Logo
Print this page

Εκδήλωση για την Κύπρο από την Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης,

Εκδήλωση για την Κύπρο

από την Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως,

Πωγωνιανής και Κονίτσης

***

ΕΚΔΗΛΩΣΗ   ΓΙΑ ΤΑ 60 ΧΡΟΝΙΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ (1950-2010)

του Χ.Ι. Αμαραντινού

            «Στην Κύπρο την αέρινη, στη μακαρία γη, στο ωραίο πολύπαθο κορμί, η αγνή ψυχή δεν έσβησε, και ζει, και ζει, και ζει». Μ’ αυτούς τους στίχους ο μεγάλος ποιητής Κωστής Παλαμάς μιλάει για την Κύπρο μας. Και είναι όντως «μακαρία γη» η γη της Κύπρου και για τους Αγίους που ανέδειξε αλλά και για τους ήρωες που ανδρώθηκαν από το «πολύπαθο κορμί της». Ψυχές ηρώων και αγίων επομένως ίπτανται και μας καθοδηγούν. Δεν έχουν σβήσει με το πέρασμα του χρόνου. Ζουν διαρκώς για να μας εμπνέουν στο διηνεκές οι ψυχές τους.

             Η Ιερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης αισθανόμενη την παρουσία των αθανάτων ψυχών της Κυπριακής Ελληνικής γης θεώρησε φέτος, που συμπληρώνονται 60 χρόνια από το Ενωτικό Δημοψήφισμα του Κυπριακού λαού, να τελέσει ως  άλλο μνημόσυνο στους πρωτεργάτες της αποφάσεως εκείνης, την Εκδήλωση αυτή.  Να εμπνευστεί από τον παλμό τους και να οραματισθεί για το μέλλον του Ελληνισμού. Έτσι πραγματοποίησε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Γυμνασίου Λυκείου Κονίτσης στις 21 /11/2010 για την Επαρχία Κονίτσης αρχικά, αλλά και στην αίθουσα του Κοινοτικού Καταστήματος Δολιανών  αργότερα στις 28/11/2010 για την Επαρχία Πωγωνίου , εκδήλωση σχετική με το Δημοψήφισμα που είχαν κάνει οι Κύπριοι στις 15 Ιανουαρίου 1950 ζητώντας την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

            Κύριος ομιλητής της Εκδηλώσεως ήταν ο κυπριακής καταγωγής (από την κατεχόμενη Κυθραία) Αρχιμ. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου, νυν ιεροκήρυξ και προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Φλωρίνης, που σύντομα και γλαφυρά αναφέρθηκε στα γεγονότα της οργανώσεως και της διεξαγωγής του ιστορικού αυτού δημοψηφίσματος. Το 96% ψήφισαν υπέρ της Ενώσεως (αφού οι κρατικοί υπάλληλοι δεν προσήλθαν) ποσοστό που έδειξε τι μπορεί να κάνει ο ιερός κλήρος και ο λαός όταν είναι ενωμένοι και πάλλονται από εθνικά ιδεώδη.

             Η εκδήλωση, εκτός της ομιλίας, πλαισιώθηκε από τους Ύμνους και τα Τραγούδια της Χορωδίας της Ιεράς Μητροπόλεως, που διηύθυνε επιτυχώς ο Μουσικοδιδάσκαλος κ. Νικόλαος Καραβίδας. Παραλλήλως οι στίχοι τους προβάλλονταν σε οθόνη της αίθουσας. Οι Ύμνοι αναφέρονταν σε τοπικούς Αγίους της Κύπρου, όπως στον Απ. Βαρνάβα, στον Αγ. Επιφάνιο επίσκοπο Κύπρου, καθώς και στους 13 Οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας Κύπρου που μαρτύρησαν υπό των Λατίνων τον 13ο αιώνα. Τα τραγούδια προσέδωσαν ενθουσιαστικό τόνο αφού συνοδεύονταν από μουσικά όργανα. Κάποια ήταν γραμμένα από τον μακαριστό πλέον παπά Σταύρο Παπαγαθαγγέλου, τον ιερέα εκείνο που μύησε στον αγώνα και εξομολόγησε πολλούς αγωνιστές του Κυπριακού απελευθερωτικού αγώνα. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το τραγούδι "Ξύπνα καϋμένε μου ραγιά"  καθώς και το νέο τραγούδι "Σαρξ εκ της σαρκός της" που αποδόθηκαν θαυμάσια και συγκίνησαν το κοινό.

