει ο Πάπας στην Κύπρο, και αυτούς οι οποίοι θα παραστούν αυτοπροσώπως στην υποδοχή του, αλλά και όσους δεν θα παραστούν αλλά όρισαν αντιπροσώπους για να υποδεχθεί εκ μέρους της Συνόδου τον Πάπα. Και το ακόμη χειρότερο: Να συμπροσευχηθεί μαζί του.
ΠΩΣ ΘΑ ΜΟΛΥΝΘΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ;
Δεύτερο ερώτημα του “Πολίτη”: Πώς θα μολυνθεί η “άσπιλη” πατρίδα μας από την επίσκεψη του Πάπα;
Απάντηση: Το δεύτερο ερώτημα του άρθρου είναι συναφές με το πρώτο. Γι’ αυτό και επεκτείνουμε την απάντηση του πρώτου ερωτήματος. Εκτός από τις συμπροσευχές με τον αρχηγό αίρεσης ο κίνδυνος έγκειται στην εμπέδωση του λεγόμενου “λαικού οικουμενισμού”. Τι σημαίνει “λαικός οικουμενισμός”; Ότι ορισμένοι προσπαθούν να ενώσουν την Ορθοδοξία με τον Παπισμό όχι βασισμένοι σε προηγούμενη δογματική συμφωνία (δηλαδή συμφωνία σε θέματα πίστεως), αλλά με το συγχρωτισμό και κυρίως με τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς που θα δημιουργήσουν την εντύπωση στους πιστούς ότι η ένωση έγινε αφού Ορθόδοξοι και Παπικοί συμπροσεύχονται λες και ανήκουν στην ίδια Εκκλησία.
Γιατί είναι εκκλησιαστικό ατόπημα να γίνει αυτό; Επειδή προσβάλλει τη βασική αρχή της Ορθόδοξης πίστης ότι η ένωση των Ορθοδόξων νοείται ως ένωση κοινής πίστης, κοινής λατρείας και κοινού ήθους.
Θα προσπαθήσω να μεταφέρω το ερώτημα στο χώρο της πολιτικής για να γίνει το θέμα πιο κατανοητό, με την πλήρη επίγνωση ότι δεν υπάρχει πραγματική αναλογία των εκκλησιαστικών δεδομένων με τα πολιτικά δεδομένα. Νομίζω όμως ότι το παράδειγμα θα βοηθήσει όσους δεν κατανοούν τα θεολογικά θέματα να αντιληφθούν το μέγεθος του ατοπήματος να έλθει ο Πάπας στην Κύπρο ως προσκεκλημένος και της Εκκλησίας της Κύπρου.
Αν ο κ. Χριστόφιας προσκαλούσε τον κ. Ερογλου, ως ηγέτη της Τουρκοκυπριακής κοινότητας για να συζητήσουν τη λύση του κυπριακού, ΟΥΔΕΙΣ θα είχε αντίρρηση. Αν όμως τον προσκαλούσε ως αρχηγό κράτους και τον υποδεχόταν υπό αυτήν του την ιδιότητα τότε θα συναντούσε ΚΑΘΟΛΙΚΗ διαμαρτυρία η πρόσκλησή του.
Το ίδιο, κατ’ αναλογίαν, ισχύει για τον Πάπα. Ο Πάπας δεν θα έλθει στην Κύπρο για να γίνει διάλογος Ορθοδόξων και Παπικών. Ούτε απλά για να επισκεφθεί ως περιηγητής το νησί στα πλαίσια της “Αποστολικής περιοδείας του”. Ούτε για να επισκεφθεί την Κύπρο ως ποιμένας των Μαρωνιτών, των Λατίνων και των άλλων Παπικών. Ούτε μόνον ως προσκεκλημένος του Προέδρου του Κυπριακού κράτους.
