ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Αναδημοσίευση από το περιοδικό «ΔΙΑΛΟΓΟΣ», τεύχος 19, 2000
«Νηστειοθεραπευτικό κέντρο» έγραφε η ταμπέλα του ιατρείου, δίχως άλλο προσδιορισμό και με εμφανή την απουσία του χαρακτηριστικού αριθμημένου σήματος, ότι το ιατρείο λειτουργεί με την άδεια του Ιατρικού Συλλόγου.
Είχα και έχω σοβαρό πρόβλημα παχυσαρκίας και έψαχνα «λύσεις». Ο πνευματικός μου, προσπάθησε «εξ απαλών ονύχων» να με πείση ότι πέρα από βιολογικούς ή ψυχολογικούς παράγοντες, το θέμα είναι κατά βάση πνευματικό και καλό θα ήταν η «λύση» να βρεθεί με τα πνευματικά μέσα της Εκκλησίας.
Τότε μου σύστησαν κάποιον εναλλακτικό θεραπευτή, ο οποίος ήταν και γιατρός.
Η σύσταση, έγινε από φίλο, άνθρωπο της Εκκλησίας, διασταυρώθηκαν δε καλές πληροφορίες και από άλλους επίσης συνειδητούς χριστιανούς, θεολόγους και δη πανεπιστημιακούς «ου της τυχούσης» αξίας.
Έκλεισα ραντεβού και πήγα. Το ιατρείο εστεγάζετο στο ισόγειο διωρόφου σπιτιού στο Χολαργό, σε πολύ ήσυχο δρόμο, και το ωραίο περιβάλλον σε γυρνούσε στα Αθηναϊκά προάστια της δεκαετίας 65-75. Η διαρύθμισή του λιτή, όχι αυστηρά ιατρική. Μια ευρύχωρη ασκητικότητα επικρατούσε παντού, οι ιατρικοί πάγκοι απείχαν ελάχιστα από το έδαφος, δημιουργώντας ένα αίσθημα «φυσικότητας» και ζεστής επαφής με τη γη. Ορθόδοξες εικόνες και σποραδικά, μερικά ασκητικά και πατερικά βιβλία πρόβαλλαν εύγλωττα μια κάποια σχέση με την Ορθοδοξία.
Στην είσοδο έβγαζες υποχρεωτικά τα παπούτσια και έμενες με τις κάλτσες, σημάδι, για όσους ξέρουν, πιθανής εισβολής της νοοτροπίας της Νέας Εποχής στο χώρο.
Μετά την παρουσίαση του προβλήματος, δηλώσαμε τα πιστεύω και τις αντιλήψεις μας, εκτός ορισμένων που θα προκαλούσαν αντιπαράθεση, αφού εξ άλλου είχαμε την πρόθεση πέρα από το προσωπικό μας πρόβλημα να «ψάξουμε» την περίπτωση.
Η εξέταση, εκτός από συγκεκριμένες ιατρικές μετρήσεις: πίεση, σφυγμούς, καρδιογράφημα, βάρος, ύψος, περιελάμβανε και μερικές χειροπρακτικές μετρήσεις σώματος, βάσει κάποιου πρωτοκόλλου Mayer ή Mayr του οποίου τη διαιτητική αγωγή ακολουθούσε το ιατρείο όπως φάνηκε και από σχετικό βιβλίο οδηγιών που μας δόθηκε. Σ' αυτό το βιβλίο, υπήρχε καταγεγραμμένη μια δίαιτα 5 ή 7 σταδίων από την πλήρη ασιτία έως την σχεδόν ελεύθερη διατροφή, όπως και σχόλια και οδηγίες για την εφαρμογή της. Επίσης, επιχειρείτο με αναφορά στο βιβλίο της Κλίμακος του Αγ. Ιωάννου, να πεισθή ο ασθενής να αλλάξει τρόπο ζωής. Προτάσσονταν οι τρεις βασικές Αρετές: Νηστεία, Αγνεία, Προσευχή. Η μεν πρώτη γινόταν η πλατφόρμα της θεραπευτικής μεθόδου του νηστειοθεραπευτού, οι δε δύο επόμενες γίνονταν το ιδανικό, «κάτι» το οποίο ελεύθερα έπρεπε να «ανακαλύψη» και να αποδεχτεί ο ασθενής ως τον «απαραίτητο πνευματικό εξοπλισμό», ώστε να συνεχίσει δια βίου την πρακτική της νηστείας, για να έχει υγεία και διαύγεια πνεύματος. Δεν προτεινόταν κάποια συγκεκριμένη θρησκευτική κατεύθυνση, Αλλά συνίστατο το τρίπτυχο: νηστεία-αγνότητα= Αποχή ή πολύ λίγο σεξ, προσευχή= πολύ γενικά οριζόμενη, ως μία μέθοδος υγιεινής διαβίωσης, μία τεχνική, αποκομμένη όμως από το πρόσωπο του Χριστού και από τη σχέση με την Εκκλησία.