            Εκφραστικότατα ήταν τα ποιήματα καθώς και τα ντοκουμέντα από τις  προβολές που παρουσιάστηκαν, αφού οι τελευταίες αποτελούσαν βιντεοσκοπημένες σκηνές από το Δημοψήφισμα και την αγωνιστικότητα της νεολαίας της εποχής εκείνης εναντίον των Άγγλων κατακτητών. Αξίζει να πούμε ότι η Εκδήλωση μεταδιδόταν ζωντανά και από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως, καλύπτοντας την περιοχή των Ιωαννίνων και της Βορείου Ηπείρου.

            Στην εκδήλωση παρευρίσκονταν εκτός από τις τοπικές αρχές , ο Διοικητής της 8ης Μεραρχίας, η Νομαρχιακή Σύμβουλος, ο Πρόεδρος της ΣΦΕΒΑ Ιωαννίνων, αλλά και αρκετοί Κύπριοι των Ιωαννίνων, όπως ο Πανεπιστημιακός Καθηγητής  της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων κ. Ανδρέας Κατσούρης, και η νεοϊδρυθείσα στα Ιωάννινα Αυτόνομη Κυπριακή Φοιτητική Οργάνωση «ΤΟΛΜΗ».Ο Πρόεδρος της φοιτητικής οργανώσεως απηύθυνε μάλιστα και θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό.

             Στο τέλος έλαβε τον λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας, όπου, αφού ευχαρίστησε όσους κουράστηκαν για την παρουσίαση της εκδηλώσεως, καθώς και τους Κυπρίους νέους για τον παλμό τους, έδωσε ελπιδοφόρο μήνυμα προς όλους, ότι η ώρα της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα δεν θ' αργήσει να έλθει, αν έχουμε τις ελπίδες μας στον Θεό και στην Παναγία μας, που είναι η Υπέρμαχος Στρατηγός. Μόνον η παρουσία και η επίσκεψη Αυτών μπορούν να φέρουν την λύτρωση στην Μεγαλόνησο και όχι επισκέψεις άλλων ειδών Πλανηταρχών  η και Θρησκευτικών ηγετών όπως του Πάπα προσφάτως, τόνισε. Μόνον ο Θεός μπορεί να δώσει την λύση, αφού, βεβαίως, δείξουμε και εμείς την ανάλογη αγωνιστικότητα. Η εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο και με το ενθουσιώδες σύνθημα των Κυπρίων νέων  :

«Εκεί ψηλά στο κάστρο της Κερύνειας

θα βάλουμε σημαία ελληνική,

θα γράψουμε με γράμματα μεγάλα

η Κύπρος είναι Ελληνική.

ΕΝΩΣΙΣ».

***

ΤΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ

(15 Ιανουαρίου 1950)

Ομιλία (εν περιλήψει)  του Αρχιμ. Επιφανίου Χατζηγιάγκου

Ιεροκήρυκα της Ι. Μητροπόλεως Φλωρίνης

στην Αίθουσα Εκδηλώσεων Γυμνασίου - Λυκείου Κονίτσης (21.11.2010)

Αισθάνομαι  χαρά γιατί σ’ αυτό το άκρο της πατρίδας μας γίνεται εκδήλωση για την μακρινή Κύπρο, που βρίσκεται στην νοτιοανατολική εσχατιά του Ελληνισμού. Μαζί δε με τη χαρά αισθάνομαι και έκπληξη, διότι η εκδήλωση αυτή δεν είναι αφιερωμένη απλώς και γενικώς στην Κύπρο, αλλά σ’ ένα γεγονός της ιστορίας της, που παρ’ όλη τη σημασία του, δεν είναι και τόσο γνωστό στους νεοέλληνες, για να μην πω ότι και στη νέα γενιά των Κυπρίων περνά σχεδόν απαρατήρητο.