Έρχεται στην Κύπρο ΚΑΙ ως προσκεκλημένος της Εκκλησίας της Κύπρου. Αυτό ΜΟΝΟΝ είναι που ενοχλεί και δημιουργεί το πρόβλημα. Όλοι συμφωνούμε ότι η αναγνώριση της κρατικής οντότητας του κ. Ερογλου ως αρχηγού κράτους είναι απαράδεκτη! Σκεφθείτε πόσο πιο απαράδεκτη είναι η πρόσκληση προς τον Πάπα ως “διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου”, όπως ατυχέστατα τον απεκάλεσε στην επιστολή που του απηύθυνε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος χρησιμοποιεί αυτή τη γλώσσα στην πρόσκληση αναγνωρίζει τη νομιμότητα της εκκλησιαστικής του οντότητας. Αν η αναγνώριση της κρατικής οντότητας του ψευδοκράτους είναι απαράδεκτη βάσει ποιας λογικής ή βάσει ποιας θεολογικής συνέπειας είναι αποδεκτή η αναγνώριση μιας αίρεσης ως εκκλησιαστικής οντότητας; Υπάρχουν πολλές Εκκλησίες; Όχι ΜΙΑ όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως;
ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΠΙΤΡΕΠΤΕΣ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ;
Και η τρίτη ερώτηση του κύριου άρθρου του “Πολίτη”: “Θα δικαιολογούνταν οι ίδιες αντιδράσεις εκ μέρους των Μαρωνιτών αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκεπτόταν το νησί μας;
Απάντηση: Αν οι Μαρωνίτες επέλεγαν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά και κόσμια για την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη κανείς ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να τους απαγορεύσει να το πράξουν σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη Πολιτεία.
Παράλληλα όμως θέλω να υπενθυμίσω ότι κανένας Οικουμενικός Πατριάρχης δεν έκαψε ζωντανούς 13 Μαρωνίτες μοναχούς επειδή ήθελαν να μείνουν πιστοί στον Παπισμό. Ουδείς Ορθόδοξος Πατριάρχης εξόρισε από τις έδρες τους Μαρωνίτες επισκόπους σε χωριά. Ούτε τους έκανε φόρου υποτελείς. Ούτε τους ανάγκασε να ορκίζονται πίστη σε αυτόν παρά τη θέλησή τους. Ούτε περιόρισε τις 14 επισκοπές τους σε 4. Ούτε τους έκλεισε στην Αγία Σοφία και προσπάθησε με τη βία να τους μυρώσει για να τους εξαναγκάσει να αλλάξουν την πίστη τους. Εμάς όμως ΟΛΑ αυτά μας τα έκαναν οι Παπικοί. Άρα η κοινή λογική λέγει ότι εμείς και όχι οι Παπικοί έχουμε ηθικό δικαίωμα να διαμαρτυρηθούμε για την παρουσία του Πάπα.
Παρόλα αυτά η απάντηση στο τρίτο ερώτημα του κύριου άρθρου του “Πολίτη” είναι σαφέστατη και παρακαλώ να μην παρερμηνευθεί. Την επαναλαμβάνω: Αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκεφθεί την Κύπρο οι Μαρωνίτες έχουν κάθε δικαίωμα να οργανώσουν διαμαρτυρία αρκεί να είναι κόσμια και ειρηνική και μέσα στα πλαίσια του νόμου, όπως ήταν η διαμαρτυρία των παραδοσιακών πιστών τον περασμένο Οκτώβριο στην Πάφο.
Όταν ο Πάπας Ιωάννης - Παύλος Β΄ επισκέφθηκε τις ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη υπήρχαν ομάδες πολιτών που κρατούσαν πανώ και διαμαρτύρονταν ειρηνικά. Ουδείς τόλμησε να τους παρεμποδίσει, ουδείς τους χαρακτήρισε φανατικούς, ανεγκέφαλους και ακραίους! Ούτε θεώρησε κανείς ότι προσβάλλουν την κρατική οντότητα των ΗΠΑ, όπως αναφέρει το κύριο άρθρο του “Πολίτη”. Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει γιατί στην Κύπρο τα πράγματα πρέπει να λειτουργούν διαφορετικά;
ΤΡΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ “ΠΟΛΙΤΗ”
Αυτή είναι η απάντησή μου στα ερωτήματα του “Πολίτη”. Τώρα είναι η σειρά μου να απευθύνω στον “Πολίτη” τα ακόλουθα τρία ερωτήματα:
1.) Έχει το θάρρος και τη δημοσιογραφική εντιμότητα να δημοσιεύσει την απάντηση που δίνω στα ερωτήματά του; Διαθέτει στήλη επιστολών η εφημερίδα δεν είναι έτσι;
