***
Πρέπει να αρθρωθεί λόγος, τώρα!
του Νίκου Παπαχρήστου
Ο λαός λέει ότι «δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά». Επίσης λέει ότι «το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
Όταν λίγο μετά τις εκλογές του 2009 οι πληροφορίες για φορολόγηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας πλήθαιναν, εκκλησιαστικοί παράγοντες έσπευδαν να δηλώσουν ότι είχαν εξασφαλίσει τις κυβερνητικές «διαβεβαιώσεις» πως η φορολόγηση της Εκκλησίας θα ήταν τέτοια που δεν θα περιόριζε το φιλανθρωπικό της έργο. Επίσης δήλωναν ότι είχαν λάβει και «διαβεβαιώσεις» για την «απελευθέρωση» της δεσμευμένης εκκλησιαστικής περιουσίας.
Σύντομα όμως οι «διαβεβαιώσεις» όπως και οι ελπίδες τους αποδείχθηκαν φρούδες. Ο φόρος ήταν υψηλότερος από τον αναμενόμενο ενώ τα ακίνητα της Εκκλησίας παραμένουν δεσμευμένα.
Λίγο αργότερα κυκλοφόρησαν και πάλι νέες φήμες, αυτή την φορά για τις προσλήψεις των κληρικών και την αναλογία του 5-1. Και πάλι έγινε λόγος για κυβερνητικές «διαβεβαιώσεις» οι οποίες διέλυσαν τις εύλογες ανησυχίες της Ιεραρχίας. Αλλά όμως, «πριν αλέκτωρ λαλήσει», η αλήθεια ήρθε να διαψεύσει τις «διαβεβαιώσεις». Οι Ιερείς αντιμετωπίστηκαν ως κοινοί δημόσιοι υπάλληλοι – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι από αυτούς δεν συμπεριφέρονται έτσι - και εντάχθηκαν στην αναλογία 5-1, η οποία στην πραγματικότητα έγινε 10-1 και ουδείς γνωρίζει πόσο ακόμα θα αλλάξει στο εγγύς μέλλον. Ήδη αρκετοί νέοι κληρικοί παραμένουν αδιόριστοι ενώ από υπεύθυνα χείλη έχουν διατυπωθεί σκέψεις να συνεχίσουν την εργασία που ασκούσαν πριν την χειροτονία τους, ακόμα και αν χρειάζεται να φορούν λαϊκή περιβολή.
Στη συνέχεια ήρθε η αποκάλυψη πως η Τράπεζα της Ελλάδος ζητά και από τα εκκλησιαστικά ΝΠΔΔ να καταθέσουν τα χρηματικά διαθέσιμά τους σε ειδικό λογαριασμό της, έτσι ώστε εκείνη αποκλειστικά να διαχειρίζεται και να επενδύει τα εν λόγω ποσά σε κινητές αξίες του ελληνικού Δημοσίου (π.χ. ομόλογα). Από την μέχρι σήμερα αλληλογραφία και τις συναντήσεις που έγιναν μεταξύ στελεχών της Ιεράς Συνόδου και του Διοικητή της ΤτΕ, τα αποτελέσματα δεν φαίνονται ενθαρρυντικά. Η Τράπεζα παραμένει ανυποχώρητη δίνοντας στην εκκλησιαστική διοίκηση διορία μέχρι το τέλος του χρόνου για να μετακινήσει τα χρηματικά της διαθέσιμα.
Και ύστερα από όλα αυτά, ήρθαν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες που λένε ότι το υπουργείο Οικονομικών εισηγείται, μεταξύ άλλων, την περικοπή κατά 50% της μισθοδοσίας των κληρικών. Το υπόλοιπο, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, θα αναλάβουν να καλύψουν οι Μητροπόλεις, χωρίς βέβαια να διερωτάται κανείς αν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Αλήθεια που θα βρεθούν τα χρήματα για να καταβληθούν οι μισθοί; Από τα χρηματικά διαθέσιμα των Ναών, των Μητροπόλεων και της Συνόδου τα οποία διεκδικεί η Τράπεζα της Ελλάδος; Ή μήπως από τον χειμαζόμενο πιστό λαό που δεν αντέχει να πληρώνει άλλο;
Το δυσάρεστο είναι ότι από την πρώτη στιγμή που είδαν το φως της δημοσιότητας αυτές οι πληροφορίες, δημιούργησαν την αίσθηση ότι η εν λόγω πρόταση προωθείται ύστερα από συνεννόηση με όλους τους εμπλεκομένους.