Διαγνώσθηκε ότι για την παχυσαρκία έφταιγε η κακή διατροφή και οι λάθος συνήθειες μάσησης της τροφής, η οποία έπρεπε με συνειδητή προσπάθεια να πάψη να είναι ελλιπής «και να γίνει τελεία και αποτελεσματική. Αυτά δήλωσε ο νηστειοθεραπευτής, ένας 40άρης, ισχνός τύπος με αγαθό χαμόγελο και μία εύθραυστη ηρεμία και χαλαρότητα στους τρόπους του, με βλέμμα και ομιλία, που θύμιζε τους ασχολουμένους πολλά χρόνια με γιόγκα-διαλογισμό. Ο ίδιος με βεβαίωσε ότι είναι συνειδητός Ορθόδοξος, Αν και είχε περάσει ένα διάστημα «ψάχνοντας» στο Θιβέτ!!!;;
Στην Ορθοδοξία πάντως είχε βρει την ουσία των πραγμάτων και τη θεωρούσε ως τη μόνη θεραπεία ψυχής και σώματος. Μάλιστα την σπουδαιότερη πρακτική Αρετή και σωματική Άσκηση της Εκκλησίας, την είχε ως βάση της θεραπευτικής του μεθόδου. Έτσι είπε.
«Από σήμερα παύεις απλά να τρως» μου είπε, «για ένα τριήμερο οπωσδήποτε και μετά βλέπουμε». Νερό καθόλου, ενώ μου επετράπη για λόγους οξεοβασικής ισορροπίας να πίνω ένα αφέψημα στο οποίο έριχνα κάτι άλατα από ένα σακουλάκι που μου έδωσε.
«Στην αρχή θα έχεις έντονη πείνα και άλλες αντιδράσεις, ίσως πονοκεφάλους και άλλα συμπτώματα, όμως δεν πρέπει να πιείς ούτε νερό για να αρχίσει να «καθαρίζει» ο οργανισμός από τις τοξίνες»! Πιθανώς θα βοηθούσε και υποκλυσμός με χλιαρό νερό!
Η επίσκεψη τελείωσε με την ευχή, να βοηθήσει ο Θεός να πάμε καλά, όπως και τόσοι άλλοι πριν από μένα, «θεολόγοι, κληρικοί και μοναχοί»! Μεταξύ αυτών και γνωστός ιεράρχης, ιστορικής περιοχής της αλλοδαπής με μεγάλη εκκλησιαστική σημασία. Χαρακτηριστική ήταν η φράση της γραμματέως του θεραπευτού, η οποία παρίστατο σ'όλη την εξέταση κρατώντας σημειώσεις: «Ο Σεβασμιώτατος μας κάλεσε να μάθουμε στους μοναχούς του να τρώνε»!
Θα χρειαζόμουν 2 με 3 μήνες θεραπεία για να χάσω τα περισσότερα από τα παραπάνω κιλά, θα έπρεπε δε να προσέρχομαι 2 φορές την εβδομάδα για μια «θεραπευτική συνεδρία και επανεξέταση».
Στην πρώτη συνεδρία μετά την προκαταρκτική εξέταση, ο «νηστειοθεραπευτής», άρχισε, δίχως προειδοποίηση, να μου εφαρμόζει ένα σύστημα κοιλιακών μαλάξεων (μασάζ) κατά τη διάρκεια του οποίου ζήτησε να μείνω χαλαρός και να συμμετέχω όσο μπορώ. Αυτός «συγκεντρώθηκε», κλείνοντας τα μάτια μάλιστα αργότερα πρόσεξα ότι ανέστρεφε τους βολβούς των ματιών στην κοιλιά μου, την οποία επίεζε ρυθμικά προς το διάφραγμα με το ρυθμό της αναπνοής.
Έλεγε ν' αναπνέω ελεύθερα, αλλά στην πράξη επέβαλλε αυτός ένα αργό ρυθμό, ψάχνοντας να βρει τον «δικό» μου σωστό ρυθμό αναπνοής. Μου ζήτησε να προσπαθήσω να συγκεντρωθώ στην αναπνοή, και να τη σκέφτομαι «αργή και βαθειά» κλείνοντας και εγώ τα μάτια, ενώ τα χέρια του θεραπευτή συνέχιζαν το μασάζ.
Σε ερώτησή μου, σε τι αποσκοπεί αυτό, απάντησε λίγο ενοχλημένος για τη διακοπή, ότι θα «συσφιχτεί το έντερο, το οποίο από την αμάσητη και αχώνευτη τροφή που έχει επικαθήσει στα τοιχώματά του έχει πάθει... . παράλυση, ενώ ταυτόχρονα εμποδίζονται οι λάχνες του εντέρου να εκτελέσουν σωστά την πέψη. Έτσι είμαι «φουσκωμένος» και με μεγάλη κοιλιά λόγω του «φουσκωμένου» και παράλυτου εντέρου. Το πάχος θα έφευγε όταν θα αποκαθίστατο η σωστή λειτουργία του εντέρου, μετά από ορισμένα στάδια καθάρσεώς του από τις «σάπιες» (sic) τροφές, διαδικασία όχι τόσο ευχάριστη ψυχολογικά, αφού θα είχα αντιδράσεις όπως μεταπτώσεις στην όρεξη, ευερεθιστότητα και εκρήξεις θυμού ή καταθλιπτικές αντιδράσεις, εναλλασσόμενες με γαλήνη και ηρεμία. Όμως, συνεχίζοντας τη δίαιτα με τον σωστό τρόπο μάσησης και με τα «ενεργειακά μασάζ» στη περιοχή της κοιλιάς, τα κιλά θα έφευγαν τάχιστα και θα απολάμβανα επίσης μια «ασύγκριτη γαλήνη και πνευματική ευφορία», καρπό της εφαρμογής του «τριπτύχου των αρετών: νηστεία - αγνότητα - προσευχή (διαλογισμός)». Για τη θεραπεία αυτή μου ζητήθηκαν, το 1997, 100.000 δρχ.
Σταμάτησα την αγωγή περίπου στην αρχή. Πιο συγκεκριμένα, η ασιτία εσυνεχίζετο για 7 ημέρες μόνο με τσάι και άλατα και την 8η άρχισε η άσκηση μάσησης με ένα μικρό κομμάτι παξιμάδι κάθε ημέρα, μασημένο 200 περίπου φορές μαζί με λυωμένο Αβοκάντο!
Η πελατεία του ιατρείου απετελείτο βασικά από γυναίκες χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα βάρους, συνήθως με άλλα μικροπροβλήματα (κολίτιδες, ψυχολογικά κλπ) και με σχετική άνεση χρημάτων και χρόνου!
Το βασικότερο όμως γεγονός που με έκανε να αποφασίσω τη διακοπή της θεραπείας ήταν η αποκάλυψη όταν μου ειπώθηκε και ευθέως ότι χρησιμοποιείται «στο δεύτερο στάδιο» η... Ομοιοπαθητική! Χαρακτηριστικός πάλι ο διάλογος γραμματέως και θεραπευτού: «Έχει πρόβλημα η Μαίρη, ζαλίζεται, έχει έμετο και παραισθήσεις». Απάντηση: «να κόψει τα άλατα και να πάρει Causticum και Lachesis... » (γνωστές ουσίες της Ομοιοπαθητικής ψευδοιατρικής).
Αργότερα, έμαθα από γνωστή μου ιατρό για την επικίνδυνη κατάσταση που έφθασε μια ασθενής του ιδίου ιατρείου όταν από την «νηστειοθεραπεία» έπαθε ζημιά στα νεφρά!
Συμπληρωτικά στοιχεία όπως τα παραθέτει σε μελέτη του ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, θα βοηθήσουν στην κατανόηση της ανωτέρω εμπειρίας:
Η Ομοιοπαθητική στηρίζεται στη βασική θέση: Το όμοιο θεραπεύεται με το όμοιο. Έτσι στα παγωμένα πόδια δεν συνίσταται θερμό λουτρό, αλλά αντίθετα γίνεται εντριβή με χιόνι. Μια κατάθλιψη δεν αντιμετωπίζεται με θετικές καταστάσεις, αλλά αντίθετα αντιπαραθέτοντας τον θάνατο.
Κατά τον R. Dahlke (Β10, 4/87 σ. 68): η ομοιοπαθητική αρχή μας οδηγεί στην εσωτεριστική φιλοσοφία και σε διαφορετική αντίληψη περί ανθρώπου και κόσμου. «Εδώ δεν στρέφεται κανείς εναντίον όλων των δυνατών εχθρών, αλλά αντίθετα γίνεται προσπάθεια παραδοχής και αποδοχής των εχθρών αυτών.
Η Ομοιοπαθητική στρέφεται επίσης γύρω από τον βασικό εσωτεριστικό νόμο της πολικότητας, κατά τον οποίο τα πάντα γι' αυτόν τον κόσμο έχουν δύο πλευρές, τη θετική και την Αρνητική (δυαδισμός).
Χωρίς τον θετικό πόλο δεν υπάρχει Αρνητικός. Ο διαχωρισμός δημιουργεί τις ασθένειες. Αν κατανοήσωμε τις σκοτεινές πλευρές ως δικές μας θα θεραπευθούμε πλήρως.
Πηγή: http://www.egolpion.com/nhsteiotherapeia.el.aspx
