Εορτάζοντες την 11ην του μηνός Ιουλίου

• ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ Μεγαλομάρτυρας Θαύμα (Δ' Οίκ. Σύνοδος, 451)

• Ο ΑΓΙΟΣ ΚΙΝΔΕΟΣ ό Πρεσβύτερος

• Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ ό εν τη Μάνδρα

• Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΟΚΛΗΣ

• Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ "ό εκ Βρυούλλων"

• Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ από το Έλβασάν ό Νέος οσιομάρτυρας.

• Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ από τα Βρύουλα ή Βούρλα, ό Νέος οσιομάρτυρας.

• Η ΑΓΙΑ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΟΛΓΑ (μετονομασθείσα ΕΛΕΝΗ) ή βασίλισσα.

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Πατριάρχης Αλεξανδρείας

Αναλυτικά

ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ Μεγαλομάρτυρας Θαύμα (Δ' Οίκ. Σύνοδος, 451)
Ήταν χριστιανή παρθένος, πού με το αίμα της σφράγισε την πίστη της στο Χριστό και με την αυταπάρνηση της καταντρόπιασε τους ισχυρούς ειδωλολάτρες αύτοκράτορες. Ή Ευφημία καταγόταν από τη Χαλκηδόνα και οι γονείς της ονομάζονταν Φιλόφρων , και Θεοδοσιανή. Μόρφωσαν την κόρη τους σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου, γι' αυτό και ή Ευφημία από πολύ νωρίς διακρίθηκε για τον άγιο ζήλο της, το σεμνό ήθος και τη φιλανθρωπία της. Ήταν ωραία στο σώμα, και πολλοί ειδωλολάτρες νέοι περίμεναν έστω ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο της. 'Αλλά ή σεμνή παρθένος διατηρούσε ακηλίδωτη την αγνότητα της και είχε αφοσιωμένη την καρδιά της στο Θεό, στην περιποίηση των ασθενών και των απροστάτευτων ορφανών. Όταν επί Διοκλητιανού διατάχθηκε σκληρός διωγμός κατά των χριστιανών, ή Ευφημία συνελήφθη και ομολόγησε ότι είναι χριστιανή. Τότε ό κριτής, υπολογίζοντας στην αδύνατη γυναικεία φύση της, την καταδίκασε σε θάνατο με βασανιστήρια. Όμως ή Ευφημία αναδείχθηκε πολύ ισχυρότερη των βασανιστών της και υπέμεινε τα βασανιστήρια με θαυμαστή καρτερία. Στο τέλος την έριξαν τροφή στα θηρία. Δίδαξε έτσι με το παράδειγμα της, πώς μπορεί οι χριστιανοί να φαίνονται στον κόσμο αδύνατοι, αλλά "τα ασθενή του κόσμου έξελέξατο ό Θεός ίνα καταισχύνη τα ισχυρά"1. Δηλαδή, τους κατά κόσμον αδυνάτους εξέλεξε ό Θεός, για να καταντροπιάσει εκείνους πού έχουν ισχυρή κοσμική επιρροή.
Όμως, αυτήν την ήμερα, γίνεται ανάμνηση του θαύματος πού έγινε από την αγία Ευφημία, όταν, κατά την εποχή του Μαρκιανού και της Πουλχερίας, συντάχθηκαν δύο τόμοι πού περιείχαν τον όρο της Συνόδου, πού έγινε στη Χαλκηδόνα (451) και ήταν ένας των ορθοδόξων και ένας των Μονοφυσιτών. Για να πάψει λοιπόν ή έριδα μεταξύ των δύο πλευρών, αποφασίστηκε να τεθούν και ο'ι δύο τόμοι μέσα στη λάρνακα της αγίας Ευφημίας, για να φανεί ποιόν από τους δύο θα δεχτεί ή 'Αγία. Μετά την αποσφράγιση της λάρνακας, βρέθηκε ό μεν των αιρετικών τόμος στα πόδια της 'Αγίας πεταμένος, ό δε των ορθοδόξων στο στήθος της. (Να σημειώσουμε ότι ή κυρίως μνήμη του μαρτυρίου της αγίας Ευφημίας τελείται στις 16Σεπτεμθρίου).
1.Α' προς Κορινθίους, α'27

