Ζωηφόρος

Ανοικτή επιστολή προς την ηγεσία της χώρας για τη Θράκη, του Γεωργίου Π. Παύλου,

Ανοικτή επιστολή

προς την πολιτειακή

και πολιτική ηγεσία της χώρας,

αναφορικά με την κατάσταση στη Θράκη.

του Γεωργίου Π. Παύλου

Αναπληρωτή Καθηγητή Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης

.

.

.

..

.

.

.

.

.

Εξοχότατο

Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας

κ. Κάρολο Παπούλια

Πρωθυπουργό της Ελλάδας

Γιώργο Α. Παπανδρέου

Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων

Φίλιππο Πετσάλνικο

Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης

Αντώνη Σαμαρά

Αρχηγούς των Πολιτικών Κομμάτων

Αλέκα Παπαρήγα

Γεώργιο Καρατζαφέρη

Αλέξη Τσίπρα

Τα Μέλη της Βουλής των Ελλήνων

Θέμα: Για να μείνει η Θράκη ελληνική και η Ελλάδα ελεύθερη

Εξοχότατε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,

Κύριε Πρόεδρε της Κυβέρνησης,

Κύριε Πρόεδρε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης,

Κύριοι Αρχηγοί των Κομμάτων,

Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων,

Αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων,

Όλοι συμφωνούμε ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει ελεύθερη και δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα με κάθε θυσία που ενδεχομένως χρειαστεί να υποστούμε ως ελληνική κοινωνία, αφού διαρκή και εμμένοντα λάθη μας αλλά και διεθνείς κερδοσκόποι μάς οδήγησαν σε μία κρίση με άγνωστο μέλλον.

Ακόμη, δεν μπορούμε επ’ ουδενί να δεχθούμε ως ελληνικός λαός η μεν Θράκη ή όποιο άλλο μέρος της πατρίδας μας να «κυπροποιηθεί» και να καταστεί γκρίζα ζώνη, η δε Κύπρος ως αδελφό προς το ελληνικό κράτος να εγκλωβιστεί σε μία βαθμιαία και μελλοντική σταδιακή υποταγή όποιου βαθμού στον τουρκικό επεκτατισμό και σωβινισμό. (βλέπε επισυναπτόμενο 3)

Γράφοντας αυτή την επιστολή έχω πλήρη συνείδηση και γνώση ενός ιστορικού παρελθόντος με τα δικά μας δίκαια ή άδικα, τα δίκαια και άδικα της Τουρκίας που βέβαια για κάθε αμερόληπτο μελετητή είναι δυσανάλογα και δεν μπορoύν να αναλυθούν εδώ περισσότερο. Τρέφοντας αισθήματα αληθινής και ανυπόκριτης προσωπικής φιλίας και σχέση αγάπης είτε με Θρακιώτες συμπολίτες μου τουρκικής καταγωγής καθώς και με Θρακιώτες φοιτητές μου τουρκικής καταγωγής, είτε με Τούρκους επιφανείς συναδέλφους σε τουρκικά Πανεπιστήμια, άνδρες και γυναίκες, ή άλλους Τούρκους φίλους, ομολογώ ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον τουρκικό λαό, τον οποίο θεωρώ εν πολλοίς συγγενή και αδικημένο από την ιστορία του λαό.

Οι λόγοι ωστόσο που με αναγκάζουν να σας απευθύνω αυτή την επιστολή είναι οι ακόλουθοι:

1.         Η διαρκώς διευρυνόμενη και επιταχυνόμενη, αφανής, αντιδημοκρατική και απαράδεκτη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα εσωτερική αστυνόμευση της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης από ένα «αόρατο αστυνομικό χέρι» που κλείνει στόματα ή παγώνει καρδιές και την κρατά σε άτυπη λειτουργική -πλην όμως ουσιαστική- απόσταση από την ελληνική πραγματικότητα. Αυτό το καταγγέλλω τόσο σε εσάς όσο και διεθνώς.

2.         Η επίσης αφανής αλλά σταθερή και συστηματική πορεία της ελληνικής Θράκης προς μία αποστασιοποίησή της από τα ελληνικά δεδομένα και μετατροπή της σε γκρίζα ζώνη, ή ό,τι ακόμη χειρότερο.

3.         Κορυφαίο δείγμα αυτής της κατάστασης μεταξύ άλλων είναι τα λεγόμενα κατηχητικά σχολεία που κάθε άλλο παρά την ιερή κατήχηση στο ιερό κοράνιο υπηρετούν, κυρίως δε την ανθελληνική προπαγάνδα στην παιδική ηλικία. Τα σχολεία αυτά, γνωστά ως «Κουράν Κουρσού», είναι υποχρεωτικά για όλους τους μαθητές του δημοτικού σχολείου και λειτουργούν σε καθημερινή βάση.

4.         Η γλωσσική διχοτόμηση της Θράκης, ο αποπροσανατολισμός της παρεχόμενης από την ελληνική Πολιτεία εκπαίδευσης και η μετατροπή της σε μέσο αυταρχικής και αντιδημοκρατικής τουρκοποίησης των μη τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνων της Θράκης και πολιτιστικής, γλωσσικής αλλοίωσής των ή καλύτερα αντιδημοκρατικού βιασμού των. Αυτό είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό όταν συμβαίνει σε μια ευρωπαϊκή χώρα και με χρήματα προερχόμενα από ευρωπαϊκά ή εθνικά προγράμματα.

Εισαγωγή στο πρόβλημα της Θράκης

Κατόπιν εικοσαετούς διαρκούς και εντατικής ενασχόλησής μου, παράλληλα προς την πανεπιστημιακή μου εργασία, με την εκπαιδευτική και γλωσσική στήριξη μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη, κάτι που επίσημα μου εζήτησε να πράξω και μου ανέθεσε η ελληνική Πολιτεία, και έχοντας ίσως μοναδική εμπειρία των συμβαινόντων εδώ σε καθημερινό επίπεδο, αισθάνομαι πλέον την ανάγκη να μιλήσω δημόσια για το ζήτημα της Θράκης, όσο υπάρχει καιρός διόρθωσης μεγάλων λαθών που εξακολουθούν να συμβαίνουν.

Εάν δεν σας απηύθυνα σήμερα και αυτή την ιστορική στιγμή αυτή την επιστολή, η συνείδησή μου δεν θα με άφηνε να ησυχάσω στο μέλλον και θα με έτυπτε ότι φοβήθηκα και δεν έπραξα το χρέος μου απέναντι στην πατρίδα μου και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στους εδώ συμπολίτες μου, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους και έναντι της παγκόσμιας ιστορίας της Δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών.

Γιατί όμως όσοι γνωρίζουμε σε βάθος τα πράγματα της Θράκης αναγκαζόμεθα πλέον να κρούομε δημόσια τον κώδωνα του κινδύνου για τη Θράκη, αφού προηγουμένως έχουμε προβεί σε κάθε απαραίτητη και στο πλαίσιο της νομιμότητας ενέργεια προς ενημέρωση της ελληνικής Πολιτείας;

Για όποιον ζει εξ αποστάσεως και αγνοεί τις δυναμικές που αναπτύσσονται όλα αυτά τα χρόνια στο εσωτερικό της μουσουλμανικής κοινωνίας, ο υποδηλούμενος και σαφώς περιγραφόμενος στην επιστολή αυτή κίνδυνος για τη Θράκη δεν είναι ούτε αισθητός, ούτε ορατός ή, ακόμη χειρότερα, ούτε υπαρκτός. Για τον λόγο αυτό με την επιστολή μας αυτή θα δώσουμε την πραγματική εικόνα, για να μπορεί τόσο η ελληνική Πολιτεία όσο και η ελληνική κοινωνία να αντιδράσουν άμεσα, εάν δεν επιθυμούν να συναντηθούν με οδυνηρές εμπειρίες στο άμεσο μέλλον.

