19 Ἰανουαρίου: «Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ τῆς ὀρθοδοξίας
ὑπερμάχου φύλακος, ὃς πάντα αἱρετικῶν συνασπισμὸν διέλυσεν»
Η ακολουθία του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, την μνήμη του οποίου σήμερα εορτάζουμε, σκορπάει στους τέσσερις ανέμου όλη την επιχειρηματολογία των Οικουμενιστών Πατριαρχών και των περί αυτούς Επισκόπων. Η ορθόδοξη Πίστη «κινδυνεύει δεινώς», όπως και τότε στην Φερράρα, αφού οι Παπικοί χρησιμοποιούν ίδιες ή εξελιγμένες μεθόδους αφομοιώσεως της Ορθοδοξίας, χωρίς να έχουν μετανοήσει ή διορθώσει καμία από τις αιρέσεις τους, αντίθετα, έχουν προσθέσει και άλλες.
Το τραγικό δε είναι ότι οι ημέτεροι Οικουμενιστές, ενώ διακηρύσσουν ότι «ουδέν απεμπολούμεν, παραμένουμε εις την πίστιν των πατέρων μας», συλλαμβάνονται ψευδόμενοι, αφού συνεχώς υποχωρούν μπροστά στις αξιώσεις του Πάπα και έχουν δεχθεί ότι ο Παπισμός είναι Εκκλησία, ότι έχει ισόκυρο με τους ορθοδόξους βάπτισμα, και, παρά τους Ιερούς Κανόνες, αδιαντρόπως συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς και συζητούν μαζί τους παρά την διαπιστωμένη αγκύλωση των παπικών και επιμονή στις αιρέσεις τους. Και παραμυθιάζουν ή εκβιάζουν τον αγνοούντα λαό, είτε επικαλούμενοι την αγάπη προς όλους, είτε φοβίζοντάς τον, ότι όποια αντίδρασή του θα οδηγήσει σε σχίσμα. Έτσι, εδραιώνεται η αίρεση και αδρανοποιείται κάθε μεμονωμένη αντίδραση.
Και ο Άγιος Μάρκος συμμετείχε στο Διάλογο με τους Παπικούς, στα πλαίσια της Συνόδου της Φερράρας, και συζήτησε καλοπροαίρετα μαζί τους. Λίγες εβδομάδες, όμως, ήταν αρκετές για να τον πείσουν για την επιμονή των Λατίνων στην αίρεση, γι’ αυτό και αντέδρασε έντονα, και υβρίσθη, και απειλήθηκε από τον Πάπα και τα κοπέλια του.
Οι σημερινοί, όμως, Αρχιερείς ανέχονται τους Παπικούς ή συνομιλούν μαζί τους, ωσάν οι αιρετικοί να είναι οι καλύτεροί τους φίλοι, και γι’ αυτό απολαμβάνουν τιμών από τους Παπικούς και διαστρέφουν το φρόνημα του λαού, δίνοντας αντίθετο μήνυμα προς τους πιστούς, από εκείνο που έδωσε ο Άγιος Μάρκος.
Τα τροπάρια που ακολουθούν (από τον Εσπερινός και τον Όρθρο), μας δείχνουν πώς αντιμετώπισε ο Άγιος Μάρκος τους αιρετικούς Δυτικούς-Παπικούς. Όσοι ακόμα πιστεύουμε ότι «τιμή μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος» δεν έχουμε παρά να μιμηθούμε τον Άγιο.
«Τίς ἀξίως ὑμνήσει σε, Μᾶρκε Πάτερ θεόσοφε; ὅτι ἡμᾶς ἔσωσας κινδυνεύοντας, τῆς ἐκ τῆς Ρώμης χειρώσεως, καὶ λύμης αἱρέσεως, καὶ ἠθῶν καινοφανῶν, ὡς ποιμὴν ἀληθέστατος· ὅθεν ἅπασα, ἡ Ἑώας ἁγία Ἐκκλησία, ὡς προστάτην καὶ σωτῆρα, καὶ εὐεργέτην γεραίρει σε».
«Σήμερον ὑπὲρ ἥλιον ἔλαμψεν, ἡ πανέορτος μνήμη, τοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχου, Μάρκου τοῦ παμμάκαρος, τὴν Ἐκκλησίαν λαμπρύνουσαν· δεῦτε Ὀρθοδόξων τὰ συστήματα, πνευματικῶς ἑορτάσωμεν, εὐσήμῳ στόματι βοῶντες· χαίροις τῆς ἐν Ἑώᾳ ἁγίας Ἐκκλησίας, στύλος καὶ ἑδραίωμα καὶ τῆς ἐν Δύσει κενῶς φρυαττομένης, ἀκαταγώνιστος ἔλεγχος· χαίροις τῶν ἀληθῶν δογμάτων, ταμίας ἀσφαλής, τῶν Πατερικῶν θησαυρὸς παραδόσεων καὶ τῆς Δυτικῆς ἀνταρσίας καταπέλτης ἰσχυρός· χαίροις Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν, τῶν Ἀποστόλων μιμητά, καὶ τῆς Ἐφέσου πρόεδρε περίδοξε. Πρέσβευε δεόμεθα, ἀσαλεύτους ἡμᾶς μένειν, τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ, καὶ ἐκ πάσης λυτροῦσθαι αἱρέσεως».
«Ἀποστολικῇ λαμπόμενος χάριτι, καὶ ζήλῳ θείῳ πυρπολούμενος, ὡς Ἠλίας ὁ μέγας, Μᾶρκε ἱερώτατε, ἀκατάπληκτος ἔστης, τῶν Πατρώων δογμάτων προασπιστής, καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας συνήγορος, κινδυνεούσης δεινῶς· τὸ κατακλύζον γὰρ ἐκ Δύσεως, θολερὸν ρεῦμα ἀνέστειλας, καὶ τῆς ἐκ τούτου βλάβης, ἀσινῆ αὐτὴν διέσωσας. Διό χαριστηρίους ᾠδάς σοι ᾄδομεν, καὶ χρεωστικῶς τὴν μνήμην σου ἄγωμεν, ὡς ἂν ρυσθείημεν Ἅγιε, προσδοκωμένων περιστάσεων».
«Τὴν πανοπλίαν τῆς Πίστεως, ἐνδεδυμένος Πάτερ, αἱρετικῶν συνασπισμὸν διέλυσας, ἐν τῇ δοθείσῃ σοι χάριτι, ὡς Ἱεράρχης θεόληπτος· τῆς γὰρ πάλαι Ρώμης τὸν πρόεδρον, κατεπαιρόμενον δεινῶς τῆς τῶν Πατέρων γνώσεως, καὶ τῶν ἁγίων Συνόδων, εἰς τέλος κατέβαλες, τῇ ἀτρέπτῳ ἐνστάσει σου· Οὐδὲν γὰρ ἐποιήσαμεν, ὁ ἄνους ἐβόησεν, ὁμολογῶν τὴν ἧτταν· καὶ διεστώτων σύναψις, καὶ κλονουμένων στηριγμὸς γενόμενος, ἀξίως ἐδοξάσθης, παρὰ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Μᾶρκε παμμακάριστε».