Απολυτίκιον. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Λίαν εϋφρανας, τους Ορθοδόξους, και κατήσχυνας, τους κακοδόξους, Ευφημία Χριστού καλλιπάρθενε. Της γαρ Τετάρτης Συνόδου έκύρωσας, ά οι Πατέρες καλώς έδογμάτισαν. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσαοθαι ήμίν το μέγα έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΙΝΔΕΟΣ ό Πρεσβύτερος
Καταγόταν από την κωμόπολη Ταλμενία της Παμφυλίας Σίδης (290 μ.Χ.), και εργαζόταν με πολλή δραστηριότητα, για την επέκταση της χριστιανικής πίστης. Γι' αυτό, καταγγέλθηκε στον έπαρχο Στρατόνικο και καταδικάστηκε να καεί. Στο δρόμο όμως για την εκτέλεση της ποινής, αυτός πού κρατούσε τα ξύλα για τη φωτιά, ξαφνικά αρρώστησε και έπεσε κάτω. Τότε, ό επικεφαλής του αποσπάσματος, διέταξε κάποιον απ' τους στρατιώτες να σηκώσει και να μεταφέρει τα ξύλα. Αλλ' ό γενναίος χριστιανός μάρτυρας, παρακάλεσε να βάλλουν στους δικούς του ώμους τα ξύλα, και να μεταφέρει αυτός τα υλικά του μαρτυρίου του. Την ίδια γενναιότητα επέδειξε ό άγιος Κινδέος και στη φωτιά. Ενώ τον είχαν πάνω στα ξύλα, και πριν οι φλόγες τον καλύψουν, δίδασκε τους παρευρισκόμενους με ιερό ενθουσιασμό και τους προέτρεπε να προσέλθουν στη θρησκεία του Χριστού. Τέλος, ενώ παρέδιδε την ψυχή του καιόμενος μέσα στις φλόγες, κέρδιζε άλλη μεγάλη νίκη. Ό Ιερέας των ειδώλων, έκπληκτος μπροστά σε τέτοιο θάνατο, πίστεψε στο Χριστό μαζί με τη γυναίκα του. Για ν' αποδειχθεί ακόμα μια φορά το ακατάβλητο της χριστιανικής αλήθειας, όταν αυτή κηρύττεται με αυταπάρνηση.

Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ ό εν τη Μάνδρα
Απεβίωσε ειρηνικά.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ
Μαρτύρησε, αφού τον θανάτωσαν με μαχαίρι.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΟΚΛΗΣ
Μαρτύρησε, αφού τον θανάτωσαν με έκτοξευόμενα 6έλη.

Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ "ό εκ Βρυούλλων"
Άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου, αλλ' ούτε μαρτύριο ούτε συναξάρι αυτού σώζεται. Μόνο Ακολουθία του, πού συντάχθηκε από άγνωστο και εκδόθηκε από παλιά χειρόγραφα στην Αθήνα το 1898. Πιθανώς να είναι ό 'ίδιος με τον παρακάτω νέο οσιομάρτυρα Νεκτάριο από τα Βρύουλλα και να αντιγράφηκε λάθος το όνομα του.

Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Ασκήτευε στα όρια της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου και υπήρξε διδάσκαλος του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Απεβίωσε ειρηνικά.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ από το Έλβασάν ό Νέος οσιομάρτυρας.
Ό Νέος αυτός Όσιομάρτυρας καταγόταν από το Έλβασάν της Ηπείρου και ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς. Όταν μεγάλωσε στην ηλικία, παντρεύτηκε χριστιανή γυναίκα και απέκτησε παιδιά. Παρακινήθηκε όμως από τους Τούρκους και έγινε μωαμεθανός. Κατόπιν βίαια περιέτεμε και τα παιδιά του, εκτός από ένα, πού οι χριστιανοί κρυφά φυγάδευσαν στο Άγιο Όρος. Όταν πήγε στο Άγιο "Ορος να βρει το παιδί του και να το εξισλαμίσει, μετανόησε, επανήλθε στον Χριστιανισμό και παρέμεινε εκεί αφού εγκατέλειψε τα εγκόσμια. Κατόπιν έγινε μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Τον κατέλαβε όμως ό πόθος του μαρτυρίου, γι' αυτό και προετοιμάστηκε με άσκηση, νηστεία και πολλή προσευχή. Κατόπιν πήρε την ευχή του οσίου Άκακίου του Καυσοκαλυβίτη και με δάκρυα χαράς έφυγε από το Άγιο Όρος. Με νηστεία και εγκράτεια σ' όλη τη διάρκεια της πορείας του, έφθασε στο Έλβασάν. Εκεί αναγνωρίστηκε από τους Τούρκους, συνελήφθη και οδηγήθηκε στον πασά. Απέρριψε όλες τις κολακείες των Τούρκων και με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό. Τότε παραδόθηκε στο αγριεμένο πλήθος, πού για τρεις ήμερες τον βασάνιζαν ανελέητα. Κατόπιν οδηγήθηκε στον τόπο του μαρτυρίου του, όπου μετά από προσευχή πού έκανε, αποκεφαλίστηκε στις 11 Ιουλίου 1722.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ από τα Βρύουλα ή Βούρλα, ό Νέος οσιομάρτυρας.
Γεννήθηκε από φτωχούς αλλά ευσεβείς γονείς στα Βρύουλα ή Βούρλα της Εφέσου και ονομαζόταν Νικόλαος. Έμεινε ορφανός από πατέρα και 17 ετών μπήκε με μισθό στην υπηρεσία κάποιου αγά. Μαζί με άλλους έξι νέους χριστιανούς, εξαπατήθηκε από τους Τούρκους και εξισλαμίστηκε, διότι πίστεψαν ότι οι γονείς τους πέθαναν από κάποια επιδημία. Όταν όμως ό Νικόλαος γύρισε στα Βούρλα, πληροφορήθηκε ότι ή μητέρα του ζούσε και έτρεξε με χαρά κοντά της. Ή ευσεβής μητέρα, όταν είδε με τούρκικα ρούχα τον γιο της, τον έδιωξε λέγοντας του ότι, εγώ δεν γέννησα Τούρκο αλλά Νικόλαο Χριστιανό. Τότε ό Νικόλαος κατάλαβε το αμάρτημα του και μετά από ένα ταξίδι στη Σμύρνη - Κωνσταντινούπολη - Βλαχία και πάλι στη Σμύρνη, εξομολογήθηκε σ' έναν Αγιορείτη μοναχό, και με την ευλογία του πήγε στο Άγιο Όρος. Εκεί κατέληξε στη Σκήτη της 'Αγίας Άννας, κοντά στον πατριώτη του μοναχό Χατζή Στέφανο, όπου έγινε μοναχός με το όνομα Νεκτάριος. 'Αλλ' ό πόθος του μαρτυρίου έκαιγε μέσα στην καρδιά του. Έτσι με τις ευλογίες του πνευματικού του έφυγε να μαρτυρήσει, με τη συνοδεία του όσιωτάτου χειραγωγού του Στεφάνου. Όταν έφτασαν στην πατρίδα τους τα Βούρλα, ό Νεκτάριος παρουσιάστηκε στον κριτή και αφού έριξε το φέσι του κατά γης είπε: "Πάρτε τα σημάδια της πίστης σας, εγώ χριστιανός Νικόλαος γεννήθηκα και χριστιανός θέλω να πεθάνω". Παρ' όλες τις κολακείες και τα βασανιστήρια, ό Νεκτάριος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Έτσι τον αποκεφάλισαν στις 11 Ιουλίου 1820.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατόλαβε.
Βρυούλλων αγλάισμα και άντιλήπτωρ θερμός, έδείχθης Νεκτάριε, ως Αθλητής του Χριστού, έσχάτοις εν έτεσι' συ γαρ καλώς άσκήσας, εν τω δρει του Άθω, ήθλησας θεοφρόνως και καθείλες τον όφιν διό σε Όσιομάρτυς, πόθω γεραίρομεν.

Η ΑΓΙΑ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΟΛΓΑ (μετονομασθείσα ΕΛΕΝΗ) ή βασίλισσα.
Ή 'Αγία αυτή ήταν βασίλισσα της Ρωσίας και δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομάσθηκε Ελένη, το έτος 957. Δύσκολα μπορεί να περιγράψει κανείς τις άοκνες προσπάθειες της για τη χριστιανική διαφώτιση του Ρώσικου λαού. Έκανε τα πάντα για να γνωρίσουν οι Ρώσοι την αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού. Ή 'Αγία αυτή, όταν ήλθε με την ακολουθία της κάποτε στο Βυζάντιο, έτυχε θερμής υποδοχής για τους αγώνες της υπέρ του Χριστιανισμού. Πάνω στον αγώνα αυτό, παρέδωσε την τελευταία της πνοή την 11η Ιουλίου 969.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Το φέγγος της πίστεως, εισδεδεγμένη λαμπρώς, προς γνώσιν σωτήριον, τον σον λαόν ασφαλώς, ώδήγησας ένδοξε. Όθεν ως απαρχή σε, τω σώ έθνει άγίαν, μέλπομεν ευσέβειας, Ίσαπόστολε Όλγα Χριστός γάρ ον ήγάπησας, άξίως σε έδόξασε.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Πατριάρχης Αλεξανδρείας
Άγνωστος στους Συναξαριοτές. Ή μνήμη του αναγράφεται την ήμερα αυτή στον υπ' αριθμ. 402 Coislin φ. 166 Κώδικα της Εθνικής Βιβλιοθήκης Παρισίων ως έξης. "Τη αύτη ήμερα 'Αρσενίου πατριάρχου 'Αλεξανδρείας σφαγή".