Στη Θράκη διαβιούν τρεις βασικές μειονοτικές ομάδες:

Α. Τουρκογενείς ή τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνοι με μητρική γλώσσα την Τουρκική,

Β. Πομάκοι ή μη τουρκογενείς και μη τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνοι, που ζουν κυρίως στην ορεινή Θράκη (περιοχή Ροδόπης) αλλά και στην πεδινή Θράκη, με μητρική τους γλώσσα την πομακική, γλώσσα εντελώς ξένη προς την Τουρκική, μολονότι περιέχει κάποιο μικρό ποσοστό τουρκικών λέξεων, κάτι το οποίο συναντάται άλλωστε σε όλες τις βαλκανικές γλώσσες.

Γ. Τσιγγάνοι, επίσης με μητρική γλώσσα μη τουρκική τουλάχιστον στην πλειοψηφία των. Από θρησκευτικής απόψεως η τρίτη κατηγορία είναι είτε Μουσουλμάνοι, είτε Χριστιανοί (σε μικρότερο ποσοστό), είτε και συχνά χωρίς σαφή θρησκευτική συνείδηση.

Η βήμα προς βήμα δημιουργία νέων όρων στη Θράκη

Είναι δεδομένο ότι μέχρι και πριν από 30 - 40 χρόνια δεν υπήρχε ουσιαστική κοινωνική σχέση και συνάφεια των τριών αυτών μειονοτικών ομάδων της Θράκης. Στις πρόσφατες όμως τρεις κυρίως δεκαετίες επιχειρείται συστηματικά η πλήρης τουρκοποίηση όλων των μη τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνων της Θράκης με τη διαρκή ανοχή της Ελλάδας και συχνά την περιπτωσιακή και συμπτωματική διευκόλυνση του εγχειρήματος, αφού ελλείπει από ελληνικής πλευράς μια ενιαία και διαχρονική στρατηγική για τη Θράκη και το μέλλον της.

Και δεν θα ενοχλούσε η διαδικασία αυτή που δείχνει ότι στη Θράκη τα πράγματα οδηγούνται αργά ή γρήγορα κάπου και σε ένα τέλος, το οποίο σαφώς δεν θα είναι προς όφελος του ελληνικού εθνικού συμφέροντος, εάν επρόκειτο για μια ελεύθερη και αυθόρμητη διαδικασία. Ενοχλεί κάθε δημοκρατική συνείδηση το ότι η διαδικασία αυτή εξελίσσεται μέσω ποικίλων εκφοβισμών και αυταρχικών, αντιδημοκρατικών μεθόδων και πολλαπλών μορφών αφανούς αστυνόμευσης της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης – στο τμήμα της εκείνο που δεν είναι, ιστορικά τουλάχιστον, τουρκικής καταγωγής. Διότι ψυχολογικά και συνειδησιακά ο κάθε πολίτης είναι ελεύθερος ατομικά να αυτοκαθορίζεται εθνοτικά, εφόσον δεν παραβιάζει βέβαια το ελληνικό Σύνταγμα και την νομοθεσία της ελληνικής Πολιτείας.

Είναι δε επιπλέον σαφές ότι, εάν αυτό το είδος κρυπτο-αστυνόμευσης και κρυπτο-εκφοβισμού ασκείται σήμερα στο μουσουλμανικό κόσμο, αργά ή γρήγορα θα διευρυνθεί και θα εκδηλωθεί ευρύτερα, έστω και εάν τώρα αυτό είναι ακόμη πρόωρο. Όποιος θέλει να βεβαιωθεί περί αυτής της κατάστασης δεν έχει παρά να περιοδεύσει ανωνύμως και όχι με επίσημη ιδιότητα στις περιοχές της ορεινής Θράκης και να συναναστραφεί στις πόλεις τη μουσουλμανική κοινωνία. Επανειλημμένα έχω γίνει αυτόπτης μάρτυρας συζητήσεων στις οποίες οι άνθρωποι άλλα μεν λένε κατ’ ιδίαν και άλλα δε δημοσίως ή ενώπιον δημοσιογράφων και ΜΜΕ, ή ακόμη χειρότερα, εκφράζονται με τρόπους όπως: «Θα σας μιλήσουμε για ό,τι θέλετε, αλλά μη μας ζητήσετε να μιλήσουμε δημοσίως, διότι αυτό θα έχει συνέπειες για εμάς».

Τα επισυναπτόμενα κείμενα – μελέτες δείχνουν με σαφήνεια το μέγεθος του όλου εγχειρήματος που αποσκοπεί αφενός στην εκ των άνω επιβαλλόμενη τουρκοποίηση των Μουσουλμάνων της Θράκης, αφετέρου δε στη δημιουργία όρων μερικής ή πλήρους αποστασιοποίησης και αυτονόμησης της μουσουλμανικής κοινωνίας στη Θράκη. (Επισυναπτόμενα 1,2)

Παιδεία, πολιτισμική αλλοίωση

και γλωσσική διχοτόμηση της Θράκης

Στην κατεύθυνση και πορεία αυτή των πραγμάτων συνέβαλαν, όχι ολίγον, και Προγράμματα υλοποιηθέντα από ελληνικά Α.Ε.Ι. και άλλους φορείς, τα οποία λόγω απειρίας, ανεπαρκούς κατανόησης του προβλήματος ή ιδεολογικών προκαταλήψεων και κακού σχεδιασμού ενίσχυσαν και ενισχύουν ακόμη την ανωτέρω διαδικασία λειτουργικής αποστασιοποίησης της μουσουλμανικής κοινωνίας από τα ελληνικά πράγματα και ομογενοποίησής της κάτω από την ενιαία ομπρέλα μιας και μόνο γλωσσικής, πολιτιστικής, εθνοτικής και φυλετικής ταυτότητας, χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπ’ όψιν ο υφιστάμενος γλωσσικός, πολιτιστικός, εθνοτικός και κοινωνικός πλουραλισμός των μελών της μουσουλμανικής κοινωνίας. Έτσι, η ελληνική Πολιτεία αυτοκτονεί ασυνειδήτως στην Θράκη.

Σήμερα παρατηρείται το εξής τραγελαφικό φαινόμενο: Να προτείνεται ακόμη και στα νηπιαγωγεία και για όλους τους Μουσουλμάνους η διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας, ανεξαρτήτως της μητρικής γλώσσας των μουσουλμανοπαίδων ή τσιγγανοπαίδων και να δημιουργείται με τον τρόπο αυτό οξύτατο μαθησιακό πρόβλημα αλλά και εύλογες απορίες για όσους από ελληνικής πλευράς το συζητούν ακόμη και ως ενδεχόμενο.

Συγχρόνως δε, διδασκαλικοί σύλλογοι στη Θράκη ή και πολιτικά πρόσωπα, ζητούν τη διεύρυνση της χρήσης της τουρκικής γλώσσας τόσο στα Δημοτικά σχολεία, όσο και στα Γυμνάσια και στα Λύκεια. Έτσι, η ελληνική Πολιτεία γίνεται στη Θράκη μέσο γλωσσικής ομογενοποίησης της μουσουλμανικής κοινωνίας όχι προς την ελληνική γλώσσα ως θα όφειλε, αλλά προς μια ξένη γλώσσα, και επομένως μέσο γλωσσικής αρχικά διχοτόμησης της Θράκης.