Η αποψινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στο Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου του 1950, που φέτος γιορτάζουμε την 60η επέτειο από τη διενέργειά του.

Τι ήταν αυτό το γεγονός και ποιά η σημασία του, ώστε να το γιορτάζουμε με ιδιαίτερες εκδηλώσεις;

Το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου του 1950 ήταν, θα μπορούσαμε να πούμε, ένας κρίκος σε μια αλυσίδα αγώνων και θυσιών που διεξήγαγε ο ελληνισμός της Κύπρου για την ελευθερία του και για την Ένωση με την Μητέρα  Ελλάδα......

....Ας περιγράψουμε με λίγα λόγια το ιστορικό πλαίσιο το οποίο ανέδειξε το Ενωτικό Δημοψήφισμα.

Με το τέλος του Β  Παγκοσμίου Πολέμου οι Άγγλοι δε δίνουν στην Κύπρο την ελευθερία παρ' όλο που ο Βρεττανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ έλεγε το 1940: «Ο ελληνικός λαός κατέκτησε το θαυμασμό του Βρεττανικού λαού... Θα μοιραστούμε την κοινή νίκη». Αντί αυτής προτείνουν παραχώρηση συντάγματος περιορισμένης αυτοδιοικήσεως και αυτονομίας.

Οι Κύπριοι όμως θέλουν Ένωση, δεν θέλουν αυτονομία. Ας το προσέξουμε αυτό. Ο πόθος των Κυπρίων και η ολοκλήρωση όλων των αγώνων και των θυσιών τους δεν ήταν τόσο η ελευθερία. Ήταν η Ένωση με την Ελλάδα.

Έτσι, αγαπητοί μου, φτάνουμε στον επόμενο σταθμό που είναι το Δημοψήφισμα για την Ένωση της 15ης Ιανουαρίου του 1950 για το οποίο γίνεται και η σημερινή εκδήλωση.

Ιδρύεται στις 13 Ιουλίου 1948 Εθναρχικό Συμβούλιο και στις 8 Δεκεμβρίου 1949 εκδίδεται εθναρχική εγκύκλιος που καλεί τον λαό στο ιστορικό Δημοψήφισμα για την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα.

 Και στη νέα αυτή εθνική πρωτοβουλία ηγέτης και οργανωτής είναι και πάλι η Εκκλησία.

Η εθναρχική εγκύκλιος μεταξύ των άλλων ανέφερε και τα εξής:

«Κυπριακέ λαέ. Καλείσαι όπως ηνωμένος και αδιάσπαστος υπέρ πάσαν άλλην περίπτωσιν επιτελέσης και τώρα το προς την δούλην πατρίδα καθήκον σου μετ’ ενθουσιασμού. Δι’ Ένωσιν και μόνον Ένωσιν ηγωνίσθης επί τόσα έτη. Ένωσιν και μόνον Ένωσιν καλείσαι να επισφραγίσης δια της ψήφου σου... Εμπρός Κύπριοι! Όλοι εις τας επάλξεις δια την μάχην του Δημοψηφίσματος, δια την εθνικήν αποκατάστασίν μας. Δια την Ένωσιν με την αθάνατον Μητέρα Ελλάδα. Ο δίκαιος Θεός, όστις εδημιούργησε τον άνθρωπον να ζη ελεύθερος, είναι βοηθός και προστάτης του αγώνος μας. Ζήτω η Ένωσις» 

Το Δημοψήφισμα προκηρύχθηκε για τις 15-22 Ιανουαρίου 1950. Οι Έλληνες Κύπριοι υπέγραφαν σε ειδικά φύλλα χαρτιού που έγραφαν στο πάνω μέρος με μεγάλα κεφαλαία γράμματα: ΑΞΙΟΥΜΕΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Ο εθναρχικός σύμβουλος Σάββας Λοϊζίδης σημειώνει:

«Πραγματική ιεροτελεστία συνετελείτο εις τους ναούς των πόλεων και των χωρίων όπου οι Κύπριοι προσήρχοντο δακρύοντες. Και αφού προσεκύνουν τας ιεράς εικόνας, υπέγραφον την προς Ένωσιν αξίωσιν».