Ότι δηλαδή και κάποιοι μέσα στην εκκλησιαστική διοίκηση κάτι έχουν ακούσει…
Το αρχικό μούδιασμα Ιεραρχών και κληρικών διαδέχθηκαν οι ανεπίσημες διαψεύσεις των σχετικών πληροφοριών της εφημερίδος δια στόματος συνεργατών του Αρχιεπισκόπου και στελεχών της Συνόδου. Μάλιστα, όπως έχω πληροφορηθεί, ζητήθηκε επίμονα από συγκεκριμένους κυβερνητικούς παράγοντες να υπάρξει επίσημη διάψευση αυτών των δημοσιογραφικών πληροφοριών. Κάτι που δεν συνέβη. Αντιθέτως, την Κυριακή ακολούθησε νεότερο δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός θα αναλάβει να σηκώσει το βάρος αυτής της απόφασης. Πληροφορία που επέτεινε την ανησυχία και το κλίμα ανασφάλειας μεταξύ των κληρικών.
Προφανώς διάφοροι εκκλησιαστικοί παράγοντες έχουν περιέλθει σε δύσκολη θέση. Φαίνονται να έχουν αντιληφθεί πως δεν μπορούν να εμπιστεύονται τις ποικίλες «διαβεβαιώσεις» που κατά καιρούς τους έχουν δοθεί. Μοιάζουν να μην γνωρίζουν πλέον τι θα τους ξημερώσει. Την ίδια στιγμή όλο και περισσότεροι κληρικοί διερωτώνται τι κάνει η Ιεραρχία και τι πρόκειται να συμβεί. Ο προβληματισμός τους μεγαλώνει. Και δεν έχουν άδικο.
Με τα σημαντικότερα ακίνητά της «δεσμευμένα», τα χρηματικά της διαθέσιμα να οδεύουν προς «αιχμαλωσία», με το ενδεχόμενο να κληθεί να καλύψει μισθούς κληρικών και λαϊκών και σε μια εποχή που το παγκάρι έχει αδειάσει, με ποιον τρόπο άραγε η Εκκλησία θα συνεχίσει να επιτελεί τον πολυδιάστατο κοινωνικό ρόλο της;
Και το ερώτημα αυτό, ακολουθεί ένα άλλο.
Μήπως κάποιοι επιδιώκουν να αφαιρέσουν από την Εκκλησία την εναπομείνασα περιουσία της και αφού με διάφορους τρόπους την αφήσουν απένταρη να προωθήσουν και τον χωρισμό με το Κράτος;
Αυτά τα ερωτήματα – και πολλά άλλα- βασανίζουν όλο και πιο έντονα Ιεράρχες, απλούς κληρικούς και λαϊκά μέλη της Εκκλησίας.
«Που πάμε;». Αυτό ήταν το ερώτημα που έθεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος στο άρθρο του στην κυριακάτικη «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». «Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες που περνά ο τόπος μας ο δημόσιος λόγος γίνεται δύσκολο άθλημα» σημειώνει ο Αρχιεπίσκοπος ο οποίος, όμως, διαπιστώνει πως «πρέπει να αρθρωθεί λόγος».
Πράγματι, πρέπει επιτέλους να αρθρωθεί λόγος για όλα αυτά που συμβαίνουν στην Κοινωνία. Πρέπει να αρθρωθεί λόγος και για όλα αυτά που αγγίζουν και την Εκκλησία. Πρέπει να αναζητηθούν απαντήσεις πριν να είναι αργά. Πρέπει να αποτραπούν καταστάσεις που πιθανότατα θα οδηγήσουν σε δυσχερή θέση την Εκκλησία η οποία εκτός από την πνευματική αποστολή της επιτελεί και ένα τεράστιο κοινωνικό έργο.
Πρέπει, λοιπόν, να αρθρωθεί λόγος, τώρα! Γιατί αφενός «δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά» και αφετέρου, εάν τυχόν συνεχίσουν κάποιοι να επαναπαύονται σε κάθε λογής «διαβεβαιώσεις», φοβούμαι πως απλά θα επιβεβαιώσουν πως «το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
Πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=5910
***
Διαζύγιο με το κράτος λόγω κρίσης
- ΑΛΛΑΓΗ STATUS ΖΗΤΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ
της Μαρίας Παπουτσάκη
Η οικονομική κρίση φέρνει τα πάνω κάτω όχι μόνο στην καθημερινότητά μας αλλά και στις σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας.
