Εορτάζοντες την  11ην του μηνός Νοεμβρίου

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ "ό εν τω Κοτυαείω" ό μεγαλομάρτυρας

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΤΩΡ ό Μεγαλομάρτυρας

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ό Διάκονος Ιερομάρτυρας

  • Η ΑΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΑ

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΔΡΑΚΩΝΑΣ

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ό Ομολογητής ηγούμενος Μονής Στουδίου

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ "ό δια Χριστόν Σαλός" και θαυματουργός

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΙΒΟΣ επίσκοπος Γεωργίας, Ιερομάρτυρας (6οςαϊ.)

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ "ό εν τω Κοτυαείω" ό μεγαλομάρτυρας
Έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. επί Μαξιμιανού και Διοκλητιανού. Γεννήθηκε από ειδωλολάτρες γονείς στην Αίγυπτο, αλλά ό Μηνάς από έφηβος γνώρισε το Χριστό και αφοσιώθηκε με όλη του την καρδιά σ' Αυτόν. Όταν άπολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, θέλησε να αποσυρθεί σε τόπο, όπου το σώμα του και το πνεύμα του να είναι εκτός κάθε ειδωλολατρικού ερεθίσματος. Κατέφυγε στο όρος Κοτυάειον της Φρυγίας, όπου μαζί με άλλους ζούσαν σαν μια αυτόνομη και ελεύθερη κοινωνία Χριστού. Όταν όμως εξερράγη ό διωγμός κατά των χριστιανών, ό Μηνάς δεν άντεξε και κατέβηκε στην πόλη να ομολογήσει το Χριστό. Σέ μια πανήγυρη των ειδωλολατρών, όρμησε με θάρρος και εν μέσω όλων διακήρυξε ότι ένας είναι ό αληθινός Θεός, ό Κύριος Ιησούς Χριστός. Αμέσως όλοι έπεσαν επάνω του, τον συνέλαβαν και ό δικαστής Πυρρός τον έκρινε ένοχο θανάτου. Τότε ό Μηνάς απάντησε: " Ώστε δικάζομαι σαν ένοχος επειδή στο πανηγύρι σας διακήρυξα την αλήθεια του Θεού μου, χωρίς να αγγίξω κανένα από σας. Τότε εσείς τί είσθε, όταν όχι μόνο τη θρησκεία μας βρίζετε, αλλά και με χίλια δυο βάσανα θανατώνετε νέους, γέρους, γυναίκες και παιδιά; Αυτή λοιπόν είναι ή δικαιοσύνη σας; Αυτά τα φώτα σας; Αυτός ό πολιτισμός σας; Μου προτείνετε να θυσιάσω στα είδωλα για να διαφύγω το θάνατο. Μη χάνετε λοιπόν τον καιρό σας. Το θύμα είναι μπροστά σας και δεν έχει ανάγκη της διαφυγής πού του προτείνετε. Διότι το αίμα μου θα φανεί ισχυρότερο και θα σας καταπνίξει". Εξαγριωμένοι από την απάντηση οι ειδωλολάτρες, με φρικτό τρόπο τον αποκεφάλισαν (304 μ.Χ.).


Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΤΩΡ ό Μεγαλομάρτυρας
Ανήκει στο μαρτυρικό χορό, πού με το αίμα του πότισε το ζωηφόρο δένδρο της χριστιανικής πίστης τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστόν, όταν βασιλιάς ήταν ό Άντωνίνος (160). ΟΙ υπηρεσίες του υπέρ του Ευαγγελίου, είχαν σαν στάδιο την Ιταλία. Εκεί ό Βίκτωρ έτρεχε σε διάφορες πόλεις και έσπερνε το λόγο της σωτηρίας. Συλλαμβάνεται γι' αυτό και εκβιάζεται να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Επειδή όμως δεν λύγισε, του έβγαλαν τα μάτια και τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω. Έτσι παρέδωσε τη γενναία και άγια ψυχή του.


Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ό Διάκονος Ιερομάρτυρας
Ό Άγιος αυτός, υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμίνου και ηγεμόνα Δατιανού (235). Ήταν Διάκονος στην Αύγουστόπολη (Σαραγόσα) της Ισπανίας και δίδασκε τον λόγο του Θεού μαζί με τον επίσκοπο Ούαλέριο. Ό ίδιος γεννήθηκε στην Ούέσκα της Ισπανίας. Κάποτε λοιπόν, συνελήφθη μαζί με τον επίσκοπο και οδηγήθηκαν στον άρχοντα Δατιανό. Αυτός τους έδεσε με αλυσίδες και έτσι αλυσοδεμένους τους έστειλε στην πιο σκοτεινή φυλακή της πόλης Βαλέντια. Αφού πέρασαν μερικές μέρες, έβγαλε από τη φυλακή τον Βικέντιο και πρόσταξε να τον καταξεσχίσουν. Έπειτα τον κάρφωσαν επάνω σ' ένα σταυρό και χτύπησαν δυνατά όλα του τα μέλη. Κατόπιν έκαψαν τις πλευρές του και εξάρθρωσαν όλο το σώμα, με αποτέλεσμα ό Άγιος να παραδώσει το πνεύμα στον στεφανοδότη Θεό. Ευλαβείς χριστιανοί, πήραν το σώμα του και το έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή.