Η συμμετοχή ήταν αφάνταστη. Ολόκληρος ο Ελληνικός Κυπριακός λαός -ακόμα και μερικοί Τούρκοι- ψήφισαν την αξίωση για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Συνολικά -εκτός από τους δημοσίους υπαλλήλους- ψήφισε την Ένωση το 96%. Εκατοντάδες ξένοι δημοσιογράφοι και αντιπρόσωποι πρακτορείων ειδήσεων, έμειναν κατάπληκτοι μπροστά σε ένα τέτοιο θεαματικό αποτέλεσμα.

Το δημοψήφισμα υπήρξε μια έντονη και αποστομωτική απάντηση στους Άγγλους που συχνά ισχυρίζονταν πως μονάχα η Εκκλησία της Κύπρου δημιουργεί θόρυβο για την Ένωση...

Η διεξαγωγή και το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο. Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού πανηγυρίστηκε με ακράτητο ενθουσιασμό. Παντού θεωρήθηκε σαν προμήνυμα Ένωσης και λευτεριάς...» (Μιχ. Μιχαηλίδη «Κύπρος, σκλάβα ασκλάβωτη, σελ. 34-36).

Οι κατάλογοι-τόμοι του Δημοψηφίσματος, υπογράφηκαν εις τετραπλούν, ώστε να προκύψουν 4 σειρές. Η μία σειρά παρέμεινε στην Αρχιεπισκοπή Κύπρου, η δεύτερη θα απεστέλλετο στη Βουλή των Ελλήνων, η τρίτη στην αγγλική Κυβέρνηση και η τέταρτη στον Ο.Η.Ε.

Συνολικά υπέγραψαν 215.108 Ελληνοκύπριοι από τους 224.745. Πρώτη υπογραφή ήταν του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου του Β  και ακολουθούσαν οι υπογραφές των άλλων Μητροπολιτών.Τους τόμους του Δημοψηφίσματος ανέλαβε να μεταφέρει στους παραλήπτες τριμελής πρεσβεία. Επί κεφαλής ήταν ο μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός. Μαζί μ’ αυτόν ήσαν και οι Νικόλαος Λανίτης και Σάββας Λοϊζίδης.

Στον Πειραιά έγινε αποθεωτική υποδοχή στην πρεσβεία. Όταν έφτασαν στην Αθήνα σύσσωμος ο λαός της πρωτεύουσας με έντονο πατριωτικό ενθουσιασμό συνόδευσε την πρεσβεία από την πλατεία Ομονοίας μέχρι το Μητροπολιτικό Ναό. Εκεί εψάλη Δοξολογία παρουσία πολλών αρχιερέων με επι κεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σπυρίδωνα Βλάχο.

Τους τόμους παρέλαβε ο Πρόεδρος της Βουλής Γόντικας. Οι τόμοι του Δημοψηφίσματος βρίσκονται μέχρι σήμερα σε ειδική βιβλιοθήκη της Βουλής.

Τον Ιούλιο του 1950 η πρεσβεία μετέβη στο Λονδίνο για να επιδώσει την τρίτη σειρά των τόμων. Δυστυχώς, ούτε ο Πρωθυπουργός, ούτε ο υπουργός Αποικιών δέχτηκαν να παραλάβουν τους τόμους του Δημοψηφίσματος. Αλλά ούτε και σε ακρόαση δέχτηκαν τα μέλη της Πρεσβείας. Έτσι οι τόμοι φυλάχτηκαν στον ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας του Λονδίνου.

Τον Σεπτέμβριο του 1950 η πρεσβεία έφτασε στη Ν. Υόρκη για να επιδώσει την τελευταία σειρά των τόμων του Δημοψηφίσματος. Εκεί της επιφυλάχτηκε θερμή υποδοχή από τους ομογενείς.

Τελικά, παρά τις αντιδράσεις των Άγγλων, το Κυπριακό μεταφέρεται για συζήτησι στα Ηνωμένα Έθνη.

