Ζωηφόρος

Την επομένη των Τουρκικών εκλογών στην Θράκη, του Γιάννη Κτιστάκι,

Την επομένη των Τουρκικών εκλογών στην Θράκη

του Γιάννη Κτιστάκι

Δικηγόρου

(το άρθρο δημοσιεύεται στο THE BOOKS’ JOURNAL, τεύχος 10, Αύγουστος 2011)

Την Κυριακή 12 Ιουνίου του τρέχοντος έτους η Τουρκία απέκτησε και πάλι ισχυρότατη κυβέρνηση, με ώριμο σχέδιο, πολιτικό και οικονομικό, για την περαιτέρω αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας. Αν τώρα συνδυαστεί η διαπίστωση αυτή με την παρατεταμένη ελληνική κρίση, είναι προφανές ότι, πέραν των άλλων, θα υπάρξουν επιπτώσεις στη μειονότητα της Θράκης. Έχοντας μάθει, θέλοντας και μη, από το 1923 και επέκεινα να εξαρτούν την τύχη τους από τους δύο πόλους, την Ελλάδα, όπου διαβιούν, και την Τουρκία, που δείχνει πάντοτε πρόθυμη να τους «προστατεύει», οι μειονοτικοί της Θράκης βρίσκονται τώρα μπροστά σε μία πρωτόγνωρη ανισορροπία: ο ένας πόλος παλεύει να ξεπεράσει τα δυσθεώρατα προβλήματά του ενώ ο άλλος πόλος ζει μέρες πολιτικής και οικονομικής ευημερίας.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, δεν είναι συνετό να επιμένει κανείς στο απαρχαιωμένο μοντέλο των διμερών σχέσεων (διαβήματα, αντίμετρα κ.λ.) για να διαχειριστεί τυχόν επερχόμενη μειονοτική κρίση. Και, σε κάθε περίπτωση, μιλώντας αποκλειστικά για την Αθήνα, δεν είναι σώφρον να υπολογίζει κανείς στην αποτελεσματικότητα των μονοσήμαντων πολιτικών προσεταιρισμού των μειονοτικών, τις οποίες με περισσή επιπολαιότητα ξεδίπλωναν στη Θράκη μέχρι χθες αυτοδίδακτοι διπλωμάτες. Τι προτείνω, λοιπόν;

Προτείνω, με πιο επιτακτικό τόνο σήμερα, να ενταχθεί η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό σύστημα προστασίας των μειονοτήτων, επικυρώνοντας τη Σύμβαση-πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, το πιο σύγχρονο (1995) και διαδεδομένο (39 ευρωπαϊκά κράτη) κείμενο μειονοτικής προστασίας. Ποια είναι, όμως, τα οφέλη;

Πρώτον, η προστασία της μειονότητας θα τεθεί υπό την πιο έγκυρη και αξιόπιστη εποπτεία που υπάρχει σήμερα στην Ευρώπη, εκείνη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Δεύτερον, εξαιτίας της ευρωπαϊκής εποπτείας, απονευρώνεται πλήρως ο ρόλος της «προστάτιδας» Τουρκίας. Η Ελλάδα θα εφαρμόσει τα υποδεικνυόμενα από το Συμβούλιο της Ευρώπης μέτρα, χωρίς να μπορούν οι εξτρεμιστές ή οι λογοδοσμένοι να σπεκουλάρουν. Τέλος, η Σύμβαση-πλαίσιο θα καταστρώσει, κατά τρόπο συνεκτικό, όλες τις πτυχές μίας σύγχρονης μειονοτικής προστασίας, χωρίς τις συσσωρευμένες στρεβλώσεις της ξεπερασμένης Λωζάννης. Τα θετικά της σημερινής μειονοτικής πολιτικής (η ελληνόφωνη μειονοτική εκπαίδευση και η ποσόστωση για τα πανεπιστήμια) θα στεριώσουν και τα αρνητικά (σωματεία, Σαρία, εκλογή Μουφτή και αυτοδιοίκηση των βακουφίων), που τόσο μας εκθέτουν ενώπιον του Δικαστηρίου του Στρασβούργου και των λοιπών ελεγκτικών οργάνων του Συμβουλίου της Ευρώπης, θα εξαλειφθούν. Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν δεν είχε επέλθει η ραγδαία ελληνική οικονομική επιδείνωση, η ένταξη της χώρας στο ευρωπαϊκό σύστημα μειονοτικής προστασίας έχει προ πολλού καθυστερήσει. Άλλωστε, με απόφαση του σημερινού Πρωθυπουργού, δύο χρόνια μόλις μετά την υιοθέτησή του, η Ελλάδα υπέγραψε το 1997 το κείμενο της Σύμβασης (αλλά δεν προχώρησε τότε και στα επόμενα στάδια της κύρωσης και της επικύρωσης).

