Εορτάζοντες την  29ην του μηνός Μαρτίου

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ επίσκοπος Άρεθουοίων, ΚΥΡΙΛΛΟΣ Διάκονος, καί των εν Άσκάλωνι καί Γάζη παρθένων γυναικών καί ιερωμένων ανδρών

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΩΝΑΣ, ΒΑΡΑΧΗΣΙΟΣ και οι συν αυτοίς ΖΑΝΙΘΑΣ, ΛΑΖΑΡΟΣ, ΜΑΡΟΥΘΑΣ, ΝΑΡΣΗΣ, ΗΛΙΑΣ, ΜΑΡΗ (κατ' άλλους Μαρής), ΑΒΙΒΟΣ, ΣΙΜΙΑΘΗ (κατ' άλλους Σιμιάθης) και ΣΑΒΑ ή Σώθα (κατ' άλλους Σάββας)

• Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ό Όμολογητής επίσκοπος Χίου Βιθυνίας

• Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ επίσκοπος Φωτικής

• ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΙΩΝΑΣ καί ΜΑΡΚΟΣ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ

Αναλυτικά

0Ι ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ επίσκοπος Άρεθουοίων, ΚΥΡΙΛΛΟΣ Διάκονος, καί των εν Άσκάλωνι καί Γάζη παρθένων γυναικών καί ιερωμένων ανδρών
Ό Άγιος Μάρκος ήταν επίσκοπος στα χρόνια του Μ. Κων/νου. Μια μέρα, κινούμενος από θείο ζήλο, γκρέμισε ένα ναό των ειδώλων καί τον έκανε εκκλησία. Όταν όμως ανέλαβε αυτοκράτωρ ό Ιουλιανός ό Παραβάτης, συνέλαβε το Μάρκο, διότι γκρέμισε τον ειδωλολατρικό ναό. Τότε οι στρατιώτες, αφού τον γύμνωσαν καί τον μαστίγωσαν αλύπητα, τον έριξαν μέσα σε χαντάκια με βρώμικο νερό. Μετά τον έβγαλαν από 'κει, καί τον παρέδωσαν σε μικρά παιδιά, να τον τρυπούν με βελόνες. Έπειτα, έβρεξαν το σώμα του με άλμη. Κατόπιν τον άλειψαν με μέλι καί τον κρέμασαν ανάποδα στον ήλιο, για να είναι τροφή στίς μέλισσες καί στίς σφήκες. Όλα αυτά τα βάσανα ό Μάρκος τα υπέστη με ανδρεία καί πολλή υπομονή. Όποτε, βλέποντας οί ειδωλολάτρες αυτή την ανδρεία καί μεγαλοψυχία του γέροντα Μάρκου, έγινε στίς ψυχές τους μέγα θαύμα. Αφού τον κατέβασαν από 'κει πού τον είχαν κρεμασμένον, μετενόησαν, έγινε διδάσκαλος τους καί έμαθαν άπ' αύτόν την αληθινή πίστη. Έρχεται, έτσι, να μας υπενθυμίσει ό "Αγιος Μάρκος το θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής: "άνδρίζου καί Ίσχυε, μη φόβου μηδέ δειλιάσης μηδέ πτοηθής από προσώπου αυτών"1. Να έχεις, δηλαδή, ανδρεία καί θάρρος. Μη φοβάσαι, ούτε να δειλιάσεις. Ούτε να τρομάξεις μπροστά στους εχθρούς σου.
Επί Ιουλιανού του Παραβάτη έλαμψε καί ό Διάκονος Κύριλλος, καύχημα της Εκκλησίας της Φοινίκης. Επειδή στάθηκε αμετακίνητος στη χριστιανική ομολογία καί κήρυττε κατά των ειδώλων, κίνησε τη μανία των ειδωλολατρών, οι όποιοι με ξίφη άνοιξαν την κοιλιά του καί χύθηκαν τα σπλάχνα του. Με τον ίδιο θάνατο τελείωσαν τη ζωή τους καί αρκετές παρθένες γυναίκες στην 'Ασκάλωνα καί τη Γάζα, καθώς καί μερικοί ιερωμένοι, των οποίων ή μνήμη συνεορτάζεται την ήμερα αυτή.

1. Δευτερονόμιον, λα' 6.

Απολυτίκιον. Ηχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Άρεθουσίων ό σοφός Ποιμενάρχης, υπέρ Χριστού Μάρκε στερρώς ήνωνίσω, εν τη Φοινίκη δε ώ Κύριλλε Διάκονε, Μάρτυς ώφθης ένθεος, καί εν Γάζη τή πόλει, άμα καί Άσκάλωνι, Ιερείς θεοφόροι, μετά Γυναίων ήθλησσν σεμνών, ους ως όπλίτας, Χριστού μακαρίσωμεν

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΩΝΑΣ, ΒΑΡΑΧΗΣΙΟΣ και οι συν αύτοϊς ΖΑΝΙΘΑΣ, ΛΑΖΑΡΟΣ, ΜΑΡΟΥΘΑΣ, ΝΑΡΣΗΣ, ΗΛΙΑΣ, ΜΑΡΗ (κατ' άλλους Μαρής), ΑΒΙΒΟΣ, ΣΙΜΙΑΘΗ (κατ' άλλους Σιμιάθης) και ΣΑΒΑ ή Σώθα (κατ' άλλους Σάββας)