Παρ’ όλο τον αγώνα που έγινε με το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950, οι Άγγλοι δεν συγκινούνται. Δεν έχουν σκοπό να φύγουν από το νησί. Τις διαθέσεις της αγγλικής πολιτικής εξέφρασε με ιταμότητα ο υφυπουργός Αποικιών Χόπκινσον τον Ιούλιο του 1954 στη Βουλή των Κοινοτήτων με την εξής δήλωσή του:

«Η Κύπρος ως στρατηγική περιοχή ουδέποτε (never) θα μπορούσε να τύχη αυτοδιαθέσεως».

Οι Κύπριοι πλέον καταλαβαίνουν ότι με τη διπλωματία είναι αδύνατο να πετύχουν την ελευθερία τους. Η λύση που απομένει είναι μία• η ένοπλη εξέγερση. Ως Έλληνες γνωρίζουν ότι η λευτεριά δε χαρίζεται, αλλά κερδίζεται με αγώνες και θυσίες.

Πολύ εκφραστικοί είναι οι στίχοι του ποιητή Γιάννη Παπαδόπουλου:

«Όταν πια είδαμε κι αποείδαμε :

με τα τηλεγραφήματα και τες πρεσβείες,

κλείσαμε τη μικρή μας ζωή σ’ ένα φάκελλο μικρό

που να χωράει στη φούχτα μιας μαθητριούλας,

 στον προβολέα ενός ποδηλάτου,

στη ράχη ενός βιβλίου

και γράψαμε με κόκκινο μελάνι τη διεύθυνση:

Αξιότιμον Ελληνικόν Κυπριακόν λαόν,

Οδόν Ελευθερίας η θανάτου

Χωριά και πόλεις,

Κύπρον».

Έτσι αρχίζει ένας νέος αγώνας. Ο ηρωικότερος, ο ευγενέστερος, ο αγνότερος και συγκινητικότερος αγώνας που έχει να παρουσιάση η κυπριακή ιστορία, ίσως και η πανελλήνια και παγκόσμια ιστορία, Ο αγώνας της ΕΟΚΑ, που άρχισε την 1η Απριλίου 1955.

Μια χούφτα «κοπαιλούδκια», νέα παιδιά, ξεφτέλισαν μια ολόκληρη αυτοκρατορία. Αλλά όση τιμή και δόξα και μεγαλείο ανήκει στα παλληκάρια της Κύπρου, τόση ντροπή και όνειδος πρέπει στους κατακτητές. Αυτοί που πριν λίγα χρόνια έλεγαν για τα παιδιά που έγραψαν το έπος του 1940, «μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, τώρα θα πρέπει να λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», αυτοί οι ίδιοι παίρνουν τώρα αυτούς τους ήρωες και τους ανεβάζουν στην αγχόνη, τους καίνε ζωντανούς, τους βασανίζουν μέχρι θανάτου με φρικτά βασανιστήρια.

Πρέπει όμως κάπου εδώ να σταματήσουμε. Όσα χρόνια κι αν περάσουν το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950 θα παραμένει ένας φάρος που θα φωτίζει τα σκοτάδια της εθνικής αδιαφορίας, της πνευματικής, ηθικής και κάθε άλλης κρίσεως στην οποία βυθιστήκαμε ως έθνος.

Και κάτι άλλο. Οι 215.108 που με τις ιερές και ατίμητες υπογραφές τους αξίωσαν την Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα θα είναι μια αιώνια απάντηση σε όσους πικραίνουν εμάς τους Κυπρίους λέγοντάς μας ότι δεν είμαστε Έλληνες και ότι δεν αγαπούμε την Ελλάδα. Και σήμερα ακόμα, παρ’ όλη την κατάπτωση που βρισκόμαστε όσον αφορά στις αξίες και τα ιδανικά, αν υπάρχει ένα μέρος στον κόσμο που λένε Ελλάδα και βουρκώνουν, αυτό είναι η Κύπρος.