2.) Θέλει να μας αποκαλύψει ποιος θεολόγος συνέταξε ή συμβούλευσε θεολογικά το συντάκτη του άρθρου να υποβάλει τα αθεολόγητα ερωτήματα που καταχώρησε στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα; Και,
3.) Μήπως ο “Πολίτης” θέλει να υποβάλει άλλο ερώτημα στους πιστούς που διαμαρτύρονται για την πρόσκληση που απηύθυνε η Εκκλησία της Κύπρου στον Πάπα να επισκεφθεί την Κύπρο; Αν υπάρχει η δική μας προθυμία για συνέχιση του διαλόγου είναι δεδομένη. Όχι μόνο δεν αποφεύγουμε αλλά επιδιώκουμε το διάλογο επειδή ξέρουμε και τι πιστεύουμε και γιατί το πιστεύουμε. Εκτός από χαρακτηρισμούς και αθεολόγητες θέσεις ο “Πολίτης” έχει να προτάξει κάτι σοβαρό;
***
Αναζητώντας εχθρούς
από την εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ», 21/05/2010
Σελίδα: 12 Στήλες – ΑΠΟΨΗ Κωδικός άρθρου: 947293
Λιτανία με εικόνες αγίων εναντίον του Πάπα Βενέδικτου προετοιμάζουν μέλη θρησκευτικών σωματείων, βρίσκοντας στο πρόσωπο τού προκαθήμενου της Καθολικής Εκκλησίας τον εχθρό που αναζητεί κάθε φανατικός για να δικαιολογήσει τις εμμονές του. Δεν πρόκειται, βεβαίως, για φαινόμενο που εκπλήσσει. 'Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που εφευρίσκονται εχθροί για να επιτευχθεί η συσπείρωση με φόντο μια «απειλή». Αδυνατούμε να πείσουμε για τις θέσεις μας στο Κυπριακό και ανακαλούμε στη συλλογική μνήμη την αποικιοκρατία και, συνεπώς, το μόνιμο μίσος των Βρετανών για τη μικρή πλην τίμια πατρίδα μας. Αποτυγχάνουμε να συμμαζέψουμε τα οικονομικά μας και δακτυλοδείχνουμε την Ευρώπη των μονοπωλίων και του καπιταλισμού. Με την ίδια λογική, οι «υπερορθόδοξοι», αδυνατώντας να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, στοχοποιούν τον Πάπα, και του φορτώνουν όσα έπραξε και όσα παρέλειψε να πράξει η Δυτική Εκκλησία διαμέσου των αιώνων. Την ίδια στιγμή, προσβάλλουν χιλιάδες συμπατριώτες μας που ανήκουν στο καθολικό δόγμα, χρεώνοντάς τους ακόμα και τα κρούσματα παιδεραστίας που αποκαλύφθηκαν τα τελευταία χρόνια με δράστες καθολικούς ιερείς. Την ίδια στιγμή, βεβαίως, ξεχνούν παρόμοιας φύσης κρούσματα σε ορθόδοξα μοναστήρια.
Οι «υπερορθόδοξοι» θεωρούν πως στα χέρια τους βρίσκεται η επιβίωση της Ορθοδοξίας, η οποία ιστορικά ουδέποτε υπήρξε δογματική και περιχαρακωμένη. Αν κατάντησε έτσι σε κάποιες περιόδους, το οφείλει σε όλους αυτούς που πίστεψαν πως ο θρησκευτικός ρατσισμός μπορεί να λειτουργήσει ως σανίδα σωτηρίας της πνευματικής ακρότητας. Διερωτάται κάποιος: Πώς απειλεί την Ορθοδοξία η ολιγοήμερη επίσκεψη του Πάπα στην Κύπρο; Πώς θα «μολυνθεί» η άσπιλη και αμόλυντη πατρίδα μας; Θα δικαιολογούσαν παρόμοιες αντιδράσεις από την καθολική κοινότητα της Κύπρου αν επισκεπτόταν το νησί μας ο Οικουμενικός Πατριάρχης;
Ερωτήματα που στον θολωμένο νου αυτών των ανθρώπων δεν μπορούν να βρουν απαντήσεις. Ποιος, όμως, θα μπορέσει να τους πείσει ότι με τη στάση τους απειλείται ο διεθνής διασυρμός της Κύπρου, όταν όλα τα διεθνή ΜΜΕ θα καλύπτουν την επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου; Πώς θα δικαιολογήσουν τις κραυγές του φανατισμού και πώς η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας θα διαφυλάξει την αξιοπρέπειά της από του επικίνδυνους γραφικούς, που ανέλαβαν να μας «σώσουν» από τον ανύπαρκτο εχθρό; Επιτέλους, δεν μπορεί μια χούφτα ανθρώπων να αποφασίζει ποιος θα προσκληθεί και ποιος όχι από το επίσημο κράτος.
πηγή: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=947293&-V=columns