«Ο παπάς ο παχύς... μάλλον δεν φορολογήθηκε», γράφει το πλακάτ έξω από το ναό της Παναγούδας στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν ωστόσο φωνές, ακόμα και στο εσωτερικό της Εκκλησίας, που τονίζουν ότι οι ιερείς δεν πρέπει καν να πληρώνονται απ' την πολιτεία. Ο περιορισμός των διορισμών εφημερίων, η δέσμευση μεγάλου τμήματος της εκκλησιαστικής περιουσίας, σε συνδυασμό με την υψηλή φορολόγηση, δίνουν αφορμή σε ορισμένους μητροπολίτες να λένε ότι «ήρθε η ώρα να χωρίσουμε τα τσανάκια μας με το κράτος». Οι ιεράρχες μιλούν πλέον δημοσίως για την ανάγκη να θέσει η ίδια η Εκκλησία το ζήτημα του χωρισμού, αφού προηγουμένως βέβαια θα έχει προετοιμαστεί για ένα «βελούδινο» διαζύγιο...
Κατά την πρόσφατη συνάντηση στο μέγαρο Μαξίμου εκπροσώπων της Εκκλησίας με τον πρωθυπουργό ελήφθη η απόφαση να συγκροτηθούν μεικτές επιτροπές που θα συζητήσουν όλες τις εκκρεμότητες. Αρκετοί μητροπολίτες εκτιμούν ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ώστε να αρχίσουν οι συζητήσεις για τις σχέσεις των δύο θεσμών. Όμως μέσα στην Ιεραρχία δεν υπάρχει ενιαία φωνή. Πολλοί δεν θέλουν να ακούσουν ούτε λέξη για αλλαγή, ενώ άλλοι, όπως ο Μεσογαίας Νικόλαος, πιστεύουν ότι όσο πιο αποδεσμευμένη είναι η Εκκλησία από το κράτος, τόσο πιο κοντά είναι στην αποστολή της.
Οταν, πριν από λίγους μήνες, ο Ιερώνυμος αποφάσισε να συγκροτηθεί επιτροπή υπό τον μητροπολίτη Φιλίππων Προκόπιο, ο οποίος διαφωνεί ριζικά με οποιαδήποτε αλλαγή του σημερινού status quo, οι ιεράρχες δεν κατάφεραν ούτε καν να αρχίσουν τη συζήτηση. Ενδεικτικό του κλίματος είναι το γεγονός ότι στην έκτακτη ιεραρχία του Δεκεμβρίου ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, υπό την πίεση της οικονομικής κρίσης, πρότεινε να αναλάβει τη μισθοδοσία των αρχιερέων η ίδια η Εκκλησία, καταβάλλοντας 600 ευρώ στον κάθε ιερέα, απαλλάσσοντας το Δημόσιο από ένα σημαντικό κονδύλι. Η πρόταση απερρίφθη... σιωπηλώς.
Ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, όμως, είναι ένας από τους αρχιερείς που δημοσίως έθεσε το θέμα των σχέσεων, πριν από λίγες ημέρες, σε εκδήλωση στο Βόλο, παρουσία εκπροσώπων των τοπικών αρχών και των πολιτικών κομμάτων. Αναφέρθηκε στην «παύση της μισθοδοσίας νέων κληρικών, που οδηγεί στον περιορισμό των χειροτονιών» και πρόσθεσε ότι «είναι ανάγκη η Εκκλησία να αποκτήσει αυτονομία και ανεξαρτησία, λειτουργώντας αδέσμευτα από την κρατική μέγκενη». Ο μητροπολίτης μιλώντας στην «Κ.Ε.» τάσσεται υπέρ της αλλαγής των σχέσεων και της καθιέρωσης ειδικού καθεστώτος που θα απελευθερώνει την Εκκλησία από τις σημερινές δεσμεύσεις της με την πολιτεία, χωρίς να προκληθούν εντάσεις.
«Η οικονομική κρίση», λέει ο μητροπολίτης, «είναι μια ευκαιρία για την Εκκλησία να σκεφθεί και να αποσείσει από πάνω της την αίσθηση ότι αποτελεί κομμάτι της κρατικής μηχανής, με αποτέλεσμα να ταυτίζεται με την εξουσία. Να αναλάβει το ουσιαστικό της έργο που είναι η διακονία του λαού, συνεχίζοντας να παραμένει ενοποιός δύναμη. Ταυτόχρονα η οικονομική κρίση κάνει απόλυτα φανερό ότι θα πρέπει να αποκτήσει ίδιες δυνάμεις η Εκκλησία, αξιοποιώντας στο έπακρον ό,τι της έχει απομείνει προκειμένου να συνεχίσει και το κοινωνικό της έργο. Να διαμορφωθούν, δηλαδή, νέες σχέσεις Εκκλησίας-κράτους.
