Εορτάζοντες την  10ην του μηνός Οκτωβρίου

• Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ & ΕΥΛΑΜΠΙΑ τα αδέλφια

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ 200 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΝΟΣ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ό Ομολογητής

• Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ της Όπτινα (Ρώσος)

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ζωγραφίτες του Αγίου Όρους

• Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ό Σκυλόσοφος

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΗΣ ΤΟΤΜΑ (Ρώσος)

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ & ΕΥΛΑΜΠΙΑ τα αδέλφια
Έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (296 μ.Χ.). Ό διωγμός κατά των χριστιανών ήταν σκληρός και ανελέητος. Γι' αυτό, ό Ευλάμπιος και ή αδελφή του Εύλαμπία κρύβονταν μαζί με άλλους χριστιανούς στο βουνό. Εκεί, ζούσαν καλλιεργώντας την προσευχή και τη μελέτη των Ιερών Γραφών. Κάποια μέρα, ό Εύλάμπιος πήγε στη Νικομήδεια να προμηθευθεί τροφές. Άλλα οι ειδωλολάτρες τον αναγνώρισαν και αμέσως τον συνέλαβαν. Βέβαια, στην ερώτηση του βασιλιά αν πιστεύει στο Χριστό, ομολόγησε φανερά ότι είναι χριστιανός, οπότε τον έβαλαν μέσα σε ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει με τη βία. Ό Εύλάμπιος, όμως, δια της προσευχής συνέτριψε το είδωλο του θεού Άρη. Και ενώ άρχισαν να τον μαστιγώνουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο, όρμησε ή αδελφή του Εύλαμπία, και αφού τον αγκάλιασε, παρακάλεσε το Θεό να την αξιώσει να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της. Τότε έβαλαν και τους δύο σε ένα καζάνι με βραστό νερό. Άλλα δια θαύματος αυτοί δροσίζονταν, και έτσι βγήκαν σώοι και αβλαβείς. Αυτό έκανε να πιστέψουν στο Χριστό 200 ειδωλολάτρες, οι όποιοι μαζί με τον Εύλάμπιο και την Εύλαμπία αποκεφαλίστηκαν υπέρ της αλήθειας του Κυρίου. Και όπως λέει ό λόγος του Θεού, "Δόξα και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένη το αγαθόν"1. Δηλαδή, δόξα και τιμή και ειρήνη θα αποδοθεί στον καθένα πού εργάζεται το αγαθό και πεθαίνει γι' αυτό. 1. Προς Ρωμαίους, Β' 10.

Άπολυτίκιον. Ήχος α'. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Της φύσεως θεσμώ, συνημμένοι ένθέως, όμόψυχοι στερρώς, ως όμαίμονες θείοι, αύτάδελφοι Μάρτυρες, εν άθλήσει ώράθητε, ώ Εύλάμπιε, συν τη σεμνή Εύλαμπία.· όθεν στέφανον, νικητικόν δεδεγμένοι, ημάς διασώζετε.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 200 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Όταν κατά τον διωγμό του Μαξιμιανού (286-305) οι χριστιανοί της Νικομήδειας κατέφυγαν στα όρη για ν' αποφύγουν τον θάνατο, μετά τη σύλληψη του Εύλαμπίου (βλέπε προηγούμενο βιογραφικό σημείωμα) συνελήφθησαν και αυτοί. Με αποτέλεσμα να κατασφαγούν όλοι μαζί με τον Άγιο Εύλάμπιο.

Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΝΟΣ
Ήταν από τη Συρία και υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Μαρκιανού (450). Ήλθε στην Κωνσταντινούπολη και έλαμψε με τις μεγάλες του αρετές και τα θαύματα, ώστε ό Μαρκιανός έκτισε Ναό στο όνομα του (Μάλλον μετά τον θάνατο του Αγίου), πού σώζεται μέχρι σήμερα. Ό αριθμός των μαθητών του Βασιανού, έφτασε μέχρι και τους 300. Μαθήτρια του ήταν και ή Αγία Ματρώνα (+ 9 Νοεμβρίου). Έτσι λοιπόν αφού έζησε ό Όσιος, πολλούς έφερε στον Χριστό και πολλά θαύματα έκανε. Έφθασε σε βαθιά γεράματα και απεβίωσε ειρηνικά. Τάφηκε στον προαναφερθέντα Ναό του.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ό Ομολογητής
Ζηλευτός αγωνιστής υπέρ της Ορθοδοξίας ό όσιος Θεόφιλος, γεννήθηκε σ' ένα χωριό κοντά στη Τιβεριούπολη. Όταν φοιτούσε στο σχολείο, διακρινόταν μεταξύ των συμμαθητών του για την επίδοση στα γράμματα, αλλά και για τη σεμνότητα του ήθους και την άριστη διαγωγή του. Νέος ακόμα, επισκέφθηκε ευσεβή μοναχό, τον Στέφανο, πού είχε στήσει την κατοικία του επάνω στο όρος Σελέντιο. Υπό τις οδηγίες του ό Θεόφιλος μεγάλωνε πνευματικά και πλούτιζε τις γνώσεις του στα δόγματα της 'Ορθοδοξίας. Επειδή οι γονείς του ήταν αρκετά πλούσιοι, προσπαθούσε να τους κάνει προθυμότερους στην υπηρεσία θεοφιλών έργων. Και το κατάφερε. Έτσι αυτοί, μεγάλο μέρος της περιουσίας τους διέθεσαν για την ανακούφιση των φτωχών και για την κατασκευή μοναστηριού στο όρος Σελέντιο, πού αργότερα έγινε μοναχός και ό Θεόφιλος. Τότε όμως, ήταν τα χρόνια πού κυβερνούσε ό εικονομάχος Λέων ό Ισαυρος. Και ό Θεόφιλος δεν επαναπαύτηκε στις ασκητικές του ασχολίες. Κατέβηκε στο πεδίο της μάχης, άφησε το ήσυχο άσκητήριό του και πήγαινε σε πόλεις και χωριά, και κήρυττε υπέρ της 'Ορθοδοξίας. Παρακινούσε άνδρες και γυναίκες, κληρικούς και λαϊκούς να μη λιποψυχούν, αλλά να μένουν ακλόνητοι και αφοσιωμένοι στο ορθόδοξο φρόνημα της μητέρας 'Εκκλησίας. Καταγγέλθηκε γι' αυτό, τον συνέλαβαν και τον πήγαν στη Νίκαια, όπου υπέστη την ποινή του ραβδισμού και του πυρωμένου σιδήρου στη σάρκα του. Γύρισε νικητής στο μοναστήρι του, όπου ή ψυχή του αποδημούσε στα μακάρια ουράνια σκηνώματα.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ της Όπτινα (Ρώσος)
Γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1812 στο χωριό Μεγάλο Λιπόβιτς της περιφέρειας του Ταμπώφ. Ό πατέρας του ονομαζόταν Μιχαήλ Θεοδώροβιτς Γρένκωφ και ή μητέρα του Μάρθα Νικολάγεβνα. Είχαν συνολικά οκτώ παιδιά και ό όσιος Αμβρόσιος ήταν έκτος στη σειρά. Το βαπτιστικό όνομα του Οσίου ήταν Αλέξανδρος και ή ευσεβής οικογένεια του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου, αν και ό ίδιος, από μικρός, ήταν πολύ ζωηρός αλλά και πολύ ευφυής. Σπούδασε Ιερατικό σεμινάριο και στην αρχή έγινε δάσκαλος. Κατόπιν έγινε μοναχός στην Όπτινα και στις 2 Φεβρουαρίου του 1843 Διάκονος. Στα τέλη του 1845 (9 Δεκεμβρίου ) και σε ηλικία 33 χρονών, έγινε Ιερέας. Σε λίγο όμως ή υγεία του χειροτέρεψε, αλλ' ή ζωή του υπήρξε όσιακή και άκρως ευεργετική στους συνανθρώπους του. Είχε προορατικό χάρισμα και 'ίδρυσε γυναικείο κοινόβιο το 1872. ΟΙ δοκιμασίες πού υπέστη ήταν πολλές, αλλ' αυτός στάθηκε βράχος υπομονής και έμπρακτος διδάσκαλος των θεϊκών αρετών. Πέθανε στις 10 'Οκτωβρίου του 1891 και αγιοποιήθηκε το 1990.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ζωγραφίτες του Αγίου Όρους
(Βλέπε σχετικά την 22α Σεπτεμβρίου)

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ό Σκυλόσοφος
Βλέπε σχετική βιογραφία του στους Α.Χ.Ε.Χ.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΗΣ ΤΟΤΜΑ (Ρώσος)
(Δια Χριστόν σαλός)