Εορτάζοντες την  4ην του μηνός Φεβρουαρίου

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ο Πηλουσιώτης

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ο Ομολογητής

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΡΑΜΙΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Άρβήλ της Περσίας

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ επίσκοπος Είρηνουπόλεως

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΙΑΣΙΜΟΣ ο Θαυματουργός

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ

  • Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ "ο εν τοις Πυθίοις"

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ο Χαλεπλής

  • Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ο Κορίνθιος

  • ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΚΟΠΡΙΣ

Αναλυτικά

 

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ο Πηλουσιώτης
"Ιερατικής καί ασκητικής πολιτείας κανών", "της ημετέρας αυλής μούσαν". Είναι χαρακτηρισμοί πού απέδωσε ο Μέγας Φώτιος στον όσιο Ισίδωρο, για την άριστη θεολογική του κατάρτιση, το φιλοσοφικό του νου, την ασκητική του εγκράτεια, την τόλμη καί την άμεμπτη ιδιωτική του ζωή. Ό όσιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο, περίπου το 360, καί πέθανε το 440. Έκανε μεγάλες καί καλές σπουδές. Εργάστηκε στην αρχή σαν κατηχητής καί δάσκαλος της Εκκλησίας Αλεξανδρείας. Μετά, όμως, αποσύρθηκε σ' ένα μοναστήρι κοντά στο Πήλούσιο, γι' αυτό ονομάστηκε καί Πηλουσιώτης. Αργότερα, τον αξιώνει ο Θεός καί γίνεται Ιερέας καί, έπειτα, πανηγυρικά, ηγούμενος στο μοναστήρι του. Ή πολυμάθεια έδωσε στον Ισίδωρο τέτοιο κύρος καί φήμη, ώστε να θεωρείται αυθεντία στις ερμηνείες δύσκολων αγιογραφικών χωρίων καί στη λύση αποριών. "Αν ήθελε, έπαιρνε άνετα το αρχιερατικό αξίωμα. Αρνείται, όμως, προτιμώντας το μοναστήρι, με το σκεπτικό ότι θα πρόσφερε περισσότερα στην Εκκλησία με το λόγο καί τα συγγράμματα του. Πράγματι, σώζονται σήμερα 2012 επιστολές του. Εκείνο, όμως, πού κάνει εντύπωση, είναι ή ιδέα του Ισίδωρου για τους μοναχούς καί τα μοναστήρια. Πίστευε ότι τα μοναστήρια έπρεπε να είναι οπλισμένα με όλα τα εφόδια των θρησκευτικών καί θεολογικών γνώσεων. Καί να είναι οι μεγάλοι προμαχώνες της πίστης, απ' όπου θα βγαίνουν οι θερμότεροι καί σοφότεροι άπολογηταί καί συνήγοροι της.


Άπολυτίκιον. 'Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Σοφία κοσμούμενος, παντοδαπεί εύκλεώς, τοις Αόγοις έκόσμησας, την Έκκλησίαν Χρίστου, Ισίδωρε Όσιε· συ γαρ δι' εγκράτειας, σεαυτόν έκκαθάρας, πράξει καί θεωρία, διαλάμπεις εν κοσμώ' δι' ων μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.


Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ό Όμολογητής
Γεννήθηκε στην Κυδωνιά της Κρήτης το έτος 792, καί εκεί διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα. Κατόπιν οί γονείς του τον έστειλαν στην Κων/πολή κοντά στο θείο του Θεοφάνη, πού ήταν μοναχός στην περίφημη Μονή του Στουδίου, της οποίας καί αυτός έγινε μοναχός. Εκεί ό Νικόλαος βρήκε την ευκαιρία να μορφωθεί στα ελληνικά καί θρησκευτικά Γράμματα, έγινε δε καί ένας από τους καλύτερους ταχυγράφους της εποχής του. Οί καιροί όμως ήταν πολύ ταραγμένοι από το σάλο της Εικονομαχίας, καί ή Ιερά Μονή Στουδίου, πού ήταν προμαχώνας του αγώνα υπέρ των αγίων Εικόνων, ό ηγούμενος καί οί μοναχοί της, υπέστησαν διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες καί πολλές άλλες στερήσεις. Την ίδια βέβαια τύχη είχε καί ό Νικόλαος, γι' αυτό καί επονομάσθηκε Ομολογητής. Όταν έπαψε ή θύελλα της Εικονομαχίας, στις 19 Απριλίου 847, ό Νικόλαος εξελέγη ηγούμενος της Μονής του. Το 850 όμως παραιτήθηκε. Το 859 "ίδρυσε το μονύδριο του Κονωροβίου, με σχέδιο να καταρτίσει νέους μοναχούς κατά το πνεύμα καί τις παραδόσεις της Μονής Στουδίου. Ό Καίσαρ Βάρδας, όμως, τον ανάγκασε να αυτοεξορισθεί σε διάφορους τόπους (Ιστορικές πήγες αναφέρουν ότι είχε πρόβλημα πνευματικής επικοινωνίας με τον ιερό Φώτιο), για να επανέλθει το 867 σαν ηγούμενος, καί να τον καλέσει ό Θεός κοντά Του στίς 4 Φεβρουαρίου του 868.


Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΡΑΜΙΟΣ Ίερομάρτυρας επίσκοπος Άρβήλ της Περσίας
Μαρτύρησε τον 5ο αιώνα μ.Χ. Ήταν επίσκοπος κάποιας Περσικής πόλης πού ονομαζόταν Άρβήλ (τα αρχαία Άρβηλα, πόλη της 'Ασσυρίας (Μεσοποταμίας), βρισκόταν γύρω στα 90 χιλ. νοτιονατολικά της Μοσσούλης κοντά στα Ίρακινοπερσικά σύνορα. Τώρα ανήκει στο Ιράκ καί ονομάζεται Έρμπίλ). "Οταν έγινε ό διωγμός στην Περσία εναντίον των χριστιανών, ό 'Αβράμιος συνελήφθη από τον άρχιμάγο του βασιλιά 'Αδερφορά. Αυτός τον ανάγκαζε να αρνηθεί τον Χριστό καί να προσκυνήσει τον ήλιο. Ό 'Αβράμιος όχι μόνο δεν αρνήθηκε τον Χριστό, αλλά του είπε ότι θα εργάζεται συνεχώς για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Τότε μετά από σκληρά βασανιστήρια, τον αποκεφάλισαν σ' ένα χωριό πού λεγόταν Θελμά καί έτσι έλαβε από τον Κύριο το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.


Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ επίσκοπος Είρηνουπόλεως
Ήταν ένας από τους 318 Θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας στην Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας. (Ή Ειρηνούπολη, πόλη Βυζαντινή, ήταν κοντά στον Σάρο ποταμό της Τραχείας Κιλικίας).


Ο ΟΣΙΟΣ ΙΑΣΙΜΟΣ ό Θαυματουργός
Απεβίωσε ειρηνικά.


Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ
Μαρτύρησε δια αποκεφαλισμού.


Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ "ό εν τοις Πυθίοις"
Άγνωστος στους Συναξαριστές. Μνημονεύεται στο Βυζαντινό Εορτολόγιο του Γεδεών (σελ. 69), σαν ασκητής όσιος, πού άσκήτευσε (άγνωστο πότε) "εν Πυθίοις" (το σημερινό Κουρί). _


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ό Χαλεπλής
Καταγόταν από τα Χαλέπιο καί οι Τούρκοι, επειδή ήταν ευσεβής, τον συκοφάντησαν ότι δήθεν είπε θα γίνει Τούρκος. Μπροστά στις υποσχέσεις καί τίς κολακείες του κριτή, ό Ιωσήφ παρέμεινε αμετάθετος στην πίστη του καί με θάρρος ήλεγξε τη μουσουλμανική θρησκεία. Αφού αποδείχθηκε ακλόνητος καί αμετάπειστος στις απόπειρες των Τούρκων να τον άλλαξοπιστήσουν, δέχτηκε το στεφάνι του μαρτυρίου με αποκεφαλισμό στις 4 Φεβρουαρίου 1686. Ό ύπ' αριθ. 2142 (129) κώδικας του XVIII αϊ. της Μονής Έσφιγμένου του Αγίου Όρους, έδάφ. 23, αναφέρει το μαρτύριο του Αγίου στίς 17 Φεβρουαρίου. Πάντως προκύπτει πρόβλημα όσον άφορα την ημερομηνία του μαρτυρίου του Αγίου.


Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ό Κορίνθιος
"Ορισμένες αγιολογικές πηγές αναφέρουν τη μνήμη του 4 Φεβρουαρίου. Όμως, βλέπε κυρίως μνήμη του αγίου αυτού στίς 14 Φεβρουαρίου.


ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΚΟΠΡΙΣ
της Μονής "Μεταμορφώσεως Σωτηρος" εν Βολογντά (15ος αϊ.)
 

 

Πίσω Αρχική σελίδα