Σπεύδω να τονίσω ότι η επικύρωση της Σύμβασης-πλαισίου δεν συνεπάγεται την κατάργηση της Λωζάννης, ούτε βεβαίως την αμφισβήτηση των συνόρων της Τουρκίας αλλά τον, κατά περίπτωση, παραμερισμό της από τις προστατευτικότερους ευρωπαϊκούς κανόνες δικαίου για την μειονότητα. Επίσης, σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι η επικύρωση δεν συνεπάγεται την αυτόματη κρατική αναγνώριση κάθε ομάδας που διεκδικεί μειονοτική προστασία. Η Ελλάδα, όπως συμβαίνει και με τα λοιπά συμβαλλόμενα κράτη, θα περιορίσει συμβατικά, κατά τρόπο μονομερή και νομικά αναντίρρητο, την μειονοτική εκείνη ομάδα (π.χ. «μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης») που θα απολαμβάνει την προστασία της Σύμβασης-πλαισίου. Τέλος, σημειώνω ότι δεν θα πρέπει να προηγηθούν, de juris ή de facto, διαπραγματεύσεις με την Τουρκία ή τους Ευρωπαίους για την επικύρωση της Σύμβασης-πλαίσιο διότι πρόκειται για μονομερή δήλωση βούλησης της Ελλάδος.

Και κάτι τελευταίο. Πολλοί σίγουρα θα αναρωτιούνται αν την ώρα της μεγάλης οικονομικής κρίσης η ελληνική Πολιτεία πρέπει να ανοίξει άλλα ζητήματα, όπως το μειονοτικό, που δεν έχουν οικονομική χροιά. Νομίζω ότι τον προβληματισμό αυτό ξεπερνούν οι ίδιες οι καταστάσεις. Πρώτον, διότι (μαύρα) χρήματα του ελληνικού προϋπολογισμού συνεχίζουν να κατευθύνονται κάθε χρόνο στην Θράκη για να εκμαυλίζουν συνειδήσεις. Δεύτερον, διότι είμαστε ήδη υπερήμεροι  στην διαδικασία εκτέλεσης των αποφάσεων του Δικαστηρίου του Στρασβούργου για τα μειονοτικά σωματεία και δεν αποκλείεται και νέα ευρωπαϊκή καταδίκη για μη εκτέλεση των αποφάσεων του Δικαστηρίου αυτή την φορά. Τρίτον, διότι για το ζήτημα της εκλογής του Μουφτή έχει ήδη, σύμφωνα με δημοσίευμα που δεν έχει διαψευσθεί («Βήμα», 3.4.2011), καταρτισθεί νέο νομοθετικό πλαίσιο υπό τον Αντιπρόεδρο Πάγκαλο. Παράλληλα, δηλαδή, με την συγχώνευση των κρατικών υπηρεσιών ο Αντιπρόεδρος ασχολείται και με την Θράκη. Τέταρτον, το ζήτημα της Σαρίας στη Θράκη εκκρεμεί (και αυτό) ενώπιον του Δικαστηρίου του Στρασβούργου και αναμένεται, ίσως και μέσα στο 2011, απόφαση. Τέλος, πρόσφατα (νόμος 3966/2011), εν μέσω κρίσης, η κυβέρνηση -ορθώς- κατάργησε την Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονικής, «πυλώνα» από το 1968 της, επίσημης μεν, στρεβλής δε, μειονοτικής εκπαιδευτικής πολιτικής.

Πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=6407

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel