Εορτάζοντες την 10ην του μηνός Ιουλίου

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ 45 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΙΑΝΩΡ και ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ

• ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ εν Γέρα Λέσβου ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Επισκόπου Άσσου

• [Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΘΟΗΣ μάρτυρας]

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ από τις Σάρδεις

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΥΡΙΟΙ (10.000) ΟΣΙΟΙ της Νιτρίας πού θανάτωσε με φωτιά ό επίσκοπος Αλεξανδρείας Θεόφιλος, επειδή αντιπαθούσε τον Ισίδωρο τον Πρεσβύτερο.

• Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ του Θεολόγου εν τοις Βιάτου ή Βεώτου

• Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ό Ρώσος Ό Έσφιγμενίτης

Αναλυτικά

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 45 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
πού μαρτύρησαν στη Νικόπολη της Αρμενίας & μεταξύ αυτών οι ΑΓΙΟΙ ΔΑΝΙΗΛ, ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ, ΑΝΤΩΝΙΟΣ και ΛΕΟΝΤΙΟΣ
ΟΙ Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν στις αρχές του 4ου αιώνα, όταν αυτοκράτορας ήταν ό Λικίνιος. Κορυφαίοι απ' αυτούς ήταν ό Λεόντιος, ό Μαυρίκιος, ό Δανιήλ και ό Αντώνιος. Όταν ό Λικίνιος εξέδωσε διάταγμα κατά των χριστιανών, μόνοι τους ήλθαν στο δούκα και φανέρωσαν ότι είναι χριστιανοί. Σε ερώτηση του Λυσία, ποιος τους έπεισε να μη θυσιάζουν στους θεούς, αυτοί απάντησαν: "Ό Χριστός είναι εκείνος πού μας δίδαξε και μας έπεισε να μη λατρεύουμε θεούς ανύπαρκτους, και να μη προσκυνούμε τα είδωλα τους". 'Οργισμένος ό δούκας, διέταξε και τους φυλάκισαν δεμένους χειροπόδαρα, χωρίς να τους δίδεται καθόλου ψωμί και νερό. ΟΙ Άγιοι πέρασαν τη νύκτα προσευχόμενοι. Μεταξύ άλλων, έλεγαν: "Ευλογούμε, Κύριε, εσένα, το βασιλιά της δόξας. Διότι συ είσαι ή αληθινή ζωή, πού θυσιάστηκες για μας τους αμαρτωλούς, ό Υιός του αληθινού Θεού. Ένωσέ μας, Κύριε, ώστε όλοι μαζί με μια ψυχή να σε ομολογήσουμε και όλοι μαζί να πεθάνουμε". Το πρωί ό Λυσίας, αφού τους έβγαλε από τη φυλακή, τους ρώτησε αν μετάνιωσαν και
επανήλθαν στους θεούς του κράτους. ΟΙ Άγιοι με ένα στόμα απάντησαν: "χριστιανοί εσμέν". Είμαστε χριστιανοί. Με μανία τότε ό Λυσίας διέταξε και τους έκοψαν χέρια και πόδια, και έπειτα τους έριξαν στη φωτιά. Έτσι, όλοι μαζί αξιώθηκαν να πάρουν το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Μεταξύ δε αυτών ήταν και οι πρόκριτοι της πόλεως Δανιήλ, Μαυρίκιος, Αντώνιος και Λεόντιος.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Στρατός θεοσύλεκτος, παρεμβολή ιερά, νομίμως αθλήσαντες υπέρ της δόξης Χριστού, εν Πνεύματι ώφθητε, Μάρτυρες του Κυρίου, Τεσσαράκοντα πέντε, λύσαντες δι' αγώνων, την πολύθεον πλάνην διό ημών τους αγώνας, πάντες δοξάζομεν.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΙΑΝΩΡ και ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ
Ό Βιάνωρ καταγόταν από την επαρχία της Πισιδίας και συνελήφθη, επειδή ομολογούσε τον Χριστό, από τον ηγεμόνα της Αύφρατησίας (ή Εύφρατησίας), πού σήμερα ονομάζεται Άτζάρ και βρίσκεται στη Συρία. Αφού τον κρέμασαν και τον έδειραν ανελέητα με ξύλινα σπαθιά, κατόπιν τον έκαψαν με σιδερένια πυρακτωμένα σφαιρίδια, με αποτέλεσμα να χάσει τα δόντια και τ' αυτιά του. Ό δε Σιλουανός, πού ήταν εκεί και έβλεπε το μαρτύριο και την ανδρεία του Βιάνορα, πίστεψε και ομολόγησε τον Χριστό μπροστά σ' όλους τους ειδωλολάτρες. Επί τόπου τότε, του έκοψαν τη γλώσσα και κατόπιν το κεφάλι. Του δε Βιάνορα, έβγαλαν το δεξί μάτι, έγδαραν το δέρμα της κεφαλής του και στο τέλος τον αποκεφάλισαν. Έτσι και οι δύο έλαβαν μαζί το στεφάνι της αθλήσεως.