Ήταν ασκητές και μαρτύρησαν περίπου το 330 μ.Χ., όταν βασιλιάς των Περσών ήταν ό Σαβώριος και των Ρωμαίων ό Μέγας Κων/νος. Αυτοί λοιπόν, αναχώρησαν από τη Μονή πού μόναζαν και πήγαν σε κάποια κωμόπολη, πού ονομαζόταν Μαρβιαβώχ (ή Μαρμιαβώχ). Εκεί επισκέφθηκαν εννιά κρατούμενους Μάρτυρες στην ειρκτή, τον Ζανιθά, Λάζαρο, Μαρουθά, Ναρσή, Ηλία, Μάρη, Άβίβο, Σιμιάθη καί Σάβα (ή Σώβα) και τους ενθάρρυναν στο μαρτύριο. Αμέσως τότε συνέλαβαν καί αυτούς καί τους οδήγησαν μπροστά σε τρεις άρχοντες των Περσών, τον Μασδράθ, τον Σιρώ καί Μαρμισή. Αυτοί συμβούλευσαν τους Ίωνά καί Βαραχήσιο ν' αρνηθούν τον Χριστό καί να προσκυνήσουν τη φωτιά, το νερό καί τον ήλιο. Επειδή όμως οι Άγιοι στάθηκαν σταθεροί στην πίστη τους, τους βασάνισαν φρικτά καί τους θανάτωσαν αφού κατατεμάχισαν τα σώματα τους. Τα άγια λείψανα τους τα αγόρασε κάποιος χριστιανός καί τα έθαψαν μαζί με αυτά των εννιά προαναφερθέντων Μαρτύρων.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Χορόν έννεάριθμον, πανευκλεών Αθλητών, καί λόνοις καί πράξεσι, προς μαρτυρίου όδόν, λαμπρώς ενισχύσατε· όθεν ήγωνιαμένοι, συν αυτοίς θεοφρόνως, άμα Βαραχησίω, Ίωνά θεοφόρε, πρεσβεύσατε τω Κυρίω, χάριν δούναι ήμίν καί έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ό Όμολογητής επίσκοπος Χίου Βιθυνίας
Έζησε στα χρόνια του μακρού καί πολυθόρυβου αγώνα της εικονομαχίας. Από νέος βάδισε το δρόμο της ευσέβειας, στολισμένος με βαθειά καί ένθερμη πίστη. Ήταν συγχρόνως καί ακριβής τηρητής των εντολών, τις όποιες δεν γνώριζε μόνο αλλά καί εφάρμοζε. Τη ζωντανή αυτή ευσέβεια του, καλλιέργησε ακόμα περισσότερο, όταν έγινε μοναχός καί χειροτονήθηκε υστέρα Ιερέας. Ή κοινή αναγνώριση των προτερημάτων αυτών, τον ανέβασε στην επισκοπή της Κίου στη Βιθυνία. Στή νέα του αυτή διακονία, έδειξε περισσότερα ποιμαντικά χαρίσματα καί εργάστηκε με μεγαλύτερη αφοσίωση στη φιλανθρωπική αποστολή του. Απέναντι στους είκονομάχους, ό ειρηνικός ποιμενάρχης φάνηκε δυναμικός καί ακοίμητος φρουρός της Όρθοδοξίας. Ούτε πτοήθηκε, όταν είδε μπροστά του τον άγριο διωγμό. Φυλακίστηκε καί στη συνέχεια εξορίστηκε. Άλλ' από παντού συμμετείχε στην άμυνα της Όρθοδοξίας. Ύπέμεινε δε απερίγραπτες στερήσεις πείνας, γυμνότητας καί άλλων κακουχιών. Τελικά παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό, του οποίου έλαμψε πιστός καί γνήσιος υπηρέτης, πού προτίμησε τίς ταλαιπωρίες καί το θάνατο από την εγωιστική διατήρηση του αξιώματος του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ επίσκοπος Φωτικής
Δεν τον αναφέρουν οι Συναξαριστές. Συναντάται στον Λαυριωτικό Κώδικα Δ 34 φ. 68α, μαζί με τον πρεσβύτερο Μάρκο τον μεγάλο ασκητή (+5 Μαρτίου), όπου υπάρχει καί κοινός Κανόνας των δύο μη ολοκληρωμένος. Ό Άγιος Διάδοχος, επίσκοπος Φωτικής της Παλαιάς Ηπείρου, έζησε τον 5ο αιώνα μ.Χ. καί είχε το χάρισμα της εύγλωττίας, αλλά καί της συναρπαστικής συγγραφής. Τα 100 γνωστικά ασκητικά κεφάλαια πού έγραψε, διαβάζονταν με απληστία από τους μοναχούς. Επίσης έγραψε καί αλλά, όπως την "Όραση" καί λόγο στην Ανάληψη του Κυρίου.

ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΙΩΝΑΣ καί ΜΑΡΚΟΣ

(Ρώσοι, +15ος αι.).

Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ

ό Σιναΐτης Ηγούμενος Ί. Μονής Σινά (+ 7ος αι.).