Ήδη δε είναι γνωστό σε όλους το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μουσουλμάνοι μαθητές, οι οποίοι τελειώνοντας το μειονοτικό Δημοτικό σχολείο αγνοούν την ελληνική ορολογία βασικών μαθημάτων, όπως μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, ιστορία, αφού τα μαθήματα αυτά τα διδάσκονται μόνον στην τουρκική. Το μαθησιακό και γλωσσικό αυτό κενό δυστυχώς διαιωνίζεται επιζήμια τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο. Θα πρέπει βεβαίως, στο σημείο αυτό να επισημανθεί η μεγάλη πρόοδος που έχει συντελεστεί στα πλαίσια προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας, με την συγγραφή νέων βιβλίων διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε μουσουλμανόπαιδες, κάτι ωστόσο που δεν μπορεί από μόνο του να αντισταθμίσει τα υπαρκτά προβλήματα που επισημαίνουμε και αναλύουμε στην επιστολή μας αυτή.

Προσωπικά δεν έχω ουδένα πρόβλημα με την τουρκική γλώσσα, την οποία μάλιστα θεωρώ ως μία από τις μουσικότερες παγκοσμίως γλώσσες και με χαρά θα έβλεπα μία διμερή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με θέμα την εισαγωγή της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στην Τουρκία και της τουρκικής στην Ελλάδα ως γλώσσες επιλογής στα σχολεία των δύο χωρών αντιστοίχως. Μια τέτοια ενέργεια θα ενίσχυε σαφώς μια αυθεντική και ειλικρινή επαναπροσέγγιση των δύο λαών, εάν πραγματοποιηθεί με όρους δημοκρατικούς και γνήσιας φιλίας και όχι για όποιους άλλους λόγους.

Το πρόβλημα τίθεται από τη στιγμή που στη Θράκη επιβάλλεται εκ των άνω και όχι ελεύθερα η τουρκική γλώσσα σε ολόκληρη τη μουσουλμανική κοινωνία, ασχέτως προς το ότι η μητρική γλώσσα των 2/3 του μουσουλμανικού πληθυσμού δεν είναι η τουρκική. Αυτό το φαινόμενο όπου συμβαίνει -και συμβαίνει σίγουρα στη Θράκη- αποτελεί σαφώς δείγμα πολιτιστικής βίας, βίαιης εισβολής και αντιδημοκρατικής ή και ρατσιστικής διαδικασίας και συμπεριφοράς που ενθαρρύνεται από ελληνικής πλευράς, χωρίς ωστόσο να εντάσσεται σε κάποια συγκεκριμένη ελληνική στρατηγική. Ήδη αναφερθήκαμε στον ανθελληνικό και προπαγανδιστικό ρόλο των σχολείων Κουράν Κουρσού. Εδώ γίνεται η «πλύση εγκεφάλου» και η χρήση, ή καλύτερα παράχρηση, της θρησκευτικής παιδείας για ανάπτυξη ανθελληνικής συνείδησης, στις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες. Δυστυχώς, το ίδιο συνεχίζεται και στους μεγάλους, στους ιερούς χώρους των Τζαμιών, στα οποία μάλιστα έχει αρχίσει να ζωγραφίζεται και η τουρκική σημαία στο εσωτερικό των.

Επιπλέον, το γεγονός αυτό, της γλωσσικής ομογενοποίησης, συνιστά σαφώς τον απαραίτητο όρο μετατροπής μιας θρησκευτικής μειονότητας σε εθνική και σαφώς είναι ένα ενδιάμεσο βήμα για την καντονοποίηση της Θράκης. Έτσι, έχουμε φθάσει στο σημείο όπου πολιτικοί και άλλοι εκπρόσωποι της μουσουλμανικής κοινωνίας να θέτουν ως κύριο αίτημά των την με κάθε τρόπο ενδυνάμωση της τουρκικής γλωσσικής εκπαίδευσης και όχι την αντιμετώπιση των μεγάλων και καίριων προβλημάτων που απασχολούν τη μειονότητα, όπως η απασχόληση, η υγεία, καθώς και άλλα ζωτικής σημασίας κοινωνικά ζητήματα της μουσουλμανικής κοινωνίας.

Και δεν είναι που η Τουρκία επιδιώκει όλοι οι μουσουλμάνοι της Θράκης να διδαχτούν την τουρκική γλώσσα. Αυτό από μόνο του είναι αθώο και ακίνδυνο. Το ζήτημα που προσβάλλει τόσο την Ελλάδα ως δημοκρατική χώρα όσο και την Τουρκία την ίδια -αν θέλει να είναι δημοκρατική χώρα- είναι ότι οι προπαγανδιστές της Τουρκίας στην Θράκη δηλητηριάζουν τις ψυχές των ανθρώπων. Έτσι η Τουρκία εξάγει στην Θράκη μίσος προς κάθε τι ελληνικό ή χριστιανικό. Απλούς ανθρώπους με αθώες ψυχές οι πληρωμένοι προπαγανδιστές τους στρέφουν εναντίον της Ελλάδας, σπέρνοντας την χειρότερη μορφή μίσους των μουσουλμάνων της Θράκης εναντίον των χριστιανών και της Ελλάδας. Μάλιστα δε, αυτό το αντίθεο, αντιδημοκρατικό και προσβλητικό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια έργο, το πραγματοποιούν μουσουλμάνοι θεολόγοι, Έλληνες πολίτες αμειβόμενοι μάλιστα απ’ ευθείας από άλλη χώρα, προκειμένου να διχάσουν την μουσουλμανική κοινωνία και να την αποστασιοποιήσουν από την ελληνική Πολιτεία.

Αυτό είναι προσβλητικό ακόμη και για το ίδιο το Ισλάμ και υβριστικό για το Κοράνιο, την ιερή βίβλο των μουσουλμάνων, αφού το Ιερό Κοράνιο διδάσκει τους πιστούς Μουσουλμάνους να είναι δίκαιοι απέναντι στο Θεό και στους ανθρώπους και να σέβονται και να αγαπούν κάθε άνθρωπο και κάθε λαό, όταν μάλιστα αυτός ο άνθρωπος και αυτός ο λαός δεν τους αδικεί, πολύ δε περισσότερο τους αγαπά, τους φροντίζει και τους παρέχει μια δημοκρατική πατρίδα που τους τιμά και τους σέβεται.

Εάν όλοι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης θέλουν να νιώθουν και να λέγονται Τούρκοι αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους, αλλά μέσα στη νομιμότητα και στον σεβασμό του κυρίαρχου κράτους. Όμως είναι ανήκουστο για χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφενός να μην προστατεύονται οι πολίτες της από κάθε μορφή άσκησης ψυχολογικής βίας και αστυνόμευσης καθώς και απ’ ό,τι τους στρέφει εναντίον της ίδιας της χώρας των, στην οποία αυτοί γεννήθηκαν, διαβιούν και απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα του Ευρωπαίου πολίτη, αφετέρου να μετατρέπονται σε στρατηγική μειονότητα, με απώτερο στόχο την πλήρη πολιτική ή όποια άλλη μορφή αυτονόμησής της.

Ο ρόλος των πολιτικών κομμάτων στη Θράκη

Τα πολιτικά κόμματα προσπαθώντας να προσελκύσουν τις μουσουλμανικές ψήφους επιλέγουν ως υποψήφιους στα ψηφοδέλτια τους, για να εκπροσωπήσουν τη μουσουλμανική κοινωνία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, άτομα που έχουν μεν επιρροή, που συνήθως δεν είναι αληθινή αλλά καθοδηγούμενη αλλά και είναι οι κύριοι φορείς της ανωτέρω περιγραφείσας διαδικασίας αποστασιοποίησης της μουσουλμανικής κοινωνίας από την ελληνική πραγματικότητα. Έτσι, τελικώς, ενισχύεται και λειτουργεί ένας φαύλος κύκλος συνενοχών και ανταποδόσεων με τεράστια τωρινή και μελλοντική ζημία για τον τόπο.

Στο πλαίσιο αυτής της σύγχυσης πολιτικής, στόχων, μέσων και αποτελεσμάτων αποδυναμώνονται βασικές ενέργειες στήριξης, εκπαιδευτικής, γλωσσικής και κοινωνικής, της μουσουλμανικής κοινωνίας. Έτσι, πρόσφατα η Γενική Γραμματεία Ισότητας και Φύλου επέβαλε χωρίς ουδεμία λογική εξήγηση την απένταξη της Θράκης από εγκεκριμένο ευρωπαϊκό πρόγραμμα πανελλήνιας εμβέλειας με στόχο την κοινωνική και λοιπή στήριξη μουσουλμάνων, αλλοδαπών, οικονομικών μεταναστών και άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων τόσο στην Θράκη όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Εν τέλει, αντί η μουσουλμανική κοινωνία και όσον αφορά το τουρκογενές τμήμα της να αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση μιας γνήσιας και γόνιμης συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, αφήνεται και χρησιμοποιείται ή σύρεται στην κατεύθυνση ανάπτυξης μιας συνολικής γκριζοποίησης της Θράκης, ενώ θα συσχετιστεί αυτό, εάν επιτευχθεί -δημιουργώντας προηγούμενο-, με αντίστοιχη γκριζοποίηση του Ανατολικού Αιγαίου, με απώτερη συνέπεια τη μελλοντική αποσταθεροποίηση της περιοχής.

Πέραν όμως αυτού και εάν η Ελλάδα δεν λάβει σοβαρά υπ’ όψιν της όλες αυτές τις επισημάνσεις, η τουρκοποίηση των εν Ελλάδι Μουσουλμάνων θα επιχειρηθεί όχι μόνο στην Θράκη αλλά και στην υπόλοιπη χώρα, οπότε και θα δημιουργηθεί ασφαλώς τότε αντίστοιχο μουσουλμανικό πολιτικό κόμμα με πανελλήνια εμβέλεια, αφού θα εκπληρούται το πολυπόθητο 3%.

Τα λογικά συμπεράσματα από όλους αυτούς τους υπαινιγμούς αφήνονται στον κάθε σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη, πάντως για τον μελετητή γεωστρατηγικών θεμάτων είναι εφιαλτικά. Για το λόγο αυτό θα πρέπει σύσσωμη η ελληνική Πολιτεία και η ελληνική κοινωνία να πράξουν τα αναγκαία μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατικής νομιμότητας.

Επιπλέον, και πέραν αυτών των ζητημάτων παιδείας που δείχνουν το διαρκή και συγκαλυμμένο παρεμβατισμό, το πρόβλημα της Θράκης έχει και άλλες πτυχές, όπως το κοινωνικό, το ιδιοκτησιακό, το δημογραφικό, το αναπτυξιακό αλλά και το πολιτικό, τα οποία ακολούθως θίγονται εν συντομία.

Σημερινά στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το 70% περίπου των πωλήσεων ακίνητων ιδιοκτησιών κατευθύνεται από Χριστιανούς σε Μουσουλμάνους και μόνον το 30% αντίστροφα. Προφανώς εδώ, δεν αρνούμεθα για κανένα λόγο να λειτουργεί η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά. Όμως, εάν η Θράκη δεν στηριχθεί με ειδικές ρυθμίσεις δανειοδοτήσεων και άλλα αναπτυξιακά μέτρα, σαφώς αυτό το φαινόμενο θα αυξηθεί και οι ιδιοκτησίες όλο και περισσότερο θα μετατίθενται, κάτι που θα συμβάλει έτσι περισσότερο στη γκριζοποίησή της.

Επιπλέον, η κατακόρυφη μείωση στη Θράκη των θέσεων εργασίας στον βιομηχανικό τομέα, η αύξηση της ανεργίας, ο αυξανόμενος ρυθμός μετανάστευσης εκτός Θράκης ελληνικών βιομηχανιών και η κάθετη μείωση των αριθμών των εν Θράκη λειτουργικών βιομηχανικών μονάδων, όλα αυτά θα συμβάλουν στην περαιτέρω επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος.

Τέλος, είναι αξιοπερίεργο και άκρως ανησυχητικό το γεγονός ότι μέχρι σήμερα η ορεινή Θράκη παραμένει σε μηδενικό επίπεδο ανάπτυξής της, αν και πρόκειται για ένα χώρο με πολλαπλές αναπτυξιακές δυνατότητες, αγροτουρισμού, οικολογικής γεωργίας, πράσινης ανάπτυξης, κλπ. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα ως λειτουργική διαδικασία πρωτογενούς και δευτερογενούς οικονομίας είναι απούσα από την ορεινή Θράκη. Και ως γνωστόν, η φύση μισεί το κενό.

Όσον αφορά στο κοινωνικό επίπεδο εντοπίζονται ουσιαστικά και άλυτα μέχρι σήμερα προβλήματα διαβίωσης, εκπαίδευσης, υγείας, για τα οποία δεν υφίσταται κανείς σοβαρός σχεδιασμός εκ μέρους της Πολιτείας. Αντίστοιχα κοινωνικά προβλήματα υγείας, περίθαλψης, απασχόλησης, επικοινωνίας, υφίστανται στην ορεινή Θράκη ιδιαίτερα όσον αφορά στο γυναικείο πληθυσμό και τους νέους. Στο κοινωνικό λοιπόν επίπεδο και παράλληλα προς την αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας επείγει ένας συνολικός σχεδιασμός πραγματικής και πολυεπίπεδης στήριξης της μουσουλμανικής κοινωνίας και ανάπτυξης της ορεινής αλλά και σύνολης της Θράκης, προκειμένου η ελληνική Πολιτεία να μην βρεθεί προ μεγάλων εκπλήξεων.

Όσον αφορά στους Τσιγγάνους της Θράκης το ζήτημα έχει λάβει πλέον διαστάσεις που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων υγείας, παιδείας, διαβίωσης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και προστασίας και στήριξης, ιδίως των παιδιών και του γυναικείου πληθυσμού. Στους τσιγγανικούς οικισμούς οι συνθήκες διαβίωσης είναι κάτω του ανθρωπίνως υποφερτού και προσβάλλουν πολύπλευρα μια δημοκρατική και ευρωπαϊκή χώρα όπως είναι η Ελλάδα. Επίσης, είναι τεράστια η ζημία που προκύπτει για την τσιγγανική κοινωνία από το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει ουδεμία συστηματική αντιμετώπιση των ιδιαίτερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει αυτή η κοινωνική συνιστώσα σε θέματα εκπαίδευσης, επικοινωνίας, διαβίωσης. Έτσι, απαιτείται άμεσα ειδικός σχεδιασμός για τους Τσιγγάνους, για την στήριξή των και την δημοκρατική ενσωμάτωσή τους στον κοινωνικό ιστό της χώρας μέσω ειδικών προγραμμάτων εκπαίδευσης, κατάρτισης, υγείας, ανάπτυξης κλπ.

Επιπλέον, στο πολιτικό επίπεδο κρίνεται όλο το μέλλον της Θράκης. Εδώ απαιτούνται γενναίες αποφάσεις. Τα πολιτικά κόμματα και οι εκπρόσωποί τους στη Θράκη τόσο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και στη Βουλή των Ελλήνων, θα πρέπει να παύσουν να βλέπουν τη μουσουλμανική κοινωνία μόνον από πλευράς ψηφοθηρίας και ως δεξαμενή άντλησης ψήφων για το ένα ή το άλλο κόμμα, για τον ένα ή τον άλλο συνδυασμό, ενόψει νομαρχιακών, δημοτικών και εθνικών εκλογών. Διότι μέχρι σήμερα αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους διαρκών και περίεργων παραχωρήσεων, τυχαίων ή φαινομενικά ασύνδετων μεταξύ των για την ελληνική πολιτεία και τα ελληνικά κόμματα, πλην όμως πλήρως ενταγμένων σε μια καλά σχεδιασμένη στρατηγική που σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα. Αρκεί να αναφέρουμε ότι με την ανοχή των τοπικών αυτοδιοικήσεων, πραγματοποιούνται μαζικές εκδηλώσεις με σαφώς τουρκική ποδηγέτηση και προπαγανδιστικό χαρακτήρα. Σύντομα θα ακούσουμε και τον τουρκικό εθνικό ύμνο να ψάλλεται σε τέτοιες εκδηλώσεις.

Αθροιζόμενες αυτές οι παραχωρήσεις οδηγούν αναμφισβήτητα τη μουσουλμανική κοινωνία απέναντι από την ελληνική Πολιτεία και όχι μέσα σε αυτήν. Τα πολιτικά κόμματα χωρίς να το κατανοούν και εν ονόματι της άμεσης εκλογικής νίκης τους, ασυνειδήτως και χωρίς να το θέλουν, ενταφιάζουν διαρκώς τη Θράκη και την οδηγούν στη γκριζοποίησή της. Έτσι τα ίδια και μέσω των μικρών, διαρκών και συστηματικών παραχωρήσεών των, γίνονται φορείς ενός μηχανισμού αυτονόμησης και αποστασιοποίησης της μουσουλμανικής κοινωνίας από την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία και δημιουργίας κράτους εν κράτει.

Έτσι, για παράδειγμα, αντί να διδάξουμε συστηματικά την ελληνική γλώσσα σε παιδιά, γυναίκες, νέους και όλους εν γένει τους Μουσουλμάνους συμπολίτες μας, αναγκαζόμαστε προκειμένου να επικοινωνήσουμε μαζί τους, να μοιράζουμε προεκλογικά έντυπα στην τουρκική γλώσσα. Για να φανεί ο παραλογισμός της στάσης μας αυτής στην Θράκη, προεκτείνουμε τα εδώ συμβαίνοντα. Δηλαδή, σύμφωνα με το πνεύμα αυτό που ακολουθείται στα θέματα της Θράκης, θα έπρεπε να μοιράζονται προεκλογικά έντυπα σε γλώσσες, όπως την αφγανική, την πακιστανική, την αραβική και άλλες, λόγω άγνοιας της ελληνικής γλώσσας από Έλληνες πολίτες.

Επιπλέον, χάριν της άσοφης και κοντόφθαλμης ψηφοθηρίας αναδεικνύουμε ως πολιτικούς εκπροσώπους της μουσουλμανικής κοινωνίας ανθρώπους που σαφώς απεργάζονται τη δημιουργία στο μέλλον μιας αυτόνομης διοικητικά και πολιτικά μουσουλμανικής κοινότητας στη Θράκη, ενώ αγνοούνται και μένουν στο περιθώριο ζωτικά και δίκαια συμφέροντα της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης, αναπτυξιακά, κοινωνικά, επικοινωνιακά και άλλα.

Με κάθε δέοντα σεβασμό προς τα πολιτικά κόμματα της Ελληνικής Βουλής και τους εκπροσώπους των στη Θράκη, αισθανόμαστε την ανάγκη να προειδοποιήσουμε τα ίδια και την ελληνική κοινωνία, ότι, εάν συνεχιστεί ο μέχρι σήμερα ανταγωνισμός των για τις ψήφους των μουσουλμάνων, αυτό θα καταστεί μοιραίο για το μέλλον της περιοχής και η ευθύνη θα είναι καθ’ ολοκληρίαν δική των.

Η αγωνία ενός πανεπιστημιακού δασκάλου

Όσον αφορά στο πρόσωπό μου και επειδή είναι ενδεχόμενο να φανεί σε ορισμένους εκ των αποδεκτών της επιστολής μου αυτής, αδικαιολόγητος η εμπλοκή μου στα υπό συζήτηση θέματα, οφείλω να αναφέρω ότι πολλοί εκ των παραληπτών γνωρίζουν πολύ καλά τον προσωπικό μου αγώνα τα τελευταία 20 χρόνια ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος, -χωρίς αυτό να είναι η κυρίως εργασία μου και μη ζητώντας ουδεμία προσωπική ωφέλεια, παρά μόνον δρώντας για να μείνει η Θράκη ελληνικός τόπος- προκειμένου να υιοθετηθούν και να υλοποιηθούν από την ελληνική Πολιτεία ζωτικής σημασίας προτάσεις που επεξεργάστηκα ο ίδιος με συνεργάτες μου και υποβάλαμε στα αρμόδια Υπουργεία ή και υλοποιήσαμε και υλοποιούμε πολλές από αυτές. (Επισυναπτόμενο 4)

Ενδεικτικά αναφέρονται τα ακόλουθα:

1.         Δημιουργία και επιστημονική επίβλεψη του θεσμού δωρεάν ενισχυτικής διδασκαλίας Μουσουλμάνων μαθητών Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου (Φροντιστήρια Ενισχυτικής Διδασκαλίας, περίοδος 1991-1997),

2.         Βαθμολογική ποσόστωση των Μουσουλμάνων μαθητών για την είσοδό τους στα Ελληνικά Α.Ε.Ι.,

3.         Δημιουργία νέων σχολικών μονάδων στην ορεινή Θράκη (περίοδος 1995-1998).

4.         Πρόταση στο Υπουργείο Άμυνας για κατάργηση της μπάρας που φυλάκιζε την ορεινή Θράκη κρατώντας την εκτός Ελλάδος,

5.         Συμβολή στην δημιουργία Σχολών Αστυνομίας και στην επέκταση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης,

6.         Ουσιαστική και κύρια συμβολή στη δημιουργία του Διεθνούς Επιστημονικού Κέντρου Πολυπλοκότητας και Χάους,

7.         Δημιουργία Κέντρων Στήριξης Μουσουλμάνων και Τσιγγάνων στη Θράκη (πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας, 2006-2008).

Στην κατεύθυνση των ανωτέρω έχουμε ολοκληρώσει και θα υποβάλουμε στα αρμόδια Υπουργεία ένα σύγχρονο επιχειρησιακό σχέδιο για την Θράκη.

 

Και είναι προς τιμήν πολιτικών προσωπικοτήτων, όπως αρχικά η Βιργινία Τσουδερού, έπειτα ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, ιδιαίτερα δε ο νυν Πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Α. Παπανδρέου, καθώς και οι Γεράσιμος Αρσένης και Στέλιος Παπαθεμελής, αλλά και άλλοι πολιτικοί άνδρες, οι οποίοι εδέχθησαν προτάσεις μας και νομοθέτησαν και υλοποίησαν ιστορικές ενέργειες μεγάλης ωφέλειας για τη Θράκη.

Συμπερασματικός επίλογος

Σήμερα η κυβέρνηση του Γιώργου Α. Παπανδρέου καλείται να προχωρήσει σε επίσης γενναίες και νέες ρυθμίσεις. Συγχρόνως, καλούνται όλα τα πολιτικά κόμματα να αφήσουν τη Θράκη εκτός του άμεσου εκλογικού ανταγωνισμού και να συμφωνήσουν σε μία διαρκή, ενιαία και χωρίς παλινδρομήσεις στρατηγική υποστήριξής της από κάθε άποψη.

Επιθυμούμε, εν τέλει, να εκφράσουμε τη βαθειά μας θλίψη διότι η ελληνική Πολιτεία δεν έχει ακόμη κατορθώσει να δει –πέρα από τα λόγια- τη Θράκη ως μια πρωτοφανή ευκαιρία ανάδειξής της σε πραγματική γέφυρα συνεργασίας και δημιουργίας ουσιαστικών όρων φιλίας με τους όμορους λαούς και χώρες της Τουρκίας και της Βουλγαρίας.

Επιτρέποντας την ανάπτυξη όλου αυτού του φαινομένου αυταρχικής και ιμπεριαλιστικής τουρκικής νοοτροπίας απέναντι στους μη τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνους της περιοχής, αδικείται η Ελλάδα ως χώρα που θα πρέπει -στο βαθμό που της αναλογεί- να οδηγήσει τα ανατολικά Βαλκάνια σε μια λειτουργική και κοινωνική ενότητα, προάγοντας το όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και λειτουργίας μέσα στην Ε.Ε. Ταυτόχρονα δε, επιτρέπει την ανάπτυξη αποσταθεροποιητικών παραγόντων που ζημιώνουν πολύπλευρα τη λειτουργία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ως υγιές δημοκρατικό τμήμα της Ε.Ε. και σημείο επαφής της με τον κόσμο της Ανατολής. Το ίδιο βεβαίως ισχύει για το ανατολικό Αιγαίο, μολονότι η Θράκη έχει τελείως ιδιάζοντα ρόλο ως κρίσιμο γεωγραφικό τμήμα της Ε.Ε.

Κατόπιν τούτων, επείγει η ελληνική Πολιτεία να αναπτύξει την ορεινή Θράκη και να είναι εκεί παρούσα σε κάθε επίπεδο, αναπτυξιακό, πολιτιστικό, κοινωνικό, αλλά και να δημιουργήσει νέους όρους πλήρους δημοκρατικής ενσωμάτωσης των Μουσουλμάνων και Τσιγγάνων στην υπόλοιπη ελληνική κοινωνία παύοντας επειγόντως κάθε μορφή λειτουργίας σε επίπεδο παιδείας και κοινωνίας που οδηγεί στην βαθμιαία τουρκοποίηση όλων των Μουσουλμάνων, με όρους που προσβάλλουν την δημοκρατία, τον άνθρωπο και τους θεσμούς της Ε.Ε., και τους αποστασιοποιεί από την ελληνική πολιτεία, δημιουργώντας όρους κράτους εν κράτει.

Είναι λοιπόν σαφές σε κάθε αμερόληπτο παρατηρητή των πραγμάτων της Θράκης ότι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης είναι τρεις ανεξάρτητες και διαφορετικές πολιτισμικά, γλωσσικά, αλλά και εθνοτικά κοινωνικές ομάδες με μόνο κοινό σημείο το μουσουλμανικό θρήσκευμα. Οι τρεις αυτές συνιστώσες θα πρέπει να απολαύσουν κάθε κοινωνικό αγαθό ως ισότιμοι πολίτες της ελληνικής δημοκρατίας και της Ε.Ε. και θα πρέπει να προστατευθούν από κάθε βίαιη, αντιδημοκρατική, αυταρχική και ιμπεριαλιστική μεταχείριση και μετατροπή των σε στρατηγικές μειονότητες και σε μέσο αποσταθεροποίησης της περιοχής.

Ακόμη, θα πρέπει οι τρεις αυτές κοινωνικές ομάδες να προστατευθούν από κάθε μορφή γλωσσικού, πολιτιστικού, ψυχολογικού ή όποιου άλλου βιασμού. Θα πρέπει δε να γνωρίζουν όσοι επιχειρούν κάτι τέτοιο ότι δυναμιτίζουν την ειρήνη και την ενότητα της περιοχής και δημιουργούν νέα διαχωριστικά τείχη εναντίον της δημοκρατίας και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης των Βαλκανίων.

Θεωρούμε επιπλέον, ότι κάθε προσπάθεια που επιδιώκει να τα «βάλει όλα σε ένα καζάνι» και να τουρκοποιήσει εξωτερικά και βίαια κάθε Μουσουλμάνο στην Θράκη πέραν του ότι προσβάλλει την δημοκρατία, την Ελλάδα και την Ε.Ε., προσβάλλει συγχρόνως όχι μόνο τον τουρκικό λαό αλλά και τους τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνους της Θράκης οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν γέφυρα ουσιαστικής φιλίας και συνεργασίας των δύο λαών και των δύο χωρών, Ελλάδας και Τουρκίας.

Ύστερα από τα ανωτέρω, σας ζητώ ως Έλληνας πολίτης, Εξοχότατε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριε Πρόεδρε της Κυβέρνησης, Κύριε Πρόεδρε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Κύριοι Αρχηγοί των Κομμάτων, Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων, Αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων, να πράξετε τα αναγκαία και τα αυτονόητα, για τα οποία η Θράκη αλλά και η Ελλάδα θα σας είναι πάντα ευγνώμων.

Με ιδιαίτερη τιμή, εμπιστοσύνη και σεβασμό,

Γεώργιος Π. Παύλος

Αναπλ. Καθηγητής Πολυτεχνικής Σχολής

Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης

***

Βιογραφικό σημείωμα

του Καθηγητού Γεωργίου Π. Παύλου

σε σχέση με το σχεδιασμό και την υλοποίηση

προγραμμάτων ελληνικής γλώσσας

και ελληνικού πολιτισμού

Ο Γεώργιος Π. Παύλος γεννήθηκε στην Ολυμπία της Πελοποννήσου, μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα, ενώ τα τελευταία 30 χρόνια ζει και εργάζεται στην Θράκη όπου διαμένει με την οικογένειά του. Είναι δε πατέρας 7 τέκνων. Ο Γεώργιος Π. Παύλος κατέχει σήμερα την θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή στην Πολυτεχνική Σχολή του ΔΠΘ, όπου διδάσκει μαθήματα θετικών και τεχνολογικών επιστημών και μαθήματα φιλοσοφίας της παιδείας, της τεχνικής και του πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 50 εργασίες σε διεθνή περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων και έχει συγγράψει σειρά επιστημονικών και φιλοσοφικών βιβλίων. Το ερευνητικό του έργο είναι διεθνώς αναγνωρισμένο, έχοντας έντονα διεπιστημονικό χαρακτήρα ενώ ο ίδιος είναι πρωτοπόρος στην έρευνα της πολυπλοκότητας και του χάους με εφαρμογές στο διάστημα, το περιβάλλον και την ιατρική. Ο ίδιος προωθεί την διεπιστημονική προσέγγιση και την δημιουργική σύνθεση θετικών επιστημών, τεχνολογίας, φιλοσοφίας, τέχνης και ανθρωπιστικών επιστημών. Παράλληλα εργάζεται συστηματικά στην μετεκπαίδευση δασκάλων και καθηγητών μέσης εκπαίδευσης εισάγοντας πρωτότυπες ιδέες ολιστικής βιωματικής παιδείας και δημιουργικής σύνθεσης θετικών και ανθρωπιστικών επιστημών. Στα πλαίσια της ακαδημαϊκής του δραστηριότητας κινείται σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, Αμερική, Καναδά, Ευρώπη, συμμετέχοντας σε συνέδρια επιστημονικά και φιλοσοφικά και δίδοντας διαλέξεις της επιστήμης, της παιδείας και του πολιτισμού.

Άρθρα του που αναδεικνύουν τα προβλήματα της Θράκης δημοσιεύονται το 1990-1991 σε εφημερίδες και περιοδικά πανελλήνιας κυκλοφορίας όπου και θα τα προσέξουν ευαίσθητοι πολιτικοί, όπως η Βιργινία Τσουδερού η οποία θα του ζητήσει να εκπονήσει υπόμνημα για τη Θράκη και αργότερα ο Ανδρέας Παπανδρέου και πολλά μέλη της κυβέρνησής του οι οποίοι και θα υλοποιήσουν πολλές από τις προτάσεις του καθ. Γ. Π. Παύλου. Έτσι, πολυσέλιδο υπόμνημά του και προτάσεις με πρωτοποριακές ιδέες για την ανάπτυξη, την παιδεία, το δημογραφικό, το μειονοτικό και άλλα συναφή ζητήματα θα υποβληθούν σε όλα τα Υπουργεία και θα αξιοποιηθούν τόσο από άλλες μελέτες, (Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, Ακαδημία Αθηνών) και θα αποτελέσουν οδηγό για μια σειρά ενεργειών της πολιτείας στην Θράκη.

Ο Καθ. Γ. Παύλος κατανοώντας τις εκπαιδευτικές και μορφωτικές ανάγκες της μουσουλμανικής κοινωνίας θα εργαστεί συστηματικά και σε συνεργασία με την ελληνική πολιτεία για την δημιουργία νέων όρων διαπολιτισμικής επικοινωνίας χριστιανών και μουσουλμάνων και νέων στρατηγικών της μειονοτικής εκπαίδευσης, όντας ο ίδιος ο πρώτος εισηγητής για τη δημιουργία ειδικού καθεστώτος εισαγωγής μουσουλμάνων φοιτητών σε ελληνικά πανεπιστήμια. Επίσης θα πρωτοστατήσει για την υλοποίηση καίριων έργων στον ορεινό όγκο της Θράκης, όπως η κατάργηση της μπάρας που διχοτομούσε νοητά και πρακτικά την ορεινή και πεδινή Θράκη, η δημιουργία σταδίων, σχολικών συγκροτημάτων, Ι.Ε.Κ. και άλλων συναφών δράσεων με στόχο την άρση της εκπαιδευτικής και πολιτιστικής απομόνωσης των μουσουλμάνων πολιτών της Θράκης. Ο ίδιος θα σχεδιάσει και θα υλοποιήσει πρωτοποριακό πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και ενισχυτικής διδασκαλίας, στο οποίο φοιτούν κάθε χρόνο δωρεάν εκατοντάδες μουσουλμάνοι μαθητές δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου. Το εν λόγω πρόγραμμα θα απασχολήσει δεκάδες άνεργων χριστιανών νέων εκπαιδευτικών καθώς και μουσουλμάνων εκπαιδευτικών και επί οκτώ έτη θα το διευθύνει ο Καθ. Παύλος και θα φροντίζει για την επιστημονική και οικονομική στήριξη του.

Ο Καθ. Παύλος θα συμβάλλει ουσιαστικά παροτρύνοντας την ελληνική πολιτεία για την γεωγραφική διεύρυνση και επέκταση του Δ.Π.Θ. με νέες σχολές και την αύξηση του φοιτητικού του δυναμικού και θα εργαστεί συστηματικά για την ίδρυση στην Θράκη του Διεθνούς Κέντρου Πολυπλοκότητας και Χάους. Για τη στήριξη των ανωτέρω έργων την δεκαετία του 1990 ο Καθ. Γ. Παύλος θα σχεδιάσει και θα ηγηθεί στην δημιουργία δύο μη κερδοσκοπικών οργανισμών. Του Πολιτιστικού Αναπτυξιακού Κέντρου Θράκης (Π.Α.ΚΕ.ΘΡΑ.) και του Ταμιείου Θράκης (Τ.Θ), οι οποίοι θα παράγουν πρωτοποριακό έργο και θα διαδραματίσουν ιστορικό ρόλο τόσο στην Θράκη αλλά και πανελλήνια.

Το έργο του Καθ. Γ. Παύλου στη Θράκη θα προσεχθεί από ελληνικές κοινότητες της Βαλκανικής και θα του ζητηθεί να συμβάλλει στα δικά των προβλήματα. Έτσι, ευαισθητοποιείται για τα προβλήματα του ομογενειακού ελληνισμού και ξεκινά μια νέα σειρά καινοτομικών δράσεων με στόχο την γλωσσική και πολιτιστική στήριξη της ομογένειας, η οποία βαθμιαία θα επεκταθεί γεωγραφικά σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων, των Παρευξείνιων Χωρών και την Μέση Ανατολή. Παράλληλα με τα σχολεία των ομογενών ο Καθ. Γ. Παύλος θα εγκαινιάσει τον πρωτοποριακό θεσμό των Διεθνών Θερινών Σχολείων Ελληνικής Γλώσσας και Ελληνικού Πολιτισμού για ομογενείς, επιστήμονες και φοιτητές, τα οποία φιλοξενούνται στα Αρχαία Άβδηρα της Θράκης σε εγκαταστάσεις του Υπουργείου Παιδείας που έχουν παραχωρηθεί στο Ταμιείον Θράκης.

Πέραν δε των ομογενών και των μουσουλμάνων της Θράκης στα Διεθνή Θερινά Σχολεία του Τ.Θ. φιλοξενούνται και αλλοδαποί νέοι που επιθυμούν να γνωρίσουν την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό. Έτσι μέχρι σήμερα έχουν υλοποιηθεί 12 Δ.Θ.Σ. στην Θράκη και 1 Δ.Θ.Σ. στο Καστελόριζο και έχουν φιλοξενηθεί δωρεάν μερικές χιλιάδες ομογενών και αλλοδαπών νέων (επιστημόνων, φοιτητών, μαθητών και άλλων), από τη Δυτική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Αίγυπτο, την Ανατολική Ευρώπη, την Ασία και τη Λατινική Αμερική.

