Εορτάζοντες την  13ην του μηνός Νοεμβρίου

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ό Νέος Οσιομάρτυρας ό Κωνσταντινουπολίτης

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ. ό Ίβηρ (+ 882)

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης
Ό μεγάλος αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ανατολικής 'Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 μ.Χ. Πατέρας του ήταν ό στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του ή Ανθούσα. Γρήγορα έμεινε ορφανός από πατέρα, και ή μητέρα του - χήρα τότε 20 ετών - τον ανέθρεψε και τον μόρφωσε κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Ήταν ευφυέστατο μυαλό και σπούδασε πολλές επιστήμες στην Αντιόχεια - κοντά στον τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνια - αλλά και στην Αθήνα, μαζί με τον αγαπημένο του φίλο Μ. Βασίλειο. Όταν αποπεράτωσε τις σπουδές του, επανήλθε στην Αντιόχεια και αποσύρθηκε στην έρημο για πέντε χρόνια, οπού ασκήτευε προσευχόμενος και μελετώντας τις Άγιες Γραφές. Ασθένησε όμως και επέστρεψε στην Αντιόχεια, οπού χειροτονήθηκε διάκονος -το 381, σε ηλικία 34 ετών - από τον Αρχιεπίσκοπο Αντιοχείας Μελέτιο. Αργότερα δε από τον διάδοχο του Μελετίου Φλαβιανό πρεσβύτερος σε ηλικία 40 ετών. Κατά την Ιερατική του διακονία ανέπτυξε όλα τα ψυχικά του χαρίσματα, πύρινο θείο ζήλο και πρωτοφανή ευγλωττία στα κηρύγματα του. Έσειε και συγκλόνιζε τα πλήθη της Αντιόχειας και συγκινούσε τις ψυχές τους βαθύτατα. Ή φήμη του αυτή έφτασε μέχρι τη βασιλεύουσα και έτσι, την 15ή Δεκεμβρίου 397, με κοινή ψήφο βασιλιά Αρκαδίου και Κλήρου, έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, κάτι πού ό ίδιος δεν επεδίωξε ποτέ. Και από την θέση αυτή ό Ιερός Χρυσόστομος, εκτός άλλων, υπήρξε αυστηρός ασκητής και δεινός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, όπως φαίνεται από τα πολλά συγγράμματα του (διασώθηκαν 804, περίπου, ομιλίες του). Έργο επίσης του Χρυσοστόμου είναι και ή Θεία Λειτουργία, πού τελούμε σχεδόν κάθε Κυριακή, με λίγες μόνο, από τότε μετατροπές. Ό ιερός Χρυσόστομος κατά τη διάρκεια της πατριαρχείας του, υπήρξε αδυσώπητος ελεγκτής κάθε παρανομίας και κακίας. Αυτό όμως έγινε αίτια να δημιουργήσει φοβερούς εχθρούς, και μάλιστα αυτήν την αυτοκράτειρα Ευδοξία, επειδή ήλεγχε τις παρανομίες της. Αυτή μάλιστα, σε συνεργασία με τον τότε Πατριάρχη Άλεξαδρείας Θεόφιλο (ενός μοχθηρού και άσεβους ανθρώπου),συγκάλεσε σύνοδο (παράνομη) από 36 επισκόπους (όλοι τους πνευματικά ύποπτοι και δυσαρεστημένοι από τον άγιο) στο χωριό Δρυς της Χαλκηδόνας και πέτυχε την καθαίρεση και εξορία του Άγιου σ' ένα χωριό της Βιθυνίας. Ή απόφαση αυτή όμως, τόσο εξερέθισε τα πλήθη, ώστε αναγκάστηκε αυτή ή ίδια ή Ευδοξία να τον ανακαλέσει από την εξορία και να τον αποκαταστήσει στο θρόνο με άλλη συνοδική αθωωτική απόφαση (402). 'Αλλά λίγο αργότερα, ή ασεβής αυτή αυτοκράτειρα, κατάφερε και πάλι να εξορίσει τον Άγιο (20 Ίου νιου 404) στην Κουκουσό της Αρμενίας και από κει στα Κόμανα, όπου μετά από πολλές κακουχίες και άλλες ταλαιπωρίς πέθανε το 407 μ.Χ. Ό Μ.Ι. Γαλανός στον Συναξαριστή του, μεταξύ των άλλων, αναφέρει για τον Ιερό Χρυσόστομο, ότι υπήρξε και αναγνωρίζεται ως ό πιο άριστος και δημοφιλής διδάσκαλος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Κανένας δεν εξήγησε όπως αυτός, με τόσο πλούτο και τόση σαφήνεια τα νοήματα των θείων Γραφών, ούτε δε υπήρξε εφάμιλλος του στην ετοιμολογία, την απλότητα, αλλά και στη φλόγα και τη δύναμη της ρητορείας. Υπήρξε ρήτορας θαυμαστός, λογοτέχνης απαράμιλλος, βαθύτατος και διεισδυτικώτατος, ψυχολόγος και καταπληκτικός κοινωνιολόγος με αίσθημα χριστιανικής ισότητας, χωρίς προνομιούχους, με καθολική αδελφότητα. 'Ανήκει σ' αυτούς πού φαίνονται "ως φωστήρες εν κόσμω". Δηλαδή σαν φωτεινά αστέρια μέσα στον κόσμο. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ό ιερός Χρυσόστομος πέθανε την 14η Σεπτεμβρίου, αλλά λόγω εορτής της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού μετατέθηκε ή εορτή της μνήμης του τη ν 13η Νοεμβρίου. Επίσης τη ν 15η Δεκεμβρίου εορτάζουμε τη ν χειροτονία του σε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, την 27ή Ιανουαρίου την ανακομιδή των λειψάνων του, αλλά ή μνήμη του εορτάζεται και τήν 30ή Ιανουαρίου μαζί με τον Μ. Βασίλειο και τον Αγ. Γρηγόριο τον Θεολόγο. Και τέλος την 26ή Φεβρουαρίου εορτάζουμε την μνήμη της χειροτονίας του σε πρεσβύτερο.
1. Προς Φιλιππησίους, 6' 15.


Άπολυτίκιον. Ήχος πλ. δ'.
Ή του στόματος σου καθάπερ πυρσός έκλάμψασα χάρις την οίκουμένην έφώτισεν άφιλαργιρίας τω κόσμω θησαυρούς έναπέθετο· το ύψος ήμίν της ταπεινοφροσύνης ύπέδειξεν. Άλλα σοίς λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.


Ο ΑΓΙΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ό Νέος Οσιομάρτυρας ό Κωνσταντινουπολίτης
Καταγόταν από τον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης και ονομαζόταν Διαμαντής. ΟΙ γονείς του, ευσεβείς χριστιανοί, ονομάζονταν Κυριάκος και Κυριακή. Ό Διαμαντής σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός. Και για να αποφύγει την οργή των Τούρκων, για κάποιο του παράπτωμα, αναγκάστηκε να ασπαστεί τον ισλαμισμό. 'Αργότερα όμως μετανόησε και πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί, στο Μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας, έγινε μοναχός με το όνομα Δαμασκηνός και ασκήθηκε στην αρετή για 12 χρόνια. Τον κατέλαβε όμως ό πόθος του μαρτυρίου και μαζί με τον απερχόμενο από τη Λαύρα Πατριάρχη Κων/πόλεως Διονύσιο, ήλθε στη Βασιλεύουσα. Εκεί δημόσια κήρυττε τον Χριστό και προέτρεπε τους μουσουλμάνους ν' αρνηθούν τον Μωάμεθ. ΟΙ Τούρκοι τον πέρασαν για τρελό και στην αρχή δεν του έδωσαν σημασία. Αλλ' ό Δαμασκηνός με τα κηρύγματα του έγινε τόσο προκλητικός στους Τούρκους, με αποτέλεσμα να τον συλλάβουν και αφού σκληρά τον βασάνισαν, τον αποκεφάλισαν μπροστά στην πόρτα του Πατριαρχείου στις 13 Νοεμβρίου 1681. Το λείψανο του ενταφιάσθηκε στο ναό της Θεοτόκου, στη νήσο Χάλκη.


Ο ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ. ό Ίβηρ (+ 882)
Πιθανόν να είναι ό ίδιος μ' αυτόν της 19ης Νοεμβρίου.
 

 

Πίσω Αρχική σελίδα