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ εν Γέρα Λέσβου ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Επισκόπου Άσσου

[Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΘΟΗΣ μάρτυρας]

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ από τις Σάρδεις
Ή καταγωγή του ήταν από τις Σάρδεις. Καταγγέλθηκε στον έπαρχο Ικονίου, διότι πίστευε στο Χριστό και ενεργούσε μεταξύ των ειδωλολατρών για την εξάπλωση του Ευαγγελίου. Ό Περίνιος -έτσι ονομαζόταν ό έπαρχος- μετά από μάταιες προσπάθειες, για να τον εξαναγκάσει ν' αρνηθεί τον Χριστό, τον σταύρωσε. Το τέλος αυτό, πού τη φρικτή αγωνία του δοκίμασε και ό Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ό Απολλώνιος υπέστη με πολλή καρτερία, ένδυναμούμενος από τη θεία χάρη. Και έτσι κέρδισε το ενδοξότατο στεφάνι του μαρτυρίου.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΥΡΙΟΙ (10.000) ΟΣΙΟΙ της Νιτρίας πού θανάτωσε με φωτιά ό επίσκοπος Αλεξανδρείας Θεόφιλος, επειδή αντιπαθούσε τον Ισίδωρο τον Πρεσβύτερο.
ΟΙ Άγιοι αυτοί ασκητές, κατοικούσαν μέσα σε σπηλιές και καλύβες της Νιτρίας της Αιγύπτου, και κύριο έργο τους ήταν ή τήρηση των εντολών του Θεού. Ζούσαν με νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές και ήταν γύρω στις 10.000 στον αριθμό. Επειδή ό Άγιος Ισίδωρος, ό πρώτος απ' αυτούς, φιλονικούσε με τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο για ορισμένα εκκλησιαστικά ζητήματα, πού ό Θεόφιλος έφερνε αντίρρηση, γι' αυτό ό Ισίδωρος, έχοντας πίσω του την υποστήριξη των πολλών μοναχών, ήλεγχε τον Θεόφιλο. Τότε ό Θεόφιλος, για να εκδικηθεί τον Ισίδωρο, έστειλε κρυφά δικούς του ανθρώπους και έκαψε ζωντανούς μέσα στις Σκήτες, όλους τους συγκεκριμένους Πατέρες.

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ του Θεολόγου εν τοις Βιάτου ή Βεώτου

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ό Ρώσος Ό Έσφιγμενίτης
Ό όσιος αυτός έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ρωμανού Αργυρόπουλου και Βλαδίμηρου του ευσεβούς άρχοντα της Ρωσίας. Ό Αντώνιος το 1012 ήλθε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός στη Μονή Έσφιγμένου. Κατόπιν επέστρεψε στη Ρωσία και έγινε πατέρας του Μοναστικού Τάγματος των Ρώσων. Αλλ' επειδή ό Σιατοπόλκος κήρυξε διωγμό κατά των μοναχών, ό Αντώνιος επέστρεψε στο Άγιον Όρος, κοντά στον Γέροντα του Θεόκτιστο. Όταν όμως επανήλθε ή τάξη στη Ρωσία με τον Ίαροσλάβο, ό Αντώνιος επέστρεψε στη Ρωσία, όπου έκανε πολλούς μοναχούς και έκτισε τη θαυμαστή Μονή Πετσέρσκβοϊ, στην οποία απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 90 χρονών.