Για την αποτελεσματική εκπαίδευση στην ελληνική γλώσσα τόσο των μουσουλμάνων όσο και των ομογενών και αλλοδαπών νέων ο Καθ. Γ. Παύλος σε συνεργασία με γλωσσολόγους, μουσικολόγους, θεατρολόγους και χοροδιδασκάλους θα δημιουργήσει πρωτοποριακή βιωματική μέθοδο για την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό. Η μέθοδος αυτή σύντομα θα κωδικοποιηθεί σε ηλεκτρονική μορφή ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτόνομα. Η αποκτηθείσα εμπειρία από την δεκαπενταετή αυτή δραστηριότητα στην εκπαίδευση ομογενών, αλλοδαπών και μειονοτήτων θα τον οδηγήσει στην σύλληψη και στον σχεδιασμό καινοτόμου στρατηγικής του σύγχρονου ελληνισμού μέσω της παιδείας και του πολιτισμού τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Η εν λόγω στρατηγική έχει υιοθετηθεί και στηρίζεται από την ελληνική πολιτεία, από ιδιωτικούς οργανισμούς και ευαίσθητους Έλληνες επιχειρηματίες και άλλους, και πραγματοποιείται στα πλαίσια δύο βασικών προγραμμάτων του Τ.Θ. με τίτλους:

α) Ελλάδα Διεθνές Σχολείο Πολιτισμού

β) Διεθνές Δίκτυο Αναπτυξιακών, Εκπαιδευτικών και Πολιτιστικών Κέντρων

Την στρατηγική αυτή διεθνούς και δημιουργικής παρουσίας του Ελληνισμού μέσω της παιδείας και του πολιτισμού θα υπηρετήσει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ο Καθ. Γ. Παύλος χωρίς να φείδεται κόπου, κόστους και προσωπικών και θυσιών ταξιδεύοντας στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, το εμπόλεμο Ιράκ, στην Ευρώπη και στην Αμερική, αναπτύσσοντας συνεργασίες μεταξύ άλλων με πανεπιστήμια, ανθρωπιστικές και πολιτιστικές ενώσεις και άλλους φορείς. Μερικοί καρποί αυτής της διαρκούς κινητικότητάς του είναι η δημιουργία ελληνικών κέντρων στο εξωτερικό και δημιουργία ουσιαστικών προϋποθέσεων για την πολιτιστική και εκπαιδευτική παρουσία της Ελλάδας στα Βαλκάνια και τη Μέση Αναστολή.

Για να επιτευχθούν όλα τα ανωτέρω ο Καθ. Παύλος πέραν της διδακτικής και επιστημονικής επίβλεψης έχει καταβάλει τα τελευταία 15 χρόνια επίμονες και άοκνες προσπάθειες συντάσσοντας μελέτες, υπομνήματα, ενημερώνοντας διαρκώς και ευαισθητοποιώντας τον πολιτικό κόσμο και την ελληνική κοινωνία. Για τα προγράμματα που υλοποιούνται τα τελευταία 15 χρόνια από το Ταμιείον Θράκης για την μειονοτική εκπαίδευση, την εκπαίδευση των ομογενών και αλλοδαπών αλλά και για άλλες συναφείς δράσεις του Ταμιείου Θράκης έχουν δαπανηθεί συνολικά περισσότερο από 2 εκ. ευρώ. Τα χρήματα αυτά έχουν προέλθει από εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, χορηγίες υπουργείων, δημόσιων ή ιδιωτικών οργανισμών και συνδρομές φίλων. Τέλος, ας σημειωθεί ότι για όλη του αυτή την ανθρωπιστική, κοινωνική και εθνική προσφορά ο Καθ. Παύλος δεν έχει ποτέ αμειφθεί θεωρώντας ότι αυτό είναι το χρέος κάθε συνειδητού ακαδημαϊκού δάσκαλου αλλά και κάθε συνειδητού Έλληνα και Ευρωπαίου πολίτη. Μάλιστα, όταν υπάρχει ανάγκη, ο ίδιος συμβάλει και οικονομικά με προσωπικά του χρήματα προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα το ανωτέρω έργο διεθνούς προβολής της ελληνικής παιδείας.

Προγράμματα που υλοποιήθηκαν από τις Μ.Κ.Ο. Ταμιείον Θράκης και Νοτιοανατολική Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για Ανάπτυξη και Συνεργασία (Ν.Ε.Π.Α.Σ.)

με χρηματοδότηση από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους κατά τα έτη 1990-2008, στων οποίων τον σχεδιασμό και την υλοποίηση έχει συμβάλει ο Γεώργιος Π. Παύλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Δ.Π.Θ. ως Επιστημονικός Υπεύθυνος

1.Υπουργείο Εξωτερικών και Υ.Δ.Α.Σ.

           Υπόμνημα στρατηγικής ανάπτυξης της Θράκης (έρευνα-μελέτη), 1991

           Δημιουργία εκπαιδευτικού κέντρου στο Ερβίλ-Ιράκ, 2004

           12 Διεθνή Θερινά Σχολεία για ομογενείς αλλοδαπούς και μειονότητες, 1996-2008

           Δημιουργία και λειτουργία Φ.Ε.Δ. (Φροντιστήρια ενισχυτικής διδασκαλίας για μαθητές από την μειονότητα της Θράκης), 1991-1998

2.Υπουργείο Παιδείας

           Δημιουργία διεθνούς εκπαιδευτικού κέντρου στα αρχαία Άβδηρα, 2003

           Δημιουργία Ι.Ε.Κ. στην Σμίνθη (ορεινή Θράκη), 1995-1997

           Χειμερινά προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας για Μουσουλμάνους μαθητές της Θράκης, 1991-1998

           Σχεδιασμός Διεθνούς Επιστημονικού Κέντρου Πολυπλοκότητας και Χάους, 1996

3. Υπουργείο Απασχόλησης

           Δράσεις ενίσχυσης της απασχόλησης ανέργων με την ενεργό συμμετοχή των Μ.Κ.Ο. (Α΄ και Β΄ Κύκλος), 2007-2008

           Δράσεις διεθνούς προβολής και διάδοσης της Διαχρονικής Ελληνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς, 2007-2008

           Δράσεις εκπαιδευτικής κοινωνικής στήριξης για Τσιγγάνους, Μουσουλμάνους και Παλιννοστούντες, 2007-2008

           Δημιουργία και πιλοτική λειτουργία Διεθνών Κέντρων Ελληνικής Γλώσσας και Ελληνικού Πολιτισμού σε ιστορικούς χώρους (Αρχαίο Δίον-Μακεδονία, Αρχαία Ολυμπία-Πελοπόννησος) 2007-2008

4.Υπουργείο Οικονομίας – Υπουργείο Εσωτερικών - Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος (Ε.Ο.Χ)

           Πρόγραμμα Ελλάδα, Διεθνές Σχολείο Πολιτισμού

Πανελλήνια Δράση για εκπαιδευτική, πολιτιστική και κοινωνική στήριξη μειονοτήτων, οικονομικών μεταναστών, αλλοδαπών, τσιγγάνων και άλλων, 2009

5. Κοινοτική Πρωτοβουλία INTERREG IIIA / PHARE CBC Ελλάδα-Βουλγαρία

           Δημιουργία βιωματικής μεθόδου εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας για Βουλγάρους και της Βουλγαρικής για Ελλήνων, μέσα από την θεατρική παιδεία, τη μουσική παιδεία και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, 2007-2008

***

Γεώργιος Π. Παύλος

Αναπληρωτής Kαθηγητής

Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης

Τομέας Τηλεπικοινωνιών και Διαστημικής

Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

Πανεπιστημιούπολη, Κιμμέρια Ξάνθης, 67100

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6937-419599

25410-79510, 25410-62622

Ηλεκτρονική διεύθυνση: gpavlos@ee.duth.gr

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel