|
Εορτάζοντες
την 2αν του μηνός Φεβρουαρίου
Αναλυτικά
Η
ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Το γεγονός αυτό εξιστορεί ό ευαγγελιστής Λουκάς στο κεφάλαιο 6',
στ. 22-35. Συνέβη σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού Ιησού. Σύμφωνα
με το Μωσαϊκό νόμο, ή Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού
από τον τοκετό, πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ, για να
εκτελεσθεί ή τυπική αφιέρωση του βρέφους στο Θεό κατά το "πάν άρσεν
διανοίγον μήτραν (δηλαδή πρωτότοκο) άγιον τω Κυρίω κληθήσεται" και για να
προσφέρουν θυσία, πού αποτελούνταν από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά
περιστέρια. Κατά τη μετάβαση αυτή, δέχθηκε τον Ιησού στην αγκαλιά του ό
υπερήλικας Συμεών, όπως θα έξιστορίσουμε αύριο στη μνήμη του. Αυτό το
γεγονός αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι ό Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήλθε να
καταργήσει τον Μωσαϊκό νόμο, όπως ισχυρίζονταν οι υποκριτές Φαρισαίοι καί
Γραμματείς, αλλά να τον συμπληρώσει, να τον τελειοποιήσει. Κατά την
ολονυκτία της Υπαπαντής στην Κωνσταντινούπολη, οι βασιλείς συνήθιζαν να
παρευρίσκονται στο Ναό των Βλαχερνών. Ή συνήθεια αυτή εξακολούθησε μέχρι
τέλους της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Άπολυτίκιον. Ηχος α'.
Χαίρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· εκ σου γαρ ανέτειλεν ό Ήλιος της
δικαιοσύνης, Χριστός ό Θεός ημών, φωτίζων τους εν σκότει. Εύφραίνου και συ
Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος εν άγκάλαις τον έλευθερωτήν των ψυχών ημών,
χαριζόμενον ημίν καί την Ανάστασιν.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΘΟΔΩΡΟΣ
Μαρτύρησε στα Τύανα της Καππαδοκίας. Στήν αρχή του ξερρίζωσαν τα
δόντια, έπειτα του έκοψαν τη γλώσσα, καί κατόπιν του αφαίρεσαν με ξυράφι
το δέρμα. Άλλα ή πίστη του προς τον Χριστό, έμεινε ακέραια καί ακλόνητη,
καταντροπιάζοντας τους άγριους βασανιστές. Τέλος πέθανε, άφοϋ του
διαπέρασαν τα μυαλά με πυρωμένα σουβλιά, από τα όποια όμως φλογερώτερος
απέμεινε ό ζήλος της ευσέβειας καί της αγάπης του προς τον Χριστό.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΡΔΑΝΗΣ ο εκ Τραπεζούντας.
Καταγόταν από την Τραπεζούντα καί όταν παντρεύτηκε εγκαταστάθηκε
στον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης. Τότε ήταν 40 χρονών. Κάποτε λοιπόν,
διασκέδαζε με κάποιους Όθωμανούς συμπατριώτες του, παίζοντας μαζί τους ένα
παιγνίδι. Σέ κάποια στιγμή, ένας συμπαίκτης του, είπε κοροϊδευτικά στα
ελληνικά: "Άγιε Νικόλα ψωριάρη, βοήθησε με να νικήσω". Ό Ιορδάνης τότε,
απάντησε παρόμοια εις βάρος όμως του Μωάμεθ. Την επόμενη μέρα, ένας από
την παρέα του τον κατηγόρησε σαν υβριστή της θρησκείας του Μωάμεθ.
"Οδηγήθηκε λοιπόν στον Βεζίρη καί πιέστηκε να δεχθεί τον μουσουλμανισμό
για να αποφύγει την τιμωρία του θανάτου. Ό Ιορδάνης, όμως, παρέμεινε
σταθερός στην αγάπη του προς τον "γλυκύτατο Ιησού" καί έτσι οδηγήθηκε από
τον έπαρχο στο Κουτζούκ Καραμάνι, τον τόπο της εκτέλεσης. Ενώ ήταν έτοιμος
ό δήμιος να αποκεφαλίσει τον μάρτυρα, έφθασε αγγελιοφόρος του Βεζίρη καί
είπε μυστικά στον Ιορδάνη: "Ό Βεζίρης σε συμβουλεύει να λυπηθείς τη ζωή
σου καί πες φανερά ότι τουρκεύεις καί έπειτα πήγαινε όπου θέλεις να ζήσεις
χριστιανικά". Ό Ιορδάνης απάντησε: "Ευχαριστώ τον Βεζίρη, αλλά αυτό δεν θα
το κάνω ποτέ". Έτσι ό δήμιος έκοψε το κεφάλι του ένδοξου αυτού μάρτυρα,
στην Κων/πολη 2 Φεβρουαρίου 1650 (κατ' άλλους 1651). Τη νύκτα πήγαν οϊ
συγγενείς καί οι φίλοι του στον έπαρχο, καί άφοϋ του έδωσαν αρκετά
χρήματα, πήραν το ιερό λείψανο του καί το έθαψαν ευλαβικά στην τοποθεσία
Μπέγιογλου. Μαρτύριο του Άγιου αύτοϋ συνέγραψαν ό Ί. Καρυοφύλλης, Μέγας
Λογοθέτης της Μεγάλης Εκκλησίας καί ό Μελέτιος Συρίγου.
Ο ΝΕΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ό εν Κων/πόλει
Καταγόταν από την Άλλώνη της Προικοννήσου. "Εγινε μοναχός καί
υπηρετούσε σαν κήρυκας της ενορίας του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Κατηγορήθηκε σαν υβριστής της μουσουλμανικής θρησκείας, φυλακίστηκε καί
βασανίστηκε στην Κωνσταντινούπολη. Παρέμεινε όμως σταθερός στην πίστη του
καί επειδή δεν δέχτηκε να γίνει μουσουλμάνος, αποκεφαλίστηκε στη πόλη αυτή
2 Φεβρουαρίου 1676. Το λείψανο του Αγίου ρίχτηκε στη θάλασσα από τους
Τούρκους. Το μαρτύριο του Αγίου συνέγραψε ό Ιωάννης Καρυοφύλλης.
|