»Αυτό βέβαια προϋποθέτει και συνταγματική αλλαγή, αν θέλουμε ουσιαστική παρέμβαση. Προϋποθέτει και κλίμα εμπιστοσύνης και ηρεμίας. Νομίζω όμως ότι ωριμάζει η σκέψη. Ολοι έχουν κατανοήσει ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε σε εχθρικό χωρισμό, ούτε και σε ένα λαϊκό κράτος, τύπου Γαλλίας. Αλλά σε αυτό που εμείς ονομάζουμε "ειδικό καθεστώς". Αυτό θα διαφυλάξει τη συνοδικότητα, που σημαίνει ενότητα, τις σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπου εγγυητής θα παραμένει το κράτος, και ταυτόχρονα η Εκκλησία θα είναι ζωντανή και ελεύθερη. Νομίζω ότι έχουμε καθυστερήσει και ότι η Εκκλησία πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία να οριοθετήσει τι πραγματικά θέλει και να είναι έτοιμη ακόμη και να ζητήσει η ίδια την έναρξη του σχετικού διαλόγου». Ενδιαφέρον έχει η παρατήρησή του ότι ριζικός ή εχθρικός χωρισμός θα καταστήσει την Εκκλησία έρμαιο των πιο συντηρητικών δυνάμεων, ενώ δεν πρέπει να αποκλείεται και η εμφάνιση ενός «κόμματος της Εκκλησίας» που θα καλύψει τις ακραίες τάσεις και φωνές της ελληνικής κοινωνίας.
Αλλά και ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος υποστηρίζει την ανάγκη αλλαγής του σημερινού καθεστώτος. Οπως λέει, «ο λεγόμενος χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας είναι ένα σύνθημα που πολλές φορές λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και ιδεολογικά. Γιατί, ήδη υφίσταται η διακριτότητα των ρόλων μεταξύ εκκλησιαστικής και πολιτικής διοίκησης σε πολλά θέματα όπως την καθορίζει το άρθρο 3 του Συντάγματος. Πολλά θέματα κακώς εμπλέκονται στις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας, γιατί άλλα από αυτά καθορίζονται από τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί, όπως η μισθοδοσία του κλήρου και άλλα καθορίζονται με το άρθρο 13 του Συντάγματος που ρυθμίζει την ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως η οποία είναι απαραβίαστη.
»Εκείνο που μπορεί να γίνει, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι πρέπει να καταρτισθεί νέος Καταστατικός Χάρτης (Κ.Χ.), που θα έχει λίγα άρθρα και θα καθορίζει τη νομική προσωπικότητα της Εκκλησίας ως Νομικό Πρόσωπο Εκκλησιαστικού Δικαίου (sui generis ) και θα δίνει εξουσιοδοτήσεις ώστε η εκκλησία να αυτοδιοικείται, ελεύθερη, βάσει των ιερών κανόνων. Σ' αυτό το θέμα υπήρξε συμφωνία μεταξύ Εκκλησίας-Πολιτείας το 1988. Συγκροτήθηκε μάλιστα και σχέδιο Κ.Χ. ύστερα από 36 πολύωρες συνεδριάσεις που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Ας αναζητηθεί αυτή όλη η εργασία και η συμφωνία και ας είναι η βάση των περαιτέρω συζητήσεων».
Πολλοί ιεράρχες πιστεύουν ότι πρέπει να διοικούν απερίσπαστοι, με βάση τους κανόνες και χωρίς τις παρεμβάσεις, για παράδειγμα των κοσμικών δικαστηρίων που συχνά ανατρέπουν αποφάσεις βασισμένες στους κανόνες της Εκκλησίας.
Εκείνο που η πλειοψηφία των ιεραρχών δεν συζητεί είναι να σταματήσει το κράτος να πληρώνει τους ιερείς, καθώς αυτό, όπως λένε, αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας που απορρέει από συγκεκριμένη συμφωνία, σε αντιστάθμισμα της περιουσίας που είχε προσφέρει τότε η Εκκλησία στο Δημόσιο.
Οσο για την εκκλησιαστική περιουσία, οι μητροπολίτες υποστηρίζουν ότι πρέπει να αποδεσμευθούν τα 125 ακίνητα-φιλέτα, τα οποία θα αξιοποιήσουν, όπως λένε, προς όφελος του λαού.
Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=281740
***
Όλα τα λεφτά της Εκκλησίας στην Τράπεζα της Ελλάδος!
Εντάσεις, διχογνωμίες αλλά και εκ διαμέτρου αντίθετες εκτιμήσεις προκάλεσε στους κόλπους της Διοικούσης Εκκλησίας επιστολή του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Προβόπουλου, ο οποίος επιστρατεύοντας έναν νόμο του 1950 ζητάει να μεταφερθούν όλα τα αποθεματικά των Ενοριών, των Μονών και των Μητροπόλεων στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε που ακριβώς αποσκοπούσε η κίνηση του κ. Διοικητή, αλλά γνωρίζουμε ότι θα γέμιζε τα ταμεία της Τράπεζας της Ελλάδος με περισσότερα από 300 εκατ. ευρώ, τη στιγμή κατά την οποία κάποιες ιδιωτικές τράπεζες θα “στέγνωναν” περισσότερο από αποθεματικά.
Η επιστολή του κ. Προβόπουλου διαβάστηκε στην Ιερά Σύνοδο αλλά ποτέ δεν δόθηκε στα χέρια των Επισκόπων. “Δεν μας έδωσαν την επιστολή γιατί είναι καταγεγραμμένη στο απόρρητο πρωτόκολλο της Συνόδου” εξηγεί κορυφαίος Ιεράρχης. Η ίδια πηγή επεσήμανε οτι το ποσό με βάσει με πρόχειρους υπολογισμούς ξεπερνάει τα 300 εκατομμύρια ευρώ! “Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια πόσα είναι τα αποθεματικά των Ναών, των Μονών και των Μητροπόλεων αλλά το ποσό των 300 εκατομμυρίων ευρώ που φημολογείται μπορεί να υπολείπεται κατά πολύ της πραγματικής εικόνας…” σημειώνει συνομιλητής του Αρχιεπισκόπου ο οποίος μάλιστα έχει εκφράσει την έντονη διαμαρτυρία του για την παρέμβαση Προβόπουλου.
Η κίνηση αυτή-όπως υποστηρίζουν οικονομικοί παράγοντες της Εκκλησίας της Ελλάδος- θα προκαλέσει ντόμινο εξελίξεων στον τραπεζικό τομέα αφού τα χρήματα αυτά είναι κατατεθειμένα σε διάφορες ιδιωτικές τράπεζες. Το ζήτημα το συζήτησε ο Αρχιεπίσκοπος με τον Πρωθυπουργό κατά την πρόσφατη συνάντηση τους, αλλά ο κ. Παπανδρέου αρνήθηκε κατηγορηματικά οτι γνωρίζει κάτι για την κίνηση Προβόπουλου. Παράλληλα δεν δεσμεύθηκε ότι θα επιχειρήσει να λύσει το ζήτημα.
“Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε περιθώρια να κάνουμε κάτι απο το να μην υπακούσουμε και να αγνοήσουμε παντελώς την επιστολή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος” εισηγούνται κορυφαίοι Ιεράρχες στον Αρχιεπίσκοπο.
Στο μεταξύ έγινε γνωστό οτι το ζήτημα θα τεθεί και θα συζητηθεί στην Ιερά Σύνοδο στις 14 Ιουνίου η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο λόγω της αδυναμίας μετακίνησης του κ. Ιερώνυμου.
Επίσης αρκετοί είναι οι Μητροπολίτες οι οποίοι προτίθενται να ζητήσουν απο τον Αρχιεπίσκοπο να τους ξεκαθαρίσει εάν και ποιες συμφωνίες έχει συνάψει με τον κ. Παπανδρέου σχετικά με την εκκλησιαστική περιουσία.
Καλά πληροφορημένες πηγές ισχυρίζονται ότι το γεγονός της μη πρόσληψης Ιερέων έχει αναγκάσει τον κ. Ιερώνυμο να συμφωνήσει για παραχώρηση του μεγαλύτερου μέρους της Εκκλησιαστικής περιουσίας με αντάλλαγμα νέες προσλήψεις.
Στην ίδια συνεδρίαση θα συζητηθούν επίσης: το θέμα της κάρτας του πολίτη και η υποχρεωτική δωρεά σώματος, νομοσχέδιο με το οποίο διαφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία των Επισκόπων.
Πηγή: http://www.polispress.gr/archives/69606
Και από: http://exagorefsis.blogspot.com/2011/06/blog-post_4020.html
