από την εφημερίδα «Δημοκρατία», 25/3/2011
***
Καταγγέλλουν μεθοδευμένο σχέδιο για την υφαρπαγή
των περιουσιών τους προς όφελος μεγάλων συμφερόντων,
με απώτερο σκοπό την αλλοίωση της πληθυσμιακής εικόνας
της περιοχής, όπου παραδοσιακά κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο
***
ΜΟΝΤΥ ΚΟΛΙΛΑΣ
πρόεδρος του Πολιτιστικού
και Αναπτυξιακού Συλλόγου Χειμαρριωτών
Με την άδεια της δημοτικής αρχής χτίζονται οκταώοροφες και δεκαώροφες πολυκατοικίες, που διαθέτουν από σαράντα έως και εξήντα διαμερίσματα η καθεμία. Οι δίκες μας βάσιμες υποψίες είναι ότι προορίζονται για την εγκατάσταση Αλβανών από το βόρειο τμήμα της χώρας»
Επιχείρηση εκδίωξης τους από τις πατρογονικές τους εστίες καταγγέλλουν οι Έλληνες της Χειμάρρας της Βορείου Ηπείρου, δηλώνοντας μάρτυρες πρωτοφανούς προσπάθειας καταπάτησης των περιουσιών τους, προς όφελος μεγάλων συμφερόντων που λυμαίνονται την περιοχή. Οι ομογενείς της Χειμάρρας κάνουν λόγο για αλβανικές μεθοδεύσεις που στόχο έχουν την υφαρπαγή των περιουσιών τους, με απώτερο σκοπό την αλλοίωση της πληθυσμιακής εικόνας της περιοχής, όπου παραδοσιακά κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο, και την επακόλουθη ανάδειξη της περιοχής σε τουριστικό πόλο έλξης. Σε μια προσπάθεια διασφάλισης των συμφερόντων τους, οι Έλληνες της Χειμάρρας ανακοίνωσαν την ίδρυση συλλόγου με την επωνυμία Πολιτιστικός και Αναπτυξιακός Σύλλογος Χειμαρριωτών και με προσωρινή έδρα την Κόρινθο, ο οποίος θα συντονίζει στο εξής τις κινήσεις των ελληνικής καταγωγής κατοίκων της περιοχής. «Μια δυσάρεστη αλλαγή συντελείται σιγά σιγά και μεθοδευμένα στον τόπο μας.
Τίτλοι κυριότητας, και ιδιαίτερα παραθαλάσσιων κτισμάτων, δίνονται επιλεκτικά. Πλαστοί
τίτλοι κυριότητας που προέκυψαν έπειτα από ψευδομαρτυρίες γίνονται δεκτοί από τη
δημοτική αρχή χωρίς να ελεγχθούν καταγγελίες των πραγματικών ιδιοκτητών που όλοι
γνωρίζουμε και νέοι δρόμο ανοίγονται, οι οποίοι όλως τυχαίως περνούν μέσα από ιδιοκτησίες όσων προβάλλουν με υπερηφάνεια την ελληνική τους καταγωγή» δηλώνει στη «δημοκρατία» ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Συλλόγου Μόντυ Κολίλας. Με την επικράτηση του
χοιζικού καθεστώτος στην Αλβανία, οι ελληνικές περιουσίες δημεύτηκαν και κολεκτιβοποιήθηκαν. Ακόμα και μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος όμως, το
1991, οι εκτάσεις γης που είχαν δημευθεί δεν αποδόθηκαν στους έως τότε νόμιμους δικαιούχους τους. Το άλυτο ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχής αποτελεί μόνιμο αγκάθι στις σχέσεις της ελληνικής ομογένειας με την αλβανική κυβέρνηση, δυναμιτίζοντας επικίνδυνα τη συμβίωση των Αλβανών και των ελληνικής καταγωγής κατοίκων της Χειμάρρας. Οι ιδρυτές του συλλόγου, μάλιστα, κάνουν λόγο για μεθοδευμένη επιχείρηση εποικισμού και οριστικής εγκατάστασης στη Χειμάρρα Αλβανών από το βόρειο τμήμα της χώρας. «Με την άδεια της δημοτικής αρχής χτίζονται οκταώροφες και δεκαώροφες πολυκατοικίες, που διαθέτουν από σαράντα έως και εξήντα διαμερίσματα η καθεμία. Το εύλογο ερώτημα που γεννάται, λοιπόν, είναι ποιοι θα μείνουν εκεί μέσα, δεδομένου ότι εμείς μένουμε στα δικά μας σπίτια. Οι δικές μας βάσιμες υποψίες είναι ότι προορίζονται για την εγκατάσταση Αλβανών από το βόρειο τμήμα της χώρας, με σκοπό να υπονομεύσουν την ελληνική πλειονότητα που αγγίζει το 90% στην περιοχή» ανέφερε ο κ. Κολίλας.
Δεδομένου ότι η περιοχή παρουσιάζει ιδιαίτερο τουριστικό ενδιαφέρον, ώστε ορισμένοι να τη χαρακτηρίζουν «αλβανική Ριβιέρα», οι Χειμαρριώτες αγωνιούν διπλά όχι μόνο για την καταπάτηση των περιουσιακών δικαιωμάτων τους, αλλά και για το έντονο τουριστικό «χρώμα» που επιχειρείται να δοθεί στην περιοχή.
Ξενοδοχεία
«Ισχυρός ξενοδοχειακός όμιλος έχει εκφράσει επιθυμία να δραστηριοποιηθεί στη Χειμάρρα, οικοδομώντας μεγάλο ξενοδοχείο και καζίνο. Εμείς αντιδρούμε στη δίχως κριτήρια εμπορική εκμετάλλευση του τόπου μας, που θα αλλοιώσει ανεπανόρθωτα το φυσικό τοπίο, καθώς και την ιστορική και πολιτισμική ταυτότητα του τόπου μας» τονίζει ο κ. Κολίλας. Επιχειρώντας να προλάβουν παρερμηνείες, οι ιδρυτές του συλλόγου διευκρινίζουν ότι η σύσταση του δεν στοχεύει στην αντιπαράθεση με υφιστάμενες ενώσεις Χειμαρριωτών, αντιθέτως θα επιδιώξει τη συνεργασία με τον Δήμο Χειμάρρας και την ένωση αυτοχθόνων ιδιοκτητών, με σκοπό τη διάσωση της πολιτιστικής τους ταυτότητας και την προάσπιση των περιουσιών τους. Ο Μόντυ Κολίλας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής σε Διεθνείς Οργανισμούς που, όπως αναφέρει, «έχουν ήδη σοβαρές αμφιβολίες για το εάν το αλβανικό κράτος χειρίζεται με δικαιοσύνη το ζήτημα της απόδοσης των περιουσιών στους φυσικούς δικαιούχους τους».
Η ταυτότητα της παραλιακής πόλις
Η Χειμάρρα είναι η πρωτεύουσα της περιοχής, που εκτείνεται στους παράλιους πρόποδες των Ακροκεραύνειων Ορέων, στο νότιο τμήμα της Αλβανίας, και βρέχεται νοτιοδυτικά από το Ιόνιο Πέλαγος. Η Χειμάρρα περιλαμβάνει πολλά όμορφα χωριά, όπως η Παλάσα, οι Δρυμάδες, το Βουνό, το Πύλιουρι, το Κηπαρό και το Κούδεσι. Το όνομα της περιοχής οφείλεται στην ονομασία του παλιού κάστρου της, που κάποτε περιέκλειε περί τα σαράντα χωριά.
Τα παραλιακά Σπήλια αποτελούν το σύγχρονο εμπορικό και τουριστικό κέντρο, αλλά τόσο το Ποτάμι όσο και το Λιβάδι συγκεντρώνουν υψηλή τουριστική κίνηση τους καλοκαιρινούς μήνες εξαιτίας των πανέμορφων παραλίων τους, απέναντι από τα Επτάνησα.
Λίγα μόλις ναυτικά μίλια χωρίζουν μάλιστα το χωριό Δρυμάδες από τα τρία πανέμορφα νησάκια της Κέρκυρας, την Ερεικούσσα, τους Οθωνούς και το Μαθράκι. Σε μικρή απόσταση από τα Σπήλια εκτείνεται η περίφημη αμμώδης παραλιακή λωρίδα Λάμανι.
Με την πτώση της Τουρκοκρατίας οι Χειμαρριώτες κατάφεραν να διατηρήσουν την τοπική τους αυτονομία, ως το 1921, οπότε και προσαρτήθηκαν στο αλβανικό κράτος, καταρτίζοντας συμφωνία που όριζε την απρόσκοπτη λειτουργία των ελληνικών σχολείων, με παράλληλη χρήση ελληνικής και αλβανικής, και την αναγνώριση διοικητικών και φορολογικών προνομίων. Με την επικράτηση του χοτζικού καθεστώτος, οι περιουσίες των Ελλήνων δημεύτηκαν και πολλοί συνελήφθησαν από την κρατική ασφάλεια κατηγορούμενοι ως «μοναρχοφασίστες Ελληνες». Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, το αλβανικό κράτος αρνείται να επιστρέφει τις δημευμένες περιουσίες στους νόμιμους κατόχους της, καθώς και να αναγνωρίσει και το δικαίωμα των Χειμαρριωτών να αυτοπροσδιορίζονται.
Οι εθνικιστικές εξάρσεις και η δολοφονία του Γκούμα
Οι απειλές που δέχονται οι ομογενείς
κλιμακώνουν το ανθελληνικό αίσθημα
ΟΙΠΡΟΣΊΡΙΒΕΣ και οι διαπληκτισμοί, που συχνά καταλήγουν σε βίαιες συγκρούσεις εθνικιστικού χαρακτήρα, αποτελούν καθημερινότητα στις σχέσεις μεταξύ των Αλβανών και των ελληνικής καταγωγής κατοίκων της Χείμαρρος, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού στην περιοχή. Όπως καταγγέλλουν οι ομογενείς, οι απειλές που δέχονται οι ίδιοι αλλά και οι απροκάλυπτες καταπατήσεις των περιουσιών τους κλιμακώνουν το ανθελληνικό αίσθημα δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την εκδήλωση σοβινιστικών συμπεριφορών. Τραγικό αποκορύφωμα υπήρξε η δολοφονία του 37χρονου Αριστοτέλη Γκούμα τον περασμένο Αύγουστο από ομάδα νεαρών Αλβανών, οι οποίοι τον χτύπησαν και τον παρέσυραν με το αυτοκίνητο τους. Μεταξύ τους είχε προηγηθεί λογομαχία με αφορμή τη δημόσια χρήση της ελληνικής γλώσσας. Μετά την αποτρόπαια δολοφονία, οι Χειμαρριώτες απέκλεισαν τον οδικό άξονα που συνδέει τη Χείμαρρο με την Αυλώνα και τους Αγίους Σαράντα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το χτύπημα τυφλής βίας αλλά και για την υποβάθμιση του θέματος από τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης σε τροχαίο δυστύχημα. Ο φερόμενος ως δράστης τελικά παραδόθηκε στις αστυνομικές αρχές, έπειτα από την επικήρυξη του από την αλβανική κυβέρνηση.
Ενδεικτικό του τεταμένου κλίματος που επικρατεί είναι και το γεγονός ότι εναντίον του μειονοτικού δημάρχου της περιοχής κυρίου Βασίλειου Μπολάνου εκκρεμούν δύο δίκες, ενώ πέντε μέλη της ελληνικής μειονότητας έχουν καταδικαστεί γιατί κρατούσαν την ελληνική σημαία διαμαρτυρόμενοι για τις παρατυπίες των εκλογών του 2003. «Σήκωσα την ελληνική σημαία και αυτό θεωρήθηκε προσβολή των αλβανικών συμβόλων» αναφέρει στη «δημοκρατία» ο κ. Βαγγέλης Κολίλας, ένας από τους πέντε καταδικασθέντες από την αλβανική Δικαιοσύνη. «Εμείς όμως δεν κάψαμε την αλβανική σημαία ούτε προσβάλαμε κάποιο από τα σύμβολα τους. Παρ' όλα αυτά, η απόφαση του δικαστηρίου μας στερεί τα σπίτια μας και τις οικογένειες μας, αφού δεν μπορούμε να επιστρέψουμε πια στη Χείμαρρο. Αν εκτίσουμε την ποινή μας στις αλβανικές φυλακές, το σίγουρο είναι ότι δεν θα βγούμε ζωντανοί από εκεί μέσα» υποστηρίζει ο κ. Κολίλας.