Η ΑΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΑ
Ήταν γυναίκα ενός στρατιωτικού στην Ιταλία το 160, όταν βασιλιάς ήταν ό Άντωνίνος. Στο μεταξύ πέθανε ό άνδρας της και έμεινε χήρα. Αυτή λοιπόν, χριστιανή από τους προγόνους της ακόμα, βλέποντας τον Άγιο Βίκτωρα ότι βασανιζόταν υπερβολικά, τον μακάρισε για την ανδρεία του. Ή εκδήλωση της αυτή όμως, προκάλεσε τους ειδωλολάτρες και την οδήγησαν στον ηγεμόνα. Επειδή και εκεί ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό, έδεσαν τα χέρια της στις κορυφές δύο δένδρων (φοινίκων), πού με τη βία λύγισαν, κατόπιν τα άφησαν ελεύθερα και όπως με ορμή επανήλθαν στην αρχική τους θέση, έσχισαν την 'Αγία στα δύο, και έτσι παρέδωσε την μακαριά ψυχή της στα χέρια του Θεού.


Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Τρισάριθμον σύνταγμα, των Αθλητών του Χριστού, συμφώνως τιμήσωμεν, ως καθαιρέτας εχθρού, Μηνάν τον άοίδιμον, Βίκτωρα τον γενναίον, και Βικέντιον άμα, τούτοις συνευφημούντες, Στεφανίδα την θείαν. Αυτών Χριστέ Ίκεσίαις, πάντας ελέησαν.


Ο ΑΓΙΟΣ ΔΡΑΚΩΝΑΣ
Άγνωστος στον Συναξαριστή του 'Αγίου Νικόδημου. 'Αναφέρεται στον Κώδικα 76 της Μεσσήνης, όπου λέγεται ότι υπήρξε επί Διοκλητιανού (284-304) και Δεκίου, ηγεμόνα Νικαίας, και καταγόταν από το χωριό Άραύρακα. Βλέποντας ό Άγιος την άδικη σφαγή τόσων χριστιανών, αγανάκτησε και παρουσιάστηκε αυθόρμητα στον ηγεμόνα Δέκιο και ομολόγησε τον Χριστό αφού, από Ιερή αγανάκτηση, έβρισε τους θεούς των ειδώλων. Τότε συνελήφθη, βασανίστηκε σκληρά και ρίχτηκε στη φυλακή. Επειδή όμως συνέχισε να ομολογεί τον Χριστό, αποκεφαλίστηκε.


Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ό Ομολογητής ηγούμενος Μονής Στουδίου
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 759 και ήταν γιος του Φωτεινού και της Θεοκτίστης. Στην ανατροφή του, εξάσκησε μεγάλη επιρροή ό θείος του Πλάτων, μια από τις μεγαλύτερες μορφές της εκκλησίας της Κων/πολης. Ό Θεόδωρος έγινε μοναχός πρώτα στη Μονή του Σακκουδίωνος (κοντά στην Προύσα), πού ανήγειραν οι γονείς του στο κτήμα τους με την ονομασία Βοσκήτιον. 'Αργότερα έγινε και ηγούμενος αυτής, αφού αποσύρθηκε ό θείος του Πλάτων λόγω γήρατος. Για την αντίσταση του ό Θεόδωρος, στο γάμο του βασιλιά Κωνσταντίνου ΣΤ με τη Θεοδότη, εξορίστηκε στη Θεσσαλονίκη. Επανήλθε στην Κων/πολη μετά τόν θάνατο του Κωνσταντίνου και εγκαταστάθηκε στη Μονή Στουδίου σαν ηγούμενος. 'Αλλά και πάλι για την αντίσταση του στην χειροτονία του Νικηφόρου από λαϊκό σε Πατριάρχη, εξορίστηκε μαζί με τον θείο του Πλάτωνα (809). Επέστρεψε από την εξορία το 812 στην Κων/πολη, για να εξοριστεί τρίτη φορά από τον Λέοντα το Ε', επειδή με πολύ θάρρος υπερασπίστηκε τις Ιερές εικόνες και το ορθόδοξο φρόνημα. Πέθανε στην εξορία το 826 σε ηλικία 67 ετών, στη χερσόνησο του 'Ακρίτα του 'Αγίου Τρύφωνα. Το δε σώμα του, μετακομίστηκε στην Πριγκιπόνησο, όπου και ετάφη. Ύστερα δε, επί Πατριάρχου Μεθοδίου, το 844 άνακομίστηκε στη βασιλεύουσα, μαζί με το λείψανο του αδελφού του Ιωσήφ του Θεσσαλονίκης και ετάφη στη Μονή Στουδίου.


Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Δώρων μέτοχος, της αφθαρσίας, δώρον άσυλον, της Εκκλησίας, φερωνύμως ανεδείχθης Θεόδωρε· τοις ίεροίς γάρ επόμενος δόγμασιν, ομολογίας φωστήρ έχρημάτισας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τόν Θεόν Ικέτευε, δωρήσασθαι ημιν το μέγα έλεος.


Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ "ό δια Χριστόν Σαλός" και θαυματουργός

από τη Μόσχα (Ρώσος, + 1434 μ.Χ.)*


Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΙΒΟΣ επίσκοπος Γεωργίας, Ιερομάρτυρας (6οςαϊ.)
 

 

 

Πίσω Αρχική σελίδα