***

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

της Ιεράς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης

για την φημολογούμενη κατάργηση του 583 Τάγματος Πεζικού Κονίτσης

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Αριθ. Πρωτ. 88                                                                             Εν Δελβινακίω τη 6η Δεκεμβρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, έκανε τις ακόλουθες Δηλώσεις :

            «Τον τελευταίο καιρό μία φήμη, αυτόχρημα εφιαλτική, διατρέχει ολόκληρη την ακριτική μου Επαρχία. Η φήμη λέει, ότι: Το 583 Τάγμα Πεζικού Κονίτσης οσονούπω καταργείται.

            Αν, ο μη γένοιτο, η φήμη επαληθεύση και το 583 Τ.Π. καταργηθή, αυτό θα αποτελέση θανάσιμο πλήγμα για την περιοχή μας. Ήδη, κάποιες Υπηρεσίες έχουν καταργηθή. Και κάποιες άλλες τελούν υπό κατάργηση. Ο αριθμός των Συνοριακών Φυλάκων έχει ελαχιστοποιηθή. Αν, τώρα, παύση να υφίσταται και το Τάγμα, η ακριτική μας Επαρχία θα παραμείνη πλέον αφύλαχτη και ανυπεράσπιστη από τους διαφόρους παρανόμους διακινητές των ναρκωτικών και από τα ποικίλα κακοποιά στοιχεία, που ευλόγως θεωρούν την Ελλάδα «ξέφραγο αμπέλι». Αν δε ληφθή υπ’ όψιν ότι από τις 17 Δεκεμβρίου, εφέτος, καταργείται για τους Αλβανούς η «βίζα», τότε μπορεί κανείς να αντιληφθή τι έχει να γίνη.

            Και ερωτάται: Η κατάργηση του ιστορικού 583 Τ.Π. μελετάται από την πολιτική ηγεσία της Χώρας για λόγους οικονομίας; Η μήπως λόγω λειψανδρίας; Αν συμβαίνη το πρώτο, νομίζουμε ότι το Κράτος μπορεί και πρέπει σε άλλους τομείς να κάνη οικονομία. Αν συμβαίνη το δεύτερο, τότε ας καταργηθή πάραυτα ο εγκληματικός νόμος των εκτρώσεων, εξ αιτίας του οποίου κάθε χρόνο σκοτώνονται - όπως λένε οι ειδικοί - περισσότερα από 300.000 Ελληνόπουλα. Γι’ αυτό και η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνη -αν δεν έχη ήδη γίνει - χώρα γερόντων.... Στην περίπτωση, όμως, αυτή έχει μεγάλη ευθύνη και η στρατιωτική ηγεσία της Πατρίδος μας, η οποία θα πρέπη να διαφωτίση σχετικώς τους καθ’ ύλην αρμοδίους πολιτικούς.

             Επειδή αγαπώ, καθ’ υπερβολήν, την ακριτικήν μου Επαρχίαν, την οποία διακονώ πάνω από 43 χρόνια, έχω χρέος και καθήκον να φροντίζω όχι μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον της, που υπό τις σημερινές συνθήκες διαγράφεται αβέβαιο. Γι’ αυτό ακριβώς δηλώνω προς κάθε κατεύθυνση ότι: αν, ο μη γένοιτο, πραγματοποιηθή το ανόσιο και εγκληματικό αυτό σχέδιο περί καταργήσεως του 583 Τ.Π. Κονίτσης, εφεξής θα διακόψω κάθε επαφή με όσους έχουν την ευθύνη διακυβερνήσεως αυτού του τόπου. Κι’ αν επιθυμούν την ερήμωση της ακριτικής μας Επαρχίας, ας μας το πουν καθαρά. Για να ξέρουμε και μεις τι να κάνουμε, και πως να πορευθούμε.

             Εν τω μεταξύ, καλώ τους άρχοντες και τον λαό της περιοχής μας να ξεσηκωθούν, ώστε να ματαιωθούν τα όσα επιχειρούνται. Διαφορετικά, θα μπη ταφόπλακα σ’ αυτόν τον τόπο, που πριν από όχι πολλά χρόνια, εδόξασε την Ελλάδα. Κύριοι των Αθηνών, ως εδώ και μη παρέκει. Φτάνει πια».

(Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως).

 

Zoiforos.GR

Latest from Zoiforos.GR

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR